ΚΕ ΚΑΘΗΓΗΤΑ, ΚΑΤΑΤΟΠΙΣΤΙΚΟΤΑΤΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ΕΚΦΡΑΣΗ,,,ΣΤΟ ΚΟΜΒΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ ΑΥΤΟ ΤΗΣ ΑΚΡΑΙΑΣ ΠΙΕΣΕΩΣ ΑΠΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ, ΕΠΕΙΔΗ ΛΙΓΟ ΠΟΛΥ,, ΤΟ- Η- ΘΑ ΤΟ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ,ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ,,ΟΣΟ ΕΠΙΤΡΑΠΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ,ΜΕΓΙΣΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ Η ΑΚΡΑΙΑ ΗΜΩΝ ((ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ))ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ,ΥΠΟΜΟΝΗ=ΜΕΝΩ ΥΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ,,ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΩΣ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ,,ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΟΥΔΕΙΣ ΘΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΙ,,ΝΑΜΑΣΤΕ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΓΙ ΑΥΤΟ,,ΕΠΕΙΔΗ,,ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ...
Κ. Καθηγητά, οι όποιες θεωρίες εμπεριέχουν τον δόλο των δραστών, είτε στην τέλεση του εγκλήματος με ενέργεια είτε με παράλειψη, δεν μπορούν να δικαιολογηθούν επαρκώς στην προκειμένη περίπτωση. Τα περιστατικά για τα οποία τελικά τιμωρήθηκαν οι δράστες, ήταν πάνω από 10, ενώ αρκετά συνέβησαν αυτοτελώς, δίχως να υπάρχει συνέργια μεταξύ των δραστών. Άρα θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι πράξεις όλων των δραστών μέσω της σωρευτικής αιτιότητος, δημιούργησαν γόνιμο έδαφος, ώστε να διαμορφωθούν τα παραγωγικά αιτία τα οποία οδήγησαν στην αυτοχειρία τον παθόντα. Όσον αφορά την ανθρωποκτονία εξ’ αμέλειας η οποία αναφέρεται στο άρθρο, δημιουργεί μια ενδιαφέρουσα προβληματική, την οποία θα ήθελα να περιγράψω μέσα από ένα παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι ο Α ρίχνει βιτριόλι στον Β, με αποτέλεσμα να του προκαλούνται βαριά εγκαύματα τα οποία παραμορφώνουν ολόκληρο το πρόσωπό του μονίμως, ενώ διαρκώς πρέπει να λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή για να μην επιδεινωθεί η κατάστασή του. Πέρα από την σωματική, υφίσταται και η ηθική βλάβη. Η ηθική αυτή βλάβη ωστόσο τελικά οδηγεί τον παθόντα στην αυτοκτονία. Ευθύνεται ο Α για τον θάνατο του Β? Με την θεωρία του ισοδύναμου των όρων, θα διαπιστώσουμε πως η σωματική βλάβη που προκάλεσε ο Α, έχει αιτιώδη συνάφεια με τον θάνατο του Β. Επίσης όσον αφορά την υποκειμενική υπόσταση πιθανότατα ο Α επιθυμούσε να προκαλέσει αφόρητο πόνο στον Β, αποδεχόμενος ακόμη και το ενδεχόμενο να πεθάνει από το βιτριόλι (ενδεχόμενος δόλος). Ωστόσο, εφόσον δεν συντρέχει το ταυτόχρονο του δόλου με την πρόκληση του αποτελέσματος, αποκλείεται το έγκλημα του δόλου. Και το έγκλημα αμέλειας αποκλείεται επίσης, εφόσον θα δημιουργούταν ανασφάλεια δικαίου, αν από κάθε σωματική βλάβη η έστω από σωρευτικές σωματικές βλάβες, τελικά οι δράστες τιμωρούνταν και για ανθρωποκτονία εξ αμέλειας, επειδή δεν πρόσεξαν και δεν προέβλεψαν την συμπεριφορά του παθόντος. «Ο νόμος δεν μπορεί να υποχρεώσει ουδένα εις τα αδύνατα», ως γνωστόν…
Άρα, η τιμωρία των δραστών ήταν άδικη μεν, δίκαιη δε υπο το πρίσμα του σημερινού ποινικού κώδικα, εφόσον δεν προβλέπεται έγκλημα «εκφοβισμού», με την μορφή του «bullying», ούτε έγκλημα αποτελέσματος για την ηθική βλάβη, όταν οδηγεί σε θάνατο.
