Όσο λυπηρό είναι να βλέπουμε τον Τσόμσκι να αλλάζει στάση- μπορεί στα 90 του να φοβήθηκε και για τη ζωή του- άλλο τόσο λυπηρό είναι να βλέπουμε δικούς μας ανθρώπους να δέχονται πλήρως το αφήγημα της πλανδημίας και το δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Με αφορμή την ταινία The Experimenter, βιογραφία του ψυχολόγου Στάνλευ Μίλγκραμ, έτυχε να συζητήσουμε, πριν το 2020, πολλές φορές με φίλους που ήταν σκεπτόμενοι, το συμπέρασμα του Πειράματος του Μίλγκραμ οτι οι άνθρωποι έχουν την τάση να υπακούνε τυφλά σε εντολές κάποιων που θεωρούν ανώτερες αυθεντίες, τους ειδικούς θα λέγαμε σήμερα, και αυτή η υπακοή μπορεί να οδηγήσει σε παράλογες πράξεις, και στο βασανισμό των συνανθρώπων τους. Την εποχή της πανδημίας οι ίδιοι φίλοι ζητούσαν λοκντάουν τύπου Κίνας “για να σωθούμε” και έχουν δεχτεί οτι το εμβόλιο είναι ο μόνος τρόπος για να λήξει η πανδημία, αδυνατώντας να καταλάβουν οτι όλο αυτό που ζούμε είναι εφαρμογή του Πειράματος του Μίλγκραμ σε παγκόσμια κλίμακα. (Ποιοί θα ήταν πιο κατάλληλοι για αυθεντίες που θα τους υπάκουε όλος ο παγκόσμιος πληθυσμός ανεξάρτητα απο πολιτικές και άλλες πεποιθήσεις αν όχι οι γιατροί ;) Ας ελπίσουμε οτι, ποτέ δεν είναι αργά.
Στη Σχολή Οικονομικών Επιστημών, όπου διδάσκεται το μάθημα της Δημόσιας Διοίκησης, στο ερώτημα πώς εξυγιαίνεται ένας δημόσιος οργανισμός, μου έκανε εντύπωση η απάντηση που έδωσε ένας καθηγητής: " η εξυγίανσή του επιτυγχάνεται μέσω ιδιωτικοποίησης".
Σε μια αντίστροφη αντιστοίχιση, αυτό που ζούμε στις μέρες μας είναι η εξυγίανση του ίδιου του σώματός μας μέσω δημόσιας διάθεσής του και η διαχείριση του από μια κρατικοδίαιτη επιτροπή που απολαμβάνει το ακαταδίωκτο.
Η μετατόπιση ενός προβλήματος σε μια άλλη πλατφόρμα ή σε άλλο πλαίσιο, για να προσδιοριστεί η επίλυσή του, θυμίζει την τακτική που εφαρμόζεται, όταν οι φυσικοί υπολογίζουν την ελεύθερη πτώση σε κενό αέρος.
Πολύ σωστά επισημάνετε το δόγμα "ΤΙΝΑ" που προωθείται από τους εκπροσώπους της παγκόσμιας δικτατορίας οι οποίοι χειραγωγούν τις πεποιθήσεις μας ανάλογα με τα συμφέροντά τους, οι οποίοι προτείνουν λύσεις σε προβλήματα που επιλύονται στον κόσμο του κενού, οι οποίοι λειτουργούν ως καμαριέρες ξενώνα με προκρούστειες κλίνες για να φιλοξενηθούν συνειδήσεις που δεν ταυτίζονται με τα μέτρα τους, οι οποίοι κρατούν το ανθρώπινο κύτταρο ως ένα άλλο κουτί της Πανδώρας στα δικά τους χέρια.
Ας συλλογιστούμε τα κρυφά νοήματα που περιέχονται στους στίχους που τραγούδησε ο χιλιοτραγουδισμένος Ξυλούρης:
Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι, διάσημοι και μη, απ'όταν ξεκίνησε η ιστορία με την πανδημία έκαναν επική κωλοτούμπα! Άλλα υποστήριζαν στο παρελθόν και μετά βγήκαν να πουν ακριβώς τα αντίθετα, χωρίς καμία ντροπή! Κάποιοι το έκαναν λόγω προσωπικού συμφέροντος και κάποιοι άλλοι επειδή τους μπούκωσαν το στόμα με πακτωλό χρημάτων προτίμησαν να το κρατήσουν κλειστό. Ίσως αυτό ισχύει και στην περίπτωση του Τσόμσκι ή μπορεί το γήρας να επηρρέασε τελικά το μυαλό του. Δεν ξέρω στα 93 του πόσο ακόμα νομίζει ότι θα ζήσει, εκτός κι αν ανακάλυψε ξαφνικά την φιλοσοφική λίθο (lapis philosophorum).
