Το πλέον εξωφρενικό που άκουσα εκ μέρους πηγών του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και της πολεμικής αεροπορίας είναι "παράπονα" προς την πυροσβεστική η οποία δεν έτρεξε έγκαιρα να συνδράμει την κατάσβεση της πυρκαγιάς, ώστε να μην πάρουν φωτιά οι αποθήκες οι οποίες όλα δείχνουν ότι ήταν πάνω από μία! Αυτή η αποποίηση ευθυνών και η μετακύλιση προς άλλον παράγοντα, αδικεί κατάφορα την πυροσβεστική υπηρεσία και φωτίζει άπλετα το πόσο ερασιτέχνες και κατώτεροι των περιστάσωεν αποδεικνύονται όλοι οι παράγοντες του επιτελικού κράτους (πανέτοιμου προεκλογικά κατά τον κ Μητσοτάκη), οι οποίοι δεν σκέφτηκαν το αυτονόητο. Σε περίπτωση πολεμικού επιεισοδίου, η πτέρυγα Μάχης θα περιμένει την πυροσβεστική αν δεχτούν επίθεση οι εγκαταστάσεις της; Ερωτώ! Δεν θα πρέπει να έχει δικά της μέσα ασφάλειας, πυρόσβεσης και αποτροπής του κινδύνου, να χτυπηθεί και να χάσει τα πυρομαχικά της; Στην περίπτωσή μας η 111 Πτερυγα Μάχης είναι η αιχμή του επιθετικού και αμυντικού δόρατος της Ελλάδας στο Αιγαίο. Άρα; Αποκαλύπτεται ένα διαλυμένο επιτελικό κράτος, ανίκανο να προστατέχψει τα εδάφη του (500.000 και πλέον καμμένα στρέμματα), ανίκανο να προστατέψει τους πολίτες του, ανίκανο να προστατέψει και να διαφυλάξει το αξιόμαχο των υπηρεσιών του και το πλέον τραγικό ανίκανο να διαφυλάξει την Εθνική μας Άμυνα και τις Στρατιωτικές μας εγκατατάσεις. Και αυτή η "ανικανότητα" σε πολλά εισαγωγικά, είτε ακούσια είναι, είτε εκούσια (διότι είναι εμφανές και παίζει τρελά και αυτό το σενάριο) οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε ένα πράγμα: Έχουν υπερβει κατά πολύ τα όρια της Εσχάτης Προδοσίας και πρέπει να διωχτούν άπαντες, με κατεπείγουσα Εισαγγελκική παρέμβαση, μηδενός εξαιρουμένου, διότι όλες τους οι δράσεις και οι συμπεριφορές ζημίωσαν ανεπανόρθωτα τη Χώρα, ενώ κρίνονται άκρως αντίθετες προς το Εθνικό Συμφέρον. (Ειδικά η άρνηση βοήθειας από την Τσεχία και τη Ρωσία των γιγαντιαίων πυροσβεστικών αεροσκαφών Ιλιούσιν ΙΙ-76 (που όπως είχε γίνει και στο παρελθόν) θα είχαν αποτρέψει τόσο τις πυρκαγιές στην Ρόδο -Κάρυστο, όσο και το θάνατο των δύο πιλότων μας που έχασαν τη ζωή τους άδικα σε ένα ιπτάμενο φέρετρο.
Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σας! Στην εύστοχη αυτή παρατήρησή σας όμως θα απαντήσω με περισσότερα λόγια:
Η εντός εισαγωγικών φράση την οποία επισημαίνετε δεν είναι δική μου αλλά του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου. Εξ ου και την παραθέτω εντός εισαγωγικών. Είναι εύστοχη η παρατήρησή σας, όμως εν προκειμένω δεν έχει γίνει κάποιο λάθος. Είναι πολύ βαθύ το νόημα αυτής της φράσεως και, Θεού θέλοντος, πρόκειται να εξηγηθεί σε μεγαλύτερο βάθος σε προσεχές συγγραφικό εγχείρημα. Στην πραγματικότητα η φράση αυτή του Σεβασμιωτάτου εκφράζει την φιλοσοφία του θεανθρώπινου μονισμού (αντί του ανθρώπινου πλουραλισμού), η οποία αποκαθιστά «την αίσθηση της καθολικής ενότητας (πανενότητας)», ήτοι «της ενότητας μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού, του χρόνου και της αιωνιότητας», σύμφωνα με τον άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς (Άνθρωπος και Θεάνθρωπος, Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου, Άγιον Όρος 2020, 23).
Όπως αναφέρει και ο Μητροπολίτης Αντώνιος του Σουρόζ (Θέλει τόλμη η προσευχή, μτφ.: Δ. Κόκκινος, Εκδ. Ακρίτας, 1988, 11): «…ο κόσμος στον οποίο ζούμε δεν είναι απλώς δισδιάστατος, φυλακισμένος στις συντεταγμένες του χρόνου και του χώρου – ένας κόσμος επίπεδος στον οποίο συναντούμε την επιφανειακή όψη των πραγμάτων, μία θαμπή επιφάνεια που σκεπάζει το κενό… Η προσευχή προκύπτει από την ανακάλυψη ότι ο κόσμος έχει βάθος∙ κι ότι δεν περιστοιχιζόμαστε μόνον από ορατά πράγματα, αλλά ότι είμαστε βουτηγμένοι μέσα σε αόρατα πράγματα και διαποτισμένοι απ’ αυτά. Κι αυτός ο αόρατος κόσμος είναι συγχρόνως η παρουσία του Θεού, η ύψιστη και κορυφαία πραγματικότητα, και η εσώτατή μας αλήθεια. Το ορατό και το αόρατο δεν βρίσκονται σε αντίθεση μεταξύ τους ούτε μπορούν να αντιπαρατεθούν σαν ποσά προς άθροιση. Είναι παρόντα συγχρόνως, όπως η φωτιά μέσα στο πυρωμένο σίδερο».
Και όπως παρατηρεί και ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος (τηλεοπτική συνέντευξη στην εκπομπή «Ουδείς Αναμάρτητος», ΕΤ2, 26-12-2004, εις: https://www.youtube.com/): «Ο χρόνος και η αιωνιότητα, ο χώρος και η βασιλεία του Θεού, η φυσική και η πνευματική μας διάσταση» «δεν είναι δύο διακριτά πράγματα αλλά δύο αμοιβαίως περιχωρούμενα».
