Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
Στις 8 Δεκεμβρίου 1980 (8 Δεκεμβρίου εντοπίσθηκε και το πρώτο κρούσμα κορωνοϊού στην Γιουχάν) δολοφονήθηκε ο διαπρύσιος κήρυκας της ειρήνης Τζων Λένον από έναν (ψυχοπαθή;) εικοσιπεντάχρονο φωτογράφο (πόσο… περίεργο ότι οι περισσότεροι δολοφόνοι ή οι επίδοξοι δολοφόνοι των διασημοτήτων ή των επιδραστικών προσωπικοτήτων διαπράττονται από νεαρούς δράστες ή/και ψυχοπαθείς!) ορμώμενο εκ Χονολουλούς, στον οποίο υποτίθεται ότι δεν άρεσαν οι στίχοι του τραγουδιού «Imagine» που είχε κυκλοφορήσει το 1971.
Το τραγούδι αυτό ακούγεται συνήθως στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ακόμη και τους χειμερινούς, αφού έχει «πολιτογραφηθεί» ως τραγούδι της ειρήνης.
Ενώ, όμως, η σύνδεσή του με την ειρήνη μπορεί να βρει πράγματι έρεισμα στους στίχους «Imagine all the people / Livin' life in peace», οι υπόλοιποι στίχοι φαίνεται πως οδηγούν προς διαφορετική κατεύθυνση.
Ειδικότερα, θα μπορούσε βάσιμα να υποστηριχθεί ότι το τραγούδι αυτό αποτελεί ύμνο της Νέας Τάξης Πραγμάτων για την εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας κυβέρνησης, αφού μιλά για την φαντασίωση της κατάργησης των κρατών και της θρησκείας, αλλά και της δημιουργίας ενός ενιαίου κόσμου:
«Imagine there's no countries
It isn’t hard to do
Nothing to kill or die for
And no religion, too...
I hope someday you’ll join us
And the world will live as one».
Με αφορμή το φλεγόμενο πιάνο από το οποίο είδαμε να σχηματίζεται η πασίγνωστη (υπνωτιστική) μελωδία του «Imagine» στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού εν έτει 2024, στην ομιλία που παρατίθεται στο τέλος του κειμένου αναδεικνύονται κάποιες σημαντικές παράμετροι αυτής της (όπως είχε χαρακτηρισθεί από τον Τύπο της εποχής) «παράλογης δολοφονίας».
Μία από αυτές τις παραμέτρους είναι η πολυκατοικία στην οποία κατοικούσε ο Τζων Λένον με την δεύτερη (Γιαπωνέζα) σύζυγό του Γιόκο Όνο και τον γιο τους:
Σε αυτήν την πολυκατοικία είχε γυριστεί από τον σκηνοθέτη Ρομάν Πολάνσκι (η εγκυμονούσα σύζυγος του, η Σάρον Τέιτ, είχε δολοφονηθεί, σε ηλικία 26 ετών, στις 9 Αυγούστου 1969 από την συμμορία του Ταρλς Μάνσον1) η ταινία του 1968 «Το μωρό της Ρόζμαρι» που πραγματευόταν την γέννηση του Αντιχρίστου.
Σημειωτέον ότι το φόρεμα που διάλεξε να φορέσει η Κέιτ Μίντλετον όταν έβγαινε από το μαιευτήριο κρατώντας αγκαλιά το νεογέννητο βρέφος Λούις Άρθουρ Κάρολος έμοιαζε πολύ (κόκκινο με δαντέλα) με εκείνο που φορούσε στην προαναφερθείσα ταινία η πρωταγωνίστρια Μία Φάροου!2
Σύμφωνα με χρησμό που λέγεται ότι είχε δοθεί από μέντιουμ στον Λένον, θα πέθαινε σε νησί (το Μανχάταν όπου δολοφονήθηκε ο τραγουδιστής είναι νησί!) και θα ζούσε μετά θάνατον.
