Εξαιρετικό άρθρο, για ακόμα μια φορά κύριε καθηγητά. Χάνουν (για την ακρίβεια: αστοχούν πλήρως σε ό,τι έχει να κάνει με) την ουσία, και εμμένουν στη λεπτομέρεια. Πραγματικά, δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι ακόμα και με τη χρήση απλών γλωσσικών όρων, μπορεί να στοχεύουν στο να διχάσουν τον λαό. Από την άλλη πάλι πλευρά, καλώς έχουμε διχαστεί νομίζω, σε χριστιανούς και σε αντίθεους γιατί κάθε πλευρά έχει διαφορετικά ζητούμενα, και διαφορετική νοοτροπία, πολλές φορές μάλιστα είναι και επικίνδυνο να ζουν μαζί πρόβατα και λύκοι. Υπάρχει και μια τριτη κατηγορία που αναδείχθηκε, οι τυπολάτρες (χλιαροί) χριστιανοί, και που με τα μέτρα αυτά, πήγαν με την πλευρά των αντίθεων. Αυτό ήταν και είναι σοκαριστικό και βαθιά λυπηρό, αλλά τελικά νομίζω μας χρειαζόταν, για να φοβηθούμε, να ξυπνσουμε και να αναθερμανθεί η πίστη μας, αλλά (κυρίως) για να καταλάβουμε ότι ο οικουμενισμός (παναίρεση της πανθρησκειας) έχει στρατοπεδευσει από το 2016 σε όλες τις επισημες εκκλησίες. Με άλλα λόγια, δεν μπορεί κανείς να περιμένει τη γλώσσα της αλήθειας, από ποιμένες που εκπροσωπούν μια εκκλησία που έχει προδώσει τον Θεό. Μόνο λίγοι αποτειχισμένοι ιερείς μας έχουν μείνει σημερα, που και πάλι προσωπικά δεν εμπιστεύομαι ακόμα, γιατί δεν ξέρω κατά πόσον είναι καλό όσοι δέχονται ανθρώπους που έχουν υποβληθεί σε τεστ με το σήμα του κτήνους πάνω, από τη στιγμή που τεστ και μπόλι είναι ισοδύναμα (ας θυμηθούμε ότι στην Ιερά Αποκάλυψη, δεν γράφει πουθενά ότι το χαραγμα θα γίνεται μόνο στο χέρι, αλλά έχει το "ή" διαζευκτικό: "ή στο χέρι ή στο μέτωπο", και ξανά: "το χάραγμα, το όνομα του θηρίου ή τον αριθμό του ονόματος αυτού", που θα πει -κατά την ταπεινή μου γνώμη- πως στα εσχατα ίσως υπάρχει επιλογή στον τρόπο του χαράγματος). Ισως πάλι να κάνω και λάθος, δεν ξέρω. Φοβάται κανείς σήμερα να εμπιστευθεί με βεβαιότητα πως κάπου εκπροσωπείται η αλήθεια του Χριστού. Στραφήκαμε έτσι στην προσευχή στο σπίτι, στα παλιά βιβλία των Αγίων, και στην Αγία Γραφή, και ίσως κάποια στιγμή στην πορεία ξεκαθαρίσει το τοπίο, δεν ξέρω τι άλλο να πω. Σε ό,τι αφορά και πάλι τη χρήση της γλώσσας, ας θυμηθούμε την κυριαρχία σχεδόν των αγγλικών ως επισημη γλώσσα στα περισσότερα επισημα έγγραφα, πινακίδες κτλ. καθώς και τα greeklish (που καθιερώθηκαν με τα social media κυρίως) και ας αναρωτηθούμε μήπως κι αυτά είχαν σκοπό να αλλοιώσουν την ελληνική μας φωνή. Ευχαριστούμε θερμά, και εύχομαι η Παναγιά να σας σκεπάζει πάντα για τις αλήθειες που εκφράζετε.
Ουρανομήκεις ανοησίες ενός αθλίου καί ελεεινού αντιχρίστου, βραχίονος τού υγειοφασιστικού καθεστώτος,περιβεβλημένου τό ράσο προκειμένου νά παραπλανά τούς αφελείς καί χλιαρούς Χριστιανούς.Δυό λέξεις που στοχεύουν στήν καρδιά τού γεγονότος (εκφράζοντάς το μέ τρόπο λιτό καί ευθύβολο) που είναι ουσιαστικώς η ίδια η Παναγία! Ο τονισμός μάλιστα τής δευτέρας λέξεως στήν λήγουσα αποδίδει μέ αρχοντιά τήν λαϊκή ευσέβεια που απορρέει από αυτήν τήν ευχή.