Τούτο, τελικώς, σημαίνει ότι η απειλή της δημιουργίας του Θεού με εξαφάνιση είναι εν τέλει απειλή με εξαφάνιση του ίδιου του Θεού, διότι ακριβώς, όπως γράφει και ο Φίλιπ Σέρραρντ (Θάνατος και Ανάσταση της ιερής κοσμολογίας, μτφ.: Π. Σουλτάνης, Εκδ. Εν πλω, 2008, 22-26): «δεν υπάρχουν δύο επιστήμες που η μία αφορά την υλική και εξωτερική όψη των πραγμάτων, η οποία εκτείνεται στον χώρο και τον χρόνο, και η άλλη την πνευματική και αιώνια διάστασή τους, η οποία κείται εκτός χώρου και χρόνου. Υπάρχει μόνο μία επιστήμη. Στον άνθρωπο, όμως, ενυπάρχουν δύο κυρίαρχοι τρόποι συνειδήσεως: η εγωιστική του συνείδηση, που αποτελεί τον κατώτερο τρόπο συνειδήσεώς του και αντιστοιχεί σε ό,τι πιο απάνθρωπο και σατανικό κρύβει μέσα του, και η αγγελική ή πνευματική του συνείδηση, που αποτελεί τον ανώτερο τρόπο συνειδήσεώς του. […]
Η ανώτερη ή πνευματική συνείδηση διακρίνει και βιώνει τα πράγματα όπως είναι καθ’ εαυτά, εσωτερικά και εξωτερικά, πνευματικά και υλικά – μεταφυσικά και φυσικά, όπως διαπλέκονται και διαμορφώνουν μιαν αδιαίρετη πραγματικότητα. Η βέβηλη ή εγωιστική συνείδηση δεν μπορεί να διακρίνει και να βιώσει τα πράγματα όπως είναι. Διακρίνει και βιώνει ό,τι της επιτρέπει η σκιερότητά της, το οποίο δεν είναι η πραγματικότητα των πραγμάτων, αλλά τα πράγματα ευνουχισμένα από την πραγματικότητά τους. Δεν μπορεί να υπάρξει επιστήμη των πραγμάτων –των φαινομένων– που να αγνοεί την πραγματικότητά τους, στην οποία οφείλουν τον χαρακτήρα τους. Δεν μπορεί να υπάρξει έγκυρη επιστήμη αποκλειστικά της φυσικής όψεως των πραγμάτων, για τον απλούστατο λόγο ότι η αντίληψη σύμφωνα με την οποία τα πράγματα κατέχουν μία εξωτερική φυσική όψη ανεξάρτητη από την εσώτερη πνευματική διάστασή τους είναι απατηλή. Γιατί, αν μπορούσαμε να διακρίνουμε και να βιώσουμε με την απόλυτη διαύγεια της ανώτερης ή πνευματικής μας συνειδήσεως, θα βλέπαμε και θα αντιλαμβανόμασταν ότι τίποτε αισθητό –τίποτε απ’ όσα ανήκουν στον κόσμο των φαινομένων– δεν υπάρχει αφ’ εαυτού. Θα βλέπαμε και θα αντιλαμβανόμασταν ότι, ξέχωρα από την εσώτερη και πνευματική διάσταση και ταυτότητά του, δεν κατέχει καμία απολύτως πραγματικότητα, φυσική, υλική ή ουσιαστική, καθώς και ότι η πεποίθηση που δέχεται το αντίθετο δεν αποτελεί παρά ψευδαίσθηση ή διαστροφή συμφυή στην άποψη της εγωιστικής συνειδήσεως. Είναι αδύνατον να διαχωρίσουμε τη φυσική από τη μεταφυσική και, όσο πιστεύουμε ότι είναι δυνατόν, επιβεβαιώνουμε απλώς τη μωρία του νου μας.
Συνεπώς, εφόσον η σύγχρονη επιστήμη προϋποθέτει την άποψη ότι μπορούμε να αποκτήσουμε γνώση των φαινομένων ανεξαρτήτως και χωρίς συνεξέταση μιας πρότερης γνώσεως της εσώτερης και πνευματικής διαστάσεώς τους, βασίζεται εξ ολοκλήρου στην εγωιστική συνείδηση, ή –πράγμα ταυτόσημο– εξακολουθεί να είναι δέσμια ενός δυϊσμού που αντιπαραθέτει το πνεύμα και την ύλη, το υποκείμενο και το αντικείμενο, τον γιγνώσκοντα και το γιγνωσκόμενο – έναν δυϊσμό που διαστρέφει την πραγματικότητα. Αυτό σημαίνει ότι έχει μολυνθεί από τα απάνθρωπα και σατανικά χαρακτηριστικά που κρύβει μέσα του ο άνθρωπος, όχημα των οποίων είναι η εγωιστική συνείδηση. Γι’ αυτό και η εφαρμογή της, με τεχνολογικές ή άλλες μορφές τείνει να έχει συνέπειες εξίσου απάνθρωπες και σατανικές, είτε σε σχέση με τη δική μας ύπαρξη είτε σε σχέση με τον φυσικό κόσμο.
Γι’ αυτό, επίσης, κάθε επέκταση της αυτοκρατορίας και της επιρροής της σύγχρονης κοσμικής επιστημονικής νοοτροπίας συμβάδιζε και συμβαδίζει με την αντίστοιχη και διαρκώς μεγαλύτερη διάβρωση, εντός μας, της έννοιας του ιερού. Στην πραγματικότητα, το γεγονός ότι δεν σεβόμαστε τον κόσμο της φύσεως οφείλεται στο ότι δεν τρέφουμε τον στοιχειώδη σεβασμό για εμάς τους ίδιους. […] Χωρίς την αίσθηση του ιερού –ότι τα πάντα εν ζωή είναι ιερά– και χωρίς ταπείνωση προς τα πάντα –προς τον άνθρωπο, τη φύση και προς ό,τι κείται πέραν του ανθρώπου και της φύσεως, προς την υπερβατική πηγή και προέλευσή τους– απλώς θα επιταχύνουμε την πορεία προς την αυτοκαταστροφή… …οφείλουμε να προσπαθήσουμε να ανακτήσουμε, ή να ανακαλύψουμε εκ νέου, τη θέαση του ανθρώπου και της φύσεως –τη θεανθρωποκοσμική θέαση– η οποία θα μας επιτρέψει να συλλάβουμε και κατά συνέπεια να βιώσουμε την ιερότητα του εαυτού μας και της φύσεως. […] Η αναζήτησή μας είναι, συνεπώς, ανθρωπολογική –αφορά το ερώτημα ποιος είναι ο άνθρωπος– και συγχρόνως κοσμολογική – αφορά το ζήτημα της φύσεως του σύμπαντος. Είναι, σε τελική ανάλυση, μια προσπάθεια να ανακτηθούν οι ιερές εικόνες του ανθρώπου και της φύσεως: να ξαναβρούμε την ιερή εικόνα του ανθρώπου και την ιερή εικόνα του κόσμου».
Ποιά είναι, λοιπόν, αυτή η εσωτερική πνευματική διάσταση της εξωτερικής φυσικής όψεως των πραγμάτων, χωρίς την οποία δεν μπορούν αυτά να νοηθούν; Είναι ακριβώς ο ίδιος ο Θεός, ο οποίος είναι η εσώτατή μας αλήθεια, κατά το ανωτέρω ρηθέν του Μητροπολίτου Αντωνίου του Σουρόζ.