Δυστυχώς η κοινωνία έχει καταντήσει μία αρένα, όπου οι ανυποψίαστες και αθωράκιστες ψυχές, κατασπαράζονται από άσπλαχνα θηρία, προς τέρψιν άλλων αιμοσταγών ανεγκέφαλων ανθρωπόμορφων ζώων και ίδιον όφελος.
Διδάξτε στα παιδιά το Θείο δώρο της μοναδικότητάς τους. Χαρίστε τους την ασπίδα και τη φωλιά της οικογένειας, ανοίξτε τα μάτια και την καρδιά σας. Εμφυσήστε στα παιδιά τις αληθινές αξίες, της ζωής, της ελευθερίας, της πνευματικότητας. Μην τα πετάτε ανυπεράσπιστα ως βορά στα άψυχα άγρια θηρία των απρόσωπων ανελέητων κοινωνιών. Είναι σπλάχνα από τα σπλάχνα μας. ΕΛΕΟΣ!!
Μία απορία: Επειδή δεν έχω καμία σχέση με νομική στο άρθρο 28 ΠΚ, πώς ερμηνεύεται η φράση "κατά τις περιστάσεις"; Αυτές οι "περιστάσεις" πρέπει να συνδέονται χρονολογικά με το αξιόποινο αποτέλεσμα;
Ἐξαιρετική καί ἀντικειμενική (=δικαία) ἀνάλυσις, διό καί ἀπερρίφθη ἀπό τήν «Κ», ἐφόσον ἡ ΝΤΠ δέν θέλει τό δίκαιον τῶν μικρῶν καί ἀσήμων, ἀλλά μόνον τό «δίκαιον» τῆς κάθε ἐξουσίας. Εἰς τήν περίπτωσιν τοῦ ἀδικοχαμένου Βαγγέλη, ὑπῆρχαν μαρτυρίες ὅτι τό bullying ὑπῆρχε, ἀλλ' ἡ Δικοίκησις τῆς Σχολῆς δέν ἔκαμε τίποτε νά τό σταματήσῃ. Γενικῶς, παντοῦ ἐπικρατεῖ τό βρωμερόν «λόμπυ τοῦ κατευνασμοῦ», κατά τήν πρόσφατον ἔκφρασιν τοῦ Ἀ. Σαμαρᾶ, τό ὁποῖον πάντοτε ἐργάζεται εἰς βά;ρος τῆς Ἀληθείας καί τοῦ Δικαίου καί ὑπέρ τῶν ἀδικούντων, τῶν ἐγκληματιῶν, τῶν προδοτῶν κ.λπ. Εἶναι ἡ «ἀριστερίλα» τῶν γαλάζιων, κόκκινων καί πράσινων ΒΡΩΜΕΡΩΝ προδοτῶν, ἡ ὁποία ἐπεκράτησε μετά τήν «μεταπολίτευσιν».
ΚΕ ΚΑΘΗΓΗΤΑ, ΚΑΤΑΤΟΠΙΣΤΙΚΟΤΑΤΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ΕΚΦΡΑΣΗ,,,ΣΤΟ ΚΟΜΒΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ ΑΥΤΟ ΤΗΣ ΑΚΡΑΙΑΣ ΠΙΕΣΕΩΣ ΑΠΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ, ΕΠΕΙΔΗ ΛΙΓΟ ΠΟΛΥ,, ΤΟ- Η- ΘΑ ΤΟ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ,ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ,,ΟΣΟ ΕΠΙΤΡΑΠΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ,ΜΕΓΙΣΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ Η ΑΚΡΑΙΑ ΗΜΩΝ ((ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ))ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ,ΥΠΟΜΟΝΗ=ΜΕΝΩ ΥΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ,,ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΩΣ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ,,ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΟΥΔΕΙΣ ΘΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΙ,,ΝΑΜΑΣΤΕ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΓΙ ΑΥΤΟ,,ΕΠΕΙΔΗ,,ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ...