Ευχαριστούμε εκ βάθους καρδίας για τον διαφωτιστικό και τεκμηριωμένο λόγο σας!!! Σε έναν κόσμο που βαδίζει σταθερά από την παρανόηση στην παρεξήγηση και τα συναφή σύνθετα του παρα( παράνοια, παραλογισμός...) αποτελείτε την φωνή της λογικής.
Συγγνώμη αλλά επί του θέματος τώρα. Οι δάσκαλοι μας μάθαιναν στα αμφιθέατρα, αν δεν απατώμαι, ότι εκτός της λειτουργικής διάστασης η γλώσσα διαθέτει την βιωματική της διάσταση, γεγονός που αποτελεί θεμελιώδη δυσκολία στην κατάκτησή της. Αν χάσαμε κι αυτό το βίωμα, που αποτυπώνεται ξεκάθαρα στην καθημερινή γλώσσα και απλά ζούμε και δεν βιώνουμε είμαστε άξιοι των επιλογών μας.
......<< Η γλώσσα ως ζωντανός οργανισμός, ιδίως όταν χρησιμοποιείται στον προφορικό λόγο, καθορίζεται όχι μόνο από την ανάγκη της σαφήνειας-ακρίβειας αλλά και από την ανάγκη της οικονομίας.>> << Προφανώς, η ανέμπνευστη ανάρτηση του Υπουργού Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κυρ. Πιερρακάκη με την πληκτική και προπάντων χριστιανικά άχρωμη, άοσμη και άγευστη ευχή «Καλό Δεκαπενταύγουστο. Ευχές για υγεία και ευτυχία!», η οποία συνοδεύθηκε από μια καρικατούρα καμπαναριού χωρίς Σταυρό, ήταν, κατά την γλωσσική και θεολογική θεώρηση του Μητροπολίτη, άμεμπτη!>>......
..... έλεγε ο Αντισθένης, «αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις»....
........ αποσπάσματα από ένα σχετικώς άγνωστο κείμενο, του Σέρβου Βασιλιά Στεφάνου Νεμάνια προς τον γιο του, στο οποίο περιγράφει την σπουδαιότητα της διατήρησης της εθνικής γλώσσας αναλλοίωτης. Θα δείτε στοιχεία που έχουν απόλυτη σχέση με την σημερινή ελληνική πραγματικότητα. Ένα κείμενο ιστορικό αλλά και συνάμα διδακτικό, https://www.voria.gr/index.php/article/an-thelis-na-chathi-enas-laos-sterise-tou-tin-glossa-tou........
Γράφει λοιπό ο Νεμάνια:
Πρόσεξε, αγαπητό μου τέκνο, τη γλώσσα όπως την πατρίδα σου. Μια λέξη μπορεί να χαθεί, όπως μια πόλη, όπως η χώρα, όπως η ψυχή. Τι γίνεται όμως όταν ο λαός χάνει τη γλώσσα, τη χώρα, την ψυχή του;
Μην πιάνεις ξένη λέξη στο στόμα σου. Αν πιάσεις ξένη λέξη στο στόμα σου, να ξέρεις ότι δεν την κατέκτησες, αλλά ότι αποξενώθηκες από τον εαυτό σου. Καλύτερα είναι για σένα να χάσεις τη μεγαλύτερη και την ισχυρότερη πόλη της χώρας σου, παρά την πιο μικρή και την πιο άγνωστη λέξη της γλώσσας σου.
<<<Οι χώρες και τα κράτη δεν κατακτιώνται μόνο με τα σπαθιά, αλλά και με τις γλώσσες. Να ξέρεις ότι ο εχθρός σ’ έχει τόσο περισσότερο κυριεύσει και κατακτήσει, όσο σού έχει σβήσει τις λέξεις και τις έχει εξαφανίσει. Ένας λαός που έχει χάσει τις λέξεις του, παύει να είναι λαός.>>>
Υπάρχει, τέκνο μου, μια αρρώστια που ενσκύπτει στη γλώσσα, όπως μια επιδημία στο σώμα. Θυμάμαι τέτοιες επιδημίες και εφιάλτες της γλώσσας. Αυτό συμβαίνει συχνότατα στα χείλη του λαού, στις επαφές ενός λαού μ’ έναν άλλον, εκεί όπου η γλώσσα ενός λαού σβήνει εξ αιτίας της γλώσσας ενός άλλου λαού. Δύο λαοί, αγαπημένε μου, μπορούν να υπάρχουν και να ζουν εν ειρήνη. Δύο γλώσσες όμως δεν μπορούν ποτέ να ειρηνεύσουν. Δύο λαοί μπορούν να ζήσουν με τη μεγαλύτερη ειρήνη και αγάπη, αλλά οι γλώσσες τους μόνο να μάχονται μεταξύ τους μπορούν.