Ίσως τελικά τα ανωτέρω να είναι σε θέση να εξηγήσουν γιατί «ο κόσμος αυτός», «ένας μελλοθάνατος χωρίς ελπίδα που ψυχορραγεί με μια συνεχή αγωνία», στην πραγματικότητα «ποτέ δεν πεθαίνει»… (βλ. άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, ό.π., 14) Και ασφαλώς εξηγούν γιατί η «δημιουργία του Θεού», παρά τα εχθρικά χτυπήματα χιλιετιών, «ποτέ δεν εξαφανίζεται», αλλά και πρόκειται να ανασκευαστεί στην «φιλόξενη βασιλεία του Θεού»…
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας και την απάντησή σας. Συγγνώμη, να με συμπαθάτε, δεν παρατήρησα ως όφειλα ότι η φράση δεν είναι δική σας. Αναμένω με ενδιαφέρον το επόμενο συγγραφικό σας εγχείρημα. Με εκτίμηση,
Να είστε καλά. Τα είχα ήδη περασμένα σε ηλεκτρονική μορφή τα όσα σας παρέθεσα, οπότε δεν δυσκολεύτηκα ιδιαίτερα. Δεν υπάρχει κανένα θέμα που δεν παρατηρήσατε ότι η φράση δεν είναι δική μου. Η καλή σας πρόθεση είναι εμφανής και σας ευχαριστώ κι εγώ για τα καλά σας λόγια. Με εκτίμηση,
Προσωπικά, είμαι φειδωλός στην χρήση της λέξεως "αμερικανός"/"αμερικανικός"! Οι συγγενείς μου, ΝΟΜΙΜΟΙ μετανάστες έχουν πάρει την "αμερικανική υπηκοότητα". ΔΕΝ μπορώ να τους καταλογίσω σύγκρουση συμφερόντων με την λοιπή Ανθρωπότητα! Είμαι άνθρωποι σαν κι εμάς, οι οποίοι το μόνο που ζητούν είναι η ευημερία!
Ίσως θάπρεπε, στις συγκεκριμένες περιπτώσεις να χρησιμοποιούμε την έκφραση "το βαθύ κράτος των ΗΠΑ". Νομίζω ότι έτσι ακριβολογούμε και κυριολεκτούμε ...
RAPPEL : Une création des milieux conspirationnistes, le groupe BILDERBERG, depuis sa création en 1954, s’est consacré à consolider les bases de l’empire américain, témoignant d’une sollicitude particulière envers une Europe qui se devait d’être totalement atlantique et de se rallier au leadership de Washington.
Voir : "Le Club Bilderberg: L’histoire secrète des maîtres du monde, Daniel Estulin, 2017"
Ευχαριστώ για το σχόλιό σας. Το θέμα, όμως, δεν είναι η εμφανής επιδίωξη της αμερικανικής κοσμοκρατορίας, η εξουσιαστική ισχύς της οποίας ούτως ή άλλως ευρίσκεται σε φθίνουσα πορεία. Η κοσμοκρατορία της οποίας η εδραίωση αφανώς υπηρετείται από τις διάφορες ηγεσίες ανά τον κόσμο, όπως έχει αναδείξει επανειλημμένα και ο καθηγητής Κ. Βαθιώτης, είναι αυτή του "αόρατου μαριονετίστα", τουτέστιν του διαβόλου. Κατά τούτο, δεν υπάρχει κάποιο σχήμα οξύμωρο. Κανείς από τους διαφόρους ταγούς δεν βγαίνει να ομολογήσει ανοιχτά ότι υπηρετεί την έλευση μίας παγκόσμιας δικτατορίας των σκοτεινών δυνάμεων και ότι αυτό συνιστά μέρος του απόκρυφου σκοτεινού σχεδίου των διαφόρων αποκρυφιστικών στοών και οργανώσεων.
Ναι, αλλά δεν ισχύει το ίδιο και ως προς την οικονομία της, καθότι είναι γνωστό ότι ένα μεγάλο μέρος του χρέους της το κατέχει η Κίνα. Υπάρχει πλούσια βιβλιογραφία επί του θέματος, αλλά εδώ που βρίσκομαι δεν την έχω πρόχειρη για να την παραθέσω. Μία βιβλιογραφική πηγή που μόλις θυμήθηκα είναι του Κωνσταντίνου Λυμπερόπουλου, Η κόπωση του Άτλαντα, Εκδ. Παπαζήσης, 2014. Εκείνο που θέλω να τονίσω, όμως, είναι άλλο: να μη μένουμε στους τεχνητούς ανταγωνισμούς μεταξύ των κρατών, διότι όλα τα κράτη και όλες οι πολιτικές ηγεσίες είναι ως επί το πλείστον ελεγχόμενα από μία ενιαία αόρατη εξουσία, η οποία κατευθύνει τις εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο προς τον σκοπό της εγκαθιδρύσεως μίας απολυταρχικής παγκόσμιας κυβερνήσεως. Ο εχθρός δεν είναι μόνον το αμερικανικό κράτος ή κάποιο άλλο κράτος. Ο εχθρός μας είναι ο "αόρατος μαριονετίστας" που έχει διαφθείρει τις θεσμικές εξουσίες σε παγκόσμιο επίπεδο.
Και είναι αυτός ο οποίος δημιουργεί διάφορες "κοσμοκρατορίες" ανά τους αιώνες και τεχνητούς ανταγωνισμούς μεταξύ διακριτών δυνάμεων, η δημιουργία των οποίων υπήρξε έντεχνη, ώστε να καθίσταται αποτελεσματικότερος ο έλεγχος των λαών, κατ' εφαρμογή του γνωστού δόγματος "διαίρει και βασίλευε". Το θέμα αυτό, όμως, έχει μεγάλο βάθος και χρήζει εκτενέστερης αναλύσεως, την οποία επιχειρώ σε προσεχή μελέτη.
Madame, pour vos futurs travaux, puis-je vous suggérer vivement de lire attentivement l’ouvrage de Zbigniew Brzezinski «The Grand Chessboard: American Primacy and Its Geostrategic Imperatives» (Basic Books, 1997 ; ISBN 0-465-02725-3). Cet ouvrage, écrit par un conseiller à la sécurité nationale des plusieurs présidents américains et un artisan majeur de la politique étrangère de Washington, décrit avec une franchise brutale étonnante la vision géopolitique des Etats-Unis qui, pour maintenir leur position de puissance dominante universelle, doivent avant tout maîtriser le «Grand Echiquier» que représente l'Eurasie (Europe et Asie orientale), où se joue l'avenir du monde. Pour Zbigniew Brzezinski, aucune puissance ne peut rivaliser avec l’Amérique dans les domaines militaire, économique, technologique et culturel ; cela est conséquence du fait que l’hégémonie américaine repose d’une part sur une domination culturelle (culture de masse, langue, universités, etc.), et d’autre part sur un certain ordre international qui comporte un système de sécurité collective, des organismes de coopération économique régionale, et diverses institutions de coopération mondiale tous dominés par les américains. Dès l’introduction, nous sommes renseignés sur la portée de l’ouvrage ; il ne s’agit pas d’un énième travail de géostratégie présentant les forces, les interactions, les évolutions, les constantes du monde contemporain, mais bien d’une vision de géostratégie s’inscrivant dans une eschatologie diabolique terrifiante. Le but est clair : asseoir et renforcer le rôle dominant des Etats-Unis comme première puissance mondiale ; pour cela, nous dit Brzezinski, il faut à tout prix empêcher l’émergence d’une autre puissance sur le continent eurasien capable de rivaliser avec les Etats-Unis. En effet, nous dit-il, celui qui tiendrait ce continent serait le maître du monde ; Hitler et Staline, qui l’avaient compris, s’y sont d’ailleurs essayés dans le passé, mais sans succès. Les Etats-Unis pourraient y parvenir et à cette finalité elles doivent veiller au respect légitime (?) de la primauté américaine sur cette Eurasie, car ses objectifs sont «généreux»! Ainsi, dans cette logique implacable, défier l’Amérique serait agir contre «les intérêts fondamentaux de l’humanité»! Tout est dit…..
