Τι έλεγε το (τάχα) εμφανισθέν πνεύμα του Όργουελ τον Δεκέμβιο του 1984

Πρωτοχρονιάτικο ρετρό (58.0): 40 χρόνια προγνωστικού προγραμματισμού για την υποδοχή της Παγκόσμιας Δικτατορίας στην τρίτη δεκαετία του 21ου (απατ)αιώνα

Ι. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Εν έτει 2024 είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν υπάρχει έστω και ένας πολίτης, Έλλην ή αλλοδαπός, που δεν γνωρίζει ότι ο Τζορτζ Όργουελ έχει γράψει ένα δυστοπικό μυθιστόρημα με τον τίτλο «1984».

Κατά περίεργη σύμπτωση, το συγγραφικό έργο του Όργουελ ανήκει από την 1η Ιανουαρίου 2021 στο Κοινό Κτήμα (Public domain), όντας πλέον ελεύθερο πνευματικών δικαιωμάτων, καθώς συμπληρώθηκαν 70 χρόνια από τον θάνατό του (21 Ιανουαρίου 1950).

Γι’ αυτό κυκλοφορούν ήδη πολλές καινούργιες μεταφράσεις του δυστοπικού μυθιστορήματος «1984» πέραν της αρχικής που είχε γίνει από την Νίνα Μπάρτη (εκδόσεις Κέδρος, 1978). Δημιουργώντας μια παρήχηση των δύο πρώτων συμφώνων που υπάρχουν στο όνομα Όργουελ, δηλαδή το «ργ», θα μπορούσε κάποιος να πει ότι σήμερα γίνεται ένα όργιο με τα έργα του Όργουελ.

Το πιθανότερο είναι ότι ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού, αν δεν έχει αναγνώσει ολόκληρο το βιβλίο ή τμήμα του, σίγουρα το έχει ξεφυλλίσει ή έχει διαβάσει αποφθέγματα, στα οποία αποτυπώνεται ο Θαυμαστός Ανάποδος Κόσμος μας (βλ. ιδίως το προπαγανδιστικό σλόγκαν του ολοκληρωτισμού: Ο πόλεμος είναι ειρήνη – Η ελευθερία είναι σκλαβιά – Η άγνοια είναι δύναμη), ή αναλύσεις σχετικές με μηνύματα που είναι εγκατεσπαρμένα ή κεκρυμμένα στις σελίδες του.

Δεν είναι δε καθόλου τυχαίο ότι τόσο το συγκεκριμένο βιβλίο όσο και το έτερο δυστοπικό μυθιστόρημα «Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος» του μέντορα του Όργουελ, δηλ. του Άλντους Χάξλεϋ, δεσπόζουν στις προθήκες των βιβλιοπωλείων αλλά και στους πάγκους πανηγυριών ή σταθμών αναψυχής στις εθνικές οδούς.

Αυτά τα δύο μυθιστορήματα αποτελούν, τρόπον τινά, τα αντι-ευαγγέλια της Νέας Εποχής, στα οποία εμπεριέχονται οι βασικές συντεταγμένες της νεοταξίτικης ατζέντας που σταδιακά θα πρέπει να υιοθετηθεί από τα λευκά πρόβατα της παγκόσμιας ζωοφάρμας. Όποιοι τολμήσουν να συμπεριφερθούν ως «μαύρα πρόβατα»¹, δηλ. να εναντιωθούν σε αυτήν την ατζέντα, θα έχουν την τύχη είτε του οργουελικού ήρωα, δηλ. του Ουίνστον Σμιθ, είτε του χαξλεϊκού ήρωα, δηλ. του άγριου Τζον.

Κοινός παρονομαστής και των δύο έργων είναι ότι όλοι ανεξαιρέτως οι πολίτες θα πρέπει να συμπράξουν στην υλοποίηση της νεοταξίτικης ατζέντας. Σύμφωνα με την ισοπεδωτική λογική που διέπει κάθε ολοκληρωτικό καθεστώς, απέναντι στους αντιρρησίες εφαρμόζεται το δόγμα της μηδενικής ανοχής:²

Κανένας δεν επιτρέπεται να σηκώνει το δικό του μπαϊράκι!

Επομένως, τα «μαύρα πρόβατα» θα πρέπει είτε να αποβληθούν από την αγέλη των «λευκών προβάτων» (βλ. τον άγριο Τζον) είτε να επανενταχθούν στο μαντρί διά της βίας (βλ. τον Ουίνστον Σμιθ). Άλλη λύση (υποτίθεται ότι) δεν υπάρχει!

Εκείνο, όμως, που σίγουρα θα εκπλήξει τον σημερινό αναγνώστη είναι ότι τον Δεκέμβριο του 1984 στο τεύχος 3 του τόμου 2 του περιοδικού «ΑΝΕΞΗΓΗΤΟ» (εντοπίσθηκε στον πάτο μιας κούτας του παλαιοπωλείου που λειτουργεί στα ΚΤΕΛ Κηφισού!) είχε δημοσιευθεί ένα ανυπόγραφο εκδοτικό σημείωμα με τίτλο «Ο ΟΡΓΟΥΕΛ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΑ ΤΟ 1984», στο οποίο αποκαλύπτεται ότι («και καλά») εμφανίσθηκε το πνεύμα του Όργουελ, το οποίο ζήτησε από τον κόσμο να αντισταθεί στην επελαύνουσα Παγκόσμια Δικτατορία.