Όποτε δύο γλώσσες συναντιώνται και αναμειγνύονται, είναι σαν δυο στρατοί σε μάχη ζωής και θανάτου. Όσο σ’ αυτήν τη μάχη ακούγεται και η μία και η άλλη γλώσσα, η μάχη είναι ισόπαλη. Όταν αρχίζει όλο και περισσότερο και όλο πιο δυνατά ν’ ακούγεται μία από τις δύο, αυτή θα υπερισχύσει. Τελικά ακούγεται μόνο μία. Η μάχη έχει ολoκληρωθεί. Έχει εξαφανιστεί μια γλώσσα, έχει εξαφανιστεί ένας λαός. .<<πας ο ερχομενος προς με και ακουων μου των λογων και ποιων αυτους υποδειξω υμιν τινι εστιν ομοιος....ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 6,,,47,,, .33 η ποιησατε το δενδρον καλον και τον καρπον αυτου καλον η ποιησατε το δενδρον σαπρον και τον καρπον αυτου σαπρον εκ γαρ του καρπου το δενδρον γινωσκεται
34 γεννηματα εχιδνων πως δυνασθε αγαθα λαλειν πονηροι οντες εκ γαρ του περισσευματος της καρδιας το στομα λαλει
35 ο αγαθος ανθρωπος εκ του αγαθου θησαυρου της καρδιας εκβαλλει τα αγαθα και ο πονηρος ανθρωπος εκ του πονηρου θησαυρου εκβαλλει πονηρα
36 λεγω δε υμιν οτι παν ρημα αργον ο εαν λαλησωσιν οι ανθρωποι αποδωσουσιν περι αυτου λογον εν ημερα κρισεως
37 εκ γαρ των λογων σου δικαιωθηση και εκ των λογων σου καταδικασθηση ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 12:33-37
Με όσα λέγει και εκφράζει με τη γλώσσα του ο άνθρωπος φανερώνει τις εσωτερικές του διαθέσεις, τις αρχές του, τον χαρακτήρα του, ολόκληρο τον ψυχικό του κόσμο. Και αν θελήσει προς στιγμή να υποκριθεί και να δείξει άλλη εικόνα του εαυτού του, έπειτα όμως θα έλθουν τα πράγματα για να φανερώσουν την πραγματική του ποιότητα.....ΟΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΚΥΡΙΕ ΒΑΘΙΩΤΗ ΜΟΝΟΣ ΣΑΣ ΕΧΕΤΕ ΔΩΣΕΙ ΟΟΛΑ ΤΑ ΠΡΕΠΟΝΤΑ ΣΧΟΛΙΑ....ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ,,,,, ΜΟΥ ΕΙΠΕ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΟΣΧΗΜΗ ΜΟΝΑΧΗ,,,,ΟΤΙ ΟΣΟ <<ΒΑΘΑΙΝΕΤΕ>> ΣΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΣΑΣ,,,ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΤΕΛΕΙΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ.....ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ,,,,ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΛΥΥ.....ΑΠΛΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ,,,,ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΔΙΕΛΘΕΙ ΔΙΑ ΠΥΡΟΣ ΚΑΙ ΥΔΑΤΟΣ....ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ...ΚΑΛΗ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
Τελικά, ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΗΘΗ, χρειάζονται διαρκώς πλέον ανάλυση, και ανάλυση και ανάλυση. Ας είστε καλά κ.Βαθιώτη, που νας δίνετε ερείσματα αποστομωτικά γιατί με τέτοια ομοβροντία πλανεμένων ιεραρχών, αναρωτιόμαστε μπας και χάσαμε και το ολίγον νευρωνοσυναπτικό δίκτυο που μας απέμεινε. ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΣΑΣ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΚΟΛΑΦΟ ΣΤΗΝ ΠΡΟΚΥΨΑΣΑ ΟΨΙΜΩΣ ΝΕΑ " ΔΙΑΘΕΣΗ", ΤΟΥ ΤΡΑΜΠΑΛΊΖΟΝΤΟΣ ΙΕΡΑΡΧΗ.