Κύριε, εξακολουθείτε και α λα γαλλικά να δείχνετε ότι δεν αντιλαμβάνεσθε... Και η αδυναμία αυτή κατανοήσεως αντανακλάται τώρα (ασυνειδήτως; ) και στο γλωσσικό επίπεδο, όπως το έπαθαν οι πρώτοι άνθρωποι με τον πύργο της Βαβέλ, που οδηγήθηκαν στη «σύγχυση των γλωσσών» ακριβώς για να μην συνεννοούνται (να η πρώτη διαίρεση…!). Με την διαφορά ότι εσείς εδώ ακολουθήσατε την αντίστροφη πορεία (πρώτα δεν εννοήσατε και, εν συνεχεία, επιλέξατε να απαντήσετε και σε άλλη γλώσσα!).
Πραγματικά, άλλο ζήτημα σας ετόνισα και με άλλο επανήλθατε (και δη σε ξένη γλώσσα!), αγνοώντας προκλητικώς τα επιχείρηματά μου, κι επιμένοντας να κατευθύνετε την συζήτηση στην δική σας ερμηνεία των προβλημάτων της ανθρωπότητας, την επηρεασμένη από την τεχνητή διαίρεση αυτής σε επί μέρους έθνη-κράτη και την τεχνητή ανάδειξη διαφόρων «μεγάλων δυνάμεων» ή και «υπερδυνάμεων», μη θέλοντας να διακρίνετε την αφανή υπερδύναμη, η οποία κείται πέραν των διαιρέσεων των εθνών-κρατών αλλά και των θρησκειών, και η οποία έχει καταλάβει ως η αράχνη μέσα στον ιστό της όλην την ανθρωπότητα και όλα τα κράτη. Σε αυτήν εγώ αναφέρθηκα με την επίμαχη φράση την οποία θελήσατε να σχολιάσετε, αλλά ουδόλως εννοήσατε… Αυτή είναι που έχει επιλέξει και αναδείξει ως «παγκόσμια υπερδύναμη» την Αμερική και προωθεί το σχέδιο στο οποίο αναφέρεται ο Zbigniew Brzezinski, αν και κατά τρόπο παραπλανητικό για το ευρύ κοινό, ώστε να νομίζει ότι οι ανταγωνισμοί των κρατών είναι πραγματικοί και ουσιαστικοί και όχι τεχνητοί και υποκινούμενοι. Αυτή είναι, επίσης, που έχει αναγάγει σε πρότυπο για τον συστημικό μετασχηματισμό του πλανήτη την "τεχνολογική υπερδύναμη" της Κίνας, σύμφωνα και με τις δηλώσεις του Klaus Schwab (βλ. “Klaus Schwab: Eye on global governance”, 19-11-2022, εις: https://news.cgtn.com).
Και δεν φτάνει που με παρανοήσατε και εξακολουθείτε να με παρανοείτε, αλλά έχετε, επιπλέον, και το θράσος να μου κάνετε προτάσεις και υποδείξεις για τη μελέτη μου, όταν δεν έχετε εννοήσει στο ελάχιστο (ή δεν θέλετε να εννοήσετε;) τις θέσεις μου. Αναγκάζομαι όμως να επαναλαμβάνομαι. Εάν θέλετε, μπορείτε να τα μεταφράσετε στη γαλλική ή σε όποια άλλη γλώσσα επιθυμείτε, εφόσον αυτό θα συνέβαλε στην καλύτερη κατανόηση των γραφομένων μου και εφόσον ικανοποιεί το πνεύμα διαιρέσεως που φαίνεται ότι έχει διαποτίσει και την δική σας σκέψη.
Βεβαίως, είναι δικαίωμά σας να δίνετε την προσωπική σας ερμηνεία στα πράγματα, έστω υπό την επιρροή του Zbigniew Brzezinski ή όποιας άλλης «ισχυρής» προσωπικότητας προτιμάτε!! Το ζήτημα, όμως, είναι ότι επιχειρήσατε να ερμηνεύσετε την δική μου φράση, υπό το φως της δικής σας οπτικής γωνίας, η οποία δεν ανταποκρίνεται στο πνεύμα μου και επιπλέον αγνοήσατε, όπως σας είπα, το επίμαχο σημείο της απαντήσεώς μου. Επομένως, η προσπάθειά μου να διευκρινίσω τις θέσεις μου, νομίζοντας ότι απευθύνομαι σε «ευήκοα ώτα», ήταν απλώς μάταιη. Από εκεί και πέρα, «ο νοών νοείτω», ενώ με μη εν-νοούντες ή και παρα-νοούντες ή και σκοπίμως αποσιωπούντες δεν μπορεί ευ-νοήτως (;) να υπάρξει ή συνεχισθεί κάποιος διάλογος… Καλή συνέχεια
Ο πρωθυπουργός μας είναι αφορισμένος και... "την πληρώνουμε" όλοι. Μόνο το ηφαίστειο της Σαντορίνης έμεινε να ανάψει, και θα το έκανε το προηγούμενο Πάσχα, αλλά είχε ανειλημμένες υποχρεώσεις.
https://www.facebook.com/1601931115/videos/669775055039042/
Το πλέον εξωφρενικό που άκουσα εκ μέρους πηγών του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και της πολεμικής αεροπορίας είναι "παράπονα" προς την πυροσβεστική η οποία δεν έτρεξε έγκαιρα να συνδράμει την κατάσβεση της πυρκαγιάς, ώστε να μην πάρουν φωτιά οι αποθήκες οι οποίες όλα δείχνουν ότι ήταν πάνω από μία! Αυτή η αποποίηση ευθυνών και η μετακύλιση προς άλλον παράγοντα, αδικεί κατάφορα την πυροσβεστική υπηρεσία και φωτίζει άπλετα το πόσο ερασιτέχνες και κατώτεροι των περιστάσωεν αποδεικνύονται όλοι οι παράγοντες του επιτελικού κράτους (πανέτοιμου προεκλογικά κατά τον κ Μητσοτάκη), οι οποίοι δεν σκέφτηκαν το αυτονόητο. Σε περίπτωση πολεμικού επιεισοδίου, η πτέρυγα Μάχης θα περιμένει την πυροσβεστική αν δεχτούν επίθεση οι εγκαταστάσεις της; Ερωτώ! Δεν θα πρέπει να έχει δικά της μέσα ασφάλειας, πυρόσβεσης και αποτροπής του κινδύνου, να χτυπηθεί και να χάσει τα πυρομαχικά της; Στην περίπτωσή μας η 111 Πτερυγα Μάχης είναι η αιχμή του επιθετικού και αμυντικού δόρατος της Ελλάδας στο Αιγαίο. Άρα; Αποκαλύπτεται ένα διαλυμένο επιτελικό κράτος, ανίκανο να προστατέχψει τα εδάφη του (500.000 και πλέον καμμένα στρέμματα), ανίκανο να προστατέψει τους πολίτες του, ανίκανο να προστατέψει και να διαφυλάξει το αξιόμαχο των υπηρεσιών του και το πλέον τραγικό ανίκανο να διαφυλάξει την Εθνική μας Άμυνα και τις Στρατιωτικές μας εγκατατάσεις. Και αυτή η "ανικανότητα" σε πολλά εισαγωγικά, είτε ακούσια είναι, είτε εκούσια (διότι είναι εμφανές και παίζει τρελά και αυτό το σενάριο) οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε ένα πράγμα: Έχουν υπερβει κατά πολύ τα όρια της Εσχάτης Προδοσίας και πρέπει να διωχτούν άπαντες, με κατεπείγουσα Εισαγγελκική παρέμβαση, μηδενός εξαιρουμένου, διότι όλες τους οι δράσεις και οι συμπεριφορές ζημίωσαν ανεπανόρθωτα τη Χώρα, ενώ κρίνονται άκρως αντίθετες προς το Εθνικό Συμφέρον. (Ειδικά η άρνηση βοήθειας από την Τσεχία και τη Ρωσία των γιγαντιαίων πυροσβεστικών αεροσκαφών Ιλιούσιν ΙΙ-76 (που όπως είχε γίνει και στο παρελθόν) θα είχαν αποτρέψει τόσο τις πυρκαγιές στην Ρόδο -Κάρυστο, όσο και το θάνατο των δύο πιλότων μας που έχασαν τη ζωή τους άδικα σε ένα ιπτάμενο φέρετρο.
