Κουμμουνισμός και Ναζισμός ίδιο νόμισμα διαφορετικές όψεις. Απολυταρχία και σκλαβοποίηση των μαζών. Το απόλυτο ήσαν και παραμένει φθονερό. Οι Ελληνική ψυχή και παιδεία βασιζόταν γύρω από τον άνθρωπο. Οι αξίες του ανθρώπου σε συνάρτηση με την δημιουργία και το περιβάλλον είχαν μια αρμονία και σεβασμό. Παρελθοντικός χρόνος για την πλειονότητα όμως. Ηθελημένα απεμπόλησαν τους συνεκτικούς δεσμούς και την παιδεία του να είσαι Άνθρωπος. Διότι, το να κινείσαι στα δύο πόδια δεν συνεπάγεται και να έχεις τις ιδιότητες του ανθρώπου. Για να φέρουν το Χάος. Οι άνθρωποι πλέον δεν είναι ενήλικες. Αλλά ευνουχισμένες και βασανισμένες ψυχές που αρνούνται να μεγαλώσουν. Να έχουν βούληση και να πάρουν ευθύνες. Σε συνδυασμό με την απεμπόληση κάθε ανθρωποκεντρικής αξίας. Τους καθιστούν "όπλα" ποδηγέτησης και διάλυσης της κοινωνίας. Ο πολιτικός νους, η αγάπη για τον Χώρο/α, η προστασία του εαυτού και κατ επεκτασην κάθε προστατευμένου μέλους, έχει εκλείψει στους περισσότερους. Σε άλλες εποχές θα τους είχαν πάρει με τις πέτρες, όταν θα έβλεπαν τον βιασμό και τα εγκλήματα που διαπράττονται σε αυτό το Έθνος και στα συμφέροντα αυτής της Χώρας. Το Θηρίο θα βγει έξω όταν χάνονται οι αξίες και τα στοπ που το συγκρατούν. Ο καθημερινός κοινωνικός κανιβαλισμός και τυμβωρυχισμός ειναι σύνηθες φαινόμενο. Φροντίζουν τα μέσα μαζικής εξαπάτησης παρα πολλά χρόνια τώρα για να καταστρέφουν κάθε ίχνος ανθρωπιάς στις ψυχές και στην νόηση των Ελλήνων. Η απάντηση όπως πολύ καλά λέγεται στο υπέροχο κείμενο του κ. Βαθιώτη είναι το Μαζί. Η ομοψυχία, η ένωση μας ως κοινωνία.
<<Κάθε φορά που μια μεγάλη χαρά ή μια θλίψη έρχεται να συνταράξη ώς τις Εθνικές του ρίζες ένα λαό, τα άτομα που τον αποτελούν αισθάνονται τη βιολογική ανάγκη να συμπλησιαστούν και να συνειδητοποιήσουν όσο περισσότερο μπορούν την ομαδική τους αλληλεγγύη. Το ίδιο γίνεται όταν ένας μεγάλος κίνδυνος σταθεί πάνω από το Εθνικό σύνολο. Τότε κάθε άτομο υπακούει σε μια μυστική, κεντρομόλο δύναμη, που το σπρώχνει να συσπειρωθή γύρω στην κοινή, την παλιά και αγαπημένη εθνική εστία. Το αποτέλεσμα είναι θαυμαστό. Το απομονωμένο άτομο αισθάνεται μέσα του τη δύναμη της ομοιογένειας του συνόλου, ο καθένας γίνεται η συνισταμένη όλων των συγκλινουσών θελήσεων. Μπορεί τώρα πια να δεχτεί κατάστηθα όλη τη χαρά και όλη τη θλίψη της ομάδας. Μπορεί ο καθένας να αντικρύσει τη φοβέρα του κινδύνου με όλη την τρομερή δύναμη των ενωμένων συνειδήσεων>>.........YΠΕΡΟΧΟ ΚΕΙΜΕΝΟ,,ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΘΑ ΣΤΑΘΩ ΜΟΝΟ ΕΔΩ,,ΔΙΟΤΙ ΛΙΓΟ ΩΣ ΠΟΛΥ ΤΑ ΤΕΡΤΙΠΙΑ ΤΟΥ ΔΙΟΑΒΟΛΟΥ ΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ,,ΑΝ ΟΧΙ ΟΛΑ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ,,,<,ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ>..Ο,,ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΛΕΕΙ ΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΥΤΟ ΑΠΟ ΤΟ ΟΛΟ ΚΕΙΜΕΝΟ,, ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ,,ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΚΗΤΗ <<Πάτερ άγιε, τήρησον αυτούς εν τω ονόματί σου, ω δέδωκάς μοι, ίνα ώσιν εν καθώς ημείς. 21 ίνα πάντες εν ώσι, καθώς συ, πάτερ, εν εμοί καγώ εν σοι, ίνα και αυτοί εν ημίν εν ώσιν, ίνα ο κόσμος πιστεύση ότι συ με απέστειλας.