Με τον διχασμό, μια εκ των προσφιλών τακτικών του άρχοντα του σκότους, φρόντισε να "ράνει" ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου τους πιστούς που συγκεντρώθηκαν να τιμήσουν την Κοίμηση της δεδοξασμένης μας Αγίας Μητέρας. Κι αν αναλυθεί περαιτέρω η επιλογή του κηρύγματος του, ευρίσκεται πολλαπλώς άστοχος... σε σημείο αρκούντως σκανδαλιστικό. Καταρχήν η τυπολατρεία ή η απόκλιση αυτής μας απομακρύνει από την ουσία. Και η ουσία μια μέρα όπως ο Δεκαπενταύγουστος, είναι η υπενθύμιση του προσώπου που εορτάζεται και που συνέβαλε (κι ακόμα συμβάλλει) τα μέγιστα στις ζωές μας με εμφανή ή και αφανή τρόπο. Η ουσία θα είναι πάντα το ζητούμενο για έναν ιερέα που τιμάει την θέση του. Ελέγχεται σε αυτό ο Ναυπάκτου και ευρίσκεται λειψός. Οι πιστοί, στα δύσκολα χρόνια που διάγουμε, δεν θέλουν έναν ακόμα "φέρελπι" πατερναλιστή που τους πατρονάρει ξεκινώντας από την γλώσσα ημών. Άλλωστε ένας ιερέας πρέπει να διακατέχεται από σεμνότητα κι όχι αυταρχικότητα, αλλιώς δεν συσσωρεύει τον κόσμο γύρω του, αλλά τον διασκορπίζει. Αν μη τι άλλο, πάντως, ξεχωρίζει η ήρα από το στάρι. Όλες οι πράξεις και τα λόγια ορισμένων ιερέων πάσης βαθμίδας είναι μια έμμεση ομολογία για το πού κυμαίνονται τα συμφέροντα τους. Οι άστοχες και βαρύγδουπες δηλώσεις περί....γραμματικής ενώ συμβαίνουν μπροστά στα μάτια μας σημεία και τέρατα που θα μπορούσαν να στηλιτευθούν, σίγουρα δεν είναι πρακτική που εκπορεύεται από τον Θεό φωτιζόμενη από αγνές προθέσεις.
Τό ἀπόλυτον παράδειγμα τοῦ γνωστοῦ «ὁ διϋλίζων τόν κώνωπα καί καταπίνων τήν κάμηλον»! Πρῶτον, ἔχει «καταπιεῖ» τήν ἄκρως δαιμονικήν ψευδο-σύνοδον τοῦ Κολυμπαρίου τοῦ 2016. (Νομίζω ὅτι τήν ἐπέκρινεν ἀρχικῶς, ἀλλ' ἐφόσον κοινωνεῖ μέ τούς αἱρετικούς διοργανωτάς της καί μέ ὅσους ὑπέγραψαν τίς δαιμονικές ἀποφάσεις της, εἶναι καί αὐτός συνένοχος, τοὐτέστιν «ἐχθρός τοῦ Θεοῦ», κατά τόν Ἅγιον Θεόδωρον Στουδίτην.) Δεύτερον, ἔχει «καταπιεῖ» τό Οὐκρανικόν σχίσμα (2019), ὅπως βεβαίως καί τό Ἑορτολογικόν σχίσμα (1924), ἀλλά κοινωνεῖ μέ ὅσους ἡνώθησαν μέ τούς παπιστάς μέ τήν ἐπίσημον ἄρσιν τοῦ Σχίσματος τοῦ 1054, πού ἔγινε τήν 7-12-1965. Τρίτον, κοινωνεῖ μέ τούς Οἰκουμενιστάς (=Σατανιστάς) ψευδεπισκόπους, ἄρα εἶναι καί αὐτός «ψευδεπίσκοπος» (ὅρος τοῦ 15ου Κανόνος τῆς ΑΒ' Συνόδου, 861 μ.Χ.). Τέταρτον, μέ αὐτά πού εἶπε κατά τῶν μή «ἐμβολιασθέντων» αὐτοκατακρίνεται ὡς συνυπεύθυνος γιά τό ἐμβολιαστικόν σχίσμα, πού ἐδημιούργησαν οἱ παράγοντες τοῦ διεθνοῦς Σατανισμοῦ, συνεργούντων τῶν Οἰκουμενιστῶν ψευδεπισκόπων (Βαρθολομαίου, Ἱερωνύμου κ.