Συγχαρητήρια κ. Δασκαλάκη για τα καταπληκτικά κείμενα σας που μας δίνουν φως μέσα στην σκοτεινή εποχή που διανύουμε. Σημείο των καιρών είναι και η σύγχυση. Υπάρχουν ημέρες που εμείς οι "όμηροι" υγειονομικοί περιμένουμε ένα κείμενο, μια φωνή, μια λέξη που θα μας βοηθήσει να διαγράψουμε όλα όσα βιώνουμε από τα τοξικά νεοταξίτικα σκουπίδια, που καθημερινά η γλώσσα τους στάζει δηλητήριο και προσπαθεί να δηλητηριάσει τις ψυχές μας. Περιμένουμε το "αντίδοτο" που θα μας υπενθυμίσει ότι υπάρχει μια αλυσίδα ανθρώπων που τους κρίκους της τους συνδέει η αγάπη για τον Χριστό και για αυτό τον τόπο. Την ακτίνα φωτός που θα μας μεταφέρει το μήνυμα ότι είμαστε πολλοί στον αγώνα αυτό, δεν είμαστε μόνοι μας και ξεχασμένοι. Αυτά τα τρία χρόνια έχει μιλήσει ο καθένας μας με τις πράξεις του. Σας ευχαριστούμε πολύ για όλα όσα κάνετε. Ο Θεός εύχομαι να σας χαρίζει υγεία και κάθε ευλογία.
Ο Χριστός σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να αφήσει να διαψευστούν τα λόγια του Μεγάλου (κατ΄εμέ) Γέροντα και συγχρόνου μας Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου. Και για μένα είναι Μέγας, διότι μέσα από τα κείμενα που έχει εκδώσει το μοναστήρι της Σουρωτής, -τα οποία έχει ελέγξει λέξη προς λέξη ο ίδιος ο Άγιος- μας αποκαλύπτει όλη την μυστική ζωή της Εκκλησίας. Κάτι αντίστοιχο έχει κάνει μόνον ο Μέγας Βασίλειος που έθεσε τους κανόνες του μοναχισμού. Δυστυχώς υπάρχουν κάποιοι που δεν δέχονται ότι ο Γέροντας Παΐσιος ήταν Θεοφόρος. Πρόβλημά τους. Ο Κύριος έχει άλλη άποψη και τον ανέδειξε και τον αναδεικνύει καθημερινά σε τεράστιο Άγιο που έχει παρρησία ενώπιόν Του.
Το άρθρο είναι υπέροχο. Δεν θα είναι απλά Αναλαμπή της Ορθοδοξίας. Θα είναι αστραποβόλημα που θα λάμπει κάθε μέρα και πέρα ως πέρα και δεν θα μπορεί να κρυφτεί από κανέναν και με τίποτα.
Αυτό που απαιτείται από εμάς είναι ασκητική πνευματική ζωή.
Αυτή είναι που βάστηξε τον Μέγα Αθανάσιο στον θρόνο του ως Ποιμενάρχου της Αλεξάνδρειας επί 40 χρόνια, και όλα αυτά τα χρόνια ήταν υπό διωγμόν, από τα οποία τα 16 ήταν στην εξορία, αλλά πάντοτε παρέμενε ο Πατριάρχης της Αλεξάνδρειας.
Αυτή ήταν που κράτησε αγέρωχο και άκαμπτο τον Άγιο Μάρκο τον Ευγενικό στην Σύνοδο της Φεράρας, όπου ο πάπας είχε τους ορθοδόξους ιεράρχες επί 2 χρόνια υπό φυλάκιση, εκβιασμούς, απειλές ακόμη και για την ζωή τους, νηστικούς, για να τους αναγκάσει να υπογράψουν την ένωση των εκκλησιών. Και όλοι υπέγραψαν εκτός του Μάρκου, ο οποίος ζώντας καθημερινά την ορθόδοξη ασκητική ζωή έμεινε πνευματικά όρθιος και έτσι σώθηκε η Ορθοδοξία.
Αυτή η ασκητική ζωή ήταν που έστειλε τους Μάρτυρες στο μαρτύριο χωρίς να λυγίσουν.
Αυτή η ασκητική ζωή είναι που ο Νέστορας δεν υπολόγισε την δύναμη του Λυαίου και τον έστρωσε κατά γής, γνωρίζοντας ότι αυτό δεν θα μπορούσε να μείνει ατιμώρητο από τον αυτοκράτορα.
Η αναλαμπη (καλυτερα λαμψη της ορθοδοξιας) ειναι κατι που το τονιζουν μετα μεγαλης βεβαιοτητας σχεδον ολοι οι συγχρονοι αγιοι της εκκλησιας (Πορφυριος, Παισιος, Σιμων Αρβανιτης κ.α.). Ταυτοχρονα την λαμπρα αυτη εποχη του ευαγγελιου οπου θα πιστευσουν και οι εβραιοι την αναφερει σαφεστατα και η ιδια η αγια γραφη.
Συγχαρητήρια για το κείμενό σας! Είναι λυπηρό ότι, παρά τις ρητές και σαφείς αναφορές σας στα λεγόμενα του Αγίου Παϊσίου, κάποιοι που, καίτοι αναγνωρίζουν την αγιότητα του Αγίου Παϊσίου, αρνούνται να αντιληφθούν και να αποδεχθούν το ενδεχόμενο, την ευχή και τελικώς την πρόρρηση της Αναλαμπής, την οποία εξακολουθούν να ονοματίζουν ως αίρεση!! Είναι ενδιαφέρον ότι και η Αποκάλυψη του Ιωάννου, στο κεφ. 5, αναφέρεται στην αναλαμπή της Ορθοδοξίας προ των εσχάτων. Η αναλαμπή της Ορθοδοξίας έγκειται στο άνοιγμα του βιβλίου των θείων βουλών (από το εσφαγμένο Αρνίο) προς εξασφάλιση της σωτηρίας του κόσμου. Συνεπώς, η αναλαμπή της Ορθοδοξίας είναι αναγκαία για την πραγματοποίηση του κοσμοσωτήριου σχεδίου του Θεού κατά το άνοιγμα των επτά σφραγίδων (=τιμωριών) που εξιστορούνται στη συνέχεια (κεφ. 6 επ.).
Το θεμα της εποχης οπου θα λαμψει η ορθοδοξια και το ευαγγελιο ειναι λελυμενο διοτι ο Θεος το αποκαλυψε στους αγιους του και στην αγια γραφη. Αν καποιος δεν τους δεχεται ειναι αλλο θεμα.
Επειδή στα προηγούμενα δύο κείμενά σας, κύριε καθηγητά και κύριε Δασκαλάκη έκανα λόγο για την αίρεση της Αναλαμπής -χωρίς να είμαι όμως απολύτως σίγουρη, ότι αναφέρεστε στα δικά μου σχόλια, ή στα σχόλια κάποιου άλλου σχολιαστή- μπορώ να γράψω δύο λογια πάνω σ’ αυτό, στη συνέχεια όμως θα σταματήσω, πρώτον γιατί δεν ξέρω αν έχει νόημα (δηλαδή αν αλλάζει κάτι στην πράξη), και δεύτερον γιατί αισθάνομαι να υπάρχει πόλωση και πιθανή επιθετικότητα στη συγκεκριμένη συζήτηση, τα οποία δεν μου ταιριάζουν.