23 εγώ εν αυτοίς και συ εν εμοί, ίνα ώσι τετελειωμένοι εις εν, και ίνα γινώσκη ο κόσμος ότι συ με απέστειλας και ηγάπησας αυτούς καθώς εμέ ηγάπησας. 24 πάτερ, ούς δέδωκάς μοι, θέλω ίνα όπου ειμί εγώ κακείνοι ώσι μετ᾿ εμού, ίνα θεωρώσι την δόξαν την εμήν ην δέδωκάς μοι, ότι ηγάπησάς με προ καταβολής κόσμου». (Ιω. 17, 11, 21, 23 – 24)
Ένα είναι το ζητούμενο στη ζωή μας, η αγάπη, η λατρεία στον Χριστό και η αγάπη στους συνανθρώπους μας. Να είμαστε όλοι ένα με κεφαλή τον Χριστό. Έτσι μόνο θ΄αποκτήσουμε την χάρι, τον ουρανό, την αιώνια ζωή.
Η αγάπη προς τον αδελφό καλλιεργεί την αγάπη προς τον Θεό. Είμαστε ευτυχισμένοι, όταν αγαπήσουμε όλους τους ανθρώπους μυστικά. Θα νιώθουμε τότε ότι όλοι μας αγαπούν. Κανείς δεν μπορεί να φτάσει στον Θεό, αν δεν περάσει απ΄τους ανθρώπους. Γιατί, «ο μη αγαπών τον αδελφόν αυτού, ον εώρακε, τον Θεόν, ον ούχ εώρακε, πώς δύναται αγαπάν;» Ν΄αγαπάμε, να θυσιαζόμαστε για όλους ανιδιοτελώς, χωρίς να ζητάμε ανταπόδοση. Τότε ισορροπεί ο άνθρωπος. Μια αγάπη που ζητάει ανταπόδοση είναι ιδιοτελής. Δεν είναι γνήσια, καθαρή, ακραιφνής.
Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης_ Порфирий (Баирактарис )Кавсокаливит_ St Porphyrios (Bairaktaris) the Kapsokalyvite_Να τους αγαπάτε και να τους συμπονάτε όλους. «Και είτε πάσχει εν μέλος, συμπάσχει πάντα τα μέλη• υμείς δε εστε μέλη Χριστού και μέλη εκ μέρους» (Α’ Κορ. 12, 26-27). Αυτό είναι Εκκλησία: εγώ, εσύ, αυτός, ο άλλος, να αισθανόμαστε ότι είμαστε μέλη Χριστού, ότι είμαστε ένα. Η φιλαυτία είναι εγωισμός. Να μη ζητάμε, “εγώ να σταθώ, εγώ να πάω στον Παράδεισο”, αλλά να νιώθουμε για όλους αυτή την αγάπη. Καταλάβατε; Αυτό είναι ταπείνωση.
Έτσι, αν ζούμε ενωμένοι, θα είμαστε μακάριοι, θα ζούμε στον Παράδεισο. Ο κάθε διπλανός μας, ο κάθε πλησίον μας είναι «σάρξ εκ της σαρκός μας». Μπορώ ν΄αδιαφορήσω γι΄αυτόν, μπορώ να τον πικράνω, μπορώ να τον μισήσω; Αυτό είναι το μεγαλύτερο μυστήριο της Εκκλησίας μας. Να γίνουμε όλοι ένα εν Θεώ. Αν αυτό κάνουμε, γινόμαστε δικοί Του. Τίποτε καλύτερο δεν υπάρχει απ΄αυτή την ενότητα. Αυτό είναι η Εκκλησία. Αυτό είναι η Ορθοδοξία. Αυτό είναι ο Παράδεισος.
Ας διαβάσουμε απ΄τον Ευαγγελιστή Ιωάννη την Αρχιερατική Προσευχή. Προσέξτε τους στίχους: «ίνα ώσιν εν, καθώς ημείς… ίνα πάντες εν ώσι, καθώς συ, Πάτερ, εν εμοί καγώ εν σοι… ίνα ώσιν εν, καθώς ημείς εν εσμέν… ίνα ώσι τετελειωμένοι εις εν… ίνα όπου ειμί εγώ κακείνοι ώσι μετ’ εμού».
