Πρόσφατα, βλέποντας τα προσωπικά μου ψηφιακά αρχεία (φωτογραφίες, βίντεο, γραφειοκρατικά αρχεία από διάφορες υπηρεσίες κλπ) να συσσωρεύονται, με προβλημάτισε πώς είναι καλύτερο να τα αποθηκεύσω. Προς το παρόν τα έχω αποθηκευμένα σε ένα SSD. Μετά απο έρευνα στο Google για το χρόνο διάρκειας ενός SSD, διαπίστωσα οτι διαρκεί κατά μέσο όρο 5 χρόνια. Μετά απο αυτό το χρόνο και ανάλογα με τη χρήση, αρχίζουν να εμφανίζονται προβλήματα στην εμφάνιση των δεδομένων, και τελικά ο δίσκος αστοχεί τελείως και χάνονται όλα τα δεδομένα. Πλήρης αστοχία μπορεί να εμφανιστεί και πολύ πριν τα 5 χρόνια, ανάλογα με την ποιότητα κατασκευής. Οπότε οι επιλογές είναι δύο: ή έχουμε τα δεδομένα μας αποθηκευμένα σε μια τέτοια συσκευή και κινδυνεύουμε να τα χάσουμε όλα ανά πάσα στιγμή ή επιλέγουμε να τα αποθηκεύσουμε στο cloud μιας εταιρίας που παρέχει αυτή την υπηρεσία πληρώνοντας συνδρομή. Στην περίπτωση αυτή φυσικά θα μοιραζόμαστε όλα μας τα δεδομένα με την εταιρία αυτή που θα έχει φτιάξει το προφίλ μας και θα γνωρίζει τα πάντα για μας (ξέρω πολλοί θα πουν τη στερεότυπη απάντηση οτι ήδη η Google το κάνει αυτό οπότε δεν τρέχει και τίποτα) αλλά θα έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο (λέμε τώρα) οτι δεν πρόκειται να ξυπνήσουμε ένα πρωί και να δούμε οτι όλα τα δεδομένα μας έχουν χαθεί. Ίσως αυτή να είναι και μια άλλη ερμηνεία του σλόγκαν “δε θα σας ανήκει τίποτα και θα είστε ευτυχισμένοι”.
Ναι μπορει να ειναι κι έτσι. Εγω το έχω φανταστει ως εξής. Οι ανθρωποι του μελλοντος θα ζουν σε κοινόχρηστα σπίτια, με κοινόχρηστα ρούχα, παπούτσια και έπιπλα. Δεν θα τους ανηκει λοιπον τιποτα, λογω κλιμ@τικης κρισης που θα υποχρεωνει τον κοσμο να ανακυκλώνει και να μοιραζεται. Ηδη εχει κανει πάταγο στο εξωτερικό (αλλά και στην Ελλάδα) η ταση ενοικιασης δωματίων ενος σπιτιού από πολλους διαφορετικους ενοικιαστες (αντι για ενοικιαση σπιτιου ολοκληρου απο μια οικογενεια). Που θα πει, μοιραζονται το ιδιο σπιτι και τα ιδια επιπλα με αγνωστους. Επισης, στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, μην ξεχναμε την ανθιση καταστημάτων τυπου Remix με ξαναφορεμένα ρούχα και παπούτσια και αξεσουάρ. Άρα και παλι, μοιράζονται ρούχα και παπούτσια με άλλους (εστω κι αν αυτοι οι άλλοι δεν το γνωριζουν ή έχουν πεθανει -γιατί συμβαινει κι αυτό πολλες φορες). Καπως έτσι το φανταζομαι, δεν ξερω κιολας. Από την άλλη πλευρά, τα ΜΜΕ θα γανωνουν τον εγκεφαλο των ανθρωπων στους εκφοβισμους και στα ψέματα, οπότε οι ανθρωποι φοβισμένοι θα λεν κι "ευχαριστω"... σε όλη αυτη την παρανοια.. Ας ελπισουμε μονο, αν τα πραγματα φτάσουν ως εκεί, να γινει η Δευτέρα του Χριστού Παρουσια γρήγορα, για να μας σώσει όσο είναι καιρός. Τι άλλο να πω, δεν ξερω..
Πολύ σωστές σκέψεις, φωτίζουν μια άλλη πτυχή της πολύπλευρης Νέας Κανονικότητας/Μεγάλης Επανεκκίνησης/4ης Βιομηχανικής Επανάστασης. Απο κει και πέρα, το θέμα είναι τι θεωρεί ο καθένας πιο ακραίο. Ακραίο ίσως το να μη μας ανήκει το σπίτι μας ή ακόμα και τα ρούχα και παπούτσια που φοράμε αλλά δε θα ήταν ακόμη πιο ακραίο να μη μας ανήκουν ούτε οι πιο προσωπικές μας σκέψεις και τελικά ούτε η ίδια μας η ζωή; Προεκτείνοντας τις αρχικές μου σκέψεις, είχα διαβάσει οτι στο μέλλον θα έχουμε όλοι πάνω μας αισθητήρες που θα καταγράφουν όλη μας τη ζωή σε πραγματικό χρόνο και φυσικά αυτή θα ανεβαίνει στο cloud. Έτσι όλη μας η ζωή θα γίνει σαν κάποιο εξατομικευμένο Τρούμαν Σώου που θα ανήκει σε κάποια εταιρία. Υπερβολικές σκέψεις ίσως και μακρινές απο το σήμερα αλλά και όσα έγιναν τα τελευταία χρόνια θα μας φαίνονταν μακρινά και υπερβολικά το 2019. Μακάρι, όπως εύχεστε και εσείς, να τα προλάβει όλα η Δευτέρα Παρουσία.
Αν υπάρχει κάτι που αγαπώ σ' αυτη τη σελίδα, εκτος από τον αστειρευτο λογο του κυριου καθηγητή, ειναι η ευκαιρία να συνομιλησω με ανθρωπους που κατά καποιον τροπο καταλαβαινουμε ο ένας τον άλλον. Σας ευχαριστω θερμά και χαιρομαι που σε ο,τι αφορά το συγκεκριμενο θεμα ειμαστε συνοδοιποροι στη σκεψη :)
Συμφωνώ απόλυτα… απλώς πιθανότατα το SSD θα απαξιωθεί τεχνολογικά όπως απαξιώθηκαν η δισκέτα, το CD-ROM και το DVD-ROM και θα μείνει ως μόνη επιλογή το cloud.
Το cloud με μονόδρομη κρυπτογράφηση - αποκρυπτογράφηση των δεδομένων είναι η λύση στην ιδιωτικότητα. Μόνο σε αυτήν την περίπτωση ο κάτοχος των δεδομένων έχει την μοναδική δυνατότητα πρόσβασης σε αυτά και δεν φοβάται μην διαρρεύσουν σε ξένα χέρια. Αρκεί να κρατά καλά το μυστικό κλειδί αποκρυπτογράφησής τους.
Είναι πολύ στενάχωρο να σκέφτεται κανείς ένα μέλλον της ανθρωπότητας "καλωδιωμένο". Και φυσικά, σε έναν τετοιο κόσμο, νομιζω πως -οχι μονάχα η συμπόνια- αλλά κανένα ανθρώπινο συναισθημα (και ιδιαίτερα, από τα αισιόδοξα συναισθήματα) δεν θα έχει θέση. Θα ξέρουν οι άνθρωποι τι θα πει αγάπη? Τι θα πει χαρά? Τι θα πει αγαλλίαση? Από πού? Μπορεί ένας υπολογιστής να τα διδάξει αυτά σε ένα παιδί? Όχι βεβαια. Θα πρεπει να τού τα διδαξουν οι γονείς του, και από ένα σημειο (ηλικιακό) και μετά, και η ίδια του η εμπειρία από τη ζωή. Αν οι γονείς είναι καλωδιωμένοι ή λειπουν όλη μέρα, κι αν το παιδακι μαθει απο μικρό κι αυτό να ειναι μπροστά σε μια οθόνη, από πού θα τα μάθει όλα αυτα? Συναισθηματικός αναλφαβητισμός... (δεν ξερω αν υπαρχει η έννοια, ίσως όμως αξιζει τον κόπο να μιλήσει καποτε κανείς γι' αυτήν).
Κριμα, δεν ξερω τι να πω.
Και τα ζωάκια ακόμα, εχουν συναισθήματα.
Οι ανθρωποι δηλαδή θα γινουμε χειρότεροι από τα ζωα?
Ο άνθρωπος μετατρέπεται σε πράγμα γίνεται αναλώσιμος η ανθρώπινη ζωή χάνει την αξία της, αυτό συμβαίνει εδώ και πολλά χρόνια, βήμα βήμα με σταθερό ρυθμο , η κατασκευασμένη πανδημία ήταν ένα πείραμα που φαίνεται να πέτυχε, η κοινωνίες των σημερινών σύγχρονων βολεμενων με χλιαρά συναισθήματα ανθρώπων φαίνεται να είναι εξαιρετικά ανώριμη για επαναστάσεις κ αλλαγές, αλίμονο στους λίγους που έχουν καταλάβει κ έχουν νιώσει πολύ βαθιά αυτή την κτηνωδία, θα ήθελα πραγματικά να ευχηθώ κ να ελπίζω, σε ένα καλύτερο κ πιο δίκαιο κόσμο για τις νέες γενιές, αυτό που ζούμε όμως τώρα είναι ένας σύγχρονος μεσαίωνας.... μακάρι να παρέμβει η θεία πρόνοια από την μάζα των ανθρώπων νιώθω απογοήτευση οι λίγοι δεν μπορούν να ανατρέψουν ένα τόσο μεγάλο κακό που είναι σε εξέλιξη..