Κατ’ αρχάς, ο λόγος που έκανα τις παρεμβάσεις αυτές, είναι γιατί -εκτιμώντας πως πολλοί άνθρωποι παρακολουθούν τους λογους και τη σελίδα του κυριου καθηγητή, σκεφτηκα πως είναι πιθανό (και εύλογο) να θεωρούν τις απόψεις που προβάλλονται ως θέσφατα, χωρίς να τις αξιολογήσουν πρώτα όσο και όπου χρειάζεται. Θεωρώ ωστόσο πως στην εποχή μας, κάθετι που προβάλλεται, θα πρεπει να αξιολογείται ξανά και ξανά, τόσο από τον ίδιο τον γράφοντα, όσο και από εκεινους που τον παρακολουθούν και διαβάζουν τα κειμενά του. Επομένως, σε μια προσπάθεια (και μόνο) να αποτρέψω την πιθανή αλλοίωση της αλήθειας του Ευαγγελίου, αναφέρθηκα στον αιρετικό (και μάλιστα χιλιαστικού τύπου) χαρακτήρα της αναλαμπής. Και είναι αλήθεια, θα αναφερθώ παρακάτω γιατί.
Δύο πράγματα κατ’ αρχάς, σχετικά με τις αιρέσεις. Πρώτον, δε χρειάζεται κανείς να αποδέχεται το δόγμα μιας αιρεσης από την αρχη μεχρι το τέλος του, για να θεωρηθεί ότι υποστηρίζει (ίσως και άθελα του) μια αίρεση ή μια κακοδοξία. Και μόνο ένα «ψίχουλο» ψέματος από αίρεση, είναι πολλές φορές αρκετό, για να δηλητηριάσει την αλήθεια της ορθόδοξης πίστης, και να σπείρει στις καρδιές των ανθρώπων την αμφιβολία ή/και τον πιθανό διχασμό. Για τον λογο αυτόν, οι Πατέρες της εκκλησίας πάντα μας προέτρεπαν να αποφεύγουμε τους αιρετικούς ανθρωπους, και να μην ανοιγουμε καθολου μαζί τους διάλογο. Και παλι, για τον ίδιο λόγο, πιστευω πως όταν εκφράζουμε δημόσιο λόγο (στα περί ορθοδοξίας τουλάχιστον, κι αυτό ισχύει για όλους μας, συμπεριλαμβανομενης και εμού που τα γράφω), να είμαστε 100% σιγουροι ότι έχουμε μελετήσει καλά κι εκφράζουμε την απόλυτη αλήθεια, ειδάλλως ο κίνδυνος είναι μεγάλος, τόσο για τη δική μας ψυχή, όσο και για τις ψυχές όσων ανθρώπων μας διαβάζουν.
Παρεμπιπτόντως, αίρεση αποτελεί η οποιαδήποτε (ακόμα κι ελάχιστη) διαστροφή της αλήθειας του Ευαγγελίου, ώστε -συνήθως- να αφαιρεί από το Ευαγγέλιο τον σταυρικό του χαρακτήρα, και να ακούγεται στους ανθρώπους πιο ευχάριστο (πιο γαργαλιστικό, πιο δελεαστικό) στην εφαρμογή του (*τον ορισμό αυτόν, τον έχω ακούσει πρόσφατα από ομιλία του πατρός Αθανασίου του Μυτιληναίου με τιτλο «Γιατί οι αιρέσεις εξαπλώνονται τόσο γρήγορα» ή κάπως έτσι..).
Άρα, μπορεί το προηγούμενο σας κειμενο να ήταν αξιολογότατο, η ύπαρξη όμως αναφοράς στην αναλαμπή βάζει μεσα στο κειμενο το στοιχείο της αιρεσης, και επομενως αυτομάτως, υποχρεώνει τον ορθόδοξο να διατυπώσει την αντίρρησή του προς το θέμα αυτό.
Από ‘κει και μετά, υπάρχουν 2 ερμηνειες για την αναλαμπή.
1) Η πρώτη ερμηνεία, είναι η ερμηνεία των αιρετικών χιλιαστών (δε θα την επαναλάβω, όποιος θέλει μπορεί να ψάξει να διαβάσει, για να ξέρει να προστατεύεται). Τη χιλιαστική αυτή ερμηνεια, κάποιοι την αποδέχονται εξ΄ ολοκλήρου, και κάποιοι άλλοι την αποδέχονται αφού πρώτα της προσθέσουν ή της αφαιρέσουν ορισμένα στοιχεία (π.χ. κάποιοι δεν αποδέχονται τα «χρυσά κουτάλια», κάποιοι άλλοι δεν αποδέχονται τον ερχομό του μαρμαρωμένου βασιλιά κτλ. κτλ.). Με όποιον τρόπο κι αν κανείς αποδεχθεί την ερμηνεία αυτή, δεν παύει να έχει την αίρεση ως βάση της, κι επομένως δε μπορεί να αποτελεί στοιχείο της ορθόδοξης πίστης. Όμως και από καθαρά λογική πλευρά να το δει κανείς, δεν είναι παράξενο, ξαφνικά κι από το πουθενά, εκεί που η αποκτήνωση των ανθρώπων έχει φτάσει (όπως λεν όλοι μας οι Άγιοι) σε πρωτοφανή για την ανθρωπότητα σημεία, ο Θεός να αποφασίσει δώσει περίοδο χάριτος- σε ποιους? Στους αμετανόητους? Στους ανθρώπους που πρόδωσαν (κληρικοί και λαικοί), που καταπάτησαν όλα τα ιερά και τα όσια σήμερα? Ή μήπως (υποσυνείδητα) θεωρούμε τους εαυτούς μας άξιους για μια ακόμα περίοδο χάριτος? Κι αν όντως υποθέσουμε πως είμαστε άξιοι (μακάρι να είμαστε, ποιος δεν το θέλει αυτό?), ειμαστε 100% σίγουροι ότι θα αξιοποιήσουμε αυτή την περίοδο χάριτος σωστά, με μετάνοια και πίστη? Ή θα την χρησιμοποιήσουμε για να αποκτηνωθούμε ακόμα περισσότερο? Σ’ εκεινους επίσης που υποστηρίζουν την εκδοχή περι πλούτου των χριστιανών (χρυσά κουτάλια κτλ) είναι σαφής η θέση του Ευαγγελίου γύρω από τον πλούτο, και πώς αυτός μπορεί να γίνει αιτία (αν δεν τον διαχειριστεί κανείς με σύνεση -δηλαδή με ελεημοσύνες, και λατρεύοντας τον Θεό κι όχι το χρήμα) για την απώλεια. Ο σοβαρός όμως κίνδυνος με την αποδοχή της αναλαμπής είναι άλλος: Μιλώντας ορισμενοι για τον «μαρμαρωμένο βασιλιά» νοείται υποσυνειδητα στον κόσμο η έλευση κάποιου επίγειου βασιλεα, που θα τους δώσει την πολυπόθητη περίοδο χάριτος που επιθυμούν. Έτσι, οι άνθρωποι κινδυνεύουν θανάσιμα να προσκ@νήσουν τον αντ@χριστο. Διότι επίγειος βασιλεας, στα έσχατα χρόνια που διανύουμε, που θα έρθει να μας τάξει από το πουθενά λαγούς με πετραχήλια, μόνο ο αντ@χτιστος μπορεί να είναι. Μην ξεχνάμε, ότι ο Χριστός δε θα έρθει αυτή τη φορά με το πρόσωπο της Αγάπης, αλλά με το πρόσωπο της Δικαιοσύνης (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η Αγάπη Του καταργείται). Θα έρθει «κρίναι ζώντας και νεκρούς». Επομένως, οι ορθόδοξοι περιμένουμε Ουράνιο Κριτή, και όχι επιγειο ψεύτικο βασιλιά που με το πρόσχημα της «αγάπης» -θα υποδουλώσει (**θα κόψει τα κεφάλια, θυμηθείτε το «σπαθι» του «μαρμαρωμενου βασιλιά») όποιον δεν του υποτάσσεται… Τέτοια μισανθρωπη στάση κατά των ανθρωπων (όποιος δεν τους υποτάσσσεται, να τον σκοτώνουν) μόνο οι αντιθεοι και οι ειδωλολατρες βασιλεις ειχαν κατά των χριστιανών, στην ιστορία των αιώνων, και από τέτοιους βασιλεις προέκυψαν τα χιλιάδες μαρτύρια των Αγιων μας, μέσα στους περασμένους αιώνες.