ἄ.). Πέμπτον, ἐφόσον δέν ἀντέδρασεν εἰς τά σατανικά μέτρα πού ἔλαβον οἱ Σατανισταί δῆθεν κατά τῆς «πανδημίας», ἤτοι τό κλείσμον τῶν ἱερῶν ναῶν (ἀκόμη καί τῶν μεγαφώνων, ὥστε νά μήν ἀκούγεται ἡ Θ. Λειτουργία!), ἡ σίγασις τῆς καμπάνας (διότι προφανῶς ὁ κοροναϊός μεταδίδεται διά τοῦ ἤχου της!!!), ἡ ἀπαγόρευσις τῆς Θείας μεταλήψεως, ἡ ἀπαγόρευσις τῆς προσκυνήσεως τῶν ἱερῶν εἰκόνων, ἡ δαιμονική μετάθεσις τοῦ Πάσχα τό 2021 στίς 9 μ.μ. τοῦ Μ. Σαββάτου, ἔτσι ὥστε νά συνεορτασθῇ μετά τῶν Ἰουδαίων, ὅπερ ἀπαγορεύεται αὐστηρῶς (βλ. 7ον Ἀποστολικόν Κανόνα, καθώς καί τόν 89ον τῆς ΣΤ' Οἰκ. Συνόδου), ἡ σύμπλευσίς του, λοιπόν, μέ ὅλα αὐτά δαιμονικά μέτρα τόν καθιστοῦν νεο-εικονομάχον καί Σεργιανιστήν. Ἕκτον, ὁ Βαρθολομαῖος καί ἡ σπεῖρα του διδάσκουν τώρα καί τήν Ἀρειανιστικήν αἵρεσιν, ὅπως ἔχουν ἀποδείξει μέ ἄρθρα των ὁ π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος καί ὁ π. Σεραφείμ Ζήσης, ὁ δέ κ. Ἱερόθεος κοινωνεῖ μέ αὐτούς, καθιστῶν καί πάλιν ἑαυτόν ἐχθρόν τοῦ Θεοῦ καί βεβαίως ἀκοινώνητον, κατά τόν Β' Κανόνα τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Συνόδου! Ἕβδομον ... Συμπέρασμα: Ἄς ἀφήσῃ, λοιπόν, ὁ κ. Ἱερόθεος τίς λεκτικές συνήθειες τοῦ λαοῦ καί ἄς ὀρθώσῃ τό ἀνάστημά του ἐναντίον ὅλων αὐτῶν πού καταστρέφουν συνεχῶς Ὀρθοδοξίαν καί Ἑλλάδα! Ἄς ἀφήσῃ τά φῦλλα καί ἄς πιάσῃ τά μῆλα, κατά τό δή λεγόμενον. Ἔχει αὐτό τό ἀνάστημα;
Εξαιρετικό άρθρο, για ακόμα μια φορά κύριε καθηγητά. Χάνουν (για την ακρίβεια: αστοχούν πλήρως σε ό,τι έχει να κάνει με) την ουσία, και εμμένουν στη λεπτομέρεια. Πραγματικά, δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι ακόμα και με τη χρήση απλών γλωσσικών όρων, μπορεί να στοχεύουν στο να διχάσουν τον λαό. Από την άλλη πάλι πλευρά, καλώς έχουμε διχαστεί νομίζω, σε χριστιανούς και σε αντίθεους γιατί κάθε πλευρά έχει διαφορετικά ζητούμενα, και διαφορετική νοοτροπία, πολλές φορές μάλιστα είναι και επικίνδυνο να ζουν μαζί πρόβατα και λύκοι. Υπάρχει και μια τριτη κατηγορία που αναδείχθηκε, οι τυπολάτρες (χλιαροί) χριστιανοί, και που με τα μέτρα αυτά, πήγαν με την πλευρά των αντίθεων. Αυτό ήταν και είναι σοκαριστικό και βαθιά λυπηρό, αλλά τελικά νομίζω μας χρειαζόταν, για να φοβηθούμε, να ξυπνσουμε και να αναθερμανθεί η πίστη μας, αλλά (κυρίως) για να καταλάβουμε ότι ο οικουμενισμός (παναίρεση της πανθρησκειας) έχει στρατοπεδευσει από το 2016 σε όλες τις επισημες εκκλησίες. Με άλλα λόγια, δεν μπορεί κανείς να περιμένει τη γλώσσα της αλήθειας, από ποιμένες που εκπροσωπούν μια εκκλησία που έχει προδώσει τον Θεό. Μόνο λίγοι αποτειχισμένοι ιερείς μας έχουν μείνει σημερα, που και πάλι προσωπικά δεν εμπιστεύομαι ακόμα, γιατί δεν ξέρω κατά πόσον είναι καλό όσοι δέχονται ανθρώπους που έχουν υποβληθεί σε τεστ με το σήμα του κτήνους πάνω, από τη στιγμή που τεστ και μπόλι είναι ισοδύναμα (ας θυμηθούμε ότι στην Ιερά Αποκάλυψη, δεν γράφει πουθενά ότι το χαραγμα θα γίνεται μόνο στο χέρι, αλλά έχει το "ή" διαζευκτικό: "ή στο χέρι ή στο μέτωπο", και ξανά: "το χάραγμα, το όνομα του θηρίου ή τον αριθμό του ονόματος αυτού", που θα πει -κατά την ταπεινή μου γνώμη- πως στα εσχατα ίσως υπάρχει επιλογή στον τρόπο του χαράγματος). Ισως πάλι να κάνω και λάθος, δεν ξέρω. Φοβάται κανείς σήμερα να εμπιστευθεί με βεβαιότητα πως κάπου εκπροσωπείται η αλήθεια του Χριστού. Στραφήκαμε έτσι στην προσευχή στο σπίτι, στα παλιά βιβλία των Αγίων, και στην Αγία Γραφή, και ίσως κάποια στιγμή στην πορεία ξεκαθαρίσει το τοπίο, δεν ξέρω τι άλλο να πω. Σε ό,τι αφορά και πάλι τη χρήση της γλώσσας, ας θυμηθούμε την κυριαρχία σχεδόν των αγγλικών ως επισημη γλώσσα στα περισσότερα επισημα έγγραφα, πινακίδες κτλ. καθώς και τα greeklish (που καθιερώθηκαν με τα social media κυρίως) και ας αναρωτηθούμε μήπως κι αυτά είχαν σκοπό να αλλοιώσουν την ελληνική μας φωνή. Ευχαριστούμε θερμά, και εύχομαι η Παναγιά να σας σκεπάζει πάντα για τις αλήθειες που εκφράζετε.
Ουρανομήκεις ανοησίες ενός αθλίου καί ελεεινού αντιχρίστου, βραχίονος τού υγειοφασιστικού καθεστώτος,περιβεβλημένου τό ράσο προκειμένου νά παραπλανά τούς αφελείς καί χλιαρούς Χριστιανούς.Δυό λέξεις που στοχεύουν στήν καρδιά τού γεγονότος (εκφράζοντάς το μέ τρόπο λιτό καί ευθύβολο) που είναι ουσιαστικώς η ίδια η Παναγία! Ο τονισμός μάλιστα τής δευτέρας λέξεως στήν λήγουσα αποδίδει μέ αρχοντιά τήν λαϊκή ευσέβεια που απορρέει από αυτήν τήν ευχή.
Ευχαριστούμε εκ βάθους καρδίας για τον διαφωτιστικό και τεκμηριωμένο λόγο σας!!! Σε έναν κόσμο που βαδίζει σταθερά από την παρανόηση στην παρεξήγηση και τα συναφή σύνθετα του παρα( παράνοια, παραλογισμός...) αποτελείτε την φωνή της λογικής.
Συγγνώμη αλλά επί του θέματος τώρα. Οι δάσκαλοι μας μάθαιναν στα αμφιθέατρα, αν δεν απατώμαι, ότι εκτός της λειτουργικής διάστασης η γλώσσα διαθέτει την βιωματική της διάσταση, γεγονός που αποτελεί θεμελιώδη δυσκολία στην κατάκτησή της. Αν χάσαμε κι αυτό το βίωμα, που αποτυπώνεται ξεκάθαρα στην καθημερινή γλώσσα και απλά ζούμε και δεν βιώνουμε είμαστε άξιοι των επιλογών μας.
Καλή δύναμη !!!
......<< Η γλώσσα ως ζωντανός οργανισμός, ιδίως όταν χρησιμοποιείται στον προφορικό λόγο, καθορίζεται όχι μόνο από την ανάγκη της σαφήνειας-ακρίβειας αλλά και από την ανάγκη της οικονομίας.>> << Προφανώς, η ανέμπνευστη ανάρτηση του Υπουργού Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κυρ. Πιερρακάκη με την πληκτική και προπάντων χριστιανικά άχρωμη, άοσμη και άγευστη ευχή «Καλό Δεκαπενταύγουστο. Ευχές για υγεία και ευτυχία!», η οποία συνοδεύθηκε από μια καρικατούρα καμπαναριού χωρίς Σταυρό, ήταν, κατά την γλωσσική και θεολογική θεώρηση του Μητροπολίτη, άμεμπτη!>>......
..... έλεγε ο Αντισθένης, «αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις»....
