Αγαπητέ, λιγοστοί πλέον ΕΛΛΗΝΕΣ Υπάρχουν με ψυχικό σθένος και φρόνημα επαναστατικό να σταθουν απεναντι στα κατάπτυστα ρεμαλια που κατεχουν τα ηνία της Πατρίδας μας. Η χώρα γέμισε ραγιάδες που αρέσκονται να γεμίζουν με χαρά τις γιορτινές μέρες τα mall, που ξεχνούν για λίγο τη φτώχεια τους οικονομική και νοητική και που ανυπομονούν να γυρίσουν στην καθημερινότητα τους και στους τρόπους που θα εξασφαλίσουν τα επόμενα pass που εξαγγελει με πατρική αγάπη για εμάς ο δρα-κουλης.
Πρέπει να γίνουμε Ευρωπαίοι, ρομποτακια, αρκούδες των πανηγυριών που μας βαρουν το ντέφι και χορεύουμε. Ω πόσο ωραία είναι τελικά η αιχμαλωσία μας.. Τι αλλο να ζητήσει κανεις;
Για όλα φροντίζει για εμάς ο πατερκουλης μας, αξιος γιος του αντιδικου και οι ραγιάδες αξια τέκνα του
Προτείνω για ανάγνωση το Venus in Furs του Leopold von Sacher-Masoch ή το The Piano Teacher της Elfriede Jelinek, τα οποία αγγίζουν θέματα εξουσίας και επιθυμίας.
Επίσης προτείνω και στο συγγραφέα την γραφή μυθιστορήματος, καθότι θίγει τον σαδιστή και όχι και τον μαζοχιστή:
1. Πυρήνας της Σχέσης
Αλληλεξάρτηση: Πώς οι δύο χαρακτήρες βρίσκουν ο ένας στον άλλον τον "καθρέφτη" ή τον "συμπληρωματικό τους".
Σύγκρουση και Πάθος: Η γραμμή ανάμεσα στον πόνο και την ευχαρίστηση, καθώς και πώς τα συναισθήματα αναδύονται μέσα από την κυριαρχία και την υποταγή.
2. Ανάπτυξη Χαρακτήρων
Ο μαζοχιστής: Τι τον οδήγησε να βρίσκει νόημα ή απόλαυση στην υποταγή και τον πόνο; Είναι μια μορφή απόδρασης, τιμωρίας ή επιθυμίας για σύνδεση;
Ο σαδιστής: Πώς συνδέει την κυριαρχία με την προσωπική του ταυτότητα; Υπάρχει κάτι πιο βαθύ πίσω από την ανάγκη για έλεγχο;
Ηδονίζεται να βασανίζει τις ξεπουπουλιασμένες κότες η Φαμίλια που τρέφεται από το υστέρημά τους τόσα χρόνια και που λερώνει τον Ελληνισμό με ό,τι κάνει ή λέει.
Αγαπητέ, λιγοστοί πλέον ΕΛΛΗΝΕΣ Υπάρχουν με ψυχικό σθένος και φρόνημα επαναστατικό να σταθουν απεναντι στα κατάπτυστα ρεμαλια που κατεχουν τα ηνία της Πατρίδας μας. Η χώρα γέμισε ραγιάδες που αρέσκονται να γεμίζουν με χαρά τις γιορτινές μέρες τα mall, που ξεχνούν για λίγο τη φτώχεια τους οικονομική και νοητική και που ανυπομονούν να γυρίσουν στην καθημερινότητα τους και στους τρόπους που θα εξασφαλίσουν τα επόμενα pass που εξαγγελει με πατρική αγάπη για εμάς ο δρα-κουλης.
Πρέπει να γίνουμε Ευρωπαίοι, ρομποτακια, αρκούδες των πανηγυριών που μας βαρουν το ντέφι και χορεύουμε. Ω πόσο ωραία είναι τελικά η αιχμαλωσία μας.. Τι αλλο να ζητήσει κανεις;
Για όλα φροντίζει για εμάς ο πατερκουλης μας, αξιος γιος του αντιδικου και οι ραγιάδες αξια τέκνα του
Προτείνω για ανάγνωση το Venus in Furs του Leopold von Sacher-Masoch ή το The Piano Teacher της Elfriede Jelinek, τα οποία αγγίζουν θέματα εξουσίας και επιθυμίας.
Επίσης προτείνω και στο συγγραφέα την γραφή μυθιστορήματος, καθότι θίγει τον σαδιστή και όχι και τον μαζοχιστή:
1. Πυρήνας της Σχέσης
Αλληλεξάρτηση: Πώς οι δύο χαρακτήρες βρίσκουν ο ένας στον άλλον τον "καθρέφτη" ή τον "συμπληρωματικό τους".
Σύγκρουση και Πάθος: Η γραμμή ανάμεσα στον πόνο και την ευχαρίστηση, καθώς και πώς τα συναισθήματα αναδύονται μέσα από την κυριαρχία και την υποταγή.
2. Ανάπτυξη Χαρακτήρων
Ο μαζοχιστής: Τι τον οδήγησε να βρίσκει νόημα ή απόλαυση στην υποταγή και τον πόνο; Είναι μια μορφή απόδρασης, τιμωρίας ή επιθυμίας για σύνδεση;
Ο σαδιστής: Πώς συνδέει την κυριαρχία με την προσωπική του ταυτότητα; Υπάρχει κάτι πιο βαθύ πίσω από την ανάγκη για έλεγχο;
Μητσοκόλος
Ηδονίζεται να βασανίζει τις ξεπουπουλιασμένες κότες η Φαμίλια που τρέφεται από το υστέρημά τους τόσα χρόνια και που λερώνει τον Ελληνισμό με ό,τι κάνει ή λέει.