Εάν σκεφθεί κανείς ότι και η γήινη βιολογία μας είναι μία ψευδαίσθηση ["ψευδαίσθηση των αισθήσεων", κατά Γεωργίου/Δρούγα, Ο Άνθρωπος ως δέκτης και επεξεργαστής πληροφοριών (Η ψευδαίσθηση των αισθήσεων), εις: Δανέζη/Θεοδοσίου, Η Κοσμολογία της Νόησης: Εισαγωγή στην Κοσμολογία, 2003, 406 επ.] και, άρα, ότι ζούμε ήδη σε μία εικονική πραγματικότητα (matrix), από την οποία και πρέπει να απελευθερωθούμε (πνευματικώς), τότε η μετάβαση στην ψηφιακή πλέον εικονική πραγματικότητα ισοδυναμεί με επ' αόριστον παράταση της υπάρξεως, σκέψεως και δράσεως σε έναν (ακόμη πιο) απατηλό κόσμο, και, συνεπώς, με μη αναστρέψιμη παρακώλυση της πνευματικής τελειώσεως και απολυτρώσεως του ανθρώπου (διά της μονίμου αποστερήσεως της δυνατότητας μεθέξεως του Θεού (Πρβλ. Μητροπολίτου Μεσογαίας & Λαυρεωτικής κ. Νικολάου, Εισαγωγή εις: Γονίδιο Θεϊκής Προέλευσης, Σύλλογος Θεολόγων "Μέθεξις", 2021, 18). Τούτο ισχύει ιδιαίτερα εφόσον η παράταση αυτή συνοδευθεί και από διαρκή και μόνιμο έλεγχο του νου του ανθρώπου, ήτοι της ελευθερίας της σκέψεώς του. Στην κατεύθυνση αυτή, καταλυτική είναι η ακόλουθη κριτική του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσογαίας & Λαυρεωτικής κ. Νικολάου, ό.π.: «Αν ως τώρα οι ποικίλες ιδεολογίες δημιουργούσαν πλάνες που τραυμάτιζαν τον άνθρωπο, σήμερα η τεχνολογική αλαζονική κυριαρχία επιχειρεί να θανατώσει τον άνθρωπο, να μεταλλάξει τη φύση του, να τον απογυμνώσει από την ιερότητα και την αξία του, να τον αποξενώσει από το όραμα της προς τον Θεό κίνησης και φοράς του, να του μουτζουρώσει τη σφραγίδα του «κατ’ εικόνα» και να του διαγράψει την προοπτική του καθ’ ομοίωσιν», να του μεταλλάξει το «γονίδιο της θεϊκής του προέλευσης»!».
Δεν ειμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνω τι θέλετε να πειτε ακριβώς. Η γήινη βιολογία, γιατί να ειναι ψευδαίσθηση? Τα επιστημονικά δεδομένα δεν αλλαζουν, και όσα στοιχεία ειναι μέχρι σήμερα γνωστά για την φυση του ανθρωπινου σωματος εχουν καλά τεκμηριωθει. Το γεγονός ότι κάποιοι τρελοι αποφάσισαν να πάρουν τη μεχρι τωρα αποκτηθείσα γνωση στον κλαδο της βιολογιας, να την αναμείξουν με ένα κάρο ψέματα, και να τη χρησιμοποιήσουν για την καταστροφή των ανθρώπων, δεν καθιστά τη γνώση αυτή "ψευδαισθηση". Ο,τι εχει επιβεβαιωθεί πειραματικά, δεν μπορεί ποτέ να αποτελει ψευδαίσθηση. Αντίθετα, ό,τι εκφράζεται με τον λογο του ανθρωπου (και ιδιαιτερως του κακοπροαίρετου ανθρώπου) μπορεί καλλιστα να αποτελέσει και πλάνη και ψευδαίσθηση κι απ' όλα. Σε ό,τι αφορά σημερινούς εκκλησιαστικους ταγους, θα συμφωνήσω με τον προλαλήσαντα συνσχολιαστή μου εδω, ότι καλό είναι να ξεχωρίζουμε την ήρα από το στάρι. Από το 2016 και μετά, με τη Σύνοδο του Κολυμβαριου, όλες οι επισημες εκκλησίες της εκκλησίας της Ελλαδος ανήκουν επισημα στην αιρεση του οικουμενισμού. Δεν γνωριζω τι συμβαινει με τον εν λογω μητροπολίτη που λέτε: Έχει αποτειχιστεί? Εχει αποκυρήξει επίσημα την αιρεση του οικουμενισμού? Έχει ζητήσει συγνώμη δημόσια για το κοινό πάσχα με τους Εβραιους το 2020? Έχει τοποθετηθεί ξακάθαρα και δημόσια κατά των αντίθεων μπολιών/τεστ? Αν όχι, τότε δεν εκπροσωπεί την αλήθεια του Ευαγγελίου όπως μας έχει παραδοθεί από τους Αγιους Πατερες, και επομένως καλο ειναι οπωσδήποτε να μην τον αναφέρουμε ως παραδειγμα προς μιμηση (αλλά μαλλον προς αποφυγή). Δυστυχως οι εποχες ειναι πολύ πονηρές και χρειάζεται παρατήρηση και διάκριση. Δεν είναι όλα τα πρόβατα, πρόβατα. Τα περισσότερα ειναι λυκοι προβατόσχημοι. Δυστυχώς..
Πράγματι, δεν με καταλάβατε. Όσον αφορά την "ψευδαίσθηση των αισθήσεων" τεκμηριώνεται με βάση τα τελευταία πορίσματα των φυσικών επιστημών. Τούτο αναλύεται στην πηγή που σας παρέπεμψα, όπως και στο βιβλίο των Θεοδοσίου/Δανέζη, Στα ίχνη του Ι.Χ.Θ.Υ.Σ.: Αστρονομία – Ιστορία – Φιλοσοφία, 2000, 49 επ. (Η έννοια της ύλης στη Σύγχρονη Φυσική). Στο τελευταίο βιβλίο, μετά από μία ανάλυση των εν λόγω πορισμάτων, οι καθηγητές συμπεραίνουν στην σελίδα 53: "Οι ανθρώπινες λοιπόν αισθήσεις, δεν αποτελούν το αδιάψευστο κριτήριο της αλήθειας των συμπαντικών μορφών και φαινομένων, ενώ εκείνο το οποίο αυτάρεσκα ονομάζουμε "εξατομικευμένο υλικό αντικείμενο", αποτελεί μια σκιά αυτού που πραγματικά είναι στα πλαίσια της μη αισθητής πραγματικότητας. Με βάση τα προηγούμενα μπορούμε πλέον να πούμε ότι: "Μέσω των αισθήσεών μας, και των διαφόρων οργάνων μας που τις ενισχύουν, δεν αντιλαμβανόμαστε το Σύμπαν όπως αυτό είναι στην πραγματικότητα, αλλά όπως έχει τη δυνατότητα να το αντιληφθεί ο εγκέφαλός μας μέσω των ατελέστατων ανθρώπινων αισθήσεων. Η πραγματική φύση του τετραδιάστατου μη Ευκλείδειου Σύμπαντος είναι μη αισθητή και περιγράφεται μόνο μέσω μαθηματικών σχέσεων"". Στην ψευδαίσθηση, εξάλλου, του κόσμου των ανθρώπινων αισθήσεων αναφέρεται και η αρχαία Ελληνική φιλοσοφία (βλ. πάλι Θεοδοσίου/Δανέζη (2000), 59-60). Έτσι, π.χ., ο Ηράκλειτος, όπως αναφέρει ο Σέξτος ο Εμπειρικός, "πίστευε ότι ο άνθρωπος διαθέτει δύο όργανα για τη γνώση της αλήθειας, την αίσθηση και το "λόγο". Από αυτά τη μεν αίσθηση θεωρούσαν απατηλή, παραπλήσια με τους προηγούμενους φυσικούς, δέχεται δε σαν κριτήριο τον λόγο". Παρομοίως ο Παρμενίδης (σύμφωνα με αναφορές του Διογένη του Λαέρτιου και του Σιμπλίκιου) έλεγε ότι: 1. "η φιλοσοφία είναι διττή: Η μία μορφή της είναι σύμφωνη με την αλήθεια, ενώ η άλλη κατά εικασία. Καθόρισε δε τον "λόγο" σαν κριτήριο, διότι οι αισθήσεις δεν είναι ακριβείς". 2. "Οι άνδρες εκείνοι υπέθεταν δύο υποστάσεις: Τη μία του νοητού πραγματικού όντος, και την άλλη του γενομένου και αισθητού, το οποίο δεν καταδέχονταν να αποκαλούν απλά "ον" αλλά "νομιζόμενο ον". Διά τούτο λέγουν ότι η αλήθεια σχετίζεται με το πραγματικό ον, ενώ για το μεταβαλλόμενο ον (τα φυσικά πράγματα) υπάρχει μόνον εικασία". Επίσης, όπως σημειώνει ο Σέξτος Εμπειρικός: "Οι Πλατωνικοί και οι Δημοκρίτειοι κατανόησαν ότι μόνον τα νοητά όντα είναι αληθινά". Ελπίζω να σας κάλυψα σε ένα βαθμό.
Όσον αφορά την Σεβασμιώτατο Μεσογαίας, βεβαίως, εγώ αναφέρθηκα αποκλειστικά στην ανωτέρω ανάλυσή του περί του ζητήματος του μετανθρωπισμού, η οποία είναι καθόλα σωστή και διαφωτιστική. Αυτό το τόσο κρίσιμο ζήτημα, όμως, λίγοι ιεράρχες το έχουν θίξει και, ανάμεσα σε αυτούς, είναι -και δη προεχόντως- ο Μητροπολίτης Μεσογαίας. Ο άλλος που έχω υπ' όψιν μου είναι ο π. Βασίλειος Βολουδάκης. Τώρα, εσείς θίξατε επιπλέον ένα πολύ μεγάλο και ακανθώδες θέμα που αφορά στο "εκκλησιαστικό κατεστημένο", το οποίο υπηρετεί ήδη από την εποχή του Μ. Κωνσταντίνου (δυστυχώς) κοσμικά συμφέροντα... Άρα, το πρόβλημα που περιγράφετε με την υπονόμευση της Ορθοδόξου Εκκλησίας (και βασικά της μίας, Αγίας, Καθολογικής και Αποστολικής Εκκλησίας) υφίσταται (και μεθοδεύεται) εδώ και αιώνες, μόνο που τώρα έχει φθάσει στο απροχώρητο η κατάσταση και ας ελπίσουμε όντως σε κάποια υπερβατική επέμβαση, για την αποκατάσταση. Παραταύτα, όσον αφορά το ξεκαθάρισμα της ήρας από το στάρι, αυτό, νομίζω, είναι δουλειά του Θεού και όχι δική μας.