Στο εξώφυλλο του περιοδικού Le Mag του Μαΐου 2021 εικονίζεται ένα φλεγόμενο πρόσωπο με ολοστρόγγυλα γυαλιά οράσεως που θυμίζουν τον δολοφονηθέντα Τζων Λένον.
Ολοστρόγγυλα γυαλιά φορούσε, βεβαίως, και ο γνωστός και μη εξαιρετέος Χάρυ Πότερ, τον οποίο υποδύθηκε ο Δανιήλ Ράντκλιφ…
Άραγε, έχει προγραμματιστεί από τους παγκόσμιους συνωμότες κάποια μεταθανάτια αποστολή του Λένον, η οποία, με την βοήθεια της τεχνολογίας, θα πλανήσει τους υπνωτισμένους λαούς ή ακόμη και τους εκλεκτούς;
Οι επονείδιστοι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2024, οι οποίοι μέσω της τελετής ενάρξεως επικύρωσαν για μία ακόμη φορά την ζοφερή διαπίστωση ότι ο δυτικός κόσμος τελεί υπό την εκδικητική κατοχή της δικτατορίας των πάλαι ποτέ καταπιεσμένων μειονοτήτων (που, υπό τον μανδύα της συμπεριληπτικότητας, διακωμωδούν τον Χριστό, αντικαθιστώντας τον –κατά την λογική του σατανικού ανάποδου κόσμου– με μια ευτραφή γυναίκα), δεν αποκλείεται να παραδώσουν την νεοταξίτικη-μισάνθρωπη σκυτάλη σε κοσμοϊστορικής (και πολεμικής) σημασίας γεγονότα.
Ας είμαστε, λοιπόν, προετοιμασμένοι, διότι είναι προφανές ότι ζούμε στην αποκαλυπτική, έσχατη και αίσχιστη, εποχή του 21ου (απατ)αιώνα.
Εξ ου και το σλόγκαν του τίτλου: Imagine... τα χειρότερα!
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η ομιλία ολοκληρώνεται με την επίδειξη δύο επιστολών γραμμένων από μέλη της οικογένειας Ξηρού που είχε δημοσιεύσει η εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ το 1980 και το 1981, δηλ. μία περίπου εικοσαετία προτού αποκαλυφθεί η δράση της τρομοκρατικής οργάνωσης 17Ν! Πόσο τυχαίες μπορεί να ήσαν αυτές οι δύο δημοσιεύσεις;
Συγχωρήστε μου την ιδιαίτερη γλώσσα που φλερτάρει με την αθυροστομία, αλλά η περίσταση το καλεί.
To status quo είναι αργό και πολλές φορές ανίκανο να καταλάβει την ουσία της απλής λαϊκής σοφίας "κανείς δεν μπορεί να κρατά δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη". Η καθεστηκυία τάξη, όπως κάθε καθεστώς, είναι ανιστορική, δηλαδή θεωρεί για τον εαυτό της ότι θα βρίσκεται εκεί για πάντα. Και τα Ηνωμένα Έθνη θα 'θελαν να πιστεύουν, για παράδειγμα, ότι θα γίνουν "χαλίφης στη θέση του χαλίφη" κι αιώνιος χαλίφης, και θα διαφεντεύουν το κόσμο με τις Ατζέντες τους. Παρακινώ τους ερευνητές/μελετητές να ψάξουν και να εντοπίσουν τη διπλή γλώσσα αυτών των αξιολύπητων γραφειοκρατών όταν πιάνονται να είναι "και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ", κοινώς όταν πιάνονται με τη γίδα στην πλάτη, και την αποκάλυψη της κραυγαλέας εσωτερικής αντίφασής τους, στα ίδια τους τα γραπτά. Υπάρχουν αυτά, και δεν είναι δύσκολο να εντοπιστούν. Τα γραπτά μένουν, κι ευτυχώς το όποιο "φακέλωμα" του διαδικτύου λειτουργεί αμφίπλευρα. Και δεν λέμε να πάμε σε βαθιές ιστορικές αναδρομές και εικασίες για το τι σκέφτονται και πού το πάνε σε μεγάλο βάθος. Ο