Βλέπετε; Το λέει και το ξαναλέει. Τονίζει την ενότητα. Να είμαστε όλοι ένα, ένα με κεφαλή τον Χριστό! Όπως ένας είναι ο Χριστός με τον Πατέρα και τον Υιό. Εδώ κρύβεται το μεγαλύτερο βάθος του μυστηρίου της Εκκλησίας μας. Καμία θρησκεία δεν λέει κάτι τέτοιο. Κανείς δεν ζητάει αυτή τη λεπτότητα που ζητάει ο Χριστός, να γίνουμε όλοι ένα συν Χριστώ. Εκεί βρίσκεται το πλήρωμα. Σ΄αυτή την ενότητα, σ΄αυτή την αγάπη, την εν Χριστώ. Καμία διάσπαση εκεί δεν χωράει, κανείς φόβος. Ούτε θάνατος, ούτε διάβολος, ούτε κόλαση. Μόνο αγάπη, χαρά, ειρήνη, λατρεία Θεού. Μπορείς να φτάσεις να λες τότε με τον Απόστολο Παύλο: «Ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός»......ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩ, ΜΕ ΜΙΑ ΠΙΟ ΑΠΛΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ, ΛΕΕΙ ΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΠΟΥ ΣΗΜΕΙΩΣΑ, ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΤΟΥΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ.....
Ο Γερμανός συγγραφέας Hans Fallada στο βιβλίο του ''Ξένος στη χώρα μου'' (Ημερολόγιο φυλακής 1944, μτφ. Σίσσυ Παπαδάκη) αναφέρεται στην εκστρατεία του 1933 <<κινητοποίηση κατά του αντιγερμανικού πνεύματος>> στο πλαίσιο της οποίας παραδόθηκαν στις φλόγες δεκάδες χιλιάδες έργα <<μισητών>> συγγραφέων από φοιτητές, καθηγητές πανεπιστημίων και εθνικοσοσιαλιστικές οργανώσεις. Αναφέρει πως οι ναζί δήμιοι, το επίπεδο λογοτεχνικής παιδείας που διέθεταν ήταν άθλιο, όπως και γενικότερα το επίπεδο της παιδείας τους και πως σιχαινόταν την βία στην οποία προσέφευγαν διαρκώς, τη βλακεία και την αμορφωσιά τους! Οπότε βλέπουμε ότι το σχολείο και η παιδεία γενικότερα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση του ανθρώπου μεγαλώνοντας και γι αυτό το λόγο εδώ και πολλά χρόνια μαζί με την θρησκεία, την οικογένεια και την πατρίδα το έχουν υποβαθμίσει και προσπαθούν όλες αυτές τις σημαντικές αξίες να τις καταστρέψουν. Δυστυχώς οι περισσότεροι πολιτικοί, κληρικοί, ακαδημαϊκοί κ.λπ. σήμερα φαίνεται πως στην πραγματικότητα το επάγγελμα τους έγκειται στο να φανούν αρεστοί σ'αυτούς που τους δίνουν δουλειά προσέχοντας μην κάνουν κανένα στραβοπάτημα και προκαλέσουν την δυσαρέσκεια των αφεντικών της εξουσίας, η οποία δεν θα διστάσσει να τους ξεφορτωθεί όταν παρουσιαστεί η ευκαιρία. Έτσι επιβεβαιώνουν ένα παλιό ρητό που λέει: κατά κύρη, κατά δούλο (ιταλ: tale il padrone, tale il servitore)
Στοιχισμένοι απόλυτα στο δόγμα της προοδευτικής, χριστιανικής Ευρώπης, αυτής καλέ της δημοκρατικής όχι της άλλης, της ανατολικής! Της Ευρωπαϊκής Ενωσης λέμε, με τον σεβασμό στις διαφορετικότητες, στις μειοψηφίες και στις αποκλίσεις. Αυτής που έχει ξεκοιλιάσει την Ιστορία για να μας πει ότι "ναζισμός και κομμουνισμός το ίδιο πράγμα" και να αγκαλιάσει τις χώρες και τις πολιτικές που με λύσσα προωθούν αυτό το δόγμα. Τις χώρες σαν την Λετονία, την Εσθονία, την Πολωνία ή την Ουκρανία όπου - κοίτα να δεις σύμπτωση - εφαρμόζουν φασιστικούς διαχωρισμούς και λογοκρισία, παραχάραξη και πολιτικές μίσους, αλλά η ΕΕ το μόνο που καταγγέλει είναι ο .. "κομμουνισμός". Ούτε καν τον ναζισμό εκεί!
