Οποιοδήποτε σύστημα για να ευημερήσει χρειάζεται ικανούς πολίτες.
Για υπάρχουν ικανοί πολίτες χρειάζεται να υπάρχει ικανή εκπαίδευση.
Ικανή εκπαίδευση σημαίνει ότι οι πολίτες μαθαίνουν να σκέφτονται, να συνεργάζονται, να είναι ικανοί να μάθουν να συντηρούν τους εαυτούς τους και σε περιόδους ευημερίας.
Για να υπάρξει ικανή εκπαίδευση πρέπει να υπάρχουν ικανοί εκπαιδευτικοί.
Για να υπάρχουν ικανοί εκπαιδευτικοί πρέπει να υπάρχουν ικανοί πολιτικοί που τους επιλέγουν.
Για να υπάρχουν ικανοί πολιτικοί, πρέπει να υπάρχουν ικανοί ηγέτες που τους επιλέγουν.
Α) Για να υπάρχουν ικανοί ηγέτες, θα πρέπει να υπάρχουν ικανοί πολίτες που τους εκλέγουν.
Β) Για να υπάρχουν ικανοί ηγέτες, πρέπει τα ικανά άτομα να αναλάβουν την εξουσία για το καλό του συνόλου.
Τα υπέροχα κείμενα των παλαιών συγγραφέων και αρθρογράφων καταδεικνύουν πως η γάγγραινα της ασυδοσίας και του κυνισμού εξαπλούται ανά τους αιώνες. Καθήκον όλων μας είναι να τα ξεθάβουμε και να τα φέρνουμε στο φως. Μήπως όμως σήμερα χρειάζεται μια πιο δυναμική πρακτική από την συγγραφή, ανάγνωση, ανάλυση, ενθύμηση και νοσταλγία; Είναι θαυμάσια να μαζευόμαστε εδώ στον φιλόξενο ιστότοπο και να ανταλλάσσουμε γραπτές απόψεις. Πώς προχωράμε όμως πιο πέρα; Τι μπορούμε να προσφέρουμε περισσότερο; Έχουμε αυτόν τον πόθο και το κουράγιο; Και τι είναι αυτό που θα μπορούσε να συμβάλλει στο κοινό καλό;
«συ φταις γιατί μ'επίστεψες». Ο νεκροθάφτης του Ροΐδη και «Ο Ωραίος Λοχαγός» του Μένη Κουμανταρέα. Δύο άνθρωποι, που η διαδρομή τους στη ζωή, τους επιτρέπει να γίνουν αυτόπτες και αυτήκοοι μάρτυρες της λειτουργίας των Θεσμών. Κατανοούν, μέσα στη δίνη της οικογενειακής, επαγγελματικής, ερωτικής και κοινωνικής τους Οδύσσειας, ότι το σύστημα μπορεί κάλλιστα να τους θεωρήσει «περιττό εξάρτημα» και να τους αντιμετωπίσει έτσι, χωρίς ενδοιασμούς κι ενοχές. Οι διαδοχικές Αιτήσεις Ακυρώσεως, ενώπιον Του Συμβουλίου Της Επικρατείας του « Ωραίου Λοχαγού», για την επαναφορά του στο στράτευμα, που δεν γίνονται, μολονότι ευδοκίμησαν, σεβαστές από τη Διοίκηση. Έτσι, «Ο Ωραίος Λοχαγός», γίνεται ένας κουρασμένος άνθρωπος. Χάνει το σφρίγος, τη φρεσκάδα της νιότης και την ομορφιά του. Ο Νεκροθάφτης χάνει στην πάροδο του χρόνου και στον αγώνα του για μια καλύτερη ζωή, μέσω της υλοποίησης των υποσχέσεων του πολιτικάντη προς αυτόν, την οικογένειά του. Και οι δύο αναζητούν διέξοδο. Θέλουν τη ζωή που νιώθουν ότι τους αξίζει. Ο πολίτης και ο οικογενειάρχης, που παραμένουν αδικαίωτοι. Φταίνε που πίστεψαν; Ο ένας στη δικαιοσύνη, Ο άλλος στο βουλευτή. Η δικαιοσύνη, που όταν μιλά και πράττει το καθήκον της, δεν εισακούεται, αρκετές δυστυχώς φορές, από την εκτελεστική εξουσία κι όταν σιωπά, όπως κάποιες φορές δυστυχώς επίσης συμβαίνει, εμπεδώνει τον «θαυμαστό ανάποδο κόσμο».