κόσμος αυτός είναι της επιφάνειας, κι ας μείνουμε εκεί, στο ονομαστικόν του πράγματος. Ακόμα λοιπόν και στην επιφάνεια, αυτή των εντυπώσεων και των περιστάσεων, που δεν είναι καθόλου "ρηχή" όπως θα' θελαν να πιστεύουν όσοι δεν αντέχουν την αλύπητη, ανελέητη, κατά πρόσωπο πολεμική, θα παρατηρήσει κανείς ότι δαύτοι δεν αποφεύγουν τις αντιφάσεις. Εξάλλου, έναν, όταν φτάνει να γίνεται εχθρός, τον αντιμετωπίζει κανείς πρωτίστως στα διακεκηρυγμένα του, στις ονομαστικές του αξίες, και εκεί επιχειρεί να εντοπίσει τις αντιφάσεις του. Εν ολίγοις, να χέσει στα "ιερά" του. Ομιλούμε για το ξεβράκωμα των Ηνωμένων Εθνών, το οποίο συνίσταται στην αποκάλυψη της προδοσίας της ίδιας της λογικής συνέπειας της ιδεολογίας τους (εκείνης των "ανθρωπίνων δικαιωμάτων") για το σκοπό του κατεξουσιασμού και της καθυπόταξης των μαζών. Το αν είναι σατανιστικά και προσκυνούν Βελζεβούλη, και έβαλε και το χεράκι της η θεοσοφίστρια η Αλίκη η Μπέϊλυ, ειδικά μετά την ενέργεια της δέουσας αφόδευσης καθίσταται ipso facto δευτερεύον ζήτημα, αλλά σε κάθε περίπτωση μπορεί αποδειχτεί πολύ καίριο για την a posteriori βαθύτερη νοηματοδότηση του χεσίματος.
Ας δώσουμε ένα παράδειγμα:
https://www.ohchr.org/en/press-releases/2023/10/un-experts-urge-states-uphold-ideal-sport-inclusive-lgbt-and-intersex
“Categoric exclusions of trans and intersex women from women’s sports is a prima facie violation of human rights obligations under the principle of non-discrimination, and their right to privacy”… “This includes the requirement to adopt human rights-based approaches in the evaluation of bids for countries that seek to hold mega events, they said.” (2023)
"Οι κατηγορικοί αποκλεισμοί τρανς και ίντερσεξ γυναικών από τον γυναικείο αθλητισμό είναι εκ πρώτης όψεως παραβίαση των υποχρεώσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων βάσει της αρχής της μη διάκρισης και του δικαιώματός τους στην ιδιωτική ζωή»… «Αυτό περιλαμβάνει την απαίτηση υιοθέτησης προσεγγίσεων που βασίζονται στα ανθρώπινα δικαιώματα στην αξιολόγηση των προσφορών για χώρες που επιδιώκουν να διοργανώσουν μεγάλες εκδηλώσεις (mega events), είπαν."
https://www.theguardian.com/sport/article/2024/aug/01/angela-carini-abandons-fight-after-46-seconds-against-imane-khelif
https://www.dailymail.co.uk/sport/olympics/article-13698323/UN-official-slams-decision-allow-Imane-Khelif-compete-womens-boxing-event-despite-eligibility-row-Algerians-opponents-exposed-physical-psychological-violence-Angela-Carini-quit-46-seconds.html
“Reem Alsalem, United Nations Special Rapporteur on violence agaist women ang girls: “Angela Carini rightly followed her instincts and prioritized her physical safety, but she and other female athletes should not have been exposed to this physical and psychological Violence based on their sex,” she tweeted.”