Μ' αυτούς στοιχηθήκατε, είτε το έχετε αντιληφθεί είτε όχι.
Δυστυχώς, οι απολίτικοι άνθρωποι, οι μεταφυσικά μόνο κινούμενοι και ευαισθητοποιούμενοι, οι χτεσινοί "αμνοί" και σημερινοί κλαψουρίζοντες όταν η απληστία της εξουσίας και του κεφαλαίου έφτασε να πριονίζει και την δική τους ζωή, οι απέχοντες από την ορθολογική κρίση και παρατήρηση και επαφιέμενοι στις εκ του άμβωνος τραγελαφικές ανέξοδες νουθεσίες, δυσκολεύονται να κατανοήσουν αν όχι την κίνηση, σίγουρα τους μηχανισμούς κίνησης αυτού του πολιτικο-οικονομικού συστήματος που ζούμε. Καπιταλισμός λέγεται και ζούμε την εξέλιξη του από τον καπιταλισμό των ανισοτήτων της παραγωγής, στην απέλπιδα προσπάθεια διάσωσης των αδιεξόδων του μέσω του στραγγαλισμού και ολοκληρωτικής διαστροφής της κοινωνίας σε αυτό που σχηματικά και περιεκτικά ονομάζουμε ΝΤΠ. Καπιταλισμός λέγεται φίλτατοι! Καπιταλιστές είναι η ΕΕ, η ΗΠΑ, οι ελίτ, αυτοί που σας στραγγίζουν, σας απολύουν, σας επιβάλλονται, σας λένε ότι αύριο θα τρώτε έντομα και δεν θα έχετε τίποτα. Καπιταλιστές είναι σκληροί ακόμα κι αυτοί που εσείς τους λέτε "μασώνους", "σατανιστές", "παιδόφιλους", κι ότι άλλο κατέβει στην κούτρα του κάθε απολιτίκ ακροδεξιού που νομίζει πως δεν είναι το πάθος για χρήμα και εξουσία το κίνητρο, αλλά ο .. όρκος στο Σατανά και η δίψα για "αδρενόχρωμα".
Αν βλέπετε ένα νόμισμα με δύο όψεις, αυτό είναι ο καπιταλισμός και το πνευματικό παιδί του, ο ναζισμός Το άλλοτε γιουσουφάκι και άλλοτε ντόπερμαν που αναλαμβάνει να δράσει στην κοινωνία, όταν οι λαοί αντιδρούν και διακινδυνεύονται τα ιερά και όσια του κλεπτοκρατικού συστήματος, του μπαμπά καπιταλισμού. Αυτού του συστήματος που έπλασαν οι Ροκφέλερ του κοσμου τούτου. Που κατέκλεψαν τον πλούτο της Γης, τον μοίρασαν μεταξύ τους και άφησαν στην πλέμπα ενσωματωμένους ποιητές, λόγιους "φαναριώτες" διανοούμενους, αρχιερείς πλουμιστούς και μπολικη ακροδεξιά μυστικιστική και αποκρυφιστική μπουρδολογία για να χαζεύει αυτή η πλέμπα όσο δεν είχαν επινηθεί ακόμα τα metaverse και η εικονική πραγματικότητα ή δεν είχαν εξαγοράσει όλα τα Μέσα Προπαγάνδας. Οι ίδιοι ακριβώς που αφού χρηματοδότησαν και ανέδειξαν τον Αδόλφο, φρόντισαν να μαζέψουν και να στεγάσουν όλα τα πρωτοπαλίκαρα του όταν ο κόκκινος στρατός τους πάτησε στο κεφάλι, χαρίζοντας την ελευθερία σε όλη την Ευρώπη.