Κ. Καθηγητά, οι όποιες θεωρίες εμπεριέχουν τον δόλο των δραστών, είτε στην τέλεση του εγκλήματος με ενέργεια είτε με παράλειψη, δεν μπορούν να δικαιολογηθούν επαρκώς στην προκειμένη περίπτωση. Τα περιστατικά για τα οποία τελικά τιμωρήθηκαν οι δράστες, ήταν πάνω από 10, ενώ αρκετά συνέβησαν αυτοτελώς, δίχως να υπάρχει συνέργια μεταξύ των δραστών. Άρα θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι πράξεις όλων των δραστών μέσω της σωρευτικής αιτιότητος, δημιούργησαν γόνιμο έδαφος, ώστε να διαμορφωθούν τα παραγωγικά αιτία τα οποία οδήγησαν στην αυτοχειρία τον παθόντα. Όσον αφορά την ανθρωποκτονία εξ’ αμέλειας η οποία αναφέρεται στο άρθρο, δημιουργεί μια ενδιαφέρουσα προβληματική, την οποία θα ήθελα να περιγράψω μέσα από ένα παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι ο Α ρίχνει βιτριόλι στον Β, με αποτέλεσμα να του προκαλούνται βαριά εγκαύματα τα οποία παραμορφώνουν ολόκληρο το πρόσωπό του μονίμως, ενώ διαρκώς πρέπει να λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή για να μην επιδεινωθεί η κατάστασή του. Πέρα από την σωματική, υφίσταται και η ηθική βλάβη. Η ηθική αυτή βλάβη ωστόσο τελικά οδηγεί τον παθόντα στην αυτοκτονία. Ευθύνεται ο Α για τον θάνατο του Β? Με την θεωρία του ισοδύναμου των όρων, θα διαπιστώσουμε πως η σωματική βλάβη που προκάλεσε ο Α, έχει αιτιώδη συνάφεια με τον θάνατο του Β. Επίσης όσον αφορά την υποκειμενική υπόσταση πιθανότατα ο Α επιθυμούσε να προκαλέσει αφόρητο πόνο στον Β, αποδεχόμενος ακόμη και το ενδεχόμενο να πεθάνει από το βιτριόλι (ενδεχόμενος δόλος). Ωστόσο, εφόσον δεν συντρέχει το ταυτόχρονο του δόλου με την πρόκληση του αποτελέσματος, αποκλείεται το έγκλημα του δόλου. Και το έγκλημα αμέλειας αποκλείεται επίσης, εφόσον θα δημιουργούταν ανασφάλεια δικαίου, αν από κάθε σωματική βλάβη η έστω από σωρευτικές σωματικές βλάβες, τελικά οι δράστες τιμωρούνταν και για ανθρωποκτονία εξ αμέλειας, επειδή δεν πρόσεξαν και δεν προέβλεψαν την συμπεριφορά του παθόντος. «Ο νόμος δεν μπορεί να υποχρεώσει ουδένα εις τα αδύνατα», ως γνωστόν…
Άρα, η τιμωρία των δραστών ήταν άδικη μεν, δίκαιη δε υπο το πρίσμα του σημερινού ποινικού κώδικα, εφόσον δεν προβλέπεται έγκλημα «εκφοβισμού», με την μορφή του «bullying», ούτε έγκλημα αποτελέσματος για την ηθική βλάβη, όταν οδηγεί σε θάνατο.
Δυστυχώς η κοινωνία έχει καταντήσει μία αρένα, όπου οι ανυποψίαστες και αθωράκιστες ψυχές, κατασπαράζονται από άσπλαχνα θηρία, προς τέρψιν άλλων αιμοσταγών ανεγκέφαλων ανθρωπόμορφων ζώων και ίδιον όφελος.
Διδάξτε στα παιδιά το Θείο δώρο της μοναδικότητάς τους. Χαρίστε τους την ασπίδα και τη φωλιά της οικογένειας, ανοίξτε τα μάτια και την καρδιά σας. Εμφυσήστε στα παιδιά τις αληθινές αξίες, της ζωής, της ελευθερίας, της πνευματικότητας. Μην τα πετάτε ανυπεράσπιστα ως βορά στα άψυχα άγρια θηρία των απρόσωπων ανελέητων κοινωνιών. Είναι σπλάχνα από τα σπλάχνα μας. ΕΛΕΟΣ!!
Μία απορία: Επειδή δεν έχω καμία σχέση με νομική στο άρθρο 28 ΠΚ, πώς ερμηνεύεται η φράση "κατά τις περιστάσεις"; Αυτές οι "περιστάσεις" πρέπει να συνδέονται χρονολογικά με το αξιόποινο αποτέλεσμα;
Ευχαριστώ