Λίγα λόγια και με νόημα! Παρεμπιπτόντως, ... «ή απειλούν το δημιούργημα του Θεού με εξαφάνιση ή Τον προκαλούν για ...
Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σας! Στην εύστοχη αυτή παρατήρησή σας όμως θα απαντήσω με περισσότερα λόγια:
Η εντός εισαγωγικών φράση την οποία επισημαίνετε δεν είναι δική μου αλλά του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου. Εξ ου και την παραθέτω εντός εισαγωγικών. Είναι εύστοχη η παρατήρησή σας, όμως εν προκειμένω δεν έχει γίνει κάποιο λάθος. Είναι πολύ βαθύ το νόημα αυτής της φράσεως και, Θεού θέλοντος, πρόκειται να εξηγηθεί σε μεγαλύτερο βάθος σε προσεχές συγγραφικό εγχείρημα. Στην πραγματικότητα η φράση αυτή του Σεβασμιωτάτου εκφράζει την φιλοσοφία του θεανθρώπινου μονισμού (αντί του ανθρώπινου πλουραλισμού), η οποία αποκαθιστά «την αίσθηση της καθολικής ενότητας (πανενότητας)», ήτοι «της ενότητας μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού, του χρόνου και της αιωνιότητας», σύμφωνα με τον άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς (Άνθρωπος και Θεάνθρωπος, Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου, Άγιον Όρος 2020, 23).
Όπως αναφέρει και ο Μητροπολίτης Αντώνιος του Σουρόζ (Θέλει τόλμη η προσευχή, μτφ.: Δ. Κόκκινος, Εκδ. Ακρίτας, 1988, 11): «…ο κόσμος στον οποίο ζούμε δεν είναι απλώς δισδιάστατος, φυλακισμένος στις συντεταγμένες του χρόνου και του χώρου – ένας κόσμος επίπεδος στον οποίο συναντούμε την επιφανειακή όψη των πραγμάτων, μία θαμπή επιφάνεια που σκεπάζει το κενό… Η προσευχή προκύπτει από την ανακάλυψη ότι ο κόσμος έχει βάθος∙ κι ότι δεν περιστοιχιζόμαστε μόνον από ορατά πράγματα, αλλά ότι είμαστε βουτηγμένοι μέσα σε αόρατα πράγματα και διαποτισμένοι απ’ αυτά. Κι αυτός ο αόρατος κόσμος είναι συγχρόνως η παρουσία του Θεού, η ύψιστη και κορυφαία πραγματικότητα, και η εσώτατή μας αλήθεια. Το ορατό και το αόρατο δεν βρίσκονται σε αντίθεση μεταξύ τους ούτε μπορούν να αντιπαρατεθούν σαν ποσά προς άθροιση. Είναι παρόντα συγχρόνως, όπως η φωτιά μέσα στο πυρωμένο σίδερο».
Και όπως παρατηρεί και ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος (τηλεοπτική συνέντευξη στην εκπομπή «Ουδείς Αναμάρτητος», ΕΤ2, 26-12-2004, εις: https://www.youtube.com/): «Ο χρόνος και η αιωνιότητα, ο χώρος και η βασιλεία του Θεού, η φυσική και η πνευματική μας διάσταση» «δεν είναι δύο διακριτά πράγματα αλλά δύο αμοιβαίως περιχωρούμενα».
Τούτο, τελικώς, σημαίνει ότι η απειλή της δημιουργίας του Θεού με εξαφάνιση είναι εν τέλει απειλή με εξαφάνιση του ίδιου του Θεού, διότι ακριβώς, όπως γράφει και ο Φίλιπ Σέρραρντ (Θάνατος και Ανάσταση της ιερής κοσμολογίας, μτφ.: Π. Σουλτάνης, Εκδ. Εν πλω, 2008, 22-26): «δεν υπάρχουν δύο επιστήμες που η μία αφορά την υλική και εξωτερική όψη των πραγμάτων, η οποία εκτείνεται στον χώρο και τον χρόνο, και η άλλη την πνευματική και αιώνια διάστασή τους, η οποία κείται εκτός χώρου και χρόνου. Υπάρχει μόνο μία επιστήμη. Στον άνθρωπο, όμως, ενυπάρχουν δύο κυρίαρχοι τρόποι συνειδήσεως: η εγωιστική του συνείδηση, που αποτελεί τον κατώτερο τρόπο συνειδήσεώς του και αντιστοιχεί σε ό,τι πιο απάνθρωπο και σατανικό κρύβει μέσα του, και η αγγελική ή πνευματική του συνείδηση, που αποτελεί τον ανώτερο τρόπο συνειδήσεώς του. […]
Η ανώτερη ή πνευματική συνείδηση διακρίνει και βιώνει τα πράγματα όπως είναι καθ’ εαυτά, εσωτερικά και εξωτερικά, πνευματικά και υλικά – μεταφυσικά και φυσικά, όπως διαπλέκονται και διαμορφώνουν μιαν αδιαίρετη πραγματικότητα. Η βέβηλη ή εγωιστική συνείδηση δεν μπορεί να διακρίνει και να βιώσει τα πράγματα όπως είναι. Διακρίνει και βιώνει ό,τι της επιτρέπει η σκιερότητά της, το οποίο δεν είναι η πραγματικότητα των πραγμάτων, αλλά τα πράγματα ευνουχισμένα από την πραγματικότητά τους. Δεν μπορεί να υπάρξει επιστήμη των πραγμάτων –των φαινομένων– που να αγνοεί την πραγματικότητά τους, στην οποία οφείλουν τον χαρακτήρα τους. Δεν μπορεί να υπάρξει έγκυρη επιστήμη αποκλειστικά της φυσικής όψεως των πραγμάτων, για τον απλούστατο λόγο ότι η αντίληψη σύμφωνα με την οποία τα πράγματα κατέχουν μία εξωτερική φυσική όψη ανεξάρτητη από την εσώτερη πνευματική διάστασή τους είναι απατηλή. Γιατί, αν μπορούσαμε να διακρίνουμε και να βιώσουμε με την απόλυτη διαύγεια της ανώτερης ή πνευματικής μας συνειδήσεως, θα βλέπαμε και θα αντιλαμβανόμασταν ότι τίποτε αισθητό –τίποτε απ’ όσα ανήκουν στον κόσμο των φαινομένων– δεν υπάρχει αφ’ εαυτού. Θα βλέπαμε και θα αντιλαμβανόμασταν ότι, ξέχωρα από την εσώτερη και πνευματική διάσταση και ταυτότητά του, δεν κατέχει καμία απολύτως πραγματικότητα, φυσική, υλική ή ουσιαστική, καθώς και ότι η πεποίθηση που δέχεται το αντίθετο δεν αποτελεί παρά ψευδαίσθηση ή διαστροφή συμφυή στην άποψη της εγωιστικής συνειδήσεως. Είναι αδύνατον να διαχωρίσουμε τη φυσική από τη μεταφυσική και, όσο πιστεύουμε ότι είναι δυνατόν, επιβεβαιώνουμε απλώς τη μωρία του νου μας.