Κουμμουνισμός και Ναζισμός ίδιο νόμισμα διαφορετικές όψεις. Απολυταρχία και σκλαβοποίηση των μαζών. Το απόλυτο ήσαν και παραμένει φθονερό. Οι Ελληνική ψυχή και παιδεία βασιζόταν γύρω από τον άνθρωπο. Οι αξίες του ανθρώπου σε συνάρτηση με την δημιουργία και το περιβάλλον είχαν μια αρμονία και σεβασμό. Παρελθοντικός χρόνος για την πλειονότητα όμως. Ηθελημένα απεμπόλησαν τους συνεκτικούς δεσμούς και την παιδεία του να είσαι Άνθρωπος. Διότι, το να κινείσαι στα δύο πόδια δεν συνεπάγεται και να έχεις τις ιδιότητες του ανθρώπου. Για να φέρουν το Χάος. Οι άνθρωποι πλέον δεν είναι ενήλικες. Αλλά ευνουχισμένες και βασανισμένες ψυχές που αρνούνται να μεγαλώσουν. Να έχουν βούληση και να πάρουν ευθύνες. Σε συνδυασμό με την απεμπόληση κάθε ανθρωποκεντρικής αξίας. Τους καθιστούν "όπλα" ποδηγέτησης και διάλυσης της κοινωνίας. Ο πολιτικός νους, η αγάπη για τον Χώρο/α, η προστασία του εαυτού και κατ επεκτασην κάθε προστατευμένου μέλους, έχει εκλείψει στους περισσότερους. Σε άλλες εποχές θα τους είχαν πάρει με τις πέτρες, όταν θα έβλεπαν τον βιασμό και τα εγκλήματα που διαπράττονται σε αυτό το Έθνος και στα συμφέροντα αυτής της Χώρας. Το Θηρίο θα βγει έξω όταν χάνονται οι αξίες και τα στοπ που το συγκρατούν. Ο καθημερινός κοινωνικός κανιβαλισμός και τυμβωρυχισμός ειναι σύνηθες φαινόμενο. Φροντίζουν τα μέσα μαζικής εξαπάτησης παρα πολλά χρόνια τώρα για να καταστρέφουν κάθε ίχνος ανθρωπιάς στις ψυχές και στην νόηση των Ελλήνων. Η απάντηση όπως πολύ καλά λέγεται στο υπέροχο κείμενο του κ. Βαθιώτη είναι το Μαζί. Η ομοψυχία, η ένωση μας ως κοινωνία.
Σ. Μυριβήλης: «Το απομονωμένο άτομο αισθάνεται μέσα του τη δύναμη της ομοιογένειας του συνόλου».
Σχόλιον: Αὐτό τό γνωρίζουν πολύ καλά οἱ Σατανισταί τῆς ΝΤΠ, γι' αὐτό ἀναμιγνύουν τούς λαούς μέ ἑκατομμύρια λαθρομεταναστῶν, οὕτως ὥστε νά χαθῇ ἡ ὡς ἄνω δύναμις, νά ἐκλείψουν παντελῶς οἱ ἀντιστάσεις στά Σατανικά των σχέδια καί νά γίνῃ ὅλος ὁ κόσμος μία ἄμορφος (πνευματικῶς) μᾶζα, χωρίς ταυτότητα, χωρίς ἰδανικά, χωρίς ἱστορίαν καί χωρίς Πίστιν εἰς τόν Τριαδικόν Θεόν, ἄρα εὐκόλως διαχειρίσιμος ὑπ' αὐτῶν. Αὐτοί προχωροῦν ἀκαθέκτως. Τό ἑπόμενος βῆμα ἡ ἠλεκτρονική σκλαβιά (βλ. τό χθεσινόν ἄρθρον μου: https://orthodox-voice.blogspot.com/2022/07/blog-post_59.html ).
<<Κάθε φορά που μια μεγάλη χαρά ή μια θλίψη έρχεται να συνταράξη ώς τις Εθνικές του ρίζες ένα λαό, τα άτομα που τον αποτελούν αισθάνονται τη βιολογική ανάγκη να συμπλησιαστούν και να συνειδητοποιήσουν όσο περισσότερο μπορούν την ομαδική τους αλληλεγγύη. Το ίδιο γίνεται όταν ένας μεγάλος κίνδυνος σταθεί πάνω από το Εθνικό σύνολο. Τότε κάθε άτομο υπακούει σε μια μυστική, κεντρομόλο δύναμη, που το σπρώχνει να συσπειρωθή γύρω στην κοινή, την παλιά και αγαπημένη εθνική εστία. Το αποτέλεσμα είναι θαυμαστό. Το απομονωμένο άτομο αισθάνεται μέσα του τη δύναμη της ομοιογένειας του συνόλου, ο καθένας γίνεται η συνισταμένη όλων των συγκλινουσών θελήσεων. Μπορεί τώρα πια να δεχτεί κατάστηθα όλη τη χαρά και όλη τη θλίψη της ομάδας. Μπορεί ο καθένας να αντικρύσει τη φοβέρα του κινδύνου με όλη την τρομερή δύναμη των ενωμένων συνειδήσεων>>.........YΠΕΡΟΧΟ ΚΕΙΜΕΝΟ,,ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΘΑ ΣΤΑΘΩ ΜΟΝΟ ΕΔΩ,,ΔΙΟΤΙ ΛΙΓΟ ΩΣ ΠΟΛΥ ΤΑ ΤΕΡΤΙΠΙΑ ΤΟΥ ΔΙΟΑΒΟΛΟΥ ΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ,,ΑΝ ΟΧΙ ΟΛΑ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ,,,<,ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ>..Ο,,ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΛΕΕΙ ΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΥΤΟ ΑΠΟ ΤΟ ΟΛΟ ΚΕΙΜΕΝΟ,, ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ,,ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΚΗΤΗ <<Πάτερ άγιε, τήρησον αυτούς εν τω ονόματί σου, ω δέδωκάς μοι, ίνα ώσιν εν καθώς ημείς. 21 ίνα πάντες εν ώσι, καθώς συ, πάτερ, εν εμοί καγώ εν σοι, ίνα και αυτοί εν ημίν εν ώσιν, ίνα ο κόσμος πιστεύση ότι συ με απέστειλας.