2) Και η 2η ερμηνεια της αναλαμπής, που διάβασα πρόσφατα και μου αρεσε πολύ, γιατί καμία σχεση δεν έχει με την ευκολία ζωής που διατείνονται οι αιρετικοί χιλιαστές, αλλά αντιθέτως, τη βρήκα αλληγορική και φοβερά εύστοχη. Λέτε πολλες φορές (και ίσως είναι αλήθεια, δεν το αμφισβητώ) ότι ακούσατε ή διαβάσατε τον τάδε Άγιο ή τον τάδε γέροντα να μιλά για τη βεβαιότητα της αναλαμπής. Επειδή οι άνθρωποι αυτοί (αν μιλά κανείς για όντως ορθόδοξο Αγιο, όπως ήταν π.χ. ο Άγιος Παίσιος) είχαν άλλα μέτρα και σταθμά της πίστης από αυτά που έχουμε εμείς σήμερα, έχετε σκεφτεί ποτέ ότι με τον όρο «αναλαμπή της ορθοδοξίας» μπορεί να εννοούν το ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΙΩΝ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ; Για τον Χριστό, και για τον χριστιανισμό, το μαρτύριο για την αλήθεια του Ευαγγελίου ισοδυναμεί με δόξα (το άκουσα αυτό πρόσφατα από ομιλία του πατρός Αθανασίου του Μυτιλιναίου). Είναι λοιπόν πιθανόν, οι άνθρωποι αυτοί, όταν μιλούσαν για αναλαμπή, να εννοούσαν τους καινούργιους μάρτυρες του Χριστού, δηλαδή όσους από ‘μας αξιωθούμε, και αν αντέξουμε με τη βοήθεια Του, να χύσουμε το αίμα μας για την διαφύλαξη και την ομολογία της ορθόδοξης πίστης. Μ’ αυτή την έννοια, ναι, βεβαιως. Βεβαιως, μπροστά στον αντ@χριστο θα δοξαστεί ξανά η ορθοδοξία, γιατί θα κάνουν την εμφάνισή τους οι νέοι Αγιοι του Χριστού, που θα είναι όμως διατεθειμενοι να δώσουν τα πάντα, ακόμα και το αίμα τους, για την πίστη! Μην ξεχνάμε, για τον ορθόδοξο, το μαρτύριο είναι η μεγαλύτερη δόξα που μπορεί να δώσει ο Θεός σε έναν άνθρωπο. Να παρακαλάμε επομένως να μας δώσει πίστη ομολογιακή και θάρρος στις δυσκολιες που έρχονται -κι όχι περιόδους χάριτος ή πλούτου ή οτιδήποτε άλλο….
Θα τα καταφέρουμε, να μην απογοητεύεται κανείς! Αρκεί η πίστη να διαφυλαχθεί ακέραιη. Και για να διαφυλαχθεί ακέραιη, χρειάζεται να δουμε ξανά από την αρχή το ΣΤΑΥΡΙΚΟ πνεύμα του Ευαγγελίου, να το αγκαλιάσουμε, και έτσι μόνο να πορευτούμε χωρίς ίχνος φόβου στα δύσκολα αυτά χρόνια.
Αυτά είχα να γράψω, με φόβο Θεού (γιατι όλοι κάνουμε λάθη και προσπαθουμε, το σημαντικό όμως είναι να τα βλεπουμε και να τα διορθωνουμε, για να ειμαστε πάντα μέσα στην αλήθεια),
Η Ορθοδοξία δεν έχει ανάγκη καμία Αναλαμπή. Εμείς είμαστε αδιάβαστοι κ δεν ξέρουμε την Αγία Γραφή. Για όλα αυτά που συμβαίνουν εμείς φταίμε γιατί δεν έχουμε μετάνοια. Δεν πρέπει να φοβόμαστε τπτ μόνο την ώρα της κρίσεως.
Η αλήθεια είναι ότι ακόμα και πολλοί ιερείς έχουν διχαστεί μεταξύ τους σχετικά με το ζήτημα της Αναλαμπής, κάποιοι υποστηρίζουν ότι θα συμβεί ενώ κάποιοι άλλοι λένε πως είναι μια πλάνη. Ό,τι και να γίνει, γιατί αυτό μόνο ο Θεός το γνωρίζει, είναι καλό να μην χάνουμε την ελπίδα και την πίστη μας για ένα καλύτερο αύριο ιδίως σ'αυτή την εποχή που όλα γύρω μας, φαίνονται μαύρα και απογοητευτικά! Ποιος δεν εύχεται κατά βάθος να υπάρξει μια Θεϊκή επέμβαση;
Δυστυχώς όμως η παναίρεση του Οικουμενισμού έχει μολύνει την Εκκλησία και το Ορθόδοξο δόγμα και επειδή κανείς δεν γνωρίζει τον χρόνο που του έχει απομείνει στην ζωή, απειλεί τις ψυχές μας σήμερα! Σε καιρό αιρέσεων πρέπει να μελετήσουμε και να μιμηθούμε το παράδειγμα μεγάλων Αγίων μας όπως π.χ, Μέγας Βασίλειος, Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, Άγιος Αθανάσιος κ.α. οι οποίοι καταδίκαζαν τις αιρέσεις όχι μόνο στα λόγια αλλά και στην πράξη, γι αυτό άλλωστε πέρασαν και τόσα δεινά!Η εποχή μας επιτάσσει να περάσουμε από τα λόγια στην πράξη γιατί εν τέλει και η σωτηρία της ψυχής μας είναι προσωπική υπόθεση.
'Οσοι ΔΕΝ έχουν πειστεί ακόμα πως πρίν την 'Ελευση του Αντιχρίστου,ΘΑ προηγηθεί η λεγόμενη Αναλαμπή της Ορθοδοξίας (και η επακόλουθη ανάκτηση της Κωνσταντινούπολης από τους Ελληνορθόδοξους Ρωμιούς),ΕΙΝΑΙ στη δυσάρεστη θέση να απαντήσουν ΠΡΩΤΑ στους ευατούς τους ποιό έθνος είναι ΑΥΤΟ που Ο Ίδιος Ο προαιώνιος παντογνώστης,και αδιάψευστος Κύριος υπαινίσσεται όταν δηλώνει στους Εβραίους στο Κατά Ματθαίον Κεφ. 21,43-44 πώς "Δια τούτο λέγω υμίν αρθήσεται αφ' υμών η βασιλεία του θεού και δοθήσεται έθνει ποιούντι τους καρπούς αυτής.Και ο πεσών επι τον λίθον τούτον συνθλασθήσεται,· ἐφ’ ὃν δ’ ἂν πέσῃ,λικμήσει αὐτόν.",και,έπειτα,να δίνουν τις προσωπικές τους ερμηνείες σε όλα τα (όντως εσχατολογικά!!!) Σημεία Των Καιρών που βιώνουμε πρόσφατα...