Έχετε δίκιο για την ανακρίβειά μου στο ρήμα. Ωστόσο, και το να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι, και αυτό δουλειά του Θεού είναι. Οι σωζόμενοι μπορεί να γίνουν ανά πάσα στιγμή απολλυμένοι και οι απολλυμένοι σωζόμενοι. Δεν μπορεί εμείς να κρίνουμε και να προβλέψουμε την έκβαση κανενός. Και ούτε είναι σωστό να κατακρίνουμε, θεωρώντας ότι ανήκει κάποιος στην κατηγορία της ήρας (και άρα προδικάζοντας την τελική του καταδίκη). Και αυτό το λένε, επίσης, οι θεοφόροι Πατέρες. Όσο για τα υπόλοιπα καλύτερα να συνομιλήσετε με κάποιον πνευματικό πατέρα... Εγώ πάντως, για τον εαυτό μου, δεν θεωρώ ότι έχω φτάσει σε τέτοια πνευματικά μέτρα, ώστε να μπορώ να εκφέρω πνευματικά αλάνθαστη άποψη. Από την άλλη πλευρά, όμως, νομίζω ότι μπορώ να διακρίνω και να ωφεληθώ από πνευματικά ορθές τοποθετήσεις του Μεσογαίας, και θα ήταν μεγάλο σφάλμα να τις αγνοήσω, όταν μάλιστα στο συγκεκριμένο ζήτημα κανείς δεν έχει πάρει θέση στον βαθμό που έχει ο Μεσογαίας. Και οι Πατέρες, από ό,τι έχω ακούσει σε κατηχητική ομιλία της ενορίας μου, συμβουλεύουν όλα να τα εξετάζουμε και να κρατάμε τα ωφέλιμα και να πετάμε τα μη ωφέλιμα. Προσωπικά, αναπαύομαι και οικοδομούμαι διαβάζοντας μελέτες και ακούγοντας ομιλίες του Μητροπολίτη Μεσογαίας για πνευματικά θέματα και δεν μπορεί κανείς να μου απαγορεύσει να τον επικαλούμαι. Συνεπώς, ο καθένας ας ενεργεί όπως αναπαύεται, αλλά να σέβεται και την ελευθερία και την επιλογή του άλλου. Πολλώ δε μάλλον εάν πιστεύει για τον εαυτό του ότι κινείται από το πνεύμα του Θεού.
Και κάτι τελευταίο. Στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν επρόκειτο για δημόσιο δημοκρατικό διάλογο που ξεκίνησε εμπνεόμενος από σεβασμό στην ελευθερία του λόγου και την προσωπικότητα του άλλου. Μάλλον το αντίθετο θα έλεγα. Τα σχόλια αυτά δεν έγιναν από διάθεση αναπτύξεως διαλόγου επί της ουσίας του σχολίου μου και με σεβασμό σε αυτό. Άλλωστε, ούτε από διάθεση διαφυλάξεως της αλήθειας της Ορθοδόξου Πίστεως μπορεί να υποτεθεί ότι έγιναν, αφού το κείμενο του Μεσογαίας που παρέθεσα είναι και καθόλα σύμφωνο με την Ορθόδοξη Ανθρωπολογία και πλήρως αφυπνιστικό. Στην πραγματικότητα, σχόλια τέτοιου τύπου συνιστούν μία ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ όχι για αυτό που έγραψα αλλά για το ΠΡΟΣΩΠΟ που ΤΟΛΜΗΣΑ να επικαλεστώ! Είναι δηλαδή σαν να υποκινείται ένα διαδικτυακό μποϋκοτάζ στον Μεσογαίας και, όταν τολμά κάποιος να τον επικαλεστεί, πρέπει αμέσως να επιπλήττεται! Ε αυτό, βεβαίως, από μόνο του δεν είναι ούτε δημοκρατικό ούτε ενδεικτικό διαλλακτικότητος. Είναι δικαίωμά σας να τον απορρίπτετε και να τον κατηγορείτε (και να σας επιβραβεύουν και άλλοι για αυτό) αλλά είναι και δικαίωμα των άλλων (έστω και αν αυτοί αποτελούν μία μειονότητα) να τον αποδέχονται και να τον επικαλούνται ελεύθερα, χωρίς να επιπλήττονται για αυτήν τους την επιλογή και χωρίς να χρειάζεται βεβαίως να απολογηθούν για αυτό ή να αναγκαστούν να εμπλακούν σε χρονοβόρες (και αναγκαία απολογητικές) αντιπαραθέσεις, από τις οποίες μόνον όφελος δεν προκύπτει. Και, βεβαίως, αναγκάζονται να το κάνουν αυτό, όταν οι άλλοι τους κάνουν παρατήρηση ή τους ζητούν -έστω εμμέσως- τον λόγο που επικαλέστηκαν τον ιεράρχη αυτόν. Όπως καταλαβαίνετε, μίλησα και εγώ όσο πιο γενικά μπορούσα. Ευχαριστώ.
Συγχωρέστε με. Δεν ήθελα να φανώ επιθετική. Ωστόσο, αυτή είναι η γνώμη μου. Όταν ξεχωρίζεις π.χ. τον Μεσογαίας ή τον όποιον Μεσογαίας ως ήρα (αντί για στάρι), ναι, τον έχει ήδη καταδικάσει. Μπορείς να πεις ότι διαφωνείς με θέσεις του Μεσογαίας αλλά το να του δώσεις τέτοιον χαρακτηρισμό είναι κατάκριση και αυτό δεν γίνεται δεκτό από τους Πατέρες της Εκκλησίας. Από την άλλη πλευρά, εφόσον έχουμε λογική και νου να ξεχωρίζουμε το καλό από το κακό, δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να απορρίπτουμε καλές και ορθές θέσεις κάποιου, από φόβο δήθεν να μην υποπέσει το ποίμνιο σε πλάνη; Δεν έχει το ποίμνιο λογική και νου να ξεχωρίσει το καλό από το κακό; [Αν και, για να ακριβολογούμε, μετά την πτώση μας, δεν είμαστε λογικά όντα, κατά τους Πατέρες. Είμαστε άλογα όντα και αυτή είναι η ουσία της πτώσεώς μας] Με αυτό το επιχείρημα, λοιπόν, είπατε ότι δεν πρέπει να προβάλλουμε καθόλου π.χ. τον Μεσογαίας, και αυτό το είπατε σε εμένα για το σχόλιο που έγραψα. Εγώ ήθελα απλώς να αξιοποιήσω αυτά τα ωφέλιμα λόγια του συγκεκριμένου Μητροπολίτη γιατί ταίριαζαν με τον συλλογισμό μου, και δεν φαντάστηκα ότι αυτή μου η ενέργεια θα πυροδοτούσε τέτοιες αντιδράσεις και μία τέτοιας εντάσεως δημόσια αντιπαράθεση, στην οποία, όπως καταλαβαίνετε, δεν είχα ούτε τον σκοπό ούτε την επιθυμία να εμπλακώ. Ήταν περιορισμένης εμβέλειας το σχόλιο που ήθελα να κάνω και προτιμούσα να γίνει σεβαστό ως τέτοιο. Καληνύχτα σας
Δυστυχως καλή μου κοπελα, το ξεκαθαρισμα της ηρας απο το σταρι ειναι πλεον και δικη μας δουλειά, όχι βεβαια με την εννοια του να κρινουμε κανέναν για τον ιδιωτικό του βιο (όλοι πανω-κατω τα ιδια χαλια εχουμε), αλλά τού να βλέπουμε και να διακρινουμε ποιοι ποιμενες ακολουθουν τον λογο του Θεού και ποιοι όχι, ωστε να ξερουμε ποιους να ακολουθησουμε. Αυτό ήθελα να θιξω, και νομιζω συμφωνουμε σ' αυτό. Δεν κανω κριτικη σε κανεναν ανθρωπο (αλιμονο, ειμαι χειροτερη απ' όλους σε πολλα και δυσκολα θεματα), ωστόσο όταν προκειται περι της πιστης μας πρεπει να μιλαμε γιατι αλλιως ο κοσμος που δεν ξερει περι του Κολυμβαριου κτλ. παρασυρμενος ακολουθει την αιρεση. Σε ο,τι αφορα τα υπολοιπα που γραψατε, περι υλης και συμπαντος (το "σύμπαντος" το γραφω με "σ" μικρό γιατι αποτελει κτισμα του Θεού, και όχι θεό) παλι δεν τα καταλαβα καλά, συγχωρεστε με αλλα μου φαινονται πολύ περιπλοκα. Ισως καποιος που εχει διαβασει κατι παραπανω μπορεσει να τα καταλαβει, δεν ξερω. Καλο βραδυ.