Συνεπώς, εφόσον η σύγχρονη επιστήμη προϋποθέτει την άποψη ότι μπορούμε να αποκτήσουμε γνώση των φαινομένων ανεξαρτήτως και χωρίς συνεξέταση μιας πρότερης γνώσεως της εσώτερης και πνευματικής διαστάσεώς τους, βασίζεται εξ ολοκλήρου στην εγωιστική συνείδηση, ή –πράγμα ταυτόσημο– εξακολουθεί να είναι δέσμια ενός δυϊσμού που αντιπαραθέτει το πνεύμα και την ύλη, το υποκείμενο και το αντικείμενο, τον γιγνώσκοντα και το γιγνωσκόμενο – έναν δυϊσμό που διαστρέφει την πραγματικότητα. Αυτό σημαίνει ότι έχει μολυνθεί από τα απάνθρωπα και σατανικά χαρακτηριστικά που κρύβει μέσα του ο άνθρωπος, όχημα των οποίων είναι η εγωιστική συνείδηση. Γι’ αυτό και η εφαρμογή της, με τεχνολογικές ή άλλες μορφές τείνει να έχει συνέπειες εξίσου απάνθρωπες και σατανικές, είτε σε σχέση με τη δική μας ύπαρξη είτε σε σχέση με τον φυσικό κόσμο.
Γι’ αυτό, επίσης, κάθε επέκταση της αυτοκρατορίας και της επιρροής της σύγχρονης κοσμικής επιστημονικής νοοτροπίας συμβάδιζε και συμβαδίζει με την αντίστοιχη και διαρκώς μεγαλύτερη διάβρωση, εντός μας, της έννοιας του ιερού. Στην πραγματικότητα, το γεγονός ότι δεν σεβόμαστε τον κόσμο της φύσεως οφείλεται στο ότι δεν τρέφουμε τον στοιχειώδη σεβασμό για εμάς τους ίδιους. […] Χωρίς την αίσθηση του ιερού –ότι τα πάντα εν ζωή είναι ιερά– και χωρίς ταπείνωση προς τα πάντα –προς τον άνθρωπο, τη φύση και προς ό,τι κείται πέραν του ανθρώπου και της φύσεως, προς την υπερβατική πηγή και προέλευσή τους– απλώς θα επιταχύνουμε την πορεία προς την αυτοκαταστροφή… …οφείλουμε να προσπαθήσουμε να ανακτήσουμε, ή να ανακαλύψουμε εκ νέου, τη θέαση του ανθρώπου και της φύσεως –τη θεανθρωποκοσμική θέαση– η οποία θα μας επιτρέψει να συλλάβουμε και κατά συνέπεια να βιώσουμε την ιερότητα του εαυτού μας και της φύσεως. […] Η αναζήτησή μας είναι, συνεπώς, ανθρωπολογική –αφορά το ερώτημα ποιος είναι ο άνθρωπος– και συγχρόνως κοσμολογική – αφορά το ζήτημα της φύσεως του σύμπαντος. Είναι, σε τελική ανάλυση, μια προσπάθεια να ανακτηθούν οι ιερές εικόνες του ανθρώπου και της φύσεως: να ξαναβρούμε την ιερή εικόνα του ανθρώπου και την ιερή εικόνα του κόσμου».
Ποιά είναι, λοιπόν, αυτή η εσωτερική πνευματική διάσταση της εξωτερικής φυσικής όψεως των πραγμάτων, χωρίς την οποία δεν μπορούν αυτά να νοηθούν; Είναι ακριβώς ο ίδιος ο Θεός, ο οποίος είναι η εσώτατή μας αλήθεια, κατά το ανωτέρω ρηθέν του Μητροπολίτου Αντωνίου του Σουρόζ.
Ίσως τελικά τα ανωτέρω να είναι σε θέση να εξηγήσουν γιατί «ο κόσμος αυτός», «ένας μελλοθάνατος χωρίς ελπίδα που ψυχορραγεί με μια συνεχή αγωνία», στην πραγματικότητα «ποτέ δεν πεθαίνει»… (βλ. άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, ό.π., 14) Και ασφαλώς εξηγούν γιατί η «δημιουργία του Θεού», παρά τα εχθρικά χτυπήματα χιλιετιών, «ποτέ δεν εξαφανίζεται», αλλά και πρόκειται να ανασκευαστεί στην «φιλόξενη βασιλεία του Θεού»…
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας και την απάντησή σας. Συγγνώμη, να με συμπαθάτε, δεν παρατήρησα ως όφειλα ότι η φράση δεν είναι δική σας. Αναμένω με ενδιαφέρον το επόμενο συγγραφικό σας εγχείρημα. Με εκτίμηση,
Να είστε καλά. Τα είχα ήδη περασμένα σε ηλεκτρονική μορφή τα όσα σας παρέθεσα, οπότε δεν δυσκολεύτηκα ιδιαίτερα. Δεν υπάρχει κανένα θέμα που δεν παρατηρήσατε ότι η φράση δεν είναι δική μου. Η καλή σας πρόθεση είναι εμφανής και σας ευχαριστώ κι εγώ για τα καλά σας λόγια. Με εκτίμηση,
Προσωπικά, είμαι φειδωλός στην χρήση της λέξεως "αμερικανός"/"αμερικανικός"! Οι συγγενείς μου, ΝΟΜΙΜΟΙ μετανάστες έχουν πάρει την "αμερικανική υπηκοότητα". ΔΕΝ μπορώ να τους καταλογίσω σύγκρουση συμφερόντων με την λοιπή Ανθρωπότητα! Είμαι άνθρωποι σαν κι εμάς, οι οποίοι το μόνο που ζητούν είναι η ευημερία!