<<<<<AΠΟ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ>>>ΤΟ
ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ.........<<Η Αναλαμπή της Ορθοδοξίας δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ευσεβής πόθος ή άγονη φαντασιοπληξία ορισμένων γραφικών και απόμαχων της ζωής αλλά πρέπει να αναμένεται ως λυτρωτική δωρεά της Άπειρης Αγάπης του Θεού για την σωτηρία και απαλλαγή του σύγχρονου Ανθρώπου από την δαιμονική λαίλαπα του σατανικά τροποποιημένου δυτικού πολιτισμού.>>......EXEI ΓΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΔΑΙΜΟΝΙΚΟ ΜΠΕΡΔΕΜΑ,,,,,ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΒΙΩΜΑΤΟΣ,,,,,ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ.....ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ,,,,,ΛΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΟΥΝ ΑΠΟ ΟΟΟΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΠΙ ΓΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑ,,,,,ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΘΕΟΚΤΟΝΟΥΣ--ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΟΥΣ......ΚΑΛΑ,,,,ΕΙΝΑΙ ΤΟΟΟΣΟ ΠΟΛΥ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΚΑΠΟΙΟΙ,,,ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΑΓΙΑΣΕΙ,,,,,ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΘΑ ΠΑΝΕ <<ΜΕ ΤΑ ΤΣΑΡΟΥΧΙΑ>>,,,,ΣΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ;;;;;ΕΧΩ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΤΕΙ ΚΑΙ ΕΧΩ ΣΙΧΑΘΕΙ,,,,,,ΩΡΕΣ ΩΡΕΣ,,,,,ΠΟΥ ΑΝΗΚΩ ΣΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΕΙΔΟΣ.....ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΜΙΣΟΣ,,,,,ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΛΘΕΙ ΜΙΑ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ ,,,,,ΕΝΑ ΕΛΕΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΜΑΣ ,,,,, ΓΙΑ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ,,,,ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΔΡΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΒΙΩΜΑΤΙΚΑ,,,ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟΟΟΣΕΣ ΠΛΗΓΕΣ;;;;;ΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΚΟΥ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ......ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ,,,,,ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ ,ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ......ΚΑΛΗ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΑ ΣΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΜΑΣ.....!!!!>>><<<TA ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΥ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ........Η Αναλαμπή της Ορθοδοξίας δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ευσεβής πόθος ή άγονη φαντασιοπληξία ορισμένων γραφικών και απόμαχων της ζωής αλλά πρέπει να αναμένεται ως λυτρωτική δωρεά της Άπειρης Αγάπης του Θεού για την σωτηρία και απαλλαγή του σύγχρονου Ανθρώπου από την δαιμονική λαίλαπα του σατανικά τροποποιημένου δυτικού πολιτισμού»......ΚΑΙ << Αν αναμένω προσωπικά ένα «πνευματικό δώρο» από τον Άγιο Τριαδικό Θεό, γιατί αυτό με κατατάσσει αυτομάτως στην απαίσια χορεία των «αιρετικών»; Η πνευματική δωρεά στηρίζεται στην προσωπική σχέση του ανθρώπου με τον Θεό. Όποιος επικοινωνεί με ζέουσα καρδιά, μυστηριακά και προσευχητικά, με τον Θεό είναι εύλογο να αναμένει και τις πλουσιοπάροχες πνευματικές δωρεές του, οι οποίες δεν συσχετίζονται με την απόλαυση των υλικών αγαθών, αλλά συνδέονται με το μεγαλείο της Δόξης του Θεού και της Ορθόδοξης Εκκλησίας Του.
Όσοι δεν επιθυμούν να λάβουν την πνευματική δωρεά ή δεν πιστεύουν στις πνευματικές δωρεές του Άγιου Τριαδικού Θεού, για ποιον λόγο πρέπει να μέμφονται τους άλλους ως «αιρετικούς»;>>......ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ,,,ΠΑΡΑ ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΑΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ....ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ!!!! ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΛΑΜΠΗ====ΕΠΑΝΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ==== ΔΥΝΑΤΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ,,,,,, ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΥΡΟ ΔΑΙΜΟΝΟΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΕΝ ΠΟΛΛΟΙΣ ΚΟΣΜΙΚΟ ΝΟΥ.....ΚΥΡΙΕ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ ΚΑΙ ΚΥΡΙΕ ΒΑΘΙΩΤΗ,,,,ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΑ ΜΕΓΙΣΤΑ ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ ΧΑΡΟΠΟΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ,,,ΤΟ ΤΟΣΟ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟ.......Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ...ΚΑΛΗ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ!!!!!
Καλά, αίρεση μπορεί να μην είναι, αλλά δεν μας είπε κανείς που θα βρεθούν οι ορθόδοξοι ιερείς, από τη στιγμή που σήμερα ήδη δεν έχει μείνει επίσκοπος που να μην είναι αιρετικός ή και μασόνος. Στην Ελλάδα και στην Κύπρο μαζί τουλάχιστον, εγώ ξέρω ότι υπάρχει μόνο ένας, σε αρκετά μεγάλη ηλικία, και υπόλοιποι θα έπρεπε να είχαν καθαιρεθεί χρόνια ή και δεκαετίες πριν. Χώρια που δεν υπάρχουν πλέον άνθρωποι αμόλυντοι από σαρκικά αμαρτήματα, ώστε να γίνουν ιερείς και επίσκοποι.
Επίσης, υπάρχουν πολλές προφητείες που δεν πολυ-συμφωνούν με αναλαμπές. π.χ. το ότι στο μέλλον δεν θα υπάρχουν ιερείς, ότι από εδώ και πέρα όλα θα πάνε από το κακό στο χειρότερο, ότι όλα τα έθνη θα πλανηθούν και μόνο οι Σλάβοι θα μείνουν στην Εκκλησία για να διαδώσουν το Ευαγγέλιο στις χώρες που δεν το γνώρισαν, ότι τεράστιο μέρος του πληθυσμού της γης θα πεθάνει, και πολλά άλλα.
Πως συμβιβάζονται αυτά με κάποια αναλαμπή της Ορθοδοξίας;
Και σε τελική ανάλυση, τι σόι Ορθοδοξία έχουμε σήμερα για να αναλάμψει; Δείτε τους "ορθόδοξους" της πατρίδας μας και πείτε μου ειλικρινά τι κοινό βρίσκετε σε αυτούς με τον Χριστό. Με τον Αντίχριστο εγώ βρίσκω πολλά κοινά, με τον Χριστό δεν βρίσκω όσο κι αν προσπαθώ. Δείτε τι έχουμε κάνει στο δόγμα μας, τους ιερούς κανόνες, κτλ. Τι θα κάνει ο Θεός; Κανένα ταχυδακτυλουργικό ή θα μας δώσει καμιά μεγάλη τρομάρα για να γίνουμε ορθόδοξοι; Είναι αναλαμπή αυτό; Και πόσο θα κρατήσει τούτο αν γίνει;
Φυσικά, δεν αμφιβάλλω ότι τα πάντα είναι δυνατά για τον Θεό, αλλά είμαστε ελεύθερα πλάσματα και δεν μας βλέπω να πηγαίνουμε εκεί που ο Θεός μας θέλει. Και κάτι μου λέει ότι αυτή η αναλαμπή, ακόμα κι αν υπάρξει, δεν θα είναι και πολύ ορθόδοξη. Γιατί αν ήταν, δεν μπορώ να φανταστώ πως θα βρει έδαφος μετά ο αντίχριστος για να έρθει.
Όπως πάντα λέω, ο αντίχριστος δεν έρχεται μόνος του, ούτε τον φέρνει ο Θεός, ούτε του επιτρέπει ο Θεός να έρθει. Εμείς οι ίδιοι τον φέρνουμε με τα χάλια μας. Όταν είσαι αντίχριστος, τον αντίχριστο αξίζεις να έχεις να σε κυβερνά, αυτόν ψάχνεις, και αυτός σου προσφέρεται. Εμείς έχουμε την δύναμη να εκπληρώσουμε τις προφητείες ή να τις αναιρέσουμε ή να τροποποιήσουμε τις λεπτομέρειές τους. Δεν γίνεται τίποτα αυτόματα, χωρίς εμάς. Ο Θεός χρησιμοποιεί τους πάντες για να πετύχει το σχέδιό του, αλλά θα πρέπει να υπάρχουν και κάποιοι ορθόδοξοι ώστε το σχέδιό του να έχει κάποιο νόημα...