Σεβαστή η γνώμη σας. Ωστόσο, εγώ δεν συμφωνώ ότι είναι δική μας δουλειά ούτε με την έννοια που το λέτε. Και βέβαια καλό είναι κανείς να μπορεί να διακρίνει και να ακολουθεί τους γνήσιους ιεράρχες. Αλλά, εάν ακούσετε ομιλίες Πατέρων π.χ. περί της επιλογής πνευματικού, δεν συμφωνούν με το πνεύμα "να ψάξω να βρω τον Άγιο πνευματικό". Τους ενδιαφέρει η προαίρεση του ανθρώπου και εκεί εστιάζουν. Τα υπόλοιπα είναι δουλειά του Θεού. Από την άλλη πλευρά, η ιεροκατάκριση είναι μεγάλη αμαρτία (όπως και η απλή κατάκριση). Εδώ οι Πατέρες σκέπαζαν τις αμαρτίες των άλλων και εμείς θα διαπομπεύουμε κόσμο; Τέλος πάντων, μεγάλη συζήτηση! Εγώ δεν είχα σκοπό να εμπλακώ σε τέτοιον διάλογο. Με ενδιέφερε απλώς να θίξω το θέμα της φυσικής πραγματικότητας ως καθεαυτής εικονικής πραγματικότητας (ως αιχμαλωσίας λόγω της μεταπτωτικής μας καταστάσεως). Και τα λόγια του Σεβασμιωτάτου Μεσογαίας ήταν κατάλληλα για την περίσταση. Το σύμπαν το έγραψα με κεφαλαίο γιατί έκανα αυτολεξεί παράθεση του κειμένου των συγγραφέων. Το θέμα της "ψευδαισθήσεως των αισθήσεων" για να το κατανοήσετε καλύτερα θα πρέπει να μελετήσετε το άνω βιβλίο. Ουσιαστικά μέσω των πέντε φυσικών μας αισθήσεων λαμβάνουμε κάποια ερεθίσματα από το περιβάλλον και μέσω του εγκεφάλου τα μετασχηματίζουμε σε αυτό που εμείς αντιλαμβανόμαστε ως φυσική πραγματικότητα. Η πραγματικότητα αυτή όμως είναι μία "ψευδαίσθηση". Αυτό π.χ. που εμείς αντιλαμβανόμαστε ως εξατομικευμένα υλικά αντικείμενα στην πραγματικότητα είναι μία ενεργειακή ιδιομορφία του πεδίου. Η ύλη είναι ενέργεια. Όλα συνδέονται μεταξύ τους, όπως και όλοι μεταξύ μας. Γι' αυτό και, στην ουσία, στο σύμπαν υπάρχει ενότητα και ό,τι κάνει ο ένας επηρεάζει και τον άλλον. Να που η Ορθόδοξη Θεολογία και Ανθρωπολογία επαληθεύεται από την σύγχρονη φυσική γνώση. Καλό σας βράδυ
Δεν μιλησα για τον Αγιο ή για τον "σουπερ" πνευματικό. Μιλησα για τον πνευαμτικό που εκπροσωπει την αλήθεια του Ευαγγελιου ή του αντ@χρίστου. Στο σουπερμάρκετ όταν πάμε, επιλέγουμε τι τροφιμα θα αγορασουμε για να θρεψουμε το σωμα μας, σωστα? Δεν πάμε να αγορασουμε π.χ. τα αλλοιωμενα τροφιμα ή τα ληγμενα, γιατι θα μας βλάψουν.
Γιατι λοιπόν, όταν ειναι να επιλεξουμε με τι θα θρεψουμε την ψυχή μας, κλεινουμε τα μάτια?
΄Προσωπικά, θεωρώ ΚΑΘΗΚΟΝ του καθε χριστιανου ορθοδοξου που δεν θέλει να χασει την ψυχή του, να επιλέγει προσεκτικά και να ελέγχει εξονυχιστικά αν ο ποιμένας εκπροσωπει την αλήθεια του Ευγγελιου ή όχι. Όπως δεν θα έτρωγα ένα χαλασμένο τρόφιμο γιατι θα δηλητηριαζοταν το σωμα μου, έτσι δεν θα ακολουθούσα και έναν αιρετικό ποιμένα, γιατί θα δηλητηριαζοταν η ψυχή μου. Αυτά :) Καλο σας μεσημερι.
Δυστυχῶς, πιαστήκαμε στήν παγίδα τῆς εὐκολίας κι ἔχουμε δώσει πολύν χῶρον εἰς τήν ψηφιοποίησιν τῶν πάντων! Ναί, ἄλλοτε περιμέναμε ὧρες στήν Τράπεζαν γιά νά ἔλθῃ ἡ σειρά μας καί νά διεκπεραιώσουμε μίαν συναλλαγήν, ἐνῷ τώρα τήν κάνουμε σέ λίγα λεπτά ἀπό τόν προσωπικόν μας ὑπολογιστήν. Τό ὄφελος εἶναι ὄντως τεράστιον! Τό μακροχρόνιον κόστος, ὅμως, τό σκεφθήκαμε; Τώρα πού ἄρχισεν ὁ Πιερρακάκης νά μᾶς ἁλυσσοδένῃ μέ τίς ψηφιακές ταυτότητες καί τά διπλώματα ὁδηγήσεως, χωρίς νά προκύπτῃ κάποιο ὄφελος ἀπό αὐτό, ἔχουμε σκεφθῆ ποῦ μᾶς πηγαίνουν; Νομίζω ὅτι δίνουμε τήν ψυχήν μας στόν Διάβολον «ἀντί πινακίου φακῆς»! Καθαρός παραλογισμός!
Πρόσφατα, βλέποντας τα προσωπικά μου ψηφιακά αρχεία (φωτογραφίες, βίντεο, γραφειοκρατικά αρχεία από διάφορες υπηρεσίες κλπ) να συσσωρεύονται, με προβλημάτισε πώς είναι καλύτερο να τα αποθηκεύσω. Προς το παρόν τα έχω αποθηκευμένα σε ένα SSD. Μετά απο έρευνα στο Google για το χρόνο διάρκειας ενός SSD, διαπίστωσα οτι διαρκεί κατά μέσο όρο 5 χρόνια. Μετά απο αυτό το χρόνο και ανάλογα με τη χρήση, αρχίζουν να εμφανίζονται προβλήματα στην εμφάνιση των δεδομένων, και τελικά ο δίσκος αστοχεί τελείως και χάνονται όλα τα δεδομένα. Πλήρης αστοχία μπορεί να εμφανιστεί και πολύ πριν τα 5 χρόνια, ανάλογα με την ποιότητα κατασκευής. Οπότε οι επιλογές είναι δύο: ή έχουμε τα δεδομένα μας αποθηκευμένα σε μια τέτοια συσκευή και κινδυνεύουμε να τα χάσουμε όλα ανά πάσα στιγμή ή επιλέγουμε να τα αποθηκεύσουμε στο cloud μιας εταιρίας που παρέχει αυτή την υπηρεσία πληρώνοντας συνδρομή. Στην περίπτωση αυτή φυσικά θα μοιραζόμαστε όλα μας τα δεδομένα με την εταιρία αυτή που θα έχει φτιάξει το προφίλ μας και θα γνωρίζει τα πάντα για μας (ξέρω πολλοί θα πουν τη στερεότυπη απάντηση οτι ήδη η Google το κάνει αυτό οπότε δεν τρέχει και τίποτα) αλλά θα έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο (λέμε τώρα) οτι δεν πρόκειται να ξυπνήσουμε ένα πρωί και να δούμε οτι όλα τα δεδομένα μας έχουν χαθεί. Ίσως αυτή να είναι και μια άλλη ερμηνεία του σλόγκαν “δε θα σας ανήκει τίποτα και θα είστε ευτυχισμένοι”.
Ναι μπορει να ειναι κι έτσι. Εγω το έχω φανταστει ως εξής. Οι ανθρωποι του μελλοντος θα ζουν σε κοινόχρηστα σπίτια, με κοινόχρηστα ρούχα, παπούτσια και έπιπλα. Δεν θα τους ανηκει λοιπον τιποτα, λογω κλιμ@τικης κρισης που θα υποχρεωνει τον κοσμο να ανακυκλώνει και να μοιραζεται. Ηδη εχει κανει πάταγο στο εξωτερικό (αλλά και στην Ελλάδα) η ταση ενοικιασης δωματίων ενος σπιτιού από πολλους διαφορετικους ενοικιαστες (αντι για ενοικιαση σπιτιου ολοκληρου απο μια οικογενεια). Που θα πει, μοιραζονται το ιδιο σπιτι και τα ιδια επιπλα με αγνωστους. Επισης, στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, μην ξεχναμε την ανθιση καταστημάτων τυπου Remix με ξαναφορεμένα ρούχα και παπούτσια και αξεσουάρ. Άρα και παλι, μοιράζονται ρούχα και παπούτσια με άλλους (εστω κι αν αυτοι οι άλλοι δεν το γνωριζουν ή έχουν πεθανει -γιατί συμβαινει κι αυτό πολλες φορες). Καπως έτσι το φανταζομαι, δεν ξερω κιολας. Από την άλλη πλευρά, τα ΜΜΕ θα γανωνουν τον εγκεφαλο των ανθρωπων στους εκφοβισμους και στα ψέματα, οπότε οι ανθρωποι φοβισμένοι θα λεν κι "ευχαριστω"... σε όλη αυτη την παρανοια.. Ας ελπισουμε μονο, αν τα πραγματα φτάσουν ως εκεί, να γινει η Δευτέρα του Χριστού Παρουσια γρήγορα, για να μας σώσει όσο είναι καιρός. Τι άλλο να πω, δεν ξερω..
Πολύ σωστές σκέψεις, φωτίζουν μια άλλη πτυχή της πολύπλευρης Νέας Κανονικότητας/Μεγάλης Επανεκκίνησης/4ης Βιομηχανικής Επανάστασης. Απο κει και πέρα, το θέμα είναι τι θεωρεί ο καθένας πιο ακραίο. Ακραίο ίσως το να μη μας ανήκει το σπίτι μας ή ακόμα και τα ρούχα και παπούτσια που φοράμε αλλά δε θα ήταν ακόμη πιο ακραίο να μη μας ανήκουν ούτε οι πιο προσωπικές μας σκέψεις και τελικά ούτε η ίδια μας η ζωή; Προεκτείνοντας τις αρχικές μου σκέψεις, είχα διαβάσει οτι στο μέλλον θα έχουμε όλοι πάνω μας αισθητήρες που θα καταγράφουν όλη μας τη ζωή σε πραγματικό χρόνο και φυσικά αυτή θα ανεβαίνει στο cloud. Έτσι όλη μας η ζωή θα γίνει σαν κάποιο εξατομικευμένο Τρούμαν Σώου που θα ανήκει σε κάποια εταιρία. Υπερβολικές σκέψεις ίσως και μακρινές απο το σήμερα αλλά και όσα έγιναν τα τελευταία χρόνια θα μας φαίνονταν μακρινά και υπερβολικά το 2019. Μακάρι, όπως εύχεστε και εσείς, να τα προλάβει όλα η Δευτέρα Παρουσία.