23 εγώ εν αυτοίς και συ εν εμοί, ίνα ώσι τετελειωμένοι εις εν, και ίνα γινώσκη ο κόσμος ότι συ με απέστειλας και ηγάπησας αυτούς καθώς εμέ ηγάπησας. 24 πάτερ, ούς δέδωκάς μοι, θέλω ίνα όπου ειμί εγώ κακείνοι ώσι μετ᾿ εμού, ίνα θεωρώσι την δόξαν την εμήν ην δέδωκάς μοι, ότι ηγάπησάς με προ καταβολής κόσμου». (Ιω. 17, 11, 21, 23 – 24)
Ένα είναι το ζητούμενο στη ζωή μας, η αγάπη, η λατρεία στον Χριστό και η αγάπη στους συνανθρώπους μας. Να είμαστε όλοι ένα με κεφαλή τον Χριστό. Έτσι μόνο θ΄αποκτήσουμε την χάρι, τον ουρανό, την αιώνια ζωή.
Η αγάπη προς τον αδελφό καλλιεργεί την αγάπη προς τον Θεό. Είμαστε ευτυχισμένοι, όταν αγαπήσουμε όλους τους ανθρώπους μυστικά. Θα νιώθουμε τότε ότι όλοι μας αγαπούν. Κανείς δεν μπορεί να φτάσει στον Θεό, αν δεν περάσει απ΄τους ανθρώπους. Γιατί, «ο μη αγαπών τον αδελφόν αυτού, ον εώρακε, τον Θεόν, ον ούχ εώρακε, πώς δύναται αγαπάν;» Ν΄αγαπάμε, να θυσιαζόμαστε για όλους ανιδιοτελώς, χωρίς να ζητάμε ανταπόδοση. Τότε ισορροπεί ο άνθρωπος. Μια αγάπη που ζητάει ανταπόδοση είναι ιδιοτελής. Δεν είναι γνήσια, καθαρή, ακραιφνής.
Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης_ Порфирий (Баирактарис )Кавсокаливит_ St Porphyrios (Bairaktaris) the Kapsokalyvite_Να τους αγαπάτε και να τους συμπονάτε όλους. «Και είτε πάσχει εν μέλος, συμπάσχει πάντα τα μέλη• υμείς δε εστε μέλη Χριστού και μέλη εκ μέρους» (Α’ Κορ. 12, 26-27). Αυτό είναι Εκκλησία: εγώ, εσύ, αυτός, ο άλλος, να αισθανόμαστε ότι είμαστε μέλη Χριστού, ότι είμαστε ένα. Η φιλαυτία είναι εγωισμός. Να μη ζητάμε, “εγώ να σταθώ, εγώ να πάω στον Παράδεισο”, αλλά να νιώθουμε για όλους αυτή την αγάπη. Καταλάβατε; Αυτό είναι ταπείνωση.
Έτσι, αν ζούμε ενωμένοι, θα είμαστε μακάριοι, θα ζούμε στον Παράδεισο. Ο κάθε διπλανός μας, ο κάθε πλησίον μας είναι «σάρξ εκ της σαρκός μας». Μπορώ ν΄αδιαφορήσω γι΄αυτόν, μπορώ να τον πικράνω, μπορώ να τον μισήσω; Αυτό είναι το μεγαλύτερο μυστήριο της Εκκλησίας μας. Να γίνουμε όλοι ένα εν Θεώ. Αν αυτό κάνουμε, γινόμαστε δικοί Του. Τίποτε καλύτερο δεν υπάρχει απ΄αυτή την ενότητα. Αυτό είναι η Εκκλησία. Αυτό είναι η Ορθοδοξία. Αυτό είναι ο Παράδεισος.