Συγχαρητήρια κ. Δασκαλάκη για τα καταπληκτικά κείμενα σας που μας δίνουν φως μέσα στην σκοτεινή εποχή που διανύουμε. Σημείο των καιρών είναι και η σύγχυση. Υπάρχουν ημέρες που εμείς οι "όμηροι" υγειονομικοί περιμένουμε ένα κείμενο, μια φωνή, μια λέξη που θα μας βοηθήσει να διαγράψουμε όλα όσα βιώνουμε από τα τοξικά νεοταξίτικα σκουπίδια, που καθημερινά η γλώσσα τους στάζει δηλητήριο και προσπαθεί να δηλητηριάσει τις ψυχές μας. Περιμένουμε το "αντίδοτο" που θα μας υπενθυμίσει ότι υπάρχει μια αλυσίδα ανθρώπων που τους κρίκους της τους συνδέει η αγάπη για τον Χριστό και για αυτό τον τόπο. Την ακτίνα φωτός που θα μας μεταφέρει το μήνυμα ότι είμαστε πολλοί στον αγώνα αυτό, δεν είμαστε μόνοι μας και ξεχασμένοι. Αυτά τα τρία χρόνια έχει μιλήσει ο καθένας μας με τις πράξεις του. Σας ευχαριστούμε πολύ για όλα όσα κάνετε. Ο Θεός εύχομαι να σας χαρίζει υγεία και κάθε ευλογία.
Ο Χριστός σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να αφήσει να διαψευστούν τα λόγια του Μεγάλου (κατ΄εμέ) Γέροντα και συγχρόνου μας Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου. Και για μένα είναι Μέγας, διότι μέσα από τα κείμενα που έχει εκδώσει το μοναστήρι της Σουρωτής, -τα οποία έχει ελέγξει λέξη προς λέξη ο ίδιος ο Άγιος- μας αποκαλύπτει όλη την μυστική ζωή της Εκκλησίας. Κάτι αντίστοιχο έχει κάνει μόνον ο Μέγας Βασίλειος που έθεσε τους κανόνες του μοναχισμού. Δυστυχώς υπάρχουν κάποιοι που δεν δέχονται ότι ο Γέροντας Παΐσιος ήταν Θεοφόρος. Πρόβλημά τους. Ο Κύριος έχει άλλη άποψη και τον ανέδειξε και τον αναδεικνύει καθημερινά σε τεράστιο Άγιο που έχει παρρησία ενώπιόν Του.
Το άρθρο είναι υπέροχο. Δεν θα είναι απλά Αναλαμπή της Ορθοδοξίας. Θα είναι αστραποβόλημα που θα λάμπει κάθε μέρα και πέρα ως πέρα και δεν θα μπορεί να κρυφτεί από κανέναν και με τίποτα.
Αυτό που απαιτείται από εμάς είναι ασκητική πνευματική ζωή.
Αυτή είναι που βάστηξε τον Μέγα Αθανάσιο στον θρόνο του ως Ποιμενάρχου της Αλεξάνδρειας επί 40 χρόνια, και όλα αυτά τα χρόνια ήταν υπό διωγμόν, από τα οποία τα 16 ήταν στην εξορία, αλλά πάντοτε παρέμενε ο Πατριάρχης της Αλεξάνδρειας.
Αυτή ήταν που κράτησε αγέρωχο και άκαμπτο τον Άγιο Μάρκο τον Ευγενικό στην Σύνοδο της Φεράρας, όπου ο πάπας είχε τους ορθοδόξους ιεράρχες επί 2 χρόνια υπό φυλάκιση, εκβιασμούς, απειλές ακόμη και για την ζωή τους, νηστικούς, για να τους αναγκάσει να υπογράψουν την ένωση των εκκλησιών. Και όλοι υπέγραψαν εκτός του Μάρκου, ο οποίος ζώντας καθημερινά την ορθόδοξη ασκητική ζωή έμεινε πνευματικά όρθιος και έτσι σώθηκε η Ορθοδοξία.
Αυτή η ασκητική ζωή ήταν που έστειλε τους Μάρτυρες στο μαρτύριο χωρίς να λυγίσουν.
Αυτή η ασκητική ζωή είναι που ο Νέστορας δεν υπολόγισε την δύναμη του Λυαίου και τον έστρωσε κατά γής, γνωρίζοντας ότι αυτό δεν θα μπορούσε να μείνει ατιμώρητο από τον αυτοκράτορα.
Ασκητική Πνευματική ζωή λοιπόν. Από όλους μας!
Κύριε ελέησον τον κόσμον σου.
Η αναλαμπη (καλυτερα λαμψη της ορθοδοξιας) ειναι κατι που το τονιζουν μετα μεγαλης βεβαιοτητας σχεδον ολοι οι συγχρονοι αγιοι της εκκλησιας (Πορφυριος, Παισιος, Σιμων Αρβανιτης κ.α.). Ταυτοχρονα την λαμπρα αυτη εποχη του ευαγγελιου οπου θα πιστευσουν και οι εβραιοι την αναφερει σαφεστατα και η ιδια η αγια γραφη.
Συγχαρητήρια για το κείμενό σας! Είναι λυπηρό ότι, παρά τις ρητές και σαφείς αναφορές σας στα λεγόμενα του Αγίου Παϊσίου, κάποιοι που, καίτοι αναγνωρίζουν την αγιότητα του Αγίου Παϊσίου, αρνούνται να αντιληφθούν και να αποδεχθούν το ενδεχόμενο, την ευχή και τελικώς την πρόρρηση της Αναλαμπής, την οποία εξακολουθούν να ονοματίζουν ως αίρεση!! Είναι ενδιαφέρον ότι και η Αποκάλυψη του Ιωάννου, στο κεφ. 5, αναφέρεται στην αναλαμπή της Ορθοδοξίας προ των εσχάτων. Η αναλαμπή της Ορθοδοξίας έγκειται στο άνοιγμα του βιβλίου των θείων βουλών (από το εσφαγμένο Αρνίο) προς εξασφάλιση της σωτηρίας του κόσμου. Συνεπώς, η αναλαμπή της Ορθοδοξίας είναι αναγκαία για την πραγματοποίηση του κοσμοσωτήριου σχεδίου του Θεού κατά το άνοιγμα των επτά σφραγίδων (=τιμωριών) που εξιστορούνται στη συνέχεια (κεφ. 6 επ.).
Το θεμα της εποχης οπου θα λαμψει η ορθοδοξια και το ευαγγελιο ειναι λελυμενο διοτι ο Θεος το αποκαλυψε στους αγιους του και στην αγια γραφη. Αν καποιος δεν τους δεχεται ειναι αλλο θεμα.
Καλησπερα,
Επειδή στα προηγούμενα δύο κείμενά σας, κύριε καθηγητά και κύριε Δασκαλάκη έκανα λόγο για την αίρεση της Αναλαμπής -χωρίς να είμαι όμως απολύτως σίγουρη, ότι αναφέρεστε στα δικά μου σχόλια, ή στα σχόλια κάποιου άλλου σχολιαστή- μπορώ να γράψω δύο λογια πάνω σ’ αυτό, στη συνέχεια όμως θα σταματήσω, πρώτον γιατί δεν ξέρω αν έχει νόημα (δηλαδή αν αλλάζει κάτι στην πράξη), και δεύτερον γιατί αισθάνομαι να υπάρχει πόλωση και πιθανή επιθετικότητα στη συγκεκριμένη συζήτηση, τα οποία δεν μου ταιριάζουν.
Κατ’ αρχάς, ο λόγος που έκανα τις παρεμβάσεις αυτές, είναι γιατί -εκτιμώντας πως πολλοί άνθρωποι παρακολουθούν τους λογους και τη σελίδα του κυριου καθηγητή, σκεφτηκα πως είναι πιθανό (και εύλογο) να θεωρούν τις απόψεις που προβάλλονται ως θέσφατα, χωρίς να τις αξιολογήσουν πρώτα όσο και όπου χρειάζεται. Θεωρώ ωστόσο πως στην εποχή μας, κάθετι που προβάλλεται, θα πρεπει να αξιολογείται ξανά και ξανά, τόσο από τον ίδιο τον γράφοντα, όσο και από εκεινους που τον παρακολουθούν και διαβάζουν τα κειμενά του. Επομένως, σε μια προσπάθεια (και μόνο) να αποτρέψω την πιθανή αλλοίωση της αλήθειας του Ευαγγελίου, αναφέρθηκα στον αιρετικό (και μάλιστα χιλιαστικού τύπου) χαρακτήρα της αναλαμπής. Και είναι αλήθεια, θα αναφερθώ παρακάτω γιατί.