Αν υπάρχει κάτι που αγαπώ σ' αυτη τη σελίδα, εκτος από τον αστειρευτο λογο του κυριου καθηγητή, ειναι η ευκαιρία να συνομιλησω με ανθρωπους που κατά καποιον τροπο καταλαβαινουμε ο ένας τον άλλον. Σας ευχαριστω θερμά και χαιρομαι που σε ο,τι αφορά το συγκεκριμενο θεμα ειμαστε συνοδοιποροι στη σκεψη :)
Ευχαριστώ κι εγώ για την ωραία ανταλλαγή απόψεων!
Σχετικὰ μὲ τὴν διάρκεια ζωῆς ἑνὸς δίσκου, εἴτε SSD εἴτε κλασσικοῦ ἡ διάρκεια εἶναι αὐτὴ περίπου. Ἐγὼ κάθε 4-5 χρόνια ἀντικαθιστῶ τοὺς δίσκους μου μεταφέροντας ὅλα τὰ ἀρχεία ποὺ ἔχω. Δὲν ἔχω ἀνεβάσει τίποτα στὸ cloud ποτέ καὶ οὔτε πρόκειται.
Σίγουρα μᾶς παρακολουθοῦν, ἀλλὰ καλὸ εἶναι νὰ μὴν τοὺς τὸ κάνουμε πιὸ εὔκολο.
Συμφωνώ απόλυτα… απλώς πιθανότατα το SSD θα απαξιωθεί τεχνολογικά όπως απαξιώθηκαν η δισκέτα, το CD-ROM και το DVD-ROM και θα μείνει ως μόνη επιλογή το cloud.
Το cloud με μονόδρομη κρυπτογράφηση - αποκρυπτογράφηση των δεδομένων είναι η λύση στην ιδιωτικότητα. Μόνο σε αυτήν την περίπτωση ο κάτοχος των δεδομένων έχει την μοναδική δυνατότητα πρόσβασης σε αυτά και δεν φοβάται μην διαρρεύσουν σε ξένα χέρια. Αρκεί να κρατά καλά το μυστικό κλειδί αποκρυπτογράφησής τους.
Ἀγαπητὲ Λάμπρο, ἀκόμα δὲν μάθαμε;
Ὑπάρχει κάτι ποὺ δὲν χακάρεται;
Ὑπάρχει ἰδιωτικότητα σὲ κάτι σήμερα;
💯
Είναι πολύ στενάχωρο να σκέφτεται κανείς ένα μέλλον της ανθρωπότητας "καλωδιωμένο". Και φυσικά, σε έναν τετοιο κόσμο, νομιζω πως -οχι μονάχα η συμπόνια- αλλά κανένα ανθρώπινο συναισθημα (και ιδιαίτερα, από τα αισιόδοξα συναισθήματα) δεν θα έχει θέση. Θα ξέρουν οι άνθρωποι τι θα πει αγάπη? Τι θα πει χαρά? Τι θα πει αγαλλίαση? Από πού? Μπορεί ένας υπολογιστής να τα διδάξει αυτά σε ένα παιδί? Όχι βεβαια. Θα πρεπει να τού τα διδαξουν οι γονείς του, και από ένα σημειο (ηλικιακό) και μετά, και η ίδια του η εμπειρία από τη ζωή. Αν οι γονείς είναι καλωδιωμένοι ή λειπουν όλη μέρα, κι αν το παιδακι μαθει απο μικρό κι αυτό να ειναι μπροστά σε μια οθόνη, από πού θα τα μάθει όλα αυτα? Συναισθηματικός αναλφαβητισμός... (δεν ξερω αν υπαρχει η έννοια, ίσως όμως αξιζει τον κόπο να μιλήσει καποτε κανείς γι' αυτήν).
Κριμα, δεν ξερω τι να πω.
Και τα ζωάκια ακόμα, εχουν συναισθήματα.
Οι ανθρωποι δηλαδή θα γινουμε χειρότεροι από τα ζωα?
Να φυλάξει ο Θεός.
Ο άνθρωπος μετατρέπεται σε πράγμα γίνεται αναλώσιμος η ανθρώπινη ζωή χάνει την αξία της, αυτό συμβαίνει εδώ και πολλά χρόνια, βήμα βήμα με σταθερό ρυθμο , η κατασκευασμένη πανδημία ήταν ένα πείραμα που φαίνεται να πέτυχε, η κοινωνίες των σημερινών σύγχρονων βολεμενων με χλιαρά συναισθήματα ανθρώπων φαίνεται να είναι εξαιρετικά ανώριμη για επαναστάσεις κ αλλαγές, αλίμονο στους λίγους που έχουν καταλάβει κ έχουν νιώσει πολύ βαθιά αυτή την κτηνωδία, θα ήθελα πραγματικά να ευχηθώ κ να ελπίζω, σε ένα καλύτερο κ πιο δίκαιο κόσμο για τις νέες γενιές, αυτό που ζούμε όμως τώρα είναι ένας σύγχρονος μεσαίωνας.... μακάρι να παρέμβει η θεία πρόνοια από την μάζα των ανθρώπων νιώθω απογοήτευση οι λίγοι δεν μπορούν να ανατρέψουν ένα τόσο μεγάλο κακό που είναι σε εξέλιξη..
Εάν σκεφθεί κανείς ότι και η γήινη βιολογία μας είναι μία ψευδαίσθηση ["ψευδαίσθηση των αισθήσεων", κατά Γεωργίου/Δρούγα, Ο Άνθρωπος ως δέκτης και επεξεργαστής πληροφοριών (Η ψευδαίσθηση των αισθήσεων), εις: Δανέζη/Θεοδοσίου, Η Κοσμολογία της Νόησης: Εισαγωγή στην Κοσμολογία, 2003, 406 επ.] και, άρα, ότι ζούμε ήδη σε μία εικονική πραγματικότητα (matrix), από την οποία και πρέπει να απελευθερωθούμε (πνευματικώς), τότε η μετάβαση στην ψηφιακή πλέον εικονική πραγματικότητα ισοδυναμεί με επ' αόριστον παράταση της υπάρξεως, σκέψεως και δράσεως σε έναν (ακόμη πιο) απατηλό κόσμο, και, συνεπώς, με μη αναστρέψιμη παρακώλυση της πνευματικής τελειώσεως και απολυτρώσεως του ανθρώπου (διά της μονίμου αποστερήσεως της δυνατότητας μεθέξεως του Θεού (Πρβλ. Μητροπολίτου Μεσογαίας & Λαυρεωτικής κ. Νικολάου, Εισαγωγή εις: Γονίδιο Θεϊκής Προέλευσης, Σύλλογος Θεολόγων "Μέθεξις", 2021, 18). Τούτο ισχύει ιδιαίτερα εφόσον η παράταση αυτή συνοδευθεί και από διαρκή και μόνιμο έλεγχο του νου του ανθρώπου, ήτοι της ελευθερίας της σκέψεώς του. Στην κατεύθυνση αυτή, καταλυτική είναι η ακόλουθη κριτική του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσογαίας & Λαυρεωτικής κ. Νικολάου, ό.π.: «Αν ως τώρα οι ποικίλες ιδεολογίες δημιουργούσαν πλάνες που τραυμάτιζαν τον άνθρωπο, σήμερα η τεχνολογική αλαζονική κυριαρχία επιχειρεί να θανατώσει τον άνθρωπο, να μεταλλάξει τη φύση του, να τον απογυμνώσει από την ιερότητα και την αξία του, να τον αποξενώσει από το όραμα της προς τον Θεό κίνησης και φοράς του, να του μουτζουρώσει τη σφραγίδα του «κατ’ εικόνα» και να του διαγράψει την προοπτική του καθ’ ομοίωσιν», να του μεταλλάξει το «γονίδιο της θεϊκής του προέλευσης»!».
Δεν ειμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνω τι θέλετε να πειτε ακριβώς. Η γήινη βιολογία, γιατί να ειναι ψευδαίσθηση? Τα επιστημονικά δεδομένα δεν αλλαζουν, και όσα στοιχεία ειναι μέχρι σήμερα γνωστά για την φυση του ανθρωπινου σωματος εχουν καλά τεκμηριωθει. Το γεγονός ότι κάποιοι τρελοι αποφάσισαν να πάρουν τη μεχρι τωρα αποκτηθείσα γνωση στον κλαδο της βιολογιας, να την αναμείξουν με ένα κάρο ψέματα, και να τη χρησιμοποιήσουν για την καταστροφή των ανθρώπων, δεν καθιστά τη γνώση αυτή "ψευδαισθηση". Ο,τι εχει επιβεβαιωθεί πειραματικά, δεν μπορεί ποτέ να αποτελει ψευδαίσθηση. Αντίθετα, ό,τι εκφράζεται με τον λογο του ανθρωπου (και ιδιαιτερως του κακοπροαίρετου ανθρώπου) μπορεί καλλιστα να αποτελέσει και πλάνη και ψευδαίσθηση κι απ' όλα. Σε ό,τι αφορά σημερινούς εκκλησιαστικους ταγους, θα συμφωνήσω με τον προλαλήσαντα συνσχολιαστή μου εδω, ότι καλό είναι να ξεχωρίζουμε την ήρα από το στάρι. Από το 2016 και μετά, με τη Σύνοδο του Κολυμβαριου, όλες οι επισημες εκκλησίες της εκκλησίας της Ελλαδος ανήκουν επισημα στην αιρεση του οικουμενισμού. Δεν γνωριζω τι συμβαινει με τον εν λογω μητροπολίτη που λέτε: Έχει αποτειχιστεί? Εχει αποκυρήξει επίσημα την αιρεση του οικουμενισμού? Έχει ζητήσει συγνώμη δημόσια για το κοινό πάσχα με τους Εβραιους το 2020? Έχει τοποθετηθεί ξακάθαρα και δημόσια κατά των αντίθεων μπολιών/τεστ? Αν όχι, τότε δεν εκπροσωπεί την αλήθεια του Ευαγγελίου όπως μας έχει παραδοθεί από τους Αγιους Πατερες, και επομένως καλο ειναι οπωσδήποτε να μην τον αναφέρουμε ως παραδειγμα προς μιμηση (αλλά μαλλον προς αποφυγή). Δυστυχως οι εποχες ειναι πολύ πονηρές και χρειάζεται παρατήρηση και διάκριση. Δεν είναι όλα τα πρόβατα, πρόβατα. Τα περισσότερα ειναι λυκοι προβατόσχημοι. Δυστυχώς..