Ίσως θάπρεπε, στις συγκεκριμένες περιπτώσεις να χρησιμοποιούμε την έκφραση "το βαθύ κράτος των ΗΠΑ". Νομίζω ότι έτσι ακριβολογούμε και κυριολεκτούμε ...
https://www.typosthes.gr/thessaloniki/halkidiki/322649_apagoreysi-kykloforias-simera-sti-halkidiki-prostimo-gia-parabates
"Μα δεν αντιλαμβάνεται ο πρωθυπουργός –και η (αποκρυφιστική) ελίτ την οποία (αφανώς) υπηρετεί– ότι με τέτοιες δηλώσεις προδίδονται...".
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΙΣ : Σχῆμα ὀξύμωρον δεδομένου ὃτι, ὡς γνωστόν, ὁ Μητσοτάκης εἶναι μέλος τῆς Λέσχης BILDERBERG.
ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΙΣ : Δημιουργία κύκλων συνωμοσίας, ἡ Λέσχη BILDERBERG, ἀπό τήν ἳδρυσή της τό 1954, ἒχει ἀφιερωθεῖ στήν ἑδραίωση τῶν θεμελίων τῆς ἀμερικανικής κοσμοκρατορίας, δείχνοντας ἓνα ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον πρός μία Εὐρώπη πού πρέπει νά εἶναι ἐντελώς ἀτλαντική καί νά ὑπάγεται στήν ἡγεσία τῆς Washington.
RAPPEL : Une création des milieux conspirationnistes, le groupe BILDERBERG, depuis sa création en 1954, s’est consacré à consolider les bases de l’empire américain, témoignant d’une sollicitude particulière envers une Europe qui se devait d’être totalement atlantique et de se rallier au leadership de Washington.
Voir : "Le Club Bilderberg: L’histoire secrète des maîtres du monde, Daniel Estulin, 2017"
https://books.google.be › books
Ευχαριστώ για το σχόλιό σας. Το θέμα, όμως, δεν είναι η εμφανής επιδίωξη της αμερικανικής κοσμοκρατορίας, η εξουσιαστική ισχύς της οποίας ούτως ή άλλως ευρίσκεται σε φθίνουσα πορεία. Η κοσμοκρατορία της οποίας η εδραίωση αφανώς υπηρετείται από τις διάφορες ηγεσίες ανά τον κόσμο, όπως έχει αναδείξει επανειλημμένα και ο καθηγητής Κ. Βαθιώτης, είναι αυτή του "αόρατου μαριονετίστα", τουτέστιν του διαβόλου. Κατά τούτο, δεν υπάρχει κάποιο σχήμα οξύμωρο. Κανείς από τους διαφόρους ταγούς δεν βγαίνει να ομολογήσει ανοιχτά ότι υπηρετεί την έλευση μίας παγκόσμιας δικτατορίας των σκοτεινών δυνάμεων και ότι αυτό συνιστά μέρος του απόκρυφου σκοτεινού σχεδίου των διαφόρων αποκρυφιστικών στοών και οργανώσεων.
Δυστυχῶς διά τόν πλανήτη, ἡ ἀμερικανική κοσμοκρατορία - ἠ ὁποία ὡς γωστόν ἐλέγχεται ἀπολύτως ἀπό τούς Σιωνιστάς neocons - εὐρίσκεται εἰς ἀνοδικήν (καί ὂχι φθίνουσα) πορεία, ὃπως ἀποδεικνύουν τά πρόσφατα γεωπολιτικά γεγονότα καί δή εἰς τήν Οὐκρανία ὃπου ἒχει ἢδη ἀρχίσει ὁ 3ος παγκόσμιος πόλεμος.....
Ναι, αλλά δεν ισχύει το ίδιο και ως προς την οικονομία της, καθότι είναι γνωστό ότι ένα μεγάλο μέρος του χρέους της το κατέχει η Κίνα. Υπάρχει πλούσια βιβλιογραφία επί του θέματος, αλλά εδώ που βρίσκομαι δεν την έχω πρόχειρη για να την παραθέσω. Μία βιβλιογραφική πηγή που μόλις θυμήθηκα είναι του Κωνσταντίνου Λυμπερόπουλου, Η κόπωση του Άτλαντα, Εκδ. Παπαζήσης, 2014. Εκείνο που θέλω να τονίσω, όμως, είναι άλλο: να μη μένουμε στους τεχνητούς ανταγωνισμούς μεταξύ των κρατών, διότι όλα τα κράτη και όλες οι πολιτικές ηγεσίες είναι ως επί το πλείστον ελεγχόμενα από μία ενιαία αόρατη εξουσία, η οποία κατευθύνει τις εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο προς τον σκοπό της εγκαθιδρύσεως μίας απολυταρχικής παγκόσμιας κυβερνήσεως. Ο εχθρός δεν είναι μόνον το αμερικανικό κράτος ή κάποιο άλλο κράτος. Ο εχθρός μας είναι ο "αόρατος μαριονετίστας" που έχει διαφθείρει τις θεσμικές εξουσίες σε παγκόσμιο επίπεδο.
Και είναι αυτός ο οποίος δημιουργεί διάφορες "κοσμοκρατορίες" ανά τους αιώνες και τεχνητούς ανταγωνισμούς μεταξύ διακριτών δυνάμεων, η δημιουργία των οποίων υπήρξε έντεχνη, ώστε να καθίσταται αποτελεσματικότερος ο έλεγχος των λαών, κατ' εφαρμογή του γνωστού δόγματος "διαίρει και βασίλευε". Το θέμα αυτό, όμως, έχει μεγάλο βάθος και χρήζει εκτενέστερης αναλύσεως, την οποία επιχειρώ σε προσεχή μελέτη.
Madame, pour vos futurs travaux, puis-je vous suggérer vivement de lire attentivement l’ouvrage de Zbigniew Brzezinski «The Grand Chessboard: American Primacy and Its Geostrategic Imperatives» (Basic Books, 1997 ; ISBN 0-465-02725-3). Cet ouvrage, écrit par un conseiller à la sécurité nationale des plusieurs présidents américains et un artisan majeur de la politique étrangère de Washington, décrit avec une franchise brutale étonnante la vision géopolitique des Etats-Unis qui, pour maintenir leur position de puissance dominante universelle, doivent avant tout maîtriser le «Grand Echiquier» que représente l'Eurasie (Europe et Asie orientale), où se joue l'avenir du monde. Pour Zbigniew Brzezinski, aucune puissance ne peut rivaliser avec l’Amérique dans les domaines militaire, économique, technologique et culturel ; cela est conséquence du fait que l’hégémonie américaine repose d’une part sur une domination culturelle (culture de masse, langue, universités, etc.), et d’autre part sur un certain ordre international qui comporte un système de sécurité collective, des organismes de coopération économique régionale, et diverses institutions de coopération mondiale tous dominés par les américains. Dès l’introduction, nous sommes renseignés sur la portée de l’ouvrage ; il ne s’agit pas d’un énième travail de géostratégie présentant les forces, les interactions, les évolutions, les constantes du monde contemporain, mais bien d’une vision de géostratégie s’inscrivant dans une eschatologie diabolique terrifiante. Le but est clair : asseoir et renforcer le rôle dominant des Etats-Unis comme première puissance mondiale ; pour cela, nous dit Brzezinski, il faut à tout prix empêcher l’émergence d’une autre puissance sur le continent eurasien capable de rivaliser avec les Etats-Unis. En effet, nous dit-il, celui qui tiendrait ce continent serait le maître du monde ; Hitler et Staline, qui l’avaient compris, s’y sont d’ailleurs essayés dans le passé, mais sans succès. Les Etats-Unis pourraient y parvenir et à cette finalité elles doivent veiller au respect légitime (?) de la primauté américaine sur cette Eurasie, car ses objectifs sont «généreux»! Ainsi, dans cette logique implacable, défier l’Amérique serait agir contre «les intérêts fondamentaux de l’humanité»! Tout est dit…..