Δύο πράγματα κατ’ αρχάς, σχετικά με τις αιρέσεις. Πρώτον, δε χρειάζεται κανείς να αποδέχεται το δόγμα μιας αιρεσης από την αρχη μεχρι το τέλος του, για να θεωρηθεί ότι υποστηρίζει (ίσως και άθελα του) μια αίρεση ή μια κακοδοξία. Και μόνο ένα «ψίχουλο» ψέματος από αίρεση, είναι πολλές φορές αρκετό, για να δηλητηριάσει την αλήθεια της ορθόδοξης πίστης, και να σπείρει στις καρδιές των ανθρώπων την αμφιβολία ή/και τον πιθανό διχασμό. Για τον λογο αυτόν, οι Πατέρες της εκκλησίας πάντα μας προέτρεπαν να αποφεύγουμε τους αιρετικούς ανθρωπους, και να μην ανοιγουμε καθολου μαζί τους διάλογο. Και παλι, για τον ίδιο λόγο, πιστευω πως όταν εκφράζουμε δημόσιο λόγο (στα περί ορθοδοξίας τουλάχιστον, κι αυτό ισχύει για όλους μας, συμπεριλαμβανομενης και εμού που τα γράφω), να είμαστε 100% σιγουροι ότι έχουμε μελετήσει καλά κι εκφράζουμε την απόλυτη αλήθεια, ειδάλλως ο κίνδυνος είναι μεγάλος, τόσο για τη δική μας ψυχή, όσο και για τις ψυχές όσων ανθρώπων μας διαβάζουν.
Παρεμπιπτόντως, αίρεση αποτελεί η οποιαδήποτε (ακόμα κι ελάχιστη) διαστροφή της αλήθειας του Ευαγγελίου, ώστε -συνήθως- να αφαιρεί από το Ευαγγέλιο τον σταυρικό του χαρακτήρα, και να ακούγεται στους ανθρώπους πιο ευχάριστο (πιο γαργαλιστικό, πιο δελεαστικό) στην εφαρμογή του (*τον ορισμό αυτόν, τον έχω ακούσει πρόσφατα από ομιλία του πατρός Αθανασίου του Μυτιληναίου με τιτλο «Γιατί οι αιρέσεις εξαπλώνονται τόσο γρήγορα» ή κάπως έτσι..).
Άρα, μπορεί το προηγούμενο σας κειμενο να ήταν αξιολογότατο, η ύπαρξη όμως αναφοράς στην αναλαμπή βάζει μεσα στο κειμενο το στοιχείο της αιρεσης, και επομενως αυτομάτως, υποχρεώνει τον ορθόδοξο να διατυπώσει την αντίρρησή του προς το θέμα αυτό.
Από ‘κει και μετά, υπάρχουν 2 ερμηνειες για την αναλαμπή.
1) Η πρώτη ερμηνεία, είναι η ερμηνεία των αιρετικών χιλιαστών (δε θα την επαναλάβω, όποιος θέλει μπορεί να ψάξει να διαβάσει, για να ξέρει να προστατεύεται). Τη χιλιαστική αυτή ερμηνεια, κάποιοι την αποδέχονται εξ΄ ολοκλήρου, και κάποιοι άλλοι την αποδέχονται αφού πρώτα της προσθέσουν ή της αφαιρέσουν ορισμένα στοιχεία (π.χ. κάποιοι δεν αποδέχονται τα «χρυσά κουτάλια», κάποιοι άλλοι δεν αποδέχονται τον ερχομό του μαρμαρωμένου βασιλιά κτλ. κτλ.). Με όποιον τρόπο κι αν κανείς αποδεχθεί την ερμηνεία αυτή, δεν παύει να έχει την αίρεση ως βάση της, κι επομένως δε μπορεί να αποτελεί στοιχείο της ορθόδοξης πίστης. Όμως και από καθαρά λογική πλευρά να το δει κανείς, δεν είναι παράξενο, ξαφνικά κι από το πουθενά, εκεί που η αποκτήνωση των ανθρώπων έχει φτάσει (όπως λεν όλοι μας οι Άγιοι) σε πρωτοφανή για την ανθρωπότητα σημεία, ο Θεός να αποφασίσει δώσει περίοδο χάριτος- σε ποιους? Στους αμετανόητους? Στους ανθρώπους που πρόδωσαν (κληρικοί και λαικοί), που καταπάτησαν όλα τα ιερά και τα όσια σήμερα? Ή μήπως (υποσυνείδητα) θεωρούμε τους εαυτούς μας άξιους για μια ακόμα περίοδο χάριτος? Κι αν όντως υποθέσουμε πως είμαστε άξιοι (μακάρι να είμαστε, ποιος δεν το θέλει αυτό?), ειμαστε 100% σίγουροι ότι θα αξιοποιήσουμε αυτή την περίοδο χάριτος σωστά, με μετάνοια και πίστη? Ή θα την χρησιμοποιήσουμε για να αποκτηνωθούμε ακόμα περισσότερο? Σ’ εκεινους επίσης που υποστηρίζουν την εκδοχή περι πλούτου των χριστιανών (χρυσά κουτάλια κτλ) είναι σαφής η θέση του Ευαγγελίου γύρω από τον πλούτο, και πώς αυτός μπορεί να γίνει αιτία (αν δεν τον διαχειριστεί κανείς με σύνεση -δηλαδή με ελεημοσύνες, και λατρεύοντας τον Θεό κι όχι το χρήμα) για την απώλεια. Ο σοβαρός όμως κίνδυνος με την αποδοχή της αναλαμπής είναι άλλος: Μιλώντας ορισμενοι για τον «μαρμαρωμένο βασιλιά» νοείται υποσυνειδητα στον κόσμο η έλευση κάποιου επίγειου βασιλεα, που θα τους δώσει την πολυπόθητη περίοδο χάριτος που επιθυμούν. Έτσι, οι άνθρωποι κινδυνεύουν θανάσιμα να προσκ@νήσουν τον αντ@χριστο. Διότι επίγειος βασιλεας, στα έσχατα χρόνια που διανύουμε, που θα έρθει να μας τάξει από το πουθενά λαγούς με πετραχήλια, μόνο ο αντ@χτιστος μπορεί να είναι. Μην ξεχνάμε, ότι ο Χριστός δε θα έρθει αυτή τη φορά με το πρόσωπο της Αγάπης, αλλά με το πρόσωπο της Δικαιοσύνης (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η Αγάπη Του καταργείται). Θα έρθει «κρίναι ζώντας και νεκρούς». Επομένως, οι ορθόδοξοι περιμένουμε Ουράνιο Κριτή, και όχι επιγειο ψεύτικο βασιλιά που με το πρόσχημα της «αγάπης» -θα υποδουλώσει (**θα κόψει τα κεφάλια, θυμηθείτε το «σπαθι» του «μαρμαρωμενου βασιλιά») όποιον δεν του υποτάσσεται… Τέτοια μισανθρωπη στάση κατά των ανθρωπων (όποιος δεν τους υποτάσσσεται, να τον σκοτώνουν) μόνο οι αντιθεοι και οι ειδωλολατρες βασιλεις ειχαν κατά των χριστιανών, στην ιστορία των αιώνων, και από τέτοιους βασιλεις προέκυψαν τα χιλιάδες μαρτύρια των Αγιων μας, μέσα στους περασμένους αιώνες.