Ἀγαπητὴ Μαρία, ἐνδεικτικὰ σᾶς δίνω 3 συνδέσμους ἀπ᾿ τὸ ἱστολόγιό μας νὰ διαβάσετε μερικὰ περὶ Μεσογαίας καὶ βέβαια δὲν εἶναι μόνο αὐτά.
Ἐὰν μπεῖτε στὴν ἐτικέτα ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΖΑΝΆΚΗΣ, (βρίσκεται στὴν ἀριστερὴ στήλη τοῦ ἱστολογίου κοιτάζοντας ἀλφαβητικά) ὁ ὁποῖος ἔχει γράψει ἀρκετὰ τεκμηριωμένα γιὰ τὸν Μεσογαίας, θὰ καταλάβετε περὶ τίνος πρόκειται.
Γεώργιος Τζανάκης: ΤΡΙΚΥΜΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑΥΑΓΙΑ Α'
https://ethnegersis.blogspot.com/2022/07/blog-post_07.html
Γεώργιος Τζανάκης: ΤΡΙΚΥΜΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑΥΑΓΙΑ Β΄
https://ethnegersis.blogspot.com/2022/07/blog-post_11.html
Γεώργιος Τζανάκης: ΤΡΙΚΥΜΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑΥΑΓΙΑ Γ΄
https://ethnegersis.blogspot.com/2022/07/blog-post_88.html
Θὰ δρεῖτε ἄλλες 3 ἀναρτήσεις τοῦ ἰδίου ἀρθρογράφου σὲ συνέχεια αὐτῶν.
Πράγματι, δεν με καταλάβατε. Όσον αφορά την "ψευδαίσθηση των αισθήσεων" τεκμηριώνεται με βάση τα τελευταία πορίσματα των φυσικών επιστημών. Τούτο αναλύεται στην πηγή που σας παρέπεμψα, όπως και στο βιβλίο των Θεοδοσίου/Δανέζη, Στα ίχνη του Ι.Χ.Θ.Υ.Σ.: Αστρονομία – Ιστορία – Φιλοσοφία, 2000, 49 επ. (Η έννοια της ύλης στη Σύγχρονη Φυσική). Στο τελευταίο βιβλίο, μετά από μία ανάλυση των εν λόγω πορισμάτων, οι καθηγητές συμπεραίνουν στην σελίδα 53: "Οι ανθρώπινες λοιπόν αισθήσεις, δεν αποτελούν το αδιάψευστο κριτήριο της αλήθειας των συμπαντικών μορφών και φαινομένων, ενώ εκείνο το οποίο αυτάρεσκα ονομάζουμε "εξατομικευμένο υλικό αντικείμενο", αποτελεί μια σκιά αυτού που πραγματικά είναι στα πλαίσια της μη αισθητής πραγματικότητας. Με βάση τα προηγούμενα μπορούμε πλέον να πούμε ότι: "Μέσω των αισθήσεών μας, και των διαφόρων οργάνων μας που τις ενισχύουν, δεν αντιλαμβανόμαστε το Σύμπαν όπως αυτό είναι στην πραγματικότητα, αλλά όπως έχει τη δυνατότητα να το αντιληφθεί ο εγκέφαλός μας μέσω των ατελέστατων ανθρώπινων αισθήσεων. Η πραγματική φύση του τετραδιάστατου μη Ευκλείδειου Σύμπαντος είναι μη αισθητή και περιγράφεται μόνο μέσω μαθηματικών σχέσεων"". Στην ψευδαίσθηση, εξάλλου, του κόσμου των ανθρώπινων αισθήσεων αναφέρεται και η αρχαία Ελληνική φιλοσοφία (βλ. πάλι Θεοδοσίου/Δανέζη (2000), 59-60). Έτσι, π.χ., ο Ηράκλειτος, όπως αναφέρει ο Σέξτος ο Εμπειρικός, "πίστευε ότι ο άνθρωπος διαθέτει δύο όργανα για τη γνώση της αλήθειας, την αίσθηση και το "λόγο". Από αυτά τη μεν αίσθηση θεωρούσαν απατηλή, παραπλήσια με τους προηγούμενους φυσικούς, δέχεται δε σαν κριτήριο τον λόγο". Παρομοίως ο Παρμενίδης (σύμφωνα με αναφορές του Διογένη του Λαέρτιου και του Σιμπλίκιου) έλεγε ότι: 1. "η φιλοσοφία είναι διττή: Η μία μορφή της είναι σύμφωνη με την αλήθεια, ενώ η άλλη κατά εικασία. Καθόρισε δε τον "λόγο" σαν κριτήριο, διότι οι αισθήσεις δεν είναι ακριβείς". 2. "Οι άνδρες εκείνοι υπέθεταν δύο υποστάσεις: Τη μία του νοητού πραγματικού όντος, και την άλλη του γενομένου και αισθητού, το οποίο δεν καταδέχονταν να αποκαλούν απλά "ον" αλλά "νομιζόμενο ον". Διά τούτο λέγουν ότι η αλήθεια σχετίζεται με το πραγματικό ον, ενώ για το μεταβαλλόμενο ον (τα φυσικά πράγματα) υπάρχει μόνον εικασία". Επίσης, όπως σημειώνει ο Σέξτος Εμπειρικός: "Οι Πλατωνικοί και οι Δημοκρίτειοι κατανόησαν ότι μόνον τα νοητά όντα είναι αληθινά". Ελπίζω να σας κάλυψα σε ένα βαθμό.
Όσον αφορά την Σεβασμιώτατο Μεσογαίας, βεβαίως, εγώ αναφέρθηκα αποκλειστικά στην ανωτέρω ανάλυσή του περί του ζητήματος του μετανθρωπισμού, η οποία είναι καθόλα σωστή και διαφωτιστική. Αυτό το τόσο κρίσιμο ζήτημα, όμως, λίγοι ιεράρχες το έχουν θίξει και, ανάμεσα σε αυτούς, είναι -και δη προεχόντως- ο Μητροπολίτης Μεσογαίας. Ο άλλος που έχω υπ' όψιν μου είναι ο π. Βασίλειος Βολουδάκης. Τώρα, εσείς θίξατε επιπλέον ένα πολύ μεγάλο και ακανθώδες θέμα που αφορά στο "εκκλησιαστικό κατεστημένο", το οποίο υπηρετεί ήδη από την εποχή του Μ. Κωνσταντίνου (δυστυχώς) κοσμικά συμφέροντα... Άρα, το πρόβλημα που περιγράφετε με την υπονόμευση της Ορθοδόξου Εκκλησίας (και βασικά της μίας, Αγίας, Καθολογικής και Αποστολικής Εκκλησίας) υφίσταται (και μεθοδεύεται) εδώ και αιώνες, μόνο που τώρα έχει φθάσει στο απροχώρητο η κατάσταση και ας ελπίσουμε όντως σε κάποια υπερβατική επέμβαση, για την αποκατάσταση. Παραταύτα, όσον αφορά το ξεκαθάρισμα της ήρας από το στάρι, αυτό, νομίζω, είναι δουλειά του Θεού και όχι δική μας.
Συγχωρῆστε με, ἀλλὰ κάνετε λάθος στὴν τελευταία σας παράγραφο.
Ἀλλο ξεκαθάρισμα καὶ ἄλλο ξεχώρισμα.
Ἡ κ. Μαρία ἔγραψε νὰ ξεχωρίζουμε τὴν ἦρα ἀπὸ τὸ σιτάρι καὶ ὄχι νὰ ξεκαθαρίσουμε...
Ἐπίσης αὐτὸ ποὺ θὰ ἤθελα νὰ πῶ, εἶναι, ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ κληρικοὶ, Μητροπολῖτες ἤ λαϊκοὶ στηρίζουν τοὺς οἰκουμενιστὲς καὶ τὴν νεοπατερικὴ θεολογία καὶ τίς οἰκονομίες πάνω στὰ δόγματα τῆς Πίστεώς μας, ὑποστηρίζουν καὶ κάνουν πλήρη ὑπακοή στοὺς ἄθεους καὶ χριστιανομάχους πολιτικούς ποὺ δουλεύουν γιὰ σχέδια τῶν νεοταξιτῶν, δὲν θὰ πρέπει νὰ τοὺς προβάλλουμε σὲ τίποτα, διότι ὁ κόσμος ποὺ δὲν γνωρίζει πολλὰ περὶ ὀρθοδοξίας καὶ δὲν μπορεῖ νὰ ξεχωρίσει τίς πλᾶνες ἀπὸ τὸ σωστὸ μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ὀδηγοῦνται καὶ αὐτοὶ στὴν πλάνη.
Δὲν εἶναι λίγες οἱ φορὲς ποὺ Μητροπολῖτες, ἀρχιμανδρῖτες καὶ ἁπλοὶ ἱερεῖς ἔχουν γίνει χειρότεροι προπαγανδιστὲς γιὰ τὰ ἐμβόλια, τοὺς λαθρομετανάστες καὶ γενικὰ στὰ σχέδια καὶ στόχους τῆς Ν.Τ.Π.