Αναρωτιέστε και ορθώς, κ.Καθηγητά, ποιοι (ανεμβολίαστοι) δικηγόροι θα αποφασίσουν να συντάξουν τη σχετική μήνυση, αυτών που νιώθουν ότι εξαπατήθηκαν, με το να πειθαρχήσουν στα κελεύσματα της εκτελεστικής εξουσίας; Ποιοι (εμβολιασμένοι) Εισαγγελείς θα ασκήσουν ποινική δίωξη; Όσο για τις ευθύνες των πολιτών, τα λόγια της Σοφίας, της ηλικιωμένης «υπηρεσίας» του συνταξιούχου Δικαστικού λειτουργού, από τον « Ωραίο Λοχαγό», όταν ζητεί, από τον εργοδότη της, να μάθει, τι σημαίνει πια αυτό το περιβόητο άρθρο 1 1 4 του Συντάγματος του 1952, δίνουν μια απάντηση αποστομωτική. «....Μα, αν δεν το ξέρουν (ότι η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό τους) και περιμένουν από το Σύνταγμα για να το μάθουν, τότε...χαιρέτα μας τον πλάτανο!!!....».
1. Ἡ πολιτική δέν εἶναι τίποτε ἂλλο παρά ἡ ἐπιστήμη τῆς ἐξαπατήσεως".
"La politique n'est que la science de la fourberie".
Proverbe de Charles de Méry - L'histoire générale des proverbes (1829).
2. "Οἱ πολιτικοί εὐδοκιμοῦν ἐπί τῆς ἀνθρωπίνης κοπριᾶς".
"Les hommes politiques poussent sur le fumier humain".
Francis Picabia - Dits et aphorismes (1960).
3. "Εἶναι εὐκολώτερο νά ἐξαπατήσεις τούς ἀνθρώπους παρά νά τούς πείσεις ὃτι ἒχουν ἐξαπατηθεῖ".
"Il est plus facile de tromper les gens que de les convaincre qu'ils ont été trompés*.
Mark Twain.
Οποιοδήποτε σύστημα για να ευημερήσει χρειάζεται ικανούς πολίτες.
Για υπάρχουν ικανοί πολίτες χρειάζεται να υπάρχει ικανή εκπαίδευση.
Ικανή εκπαίδευση σημαίνει ότι οι πολίτες μαθαίνουν να σκέφτονται, να συνεργάζονται, να είναι ικανοί να μάθουν να συντηρούν τους εαυτούς τους και σε περιόδους ευημερίας.
Για να υπάρξει ικανή εκπαίδευση πρέπει να υπάρχουν ικανοί εκπαιδευτικοί.
Για να υπάρχουν ικανοί εκπαιδευτικοί πρέπει να υπάρχουν ικανοί πολιτικοί που τους επιλέγουν.
Για να υπάρχουν ικανοί πολιτικοί, πρέπει να υπάρχουν ικανοί ηγέτες που τους επιλέγουν.
Α) Για να υπάρχουν ικανοί ηγέτες, θα πρέπει να υπάρχουν ικανοί πολίτες που τους εκλέγουν.
Β) Για να υπάρχουν ικανοί ηγέτες, πρέπει τα ικανά άτομα να αναλάβουν την εξουσία για το καλό του συνόλου.