2) Και η 2η ερμηνεια της αναλαμπής, που διάβασα πρόσφατα και μου αρεσε πολύ, γιατί καμία σχεση δεν έχει με την ευκολία ζωής που διατείνονται οι αιρετικοί χιλιαστές, αλλά αντιθέτως, τη βρήκα αλληγορική και φοβερά εύστοχη. Λέτε πολλες φορές (και ίσως είναι αλήθεια, δεν το αμφισβητώ) ότι ακούσατε ή διαβάσατε τον τάδε Άγιο ή τον τάδε γέροντα να μιλά για τη βεβαιότητα της αναλαμπής. Επειδή οι άνθρωποι αυτοί (αν μιλά κανείς για όντως ορθόδοξο Αγιο, όπως ήταν π.χ. ο Άγιος Παίσιος) είχαν άλλα μέτρα και σταθμά της πίστης από αυτά που έχουμε εμείς σήμερα, έχετε σκεφτεί ποτέ ότι με τον όρο «αναλαμπή της ορθοδοξίας» μπορεί να εννοούν το ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΙΩΝ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ; Για τον Χριστό, και για τον χριστιανισμό, το μαρτύριο για την αλήθεια του Ευαγγελίου ισοδυναμεί με δόξα (το άκουσα αυτό πρόσφατα από ομιλία του πατρός Αθανασίου του Μυτιλιναίου). Είναι λοιπόν πιθανόν, οι άνθρωποι αυτοί, όταν μιλούσαν για αναλαμπή, να εννοούσαν τους καινούργιους μάρτυρες του Χριστού, δηλαδή όσους από ‘μας αξιωθούμε, και αν αντέξουμε με τη βοήθεια Του, να χύσουμε το αίμα μας για την διαφύλαξη και την ομολογία της ορθόδοξης πίστης. Μ’ αυτή την έννοια, ναι, βεβαιως. Βεβαιως, μπροστά στον αντ@χριστο θα δοξαστεί ξανά η ορθοδοξία, γιατί θα κάνουν την εμφάνισή τους οι νέοι Αγιοι του Χριστού, που θα είναι όμως διατεθειμενοι να δώσουν τα πάντα, ακόμα και το αίμα τους, για την πίστη! Μην ξεχνάμε, για τον ορθόδοξο, το μαρτύριο είναι η μεγαλύτερη δόξα που μπορεί να δώσει ο Θεός σε έναν άνθρωπο. Να παρακαλάμε επομένως να μας δώσει πίστη ομολογιακή και θάρρος στις δυσκολιες που έρχονται -κι όχι περιόδους χάριτος ή πλούτου ή οτιδήποτε άλλο….
Θα τα καταφέρουμε, να μην απογοητεύεται κανείς! Αρκεί η πίστη να διαφυλαχθεί ακέραιη. Και για να διαφυλαχθεί ακέραιη, χρειάζεται να δουμε ξανά από την αρχή το ΣΤΑΥΡΙΚΟ πνεύμα του Ευαγγελίου, να το αγκαλιάσουμε, και έτσι μόνο να πορευτούμε χωρίς ίχνος φόβου στα δύσκολα αυτά χρόνια.
Αυτά είχα να γράψω, με φόβο Θεού (γιατι όλοι κάνουμε λάθη και προσπαθουμε, το σημαντικό όμως είναι να τα βλεπουμε και να τα διορθωνουμε, για να ειμαστε πάντα μέσα στην αλήθεια),
και θα σταματήσω εδώ.
Εύχομαι καλό φωτισμό και καλό αγώνα σε όλους.
Η Ορθοδοξία δεν έχει ανάγκη καμία Αναλαμπή. Εμείς είμαστε αδιάβαστοι κ δεν ξέρουμε την Αγία Γραφή. Για όλα αυτά που συμβαίνουν εμείς φταίμε γιατί δεν έχουμε μετάνοια. Δεν πρέπει να φοβόμαστε τπτ μόνο την ώρα της κρίσεως.
Κατά Λουκά ΙΒ' 2-12
Θὰ σᾶς ὑποδείξω δὲ ἐγώ, ποῖον νὰ φοβηθῆτε. Νὰ φοβηθῆτε ἐκεῖνον, ποὺ ἀφοῦ σᾶς θανατώσῃ καὶ σᾶς ἀφαιρέσῃ τὴν πρόσκαιρον καὶ ἐπίγειον ζωήν, ἔχει ἐξουσίαν νὰ σᾶς ρίψῃ καὶ εἰς τὸ αἰώνιον πῦρ τῆς κολάσεως. Ναί, σᾶς λέγω, αὐτὸν πρέπει νὰ φοβηθῆτε.
Η πλάνη της «Αναλαμπής της Ορθοδοξίας»
http://aktines.blogspot.com/2021/03/blog-post_80.html?m=1
Η αλήθεια είναι ότι ακόμα και πολλοί ιερείς έχουν διχαστεί μεταξύ τους σχετικά με το ζήτημα της Αναλαμπής, κάποιοι υποστηρίζουν ότι θα συμβεί ενώ κάποιοι άλλοι λένε πως είναι μια πλάνη. Ό,τι και να γίνει, γιατί αυτό μόνο ο Θεός το γνωρίζει, είναι καλό να μην χάνουμε την ελπίδα και την πίστη μας για ένα καλύτερο αύριο ιδίως σ'αυτή την εποχή που όλα γύρω μας, φαίνονται μαύρα και απογοητευτικά! Ποιος δεν εύχεται κατά βάθος να υπάρξει μια Θεϊκή επέμβαση;
Δυστυχώς όμως η παναίρεση του Οικουμενισμού έχει μολύνει την Εκκλησία και το Ορθόδοξο δόγμα και επειδή κανείς δεν γνωρίζει τον χρόνο που του έχει απομείνει στην ζωή, απειλεί τις ψυχές μας σήμερα! Σε καιρό αιρέσεων πρέπει να μελετήσουμε και να μιμηθούμε το παράδειγμα μεγάλων Αγίων μας όπως π.χ, Μέγας Βασίλειος, Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, Άγιος Αθανάσιος κ.α. οι οποίοι καταδίκαζαν τις αιρέσεις όχι μόνο στα λόγια αλλά και στην πράξη, γι αυτό άλλωστε πέρασαν και τόσα δεινά!Η εποχή μας επιτάσσει να περάσουμε από τα λόγια στην πράξη γιατί εν τέλει και η σωτηρία της ψυχής μας είναι προσωπική υπόθεση.
'Οσοι ΔΕΝ έχουν πειστεί ακόμα πως πρίν την 'Ελευση του Αντιχρίστου,ΘΑ προηγηθεί η λεγόμενη Αναλαμπή της Ορθοδοξίας (και η επακόλουθη ανάκτηση της Κωνσταντινούπολης από τους Ελληνορθόδοξους Ρωμιούς),ΕΙΝΑΙ στη δυσάρεστη θέση να απαντήσουν ΠΡΩΤΑ στους ευατούς τους ποιό έθνος είναι ΑΥΤΟ που Ο Ίδιος Ο προαιώνιος παντογνώστης,και αδιάψευστος Κύριος υπαινίσσεται όταν δηλώνει στους Εβραίους στο Κατά Ματθαίον Κεφ. 21,43-44 πώς "Δια τούτο λέγω υμίν αρθήσεται αφ' υμών η βασιλεία του θεού και δοθήσεται έθνει ποιούντι τους καρπούς αυτής.Και ο πεσών επι τον λίθον τούτον συνθλασθήσεται,· ἐφ’ ὃν δ’ ἂν πέσῃ,λικμήσει αὐτόν.",και,έπειτα,να δίνουν τις προσωπικές τους ερμηνείες σε όλα τα (όντως εσχατολογικά!!!) Σημεία Των Καιρών που βιώνουμε πρόσφατα...