Ἐπίσης καὶ π. Βολουδάκης μπορεῖ νὰ κάνει ἐκπομπὲς διαφωτιστικὲς στὰ θέματα ποὺ θίξατε, ἀλλὰ στὰ πνευματικὰ τὰ ἔχει θαλασσώσει πολλάκις.
Ἴσως νὰ μὴν γνωρίζετε κάποια πράγματα ἤ νὰ μὴν σᾶς ἐνδιαφέρουν γιὰ τοὺς συγκεκριμένους ἤ καὶ γιὰ ὅλους τοὺς οἰκουμενιστὲς, ἀλλὰ γιὰ ὅσους τοὺς ἐνδιαφέρει καὶ τοὺς ἀπασχολεῖ, εἶναι καθῆκον καὶ Ἱερὰ ὑποχρέωση νὰ ὁμολογοῦν Ἀλήθεια χωρὶς βέβαια ἐμπάθεια πρὸς τὸ πρόσωπο τῶν ὑποπεσάντων.
Ὅσο γιὰ τὴν «ὑπερβατική» καὶ καλύτερα Θεϊκὴ ἐπέμβαση, σύμφωνα μὲ φωτισμένους Πατέρες, περιμένει μετάνοια καὶ ἔχει ἀναβάλλει αὐτὴν τὴν ἐπέμβαση ὅπως τὴν φαντάζεται ὁ καθένας.
Τὸ λέω αὐτὸ, διότι στὴν οὐσία εἶναι πάντα παρεμβαίνων ὁ Χριστός, ἀλλὰ ὅλους αὐτοὺς τοὺς νεοταξῖτες τοὺς ἔχει ἀφήσει νὰ τρῶμε τὰ μούτρα μας μήπως καὶ μετανοήσουμε.
Σίγουρα, ὅπως μᾶς λένε πολλοὶ γέροντες ποὺ ζοῦν ἐν ἁγιότητι, θὰ ἐπέμβη ὁ Θεὸς πολὺ δυναμικὰ καὶ θὰ τοὺς συντρίψει, ἀλλὰ μέχρι τότε, νὰ εἴστε σίγουρη ὅτι θὰ εἶναι πάρα πολὺ δύσκολα.
Καὶ μὴν ἀπομονώνετε τίποτα ἀπὸ τὸν Θεό.
Καλὴ ἡ ἐπιστήμη καὶ ἡ τεχνολογία τὴν ὁποία ἔχει ἐπιτρέψει ὁ Θεὸς, ἀλλὰ πρέπει νὰ γίνεται σωστὰ ἡ χρήση της.
Τὰ πάντα πρέπει νὰ γίνονται πρὸς Δόξαν Θεοῦ καὶ μὲ ἀπώτερο σκοπὸ τὴν Σωτηρία τῆς ψυχῆς μας.
Έχετε δίκιο για την ανακρίβειά μου στο ρήμα. Ωστόσο, και το να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι, και αυτό δουλειά του Θεού είναι. Οι σωζόμενοι μπορεί να γίνουν ανά πάσα στιγμή απολλυμένοι και οι απολλυμένοι σωζόμενοι. Δεν μπορεί εμείς να κρίνουμε και να προβλέψουμε την έκβαση κανενός. Και ούτε είναι σωστό να κατακρίνουμε, θεωρώντας ότι ανήκει κάποιος στην κατηγορία της ήρας (και άρα προδικάζοντας την τελική του καταδίκη). Και αυτό το λένε, επίσης, οι θεοφόροι Πατέρες. Όσο για τα υπόλοιπα καλύτερα να συνομιλήσετε με κάποιον πνευματικό πατέρα... Εγώ πάντως, για τον εαυτό μου, δεν θεωρώ ότι έχω φτάσει σε τέτοια πνευματικά μέτρα, ώστε να μπορώ να εκφέρω πνευματικά αλάνθαστη άποψη. Από την άλλη πλευρά, όμως, νομίζω ότι μπορώ να διακρίνω και να ωφεληθώ από πνευματικά ορθές τοποθετήσεις του Μεσογαίας, και θα ήταν μεγάλο σφάλμα να τις αγνοήσω, όταν μάλιστα στο συγκεκριμένο ζήτημα κανείς δεν έχει πάρει θέση στον βαθμό που έχει ο Μεσογαίας. Και οι Πατέρες, από ό,τι έχω ακούσει σε κατηχητική ομιλία της ενορίας μου, συμβουλεύουν όλα να τα εξετάζουμε και να κρατάμε τα ωφέλιμα και να πετάμε τα μη ωφέλιμα. Προσωπικά, αναπαύομαι και οικοδομούμαι διαβάζοντας μελέτες και ακούγοντας ομιλίες του Μητροπολίτη Μεσογαίας για πνευματικά θέματα και δεν μπορεί κανείς να μου απαγορεύσει να τον επικαλούμαι. Συνεπώς, ο καθένας ας ενεργεί όπως αναπαύεται, αλλά να σέβεται και την ελευθερία και την επιλογή του άλλου. Πολλώ δε μάλλον εάν πιστεύει για τον εαυτό του ότι κινείται από το πνεύμα του Θεού.
Καὶ πάλι δὲν καταλάβατε καὶ λέτε τὸ ἴδιο.
Ἐμεῖς πρέπει νὰ διακρίνουμε, ἄν σᾶς μπερδεύει τὸ «ξεχωρίζουμε» ποιὰ εἶναι ἡ ἦρα καὶ ποιὸ τὸ σιτάρι, ποιὸ εἶναι τὸ ὀρθὸν καὶ ποιὸ τὸ λάθος.
Ὁ Θεὸς μᾶς ἔδωσε λογικὴ καὶ νοῦν νὰ ξεχωρίζουμε τὸ καλὸ ἀπ᾿ τὸ κακό.
Μὴν ὅμως γινόσαστε ἐπιθετική.
Δὲν μίλησα οὔτε ὑπονόησα πουθενὰ τὸ ἄν θα σωθεὶ ἤ ὄχι κανεὶς, οὔτε πῆγα νὰ κρίνω καμμία ἔκβαση κανενός.
Δὲν πρόκειται γιὰ κατάκριση ὅταν πρόκειται γιὰ θέματα Πίστεως καὶ αὐτὲς εἶναι οἱ πλᾶνες ποὺ σπέρνουν ὅλοι αὐτοὶ οἱ Μητροπολῖτες.
Τό, «Μή κρίνετε ἵνα μή κριθῆτε, περί βίου ἐστίν, οὐ περί πίστεως» Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος..
Ἐπίσης δὲν σᾶς ἀπαγόρευσα, οὔτε σᾶς ἐπέβαλα νὰ μὴν διαβάζετε καὶ νὰ μελετᾶτε τὸν Μεσογαίας, ἄλλωστε σᾶς ἔγραψα ὅτι μπορεῖ νὰ μὴν σᾶς ἐνδιαφέρουν αὐτὰ τὰ θέματα, ἀλλὰ κατ᾿ ἐντολὴς τῶν Ἁγίων Πατέρων ἔχουμε ἱερὸ καθῆκον νὰ ὁμολογοῦμε τὴν Ἀλήθεια ὅταν βλέπουμε κάτο στρεβλὸ στὰ θέματα τῆς Πίστεως καὶ δὲν εἶναι ἀσέβεια πρὸς τὴν ἐλευθερία τοῦ ἄλλου ὅπως πᾶτε νὰ μοῦ προσάψετε.
Δημόσιος διάλογος εἶναι καὶ θεώρησα νὰ πῶ δυὸ πράγματα ποὺ γνωρίζω καὶ νὰ ὠφεληθοῦν καὶ ἄλλοι.
Δυστυχῶς ἀγαπητὴ Κυριακὴ, ἴσως ἀκούγεται σκληρό, ἀλλὰ οἱ περισσότεροι πνευματικοὶ καὶ αὐτοὶ ποὺ κάνουν ὁμιλίες πνευματικὲς ἐχουν παρασύρει πολὺ κόσμο στὴν πλάνη, στὸ βόλεμα.
Λίγες εἶναι οἱ σωστὲς φωνὲς καὶ ἐὰν κανεὶς δὲν ζεῖ τὴν μυστηριακὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας καὶ δὲν διαβάζει Πατέρες, βίους καὶ διάφορα πνευματικὰ βοηθήματα, δύσκολα μπορεῖ νὰ διακρίνει τίς πλᾶνες καὶ τὰ ψέμματά τους.
Δὲν ἀπευθύνομαι σὲ ἐσᾶς οὔτε ἐπιβάλλω κάτι, ἀλλὰ μιλάω γενικά.
Καληνύχτα σας!
Και κάτι τελευταίο. Στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν επρόκειτο για δημόσιο δημοκρατικό διάλογο που ξεκίνησε εμπνεόμενος από σεβασμό στην ελευθερία του λόγου και την προσωπικότητα του άλλου. Μάλλον το αντίθετο θα έλεγα. Τα σχόλια αυτά δεν έγιναν από διάθεση αναπτύξεως διαλόγου επί της ουσίας του σχολίου μου και με σεβασμό σε αυτό. Άλλωστε, ούτε από διάθεση διαφυλάξεως της αλήθειας της Ορθοδόξου Πίστεως μπορεί να υποτεθεί ότι έγιναν, αφού το κείμενο του Μεσογαίας που παρέθεσα είναι και καθόλα σύμφωνο με την Ορθόδοξη Ανθρωπολογία και πλήρως αφυπνιστικό. Στην πραγματικότητα, σχόλια τέτοιου τύπου συνιστούν μία ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ όχι για αυτό που έγραψα αλλά για το ΠΡΟΣΩΠΟ που ΤΟΛΜΗΣΑ να επικαλεστώ! Είναι δηλαδή σαν να υποκινείται ένα διαδικτυακό μποϋκοτάζ στον Μεσογαίας και, όταν τολμά κάποιος να τον επικαλεστεί, πρέπει αμέσως να επιπλήττεται! Ε αυτό, βεβαίως, από μόνο του δεν είναι ούτε δημοκρατικό ούτε ενδεικτικό διαλλακτικότητος. Είναι δικαίωμά σας να τον απορρίπτετε και να τον κατηγορείτε (και να σας επιβραβεύουν και άλλοι για αυτό) αλλά είναι και δικαίωμα των άλλων (έστω και αν αυτοί αποτελούν μία μειονότητα) να τον αποδέχονται και να τον επικαλούνται ελεύθερα, χωρίς να επιπλήττονται για αυτήν τους την επιλογή και χωρίς να χρειάζεται βεβαίως να απολογηθούν για αυτό ή να αναγκαστούν να εμπλακούν σε χρονοβόρες (και αναγκαία απολογητικές) αντιπαραθέσεις, από τις οποίες μόνον όφελος δεν προκύπτει. Και, βεβαίως, αναγκάζονται να το κάνουν αυτό, όταν οι άλλοι τους κάνουν παρατήρηση ή τους ζητούν -έστω εμμέσως- τον λόγο που επικαλέστηκαν τον ιεράρχη αυτόν. Όπως καταλαβαίνετε, μίλησα και εγώ όσο πιο γενικά μπορούσα. Ευχαριστώ.