Τα υπέροχα κείμενα των παλαιών συγγραφέων και αρθρογράφων καταδεικνύουν πως η γάγγραινα της ασυδοσίας και του κυνισμού εξαπλούται ανά τους αιώνες. Καθήκον όλων μας είναι να τα ξεθάβουμε και να τα φέρνουμε στο φως. Μήπως όμως σήμερα χρειάζεται μια πιο δυναμική πρακτική από την συγγραφή, ανάγνωση, ανάλυση, ενθύμηση και νοσταλγία; Είναι θαυμάσια να μαζευόμαστε εδώ στον φιλόξενο ιστότοπο και να ανταλλάσσουμε γραπτές απόψεις. Πώς προχωράμε όμως πιο πέρα; Τι μπορούμε να προσφέρουμε περισσότερο; Έχουμε αυτόν τον πόθο και το κουράγιο; Και τι είναι αυτό που θα μπορούσε να συμβάλλει στο κοινό καλό;
«συ φταις γιατί μ'επίστεψες». Ο νεκροθάφτης του Ροΐδη και «Ο Ωραίος Λοχαγός» του Μένη Κουμανταρέα. Δύο άνθρωποι, που η διαδρομή τους στη ζωή, τους επιτρέπει να γίνουν αυτόπτες και αυτήκοοι μάρτυρες της λειτουργίας των Θεσμών. Κατανοούν, μέσα στη δίνη της οικογενειακής, επαγγελματικής, ερωτικής και κοινωνικής τους Οδύσσειας, ότι το σύστημα μπορεί κάλλιστα να τους θεωρήσει «περιττό εξάρτημα» και να τους αντιμετωπίσει έτσι, χωρίς ενδοιασμούς κι ενοχές. Οι διαδοχικές Αιτήσεις Ακυρώσεως, ενώπιον Του Συμβουλίου Της Επικρατείας του « Ωραίου Λοχαγού», για την επαναφορά του στο στράτευμα, που δεν γίνονται, μολονότι ευδοκίμησαν, σεβαστές από τη Διοίκηση. Έτσι, «Ο Ωραίος Λοχαγός», γίνεται ένας κουρασμένος άνθρωπος. Χάνει το σφρίγος, τη φρεσκάδα της νιότης και την ομορφιά του. Ο Νεκροθάφτης χάνει στην πάροδο του χρόνου και στον αγώνα του για μια καλύτερη ζωή, μέσω της υλοποίησης των υποσχέσεων του πολιτικάντη προς αυτόν, την οικογένειά του. Και οι δύο αναζητούν διέξοδο. Θέλουν τη ζωή που νιώθουν ότι τους αξίζει. Ο πολίτης και ο οικογενειάρχης, που παραμένουν αδικαίωτοι. Φταίνε που πίστεψαν; Ο ένας στη δικαιοσύνη, Ο άλλος στο βουλευτή. Η δικαιοσύνη, που όταν μιλά και πράττει το καθήκον της, δεν εισακούεται, αρκετές δυστυχώς φορές, από την εκτελεστική εξουσία κι όταν σιωπά, όπως κάποιες φορές δυστυχώς επίσης συμβαίνει, εμπεδώνει τον «θαυμαστό ανάποδο κόσμο».Αναρωτιέστε και ορθώς, κ.Καθηγητά, ποιοι (ανεμβολίαστοι) δικηγόροι θα αποφασίσουν να συντάξουν τη σχετική μήνυση, αυτών που νιώθουν ότι εξαπατήθηκαν, με το να πειθαρχήσουν στα κελεύσματα της εκτελεστικής εξουσίας; Ποιοι (εμβολιασμένοι) Εισαγγελείς θα ασκήσουν ποινική δίωξη; Όσο για τις ευθύνες των πολιτών, τα λόγια της Σοφίας, της ηλικιωμένης «υπηρεσίας» του συνταξιούχου Δικαστικού λειτουργού, από τον « Ωραίο Λοχαγό», όταν ζητεί, από τον εργοδότη της, να μάθει, τι σημαίνει πια αυτό το περιβόητο άρθρο 1 1 4 του Συντάγματος του 1952, δίνουν μια απάντηση αποστομωτική. «....Μα, αν δεν το ξέρουν (ότι η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό τους) και περιμένουν από το Σύνταγμα για να το μάθουν, τότε...χαιρέτα μας τον πλάτανο!!!....».
Μιά ωραία συζήτηση πάνω σε αυτό το θέμα.
https://youtu.be/TYeyZ4auHjA