<<<<<AΠΟ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ>>>ΤΟ
ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ.........<<Η Αναλαμπή της Ορθοδοξίας δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ευσεβής πόθος ή άγονη φαντασιοπληξία ορισμένων γραφικών και απόμαχων της ζωής αλλά πρέπει να αναμένεται ως λυτρωτική δωρεά της Άπειρης Αγάπης του Θεού για την σωτηρία και απαλλαγή του σύγχρονου Ανθρώπου από την δαιμονική λαίλαπα του σατανικά τροποποιημένου δυτικού πολιτισμού.>>......EXEI ΓΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΔΑΙΜΟΝΙΚΟ ΜΠΕΡΔΕΜΑ,,,,,ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΒΙΩΜΑΤΟΣ,,,,,ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ.....ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ,,,,,ΛΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΟΥΝ ΑΠΟ ΟΟΟΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΠΙ ΓΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑ,,,,,ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΘΕΟΚΤΟΝΟΥΣ--ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΟΥΣ......ΚΑΛΑ,,,,ΕΙΝΑΙ ΤΟΟΟΣΟ ΠΟΛΥ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΚΑΠΟΙΟΙ,,,ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΑΓΙΑΣΕΙ,,,,,ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΘΑ ΠΑΝΕ <<ΜΕ ΤΑ ΤΣΑΡΟΥΧΙΑ>>,,,,ΣΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ;;;;;ΕΧΩ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΤΕΙ ΚΑΙ ΕΧΩ ΣΙΧΑΘΕΙ,,,,,,ΩΡΕΣ ΩΡΕΣ,,,,,ΠΟΥ ΑΝΗΚΩ ΣΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΕΙΔΟΣ.....ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΜΙΣΟΣ,,,,,ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΛΘΕΙ ΜΙΑ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ ,,,,,ΕΝΑ ΕΛΕΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΜΑΣ ,,,,, ΓΙΑ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ,,,,ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΔΡΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΒΙΩΜΑΤΙΚΑ,,,ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟΟΟΣΕΣ ΠΛΗΓΕΣ;;;;;ΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΚΟΥ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ......ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ,,,,,ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ ,ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ......ΚΑΛΗ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΑ ΣΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΜΑΣ.....!!!!>>><<<TA ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΥ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ........Η Αναλαμπή της Ορθοδοξίας δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ευσεβής πόθος ή άγονη φαντασιοπληξία ορισμένων γραφικών και απόμαχων της ζωής αλλά πρέπει να αναμένεται ως λυτρωτική δωρεά της Άπειρης Αγάπης του Θεού για την σωτηρία και απαλλαγή του σύγχρονου Ανθρώπου από την δαιμονική λαίλαπα του σατανικά τροποποιημένου δυτικού πολιτισμού»......ΚΑΙ << Αν αναμένω προσωπικά ένα «πνευματικό δώρο» από τον Άγιο Τριαδικό Θεό, γιατί αυτό με κατατάσσει αυτομάτως στην απαίσια χορεία των «αιρετικών»; Η πνευματική δωρεά στηρίζεται στην προσωπική σχέση του ανθρώπου με τον Θεό. Όποιος επικοινωνεί με ζέουσα καρδιά, μυστηριακά και προσευχητικά, με τον Θεό είναι εύλογο να αναμένει και τις πλουσιοπάροχες πνευματικές δωρεές του, οι οποίες δεν συσχετίζονται με την απόλαυση των υλικών αγαθών, αλλά συνδέονται με το μεγαλείο της Δόξης του Θεού και της Ορθόδοξης Εκκλησίας Του.
Όσοι δεν επιθυμούν να λάβουν την πνευματική δωρεά ή δεν πιστεύουν στις πνευματικές δωρεές του Άγιου Τριαδικού Θεού, για ποιον λόγο πρέπει να μέμφονται τους άλλους ως «αιρετικούς»;>>......ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ,,,ΠΑΡΑ ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΑΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ....ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ!!!! ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΛΑΜΠΗ====ΕΠΑΝΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ==== ΔΥΝΑΤΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ,,,,,, ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΥΡΟ ΔΑΙΜΟΝΟΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΕΝ ΠΟΛΛΟΙΣ ΚΟΣΜΙΚΟ ΝΟΥ.....ΚΥΡΙΕ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ ΚΑΙ ΚΥΡΙΕ ΒΑΘΙΩΤΗ,,,,ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΑ ΜΕΓΙΣΤΑ ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ ΧΑΡΟΠΟΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ,,,ΤΟ ΤΟΣΟ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟ.......Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ...ΚΑΛΗ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ!!!!!
Καλά, αίρεση μπορεί να μην είναι, αλλά δεν μας είπε κανείς που θα βρεθούν οι ορθόδοξοι ιερείς, από τη στιγμή που σήμερα ήδη δεν έχει μείνει επίσκοπος που να μην είναι αιρετικός ή και μασόνος. Στην Ελλάδα και στην Κύπρο μαζί τουλάχιστον, εγώ ξέρω ότι υπάρχει μόνο ένας, σε αρκετά μεγάλη ηλικία, και υπόλοιποι θα έπρεπε να είχαν καθαιρεθεί χρόνια ή και δεκαετίες πριν. Χώρια που δεν υπάρχουν πλέον άνθρωποι αμόλυντοι από σαρκικά αμαρτήματα, ώστε να γίνουν ιερείς και επίσκοποι.
Επίσης, υπάρχουν πολλές προφητείες που δεν πολυ-συμφωνούν με αναλαμπές. π.χ. το ότι στο μέλλον δεν θα υπάρχουν ιερείς, ότι από εδώ και πέρα όλα θα πάνε από το κακό στο χειρότερο, ότι όλα τα έθνη θα πλανηθούν και μόνο οι Σλάβοι θα μείνουν στην Εκκλησία για να διαδώσουν το Ευαγγέλιο στις χώρες που δεν το γνώρισαν, ότι τεράστιο μέρος του πληθυσμού της γης θα πεθάνει, και πολλά άλλα.
Πως συμβιβάζονται αυτά με κάποια αναλαμπή της Ορθοδοξίας;
Και σε τελική ανάλυση, τι σόι Ορθοδοξία έχουμε σήμερα για να αναλάμψει; Δείτε τους "ορθόδοξους" της πατρίδας μας και πείτε μου ειλικρινά τι κοινό βρίσκετε σε αυτούς με τον Χριστό. Με τον Αντίχριστο εγώ βρίσκω πολλά κοινά, με τον Χριστό δεν βρίσκω όσο κι αν προσπαθώ. Δείτε τι έχουμε κάνει στο δόγμα μας, τους ιερούς κανόνες, κτλ. Τι θα κάνει ο Θεός; Κανένα ταχυδακτυλουργικό ή θα μας δώσει καμιά μεγάλη τρομάρα για να γίνουμε ορθόδοξοι; Είναι αναλαμπή αυτό; Και πόσο θα κρατήσει τούτο αν γίνει;
Φυσικά, δεν αμφιβάλλω ότι τα πάντα είναι δυνατά για τον Θεό, αλλά είμαστε ελεύθερα πλάσματα και δεν μας βλέπω να πηγαίνουμε εκεί που ο Θεός μας θέλει. Και κάτι μου λέει ότι αυτή η αναλαμπή, ακόμα κι αν υπάρξει, δεν θα είναι και πολύ ορθόδοξη. Γιατί αν ήταν, δεν μπορώ να φανταστώ πως θα βρει έδαφος μετά ο αντίχριστος για να έρθει.
Όπως πάντα λέω, ο αντίχριστος δεν έρχεται μόνος του, ούτε τον φέρνει ο Θεός, ούτε του επιτρέπει ο Θεός να έρθει. Εμείς οι ίδιοι τον φέρνουμε με τα χάλια μας. Όταν είσαι αντίχριστος, τον αντίχριστο αξίζεις να έχεις να σε κυβερνά, αυτόν ψάχνεις, και αυτός σου προσφέρεται. Εμείς έχουμε την δύναμη να εκπληρώσουμε τις προφητείες ή να τις αναιρέσουμε ή να τροποποιήσουμε τις λεπτομέρειές τους. Δεν γίνεται τίποτα αυτόματα, χωρίς εμάς. Ο Θεός χρησιμοποιεί τους πάντες για να πετύχει το σχέδιό του, αλλά θα πρέπει να υπάρχουν και κάποιοι ορθόδοξοι ώστε το σχέδιό του να έχει κάποιο νόημα...