Κύριε, εξακολουθείτε και α λα γαλλικά να δείχνετε ότι δεν αντιλαμβάνεσθε... Και η αδυναμία αυτή κατανοήσεως αντανακλάται τώρα (ασυνειδήτως; ) και στο γλωσσικό επίπεδο, όπως το έπαθαν οι πρώτοι άνθρωποι με τον πύργο της Βαβέλ, που οδηγήθηκαν στη «σύγχυση των γλωσσών» ακριβώς για να μην συνεννοούνται (να η πρώτη διαίρεση…!). Με την διαφορά ότι εσείς εδώ ακολουθήσατε την αντίστροφη πορεία (πρώτα δεν εννοήσατε και, εν συνεχεία, επιλέξατε να απαντήσετε και σε άλλη γλώσσα!).
Πραγματικά, άλλο ζήτημα σας ετόνισα και με άλλο επανήλθατε (και δη σε ξένη γλώσσα!), αγνοώντας προκλητικώς τα επιχείρηματά μου, κι επιμένοντας να κατευθύνετε την συζήτηση στην δική σας ερμηνεία των προβλημάτων της ανθρωπότητας, την επηρεασμένη από την τεχνητή διαίρεση αυτής σε επί μέρους έθνη-κράτη και την τεχνητή ανάδειξη διαφόρων «μεγάλων δυνάμεων» ή και «υπερδυνάμεων», μη θέλοντας να διακρίνετε την αφανή υπερδύναμη, η οποία κείται πέραν των διαιρέσεων των εθνών-κρατών αλλά και των θρησκειών, και η οποία έχει καταλάβει ως η αράχνη μέσα στον ιστό της όλην την ανθρωπότητα και όλα τα κράτη. Σε αυτήν εγώ αναφέρθηκα με την επίμαχη φράση την οποία θελήσατε να σχολιάσετε, αλλά ουδόλως εννοήσατε… Αυτή είναι που έχει επιλέξει και αναδείξει ως «παγκόσμια υπερδύναμη» την Αμερική και προωθεί το σχέδιο στο οποίο αναφέρεται ο Zbigniew Brzezinski, αν και κατά τρόπο παραπλανητικό για το ευρύ κοινό, ώστε να νομίζει ότι οι ανταγωνισμοί των κρατών είναι πραγματικοί και ουσιαστικοί και όχι τεχνητοί και υποκινούμενοι. Αυτή είναι, επίσης, που έχει αναγάγει σε πρότυπο για τον συστημικό μετασχηματισμό του πλανήτη την "τεχνολογική υπερδύναμη" της Κίνας, σύμφωνα και με τις δηλώσεις του Klaus Schwab (βλ. “Klaus Schwab: Eye on global governance”, 19-11-2022, εις: https://news.cgtn.com).
Και δεν φτάνει που με παρανοήσατε και εξακολουθείτε να με παρανοείτε, αλλά έχετε, επιπλέον, και το θράσος να μου κάνετε προτάσεις και υποδείξεις για τη μελέτη μου, όταν δεν έχετε εννοήσει στο ελάχιστο (ή δεν θέλετε να εννοήσετε;) τις θέσεις μου. Αναγκάζομαι όμως να επαναλαμβάνομαι. Εάν θέλετε, μπορείτε να τα μεταφράσετε στη γαλλική ή σε όποια άλλη γλώσσα επιθυμείτε, εφόσον αυτό θα συνέβαλε στην καλύτερη κατανόηση των γραφομένων μου και εφόσον ικανοποιεί το πνεύμα διαιρέσεως που φαίνεται ότι έχει διαποτίσει και την δική σας σκέψη.
Βεβαίως, είναι δικαίωμά σας να δίνετε την προσωπική σας ερμηνεία στα πράγματα, έστω υπό την επιρροή του Zbigniew Brzezinski ή όποιας άλλης «ισχυρής» προσωπικότητας προτιμάτε!! Το ζήτημα, όμως, είναι ότι επιχειρήσατε να ερμηνεύσετε την δική μου φράση, υπό το φως της δικής σας οπτικής γωνίας, η οποία δεν ανταποκρίνεται στο πνεύμα μου και επιπλέον αγνοήσατε, όπως σας είπα, το επίμαχο σημείο της απαντήσεώς μου. Επομένως, η προσπάθειά μου να διευκρινίσω τις θέσεις μου, νομίζοντας ότι απευθύνομαι σε «ευήκοα ώτα», ήταν απλώς μάταιη. Από εκεί και πέρα, «ο νοών νοείτω», ενώ με μη εν-νοούντες ή και παρα-νοούντες ή και σκοπίμως αποσιωπούντες δεν μπορεί ευ-νοήτως (;) να υπάρξει ή συνεχισθεί κάποιος διάλογος… Καλή συνέχεια
Madame, Δέν χρησιμοποιῶ τήν νεοελληνικήν ὃπως τήν ὑπεβάθμισαν ὁ Ἀνδρέας, ὁ Τσιπραντρέας, ὁ Κούλης καί οἱ λοιποί πολιτικοί τῆς μεταπολιτεύσεως τούς ὁποίους ἀνέδειξαν οἱ ἂφρονες νεοέλληνες, καί ὡς ἐκ τούτου σᾶς ἀπήντησα εἰς τήν γαλλικήν τοῦ Βίκτορος Οὐγκώ, ἣτις υἱοθέτησε καί συνεχίζει νά χρησιμοποιεῖ πλῆθος ὃρων τῆς κλασσικῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης. Ἡ συγκεκριμένη ἡμετέρα ἀναφορά εἰς τό σύγγραμμα τοῦ Zbigniew Brzeziński προέρχεται ἀπό ἐγκύρους συναδέλφους γεωπολιτικούς ἀναλυτάς. Ὡς ἐκ τούτου, τό σχόλιο εἶναι ἀκριβές καί ἐπίσης καλοπροαίρετο. Ἐάν σᾶς ἐνδιαφέρει, ζητήσατε τήν μετάφρασιν. Ἐάν ὂχι, πράξατε κατά τό δοκοῦν.
A. ANGELDIS
Docteur d'État de l'Université de Montpellier
Expert en histoire militaire et en géopolitique
Πολύ ωραίο άρθρο με Αλήθειες
Ο πρωθυπουργός μας είναι αφορισμένος και... "την πληρώνουμε" όλοι. Μόνο το ηφαίστειο της Σαντορίνης έμεινε να ανάψει, και θα το έκανε το προηγούμενο Πάσχα, αλλά είχε ανειλημμένες υποχρεώσεις.