........ αποσπάσματα από ένα σχετικώς άγνωστο κείμενο, του Σέρβου Βασιλιά Στεφάνου Νεμάνια προς τον γιο του, στο οποίο περιγράφει την σπουδαιότητα της διατήρησης της εθνικής γλώσσας αναλλοίωτης. Θα δείτε στοιχεία που έχουν απόλυτη σχέση με την σημερινή ελληνική πραγματικότητα. Ένα κείμενο ιστορικό αλλά και συνάμα διδακτικό, https://www.voria.gr/index.php/article/an-thelis-na-chathi-enas-laos-sterise-tou-tin-glossa-tou........
Γράφει λοιπό ο Νεμάνια:
Πρόσεξε, αγαπητό μου τέκνο, τη γλώσσα όπως την πατρίδα σου. Μια λέξη μπορεί να χαθεί, όπως μια πόλη, όπως η χώρα, όπως η ψυχή. Τι γίνεται όμως όταν ο λαός χάνει τη γλώσσα, τη χώρα, την ψυχή του;
Μην πιάνεις ξένη λέξη στο στόμα σου. Αν πιάσεις ξένη λέξη στο στόμα σου, να ξέρεις ότι δεν την κατέκτησες, αλλά ότι αποξενώθηκες από τον εαυτό σου. Καλύτερα είναι για σένα να χάσεις τη μεγαλύτερη και την ισχυρότερη πόλη της χώρας σου, παρά την πιο μικρή και την πιο άγνωστη λέξη της γλώσσας σου.
<<<Οι χώρες και τα κράτη δεν κατακτιώνται μόνο με τα σπαθιά, αλλά και με τις γλώσσες. Να ξέρεις ότι ο εχθρός σ’ έχει τόσο περισσότερο κυριεύσει και κατακτήσει, όσο σού έχει σβήσει τις λέξεις και τις έχει εξαφανίσει. Ένας λαός που έχει χάσει τις λέξεις του, παύει να είναι λαός.>>>
Υπάρχει, τέκνο μου, μια αρρώστια που ενσκύπτει στη γλώσσα, όπως μια επιδημία στο σώμα. Θυμάμαι τέτοιες επιδημίες και εφιάλτες της γλώσσας. Αυτό συμβαίνει συχνότατα στα χείλη του λαού, στις επαφές ενός λαού μ’ έναν άλλον, εκεί όπου η γλώσσα ενός λαού σβήνει εξ αιτίας της γλώσσας ενός άλλου λαού. Δύο λαοί, αγαπημένε μου, μπορούν να υπάρχουν και να ζουν εν ειρήνη. Δύο γλώσσες όμως δεν μπορούν ποτέ να ειρηνεύσουν. Δύο λαοί μπορούν να ζήσουν με τη μεγαλύτερη ειρήνη και αγάπη, αλλά οι γλώσσες τους μόνο να μάχονται μεταξύ τους μπορούν.
Όποτε δύο γλώσσες συναντιώνται και αναμειγνύονται, είναι σαν δυο στρατοί σε μάχη ζωής και θανάτου. Όσο σ’ αυτήν τη μάχη ακούγεται και η μία και η άλλη γλώσσα, η μάχη είναι ισόπαλη. Όταν αρχίζει όλο και περισσότερο και όλο πιο δυνατά ν’ ακούγεται μία από τις δύο, αυτή θα υπερισχύσει. Τελικά ακούγεται μόνο μία. Η μάχη έχει ολoκληρωθεί. Έχει εξαφανιστεί μια γλώσσα, έχει εξαφανιστεί ένας λαός. .<<πας ο ερχομενος προς με και ακουων μου των λογων και ποιων αυτους υποδειξω υμιν τινι εστιν ομοιος....ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 6,,,47,,, .33 η ποιησατε το δενδρον καλον και τον καρπον αυτου καλον η ποιησατε το δενδρον σαπρον και τον καρπον αυτου σαπρον εκ γαρ του καρπου το δενδρον γινωσκεται
34 γεννηματα εχιδνων πως δυνασθε αγαθα λαλειν πονηροι οντες εκ γαρ του περισσευματος της καρδιας το στομα λαλει
35 ο αγαθος ανθρωπος εκ του αγαθου θησαυρου της καρδιας εκβαλλει τα αγαθα και ο πονηρος ανθρωπος εκ του πονηρου θησαυρου εκβαλλει πονηρα
36 λεγω δε υμιν οτι παν ρημα αργον ο εαν λαλησωσιν οι ανθρωποι αποδωσουσιν περι αυτου λογον εν ημερα κρισεως
37 εκ γαρ των λογων σου δικαιωθηση και εκ των λογων σου καταδικασθηση ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 12:33-37