Όσο λυπηρό είναι να βλέπουμε τον Τσόμσκι να αλλάζει στάση- μπορεί στα 90 του να φοβήθηκε και για τη ζωή του- άλλο τόσο λυπηρό είναι να βλέπουμε δικούς μας ανθρώπους να δέχονται πλήρως το αφήγημα της πλανδημίας και το δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Με αφορμή την ταινία The Experimenter, βιογραφία του ψυχολόγου Στάνλευ Μίλγκραμ, έτυχε να συζητήσουμε, πριν το 2020, πολλές φορές με φίλους που ήταν σκεπτόμενοι, το συμπέρασμα του Πειράματος του Μίλγκραμ οτι οι άνθρωποι έχουν την τάση να υπακούνε τυφλά σε εντολές κάποιων που θεωρούν ανώτερες αυθεντίες, τους ειδικούς θα λέγαμε σήμερα, και αυτή η υπακοή μπορεί να οδηγήσει σε παράλογες πράξεις, και στο βασανισμό των συνανθρώπων τους. Την εποχή της πανδημίας οι ίδιοι φίλοι ζητούσαν λοκντάουν τύπου Κίνας “για να σωθούμε” και έχουν δεχτεί οτι το εμβόλιο είναι ο μόνος τρόπος για να λήξει η πανδημία, αδυνατώντας να καταλάβουν οτι όλο αυτό που ζούμε είναι εφαρμογή του Πειράματος του Μίλγκραμ σε παγκόσμια κλίμακα. (Ποιοί θα ήταν πιο κατάλληλοι για αυθεντίες που θα τους υπάκουε όλος ο παγκόσμιος πληθυσμός ανεξάρτητα απο πολιτικές και άλλες πεποιθήσεις αν όχι οι γιατροί ;) Ας ελπίσουμε οτι, ποτέ δεν είναι αργά.
Στη Σχολή Οικονομικών Επιστημών, όπου διδάσκεται το μάθημα της Δημόσιας Διοίκησης, στο ερώτημα πώς εξυγιαίνεται ένας δημόσιος οργανισμός, μου έκανε εντύπωση η απάντηση που έδωσε ένας καθηγητής: " η εξυγίανσή του επιτυγχάνεται μέσω ιδιωτικοποίησης".
Σε μια αντίστροφη αντιστοίχιση, αυτό που ζούμε στις μέρες μας είναι η εξυγίανση του ίδιου του σώματός μας μέσω δημόσιας διάθεσής του και η διαχείριση του από μια κρατικοδίαιτη επιτροπή που απολαμβάνει το ακαταδίωκτο.
Η μετατόπιση ενός προβλήματος σε μια άλλη πλατφόρμα ή σε άλλο πλαίσιο, για να προσδιοριστεί η επίλυσή του, θυμίζει την τακτική που εφαρμόζεται, όταν οι φυσικοί υπολογίζουν την ελεύθερη πτώση σε κενό αέρος.
Πολύ σωστά επισημάνετε το δόγμα "ΤΙΝΑ" που προωθείται από τους εκπροσώπους της παγκόσμιας δικτατορίας οι οποίοι χειραγωγούν τις πεποιθήσεις μας ανάλογα με τα συμφέροντά τους, οι οποίοι προτείνουν λύσεις σε προβλήματα που επιλύονται στον κόσμο του κενού, οι οποίοι λειτουργούν ως καμαριέρες ξενώνα με προκρούστειες κλίνες για να φιλοξενηθούν συνειδήσεις που δεν ταυτίζονται με τα μέτρα τους, οι οποίοι κρατούν το ανθρώπινο κύτταρο ως ένα άλλο κουτί της Πανδώρας στα δικά τους χέρια.
Ας συλλογιστούμε τα κρυφά νοήματα που περιέχονται στους στίχους που τραγούδησε ο χιλιοτραγουδισμένος Ξυλούρης:
"Στου βούρκου μέσα τα νερά
ποια γλώσσα μου μιλάνε
αυτοί που μου ζητάνε
να κόψω τα φτερά;"
Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι, διάσημοι και μη, απ'όταν ξεκίνησε η ιστορία με την πανδημία έκαναν επική κωλοτούμπα! Άλλα υποστήριζαν στο παρελθόν και μετά βγήκαν να πουν ακριβώς τα αντίθετα, χωρίς καμία ντροπή! Κάποιοι το έκαναν λόγω προσωπικού συμφέροντος και κάποιοι άλλοι επειδή τους μπούκωσαν το στόμα με πακτωλό χρημάτων προτίμησαν να το κρατήσουν κλειστό. Ίσως αυτό ισχύει και στην περίπτωση του Τσόμσκι ή μπορεί το γήρας να επηρρέασε τελικά το μυαλό του. Δεν ξέρω στα 93 του πόσο ακόμα νομίζει ότι θα ζήσει, εκτός κι αν ανακάλυψε ξαφνικά την φιλοσοφική λίθο (lapis philosophorum).