“Η Reem Alsalem, Ειδική Εισηγήτρια των Ηνωμένων Εθνών για τη βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών: «Η Angela Carini ακολούθησε σωστά το ένστικτό της και έδωσε προτεραιότητα στη σωματική της ασφάλεια, αλλά αυτή και άλλες αθλήτριες δεν θα έπρεπε να έχουν εκτεθεί σε αυτή τη σωματική και ψυχολογική Βία με βάση το φύλο τους», έγραψε στο Twitter.”
Ανωτέρω, επί της περίστασης του αγώνα πυγμαχίας μεταξύ Angela Carini και Imane Khelif στους Ολυμπιακούς αγώνες του Παρισιού, φαίνεται πολύ καλά η διπλή γλώσσα και η ασυνέπεια του κυρίαρχου σε επίπεδο επιφάνειας. Και με τον έναν και με τον άλλον, επί τη βάση της ιδεολογίας των "ανθρωπίνων δικαιωμάτων". Και εδώ εφιστούμε την προσοχή στον αναγνώστη: Πολλοί έσπευσαν να τοποθετηθούν με την αιτιολογία ότι η Imane Khelif είναι γυναίκα (με σπάνιο σύνδρομο DSD), αλλά δεν μπορούν καθόλου να εξηγήσουν γιατί η Ειδική Εισηγήτρια των Ηνωμένων Εθνών για τη βία κατά των γυναικών, Reem Alsalem, προέβη σε αυτή την εμπρηστική δήλωση περί άσκησης σωματικής και ψυχολογικής βίας, εάν επρόκειτο απλά για δυο γυναίκες που χτυπούσαν η μία την άλλη στο ρινγκ, και μάλιστα με όρους σκληρού, θεσμισμένου επαγγελματικού-πρωταθλητικού ανταγωνισμού.
Ο εντοπισμός της όποιας ασυνέπειας, ειδικά σε επίπεδο εντυπώσεων, είναι κρίσιμος. Υποδηλώνει ότι τα διακηρυγμένα "ανθρώπινα δικαιώματα" ("and the world will live as one") είναι αναγκαστικά μόνο ονομαστική εξαγγελία, μια φαντασία, ένα ..."Imagine". Και μόνο ως φαντασίωση μπορεί ν' αντιμετωπίζεται.
Παρεμπιπτόντως, γνωρίζετε ότι από το 2003 (με σχετικό π.δ. και μια δήθεν μετέπειτα νομολογία) οι Ελληνίδες γυναίκες συμμετέχουν στις διαγωνιστικές αθλητικές διαδικασίες για την εισαγωγή στα Σώματα Ασφαλείας και το Στρατό, σε κοινούς αγώνες και με κοινά όρια με τους άνδρες υποψηφίους; Μια Ελληνίδα, δηλαδή, θα πρέπει να σηκώσει και να πετάξει σφαίρα ανδρική, 7,25 κιλών(!), σε απόσταση μεγαλύτερη από τέσσερα μέτρα... Είναι όνειδος που κανένας "δικαιωματιστής" νομικός και κανένας σύλλογος για τα δικαιώματα των γυναικών δεν έχει ξεσκεπάσει αυτή την αισχρότητα, που μόνο σκοπό έχει να περιορίσει την είσοδο γυναικών στα παραπάνω Σώματα, όπως και να διευκολύνει την είσοδο "ημετέρων" παιδιών στα Σώματα αυτά. Σημειωτέον, οι αθλητικές δοκιμασίες διεξάγονται σε κλειστά στρατιωτικά κέντρα, όπου δεν μπορεί κάποιος τρίτος να ελέγξει ποιος προκρίνεται και ποιος κόβεται, ούτε κρατούνται αποδεικτικά μέσα των δοκιμασιών. Η Ελλάδα πρωτοπορεί. Έχει καταργήσει τα όρια, γκρεμίζοντας πλήρως τις διακρίσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών (σ.σ. προφανώς στο πλαίσιο του δόγματος της "μηδενικής ανοχής"), wow!