Με όσα λέγει και εκφράζει με τη γλώσσα του ο άνθρωπος φανερώνει τις εσωτερικές του διαθέσεις, τις αρχές του, τον χαρακτήρα του, ολόκληρο τον ψυχικό του κόσμο. Και αν θελήσει προς στιγμή να υποκριθεί και να δείξει άλλη εικόνα του εαυτού του, έπειτα όμως θα έλθουν τα πράγματα για να φανερώσουν την πραγματική του ποιότητα.....ΟΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΚΥΡΙΕ ΒΑΘΙΩΤΗ ΜΟΝΟΣ ΣΑΣ ΕΧΕΤΕ ΔΩΣΕΙ ΟΟΛΑ ΤΑ ΠΡΕΠΟΝΤΑ ΣΧΟΛΙΑ....ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ,,,,, ΜΟΥ ΕΙΠΕ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΟΣΧΗΜΗ ΜΟΝΑΧΗ,,,,ΟΤΙ ΟΣΟ <<ΒΑΘΑΙΝΕΤΕ>> ΣΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΣΑΣ,,,ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΤΕΛΕΙΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ.....ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ,,,,ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΛΥΥ.....ΑΠΛΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ,,,,ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΔΙΕΛΘΕΙ ΔΙΑ ΠΥΡΟΣ ΚΑΙ ΥΔΑΤΟΣ....ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ...ΚΑΛΗ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
Τελικά, ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΗΘΗ, χρειάζονται διαρκώς πλέον ανάλυση, και ανάλυση και ανάλυση. Ας είστε καλά κ.Βαθιώτη, που νας δίνετε ερείσματα αποστομωτικά γιατί με τέτοια ομοβροντία πλανεμένων ιεραρχών, αναρωτιόμαστε μπας και χάσαμε και το ολίγον νευρωνοσυναπτικό δίκτυο που μας απέμεινε. ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΣΑΣ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΚΟΛΑΦΟ ΣΤΗΝ ΠΡΟΚΥΨΑΣΑ ΟΨΙΜΩΣ ΝΕΑ " ΔΙΑΘΕΣΗ", ΤΟΥ ΤΡΑΜΠΑΛΊΖΟΝΤΟΣ ΙΕΡΑΡΧΗ.
Με τον διχασμό, μια εκ των προσφιλών τακτικών του άρχοντα του σκότους, φρόντισε να "ράνει" ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου τους πιστούς που συγκεντρώθηκαν να τιμήσουν την Κοίμηση της δεδοξασμένης μας Αγίας Μητέρας. Κι αν αναλυθεί περαιτέρω η επιλογή του κηρύγματος του, ευρίσκεται πολλαπλώς άστοχος... σε σημείο αρκούντως σκανδαλιστικό. Καταρχήν η τυπολατρεία ή η απόκλιση αυτής μας απομακρύνει από την ουσία. Και η ουσία μια μέρα όπως ο Δεκαπενταύγουστος, είναι η υπενθύμιση του προσώπου που εορτάζεται και που συνέβαλε (κι ακόμα συμβάλλει) τα μέγιστα στις ζωές μας με εμφανή ή και αφανή τρόπο. Η ουσία θα είναι πάντα το ζητούμενο για έναν ιερέα που τιμάει την θέση του. Ελέγχεται σε αυτό ο Ναυπάκτου και ευρίσκεται λειψός. Οι πιστοί, στα δύσκολα χρόνια που διάγουμε, δεν θέλουν έναν ακόμα "φέρελπι" πατερναλιστή που τους πατρονάρει ξεκινώντας από την γλώσσα ημών. Άλλωστε ένας ιερέας πρέπει να διακατέχεται από σεμνότητα κι όχι αυταρχικότητα, αλλιώς δεν συσσωρεύει τον κόσμο γύρω του, αλλά τον διασκορπίζει. Αν μη τι άλλο, πάντως, ξεχωρίζει η ήρα από το στάρι. Όλες οι πράξεις και τα λόγια ορισμένων ιερέων πάσης βαθμίδας είναι μια έμμεση ομολογία για το πού κυμαίνονται τα συμφέροντα τους. Οι άστοχες και βαρύγδουπες δηλώσεις περί....γραμματικής ενώ συμβαίνουν μπροστά στα μάτια μας σημεία και τέρατα που θα μπορούσαν να στηλιτευθούν, σίγουρα δεν είναι πρακτική που εκπορεύεται από τον Θεό φωτιζόμενη από αγνές προθέσεις.
Μπράβο κ.Βαθιώτη!Συνεχίστε το θεάρεστο έργο σας!!