Ας διαβάσουμε απ΄τον Ευαγγελιστή Ιωάννη την Αρχιερατική Προσευχή. Προσέξτε τους στίχους: «ίνα ώσιν εν, καθώς ημείς… ίνα πάντες εν ώσι, καθώς συ, Πάτερ, εν εμοί καγώ εν σοι… ίνα ώσιν εν, καθώς ημείς εν εσμέν… ίνα ώσι τετελειωμένοι εις εν… ίνα όπου ειμί εγώ κακείνοι ώσι μετ’ εμού».
Βλέπετε; Το λέει και το ξαναλέει. Τονίζει την ενότητα. Να είμαστε όλοι ένα, ένα με κεφαλή τον Χριστό! Όπως ένας είναι ο Χριστός με τον Πατέρα και τον Υιό. Εδώ κρύβεται το μεγαλύτερο βάθος του μυστηρίου της Εκκλησίας μας. Καμία θρησκεία δεν λέει κάτι τέτοιο. Κανείς δεν ζητάει αυτή τη λεπτότητα που ζητάει ο Χριστός, να γίνουμε όλοι ένα συν Χριστώ. Εκεί βρίσκεται το πλήρωμα. Σ΄αυτή την ενότητα, σ΄αυτή την αγάπη, την εν Χριστώ. Καμία διάσπαση εκεί δεν χωράει, κανείς φόβος. Ούτε θάνατος, ούτε διάβολος, ούτε κόλαση. Μόνο αγάπη, χαρά, ειρήνη, λατρεία Θεού. Μπορείς να φτάσεις να λες τότε με τον Απόστολο Παύλο: «Ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός»......ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩ, ΜΕ ΜΙΑ ΠΙΟ ΑΠΛΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ, ΛΕΕΙ ΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΠΟΥ ΣΗΜΕΙΩΣΑ, ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΤΟΥΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ.....
Ο Γερμανός συγγραφέας Hans Fallada στο βιβλίο του ''Ξένος στη χώρα μου'' (Ημερολόγιο φυλακής 1944, μτφ. Σίσσυ Παπαδάκη) αναφέρεται στην εκστρατεία του 1933 <<κινητοποίηση κατά του αντιγερμανικού πνεύματος>> στο πλαίσιο της οποίας παραδόθηκαν στις φλόγες δεκάδες χιλιάδες έργα <<μισητών>> συγγραφέων από φοιτητές, καθηγητές πανεπιστημίων και εθνικοσοσιαλιστικές οργανώσεις. Αναφέρει πως οι ναζί δήμιοι, το επίπεδο λογοτεχνικής παιδείας που διέθεταν ήταν άθλιο, όπως και γενικότερα το επίπεδο της παιδείας τους και πως σιχαινόταν την βία στην οποία προσέφευγαν διαρκώς, τη βλακεία και την αμορφωσιά τους! Οπότε βλέπουμε ότι το σχολείο και η παιδεία γενικότερα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση του ανθρώπου μεγαλώνοντας και γι αυτό το λόγο εδώ και πολλά χρόνια μαζί με την θρησκεία, την οικογένεια και την πατρίδα το έχουν υποβαθμίσει και προσπαθούν όλες αυτές τις σημαντικές αξίες να τις καταστρέψουν. Δυστυχώς οι περισσότεροι πολιτικοί, κληρικοί, ακαδημαϊκοί κ.λπ. σήμερα φαίνεται πως στην πραγματικότητα το επάγγελμα τους έγκειται στο να φανούν αρεστοί σ'αυτούς που τους δίνουν δουλειά προσέχοντας μην κάνουν κανένα στραβοπάτημα και προκαλέσουν την δυσαρέσκεια των αφεντικών της εξουσίας, η οποία δεν θα διστάσσει να τους ξεφορτωθεί όταν παρουσιαστεί η ευκαιρία. Έτσι επιβεβαιώνουν ένα παλιό ρητό που λέει: κατά κύρη, κατά δούλο (ιταλ: tale il padrone, tale il servitore)
Μια χαρά τα λέτε στο σημερινό σας άρθρο!