Συγχωρέστε με. Δεν ήθελα να φανώ επιθετική. Ωστόσο, αυτή είναι η γνώμη μου. Όταν ξεχωρίζεις π.χ. τον Μεσογαίας ή τον όποιον Μεσογαίας ως ήρα (αντί για στάρι), ναι, τον έχει ήδη καταδικάσει. Μπορείς να πεις ότι διαφωνείς με θέσεις του Μεσογαίας αλλά το να του δώσεις τέτοιον χαρακτηρισμό είναι κατάκριση και αυτό δεν γίνεται δεκτό από τους Πατέρες της Εκκλησίας. Από την άλλη πλευρά, εφόσον έχουμε λογική και νου να ξεχωρίζουμε το καλό από το κακό, δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να απορρίπτουμε καλές και ορθές θέσεις κάποιου, από φόβο δήθεν να μην υποπέσει το ποίμνιο σε πλάνη; Δεν έχει το ποίμνιο λογική και νου να ξεχωρίσει το καλό από το κακό; [Αν και, για να ακριβολογούμε, μετά την πτώση μας, δεν είμαστε λογικά όντα, κατά τους Πατέρες. Είμαστε άλογα όντα και αυτή είναι η ουσία της πτώσεώς μας] Με αυτό το επιχείρημα, λοιπόν, είπατε ότι δεν πρέπει να προβάλλουμε καθόλου π.χ. τον Μεσογαίας, και αυτό το είπατε σε εμένα για το σχόλιο που έγραψα. Εγώ ήθελα απλώς να αξιοποιήσω αυτά τα ωφέλιμα λόγια του συγκεκριμένου Μητροπολίτη γιατί ταίριαζαν με τον συλλογισμό μου, και δεν φαντάστηκα ότι αυτή μου η ενέργεια θα πυροδοτούσε τέτοιες αντιδράσεις και μία τέτοιας εντάσεως δημόσια αντιπαράθεση, στην οποία, όπως καταλαβαίνετε, δεν είχα ούτε τον σκοπό ούτε την επιθυμία να εμπλακώ. Ήταν περιορισμένης εμβέλειας το σχόλιο που ήθελα να κάνω και προτιμούσα να γίνει σεβαστό ως τέτοιο. Καληνύχτα σας
Δυστυχως καλή μου κοπελα, το ξεκαθαρισμα της ηρας απο το σταρι ειναι πλεον και δικη μας δουλειά, όχι βεβαια με την εννοια του να κρινουμε κανέναν για τον ιδιωτικό του βιο (όλοι πανω-κατω τα ιδια χαλια εχουμε), αλλά τού να βλέπουμε και να διακρινουμε ποιοι ποιμενες ακολουθουν τον λογο του Θεού και ποιοι όχι, ωστε να ξερουμε ποιους να ακολουθησουμε. Αυτό ήθελα να θιξω, και νομιζω συμφωνουμε σ' αυτό. Δεν κανω κριτικη σε κανεναν ανθρωπο (αλιμονο, ειμαι χειροτερη απ' όλους σε πολλα και δυσκολα θεματα), ωστόσο όταν προκειται περι της πιστης μας πρεπει να μιλαμε γιατι αλλιως ο κοσμος που δεν ξερει περι του Κολυμβαριου κτλ. παρασυρμενος ακολουθει την αιρεση. Σε ο,τι αφορα τα υπολοιπα που γραψατε, περι υλης και συμπαντος (το "σύμπαντος" το γραφω με "σ" μικρό γιατι αποτελει κτισμα του Θεού, και όχι θεό) παλι δεν τα καταλαβα καλά, συγχωρεστε με αλλα μου φαινονται πολύ περιπλοκα. Ισως καποιος που εχει διαβασει κατι παραπανω μπορεσει να τα καταλαβει, δεν ξερω. Καλο βραδυ.
Σεβαστή η γνώμη σας. Ωστόσο, εγώ δεν συμφωνώ ότι είναι δική μας δουλειά ούτε με την έννοια που το λέτε. Και βέβαια καλό είναι κανείς να μπορεί να διακρίνει και να ακολουθεί τους γνήσιους ιεράρχες. Αλλά, εάν ακούσετε ομιλίες Πατέρων π.χ. περί της επιλογής πνευματικού, δεν συμφωνούν με το πνεύμα "να ψάξω να βρω τον Άγιο πνευματικό". Τους ενδιαφέρει η προαίρεση του ανθρώπου και εκεί εστιάζουν. Τα υπόλοιπα είναι δουλειά του Θεού. Από την άλλη πλευρά, η ιεροκατάκριση είναι μεγάλη αμαρτία (όπως και η απλή κατάκριση). Εδώ οι Πατέρες σκέπαζαν τις αμαρτίες των άλλων και εμείς θα διαπομπεύουμε κόσμο; Τέλος πάντων, μεγάλη συζήτηση! Εγώ δεν είχα σκοπό να εμπλακώ σε τέτοιον διάλογο. Με ενδιέφερε απλώς να θίξω το θέμα της φυσικής πραγματικότητας ως καθεαυτής εικονικής πραγματικότητας (ως αιχμαλωσίας λόγω της μεταπτωτικής μας καταστάσεως). Και τα λόγια του Σεβασμιωτάτου Μεσογαίας ήταν κατάλληλα για την περίσταση. Το σύμπαν το έγραψα με κεφαλαίο γιατί έκανα αυτολεξεί παράθεση του κειμένου των συγγραφέων. Το θέμα της "ψευδαισθήσεως των αισθήσεων" για να το κατανοήσετε καλύτερα θα πρέπει να μελετήσετε το άνω βιβλίο. Ουσιαστικά μέσω των πέντε φυσικών μας αισθήσεων λαμβάνουμε κάποια ερεθίσματα από το περιβάλλον και μέσω του εγκεφάλου τα μετασχηματίζουμε σε αυτό που εμείς αντιλαμβανόμαστε ως φυσική πραγματικότητα. Η πραγματικότητα αυτή όμως είναι μία "ψευδαίσθηση". Αυτό π.χ. που εμείς αντιλαμβανόμαστε ως εξατομικευμένα υλικά αντικείμενα στην πραγματικότητα είναι μία ενεργειακή ιδιομορφία του πεδίου. Η ύλη είναι ενέργεια. Όλα συνδέονται μεταξύ τους, όπως και όλοι μεταξύ μας. Γι' αυτό και, στην ουσία, στο σύμπαν υπάρχει ενότητα και ό,τι κάνει ο ένας επηρεάζει και τον άλλον. Να που η Ορθόδοξη Θεολογία και Ανθρωπολογία επαληθεύεται από την σύγχρονη φυσική γνώση. Καλό σας βράδυ
Δεν μιλησα για τον Αγιο ή για τον "σουπερ" πνευματικό. Μιλησα για τον πνευαμτικό που εκπροσωπει την αλήθεια του Ευαγγελιου ή του αντ@χρίστου. Στο σουπερμάρκετ όταν πάμε, επιλέγουμε τι τροφιμα θα αγορασουμε για να θρεψουμε το σωμα μας, σωστα? Δεν πάμε να αγορασουμε π.χ. τα αλλοιωμενα τροφιμα ή τα ληγμενα, γιατι θα μας βλάψουν.
Γιατι λοιπόν, όταν ειναι να επιλεξουμε με τι θα θρεψουμε την ψυχή μας, κλεινουμε τα μάτια?
΄Προσωπικά, θεωρώ ΚΑΘΗΚΟΝ του καθε χριστιανου ορθοδοξου που δεν θέλει να χασει την ψυχή του, να επιλέγει προσεκτικά και να ελέγχει εξονυχιστικά αν ο ποιμένας εκπροσωπει την αλήθεια του Ευγγελιου ή όχι. Όπως δεν θα έτρωγα ένα χαλασμένο τρόφιμο γιατι θα δηλητηριαζοταν το σωμα μου, έτσι δεν θα ακολουθούσα και έναν αιρετικό ποιμένα, γιατί θα δηλητηριαζοταν η ψυχή μου. Αυτά :) Καλο σας μεσημερι.
Κρατᾶτε πολὺ μικρὸ καλάθι γιὰ τὸν Μεσογαίας, διότι 'ἄλλα γράφει ἀλλὰ τελείως διαφορετικά πράττει.
Καὶ μὴν ξεχνᾶτε ὅτι ἦταν ὁ πρῶτος ποὺ ἔκλεισε τοὺς ναοὺς στὴν Μητρόπολή του πρὶν λάβει ἐντολή, πρὶν παρθοῦν τὰ ἐπαίσχυντα μέτρα γιὰ τὴν μεγάλη ἀπάτη διαχειρίσεως τοῦ κορονοϊοῦ.
Πολύ, πολύ σωστά.
Ευχαριστούμε.
Έχω και εγώ επιπρόσθετες σημειώσεις, αλλά μάλλον αρκούν όσα προτείνατε πιό πάνω.