Στοιχισμένοι απόλυτα στο δόγμα της προοδευτικής, χριστιανικής Ευρώπης, αυτής καλέ της δημοκρατικής όχι της άλλης, της ανατολικής! Της Ευρωπαϊκής Ενωσης λέμε, με τον σεβασμό στις διαφορετικότητες, στις μειοψηφίες και στις αποκλίσεις. Αυτής που έχει ξεκοιλιάσει την Ιστορία για να μας πει ότι "ναζισμός και κομμουνισμός το ίδιο πράγμα" και να αγκαλιάσει τις χώρες και τις πολιτικές που με λύσσα προωθούν αυτό το δόγμα. Τις χώρες σαν την Λετονία, την Εσθονία, την Πολωνία ή την Ουκρανία όπου - κοίτα να δεις σύμπτωση - εφαρμόζουν φασιστικούς διαχωρισμούς και λογοκρισία, παραχάραξη και πολιτικές μίσους, αλλά η ΕΕ το μόνο που καταγγέλει είναι ο .. "κομμουνισμός". Ούτε καν τον ναζισμό εκεί!
Μ' αυτούς στοιχηθήκατε, είτε το έχετε αντιληφθεί είτε όχι.
Δυστυχώς, οι απολίτικοι άνθρωποι, οι μεταφυσικά μόνο κινούμενοι και ευαισθητοποιούμενοι, οι χτεσινοί "αμνοί" και σημερινοί κλαψουρίζοντες όταν η απληστία της εξουσίας και του κεφαλαίου έφτασε να πριονίζει και την δική τους ζωή, οι απέχοντες από την ορθολογική κρίση και παρατήρηση και επαφιέμενοι στις εκ του άμβωνος τραγελαφικές ανέξοδες νουθεσίες, δυσκολεύονται να κατανοήσουν αν όχι την κίνηση, σίγουρα τους μηχανισμούς κίνησης αυτού του πολιτικο-οικονομικού συστήματος που ζούμε. Καπιταλισμός λέγεται και ζούμε την εξέλιξη του από τον καπιταλισμό των ανισοτήτων της παραγωγής, στην απέλπιδα προσπάθεια διάσωσης των αδιεξόδων του μέσω του στραγγαλισμού και ολοκληρωτικής διαστροφής της κοινωνίας σε αυτό που σχηματικά και περιεκτικά ονομάζουμε ΝΤΠ. Καπιταλισμός λέγεται φίλτατοι! Καπιταλιστές είναι η ΕΕ, η ΗΠΑ, οι ελίτ, αυτοί που σας στραγγίζουν, σας απολύουν, σας επιβάλλονται, σας λένε ότι αύριο θα τρώτε έντομα και δεν θα έχετε τίποτα. Καπιταλιστές είναι σκληροί ακόμα κι αυτοί που εσείς τους λέτε "μασώνους", "σατανιστές", "παιδόφιλους", κι ότι άλλο κατέβει στην κούτρα του κάθε απολιτίκ ακροδεξιού που νομίζει πως δεν είναι το πάθος για χρήμα και εξουσία το κίνητρο, αλλά ο .. όρκος στο Σατανά και η δίψα για "αδρενόχρωμα".
Αν βλέπετε ένα νόμισμα με δύο όψεις, αυτό είναι ο καπιταλισμός και το πνευματικό παιδί του, ο ναζισμός Το άλλοτε γιουσουφάκι και άλλοτε ντόπερμαν που αναλαμβάνει να δράσει στην κοινωνία, όταν οι λαοί αντιδρούν και διακινδυνεύονται τα ιερά και όσια του κλεπτοκρατικού συστήματος, του μπαμπά καπιταλισμού. Αυτού του συστήματος που έπλασαν οι Ροκφέλερ του κοσμου τούτου. Που κατέκλεψαν τον πλούτο της Γης, τον μοίρασαν μεταξύ τους και άφησαν στην πλέμπα ενσωματωμένους ποιητές, λόγιους "φαναριώτες" διανοούμενους, αρχιερείς πλουμιστούς και μπολικη ακροδεξιά μυστικιστική και αποκρυφιστική μπουρδολογία για να χαζεύει αυτή η πλέμπα όσο δεν είχαν επινηθεί ακόμα τα metaverse και η εικονική πραγματικότητα ή δεν είχαν εξαγοράσει όλα τα Μέσα Προπαγάνδας. Οι ίδιοι ακριβώς που αφού χρηματοδότησαν και ανέδειξαν τον Αδόλφο, φρόντισαν να μαζέψουν και να στεγάσουν όλα τα πρωτοπαλίκαρα του όταν ο κόκκινος στρατός τους πάτησε στο κεφάλι, χαρίζοντας την ελευθερία σε όλη την Ευρώπη.
Για ξανασκεφτείτε λίγο όλα αυτά...