Εχω μια απορία. Ενω εχουμε καταλάβει -οσοι, με Τη Θεία Φώτιση Του Αγίου Πνεύματος, έχουμε καταλάβει - το βρώμικο και σατανικό παιχνίδι που παίζουν ολοι αυτοι οι δαιμονοκρατούμενοι,γιατί συνεχίζουμε να ασχολούμαστε μαζί τους; *** Άγιος Πορφύριος : Μωρέ, Πρέπει Νά Προσηλωθούμε Στόν Χριστό!
Άγιος Πορφύριος : Καί τί σημαίνει προσηλώνομαι;
Πρός+ήλος. Καρφώνομαι. Μωρέ, άμα καρφωθής στόν Χριστό, καρφώθηκες στήν Αλήθεια καί στήν Ζωή. Δέν υπάρχει γιά σένα θάνατος, δέν υπάρχει γιά σένα διάβολος, δέν υπάρχει κόλασις. Υπάρχουν, αλλά γιά σένα δέν υπάρχουν. Καρφωμένος στήν Ζωή πορεύεσαι. Έ, κάποια στιγμή αφήνεις αυτή τήν ζωή καί καρφωμένος στήν Ζωή πορεύεσαι αιώνια μαζί Της».
Νά ξέρης ότι, όταν διαβάζης τό βιβλίο ενός Αγίου, τό πιό σημαντικό είναι, όχι ότι απλώς τό έχει γράψει μέ τήν Χάρι τού Θεού, αλλά ότι είναι παρών ο Άγιος καί σέ χαριτώνει.
Ενώ, άν διαβάσης τό βιβλίο ενός άλλου πού δέν είναι άγιος, σέ μπερδεύει.
Μπερδεμένος άνθρωπος, μπερδεύει καί σένα»
«Όσιος Γρηγόριος», Περίοδος Β Έτος 2016, αριθ. 41, Ετήσια έκδοση της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου, Αγίου Όρους
Αν παρομοιάσουμε το Truman Show με τις εγκιβωτισμενες Ματριοσκες, βλέπουμε κάτι ενδιαφέρον. Στην πρώτη περίπτωση, "γκρεμίζοντας" το "στουντιο" καταρρίπτεται πανηγυρικα το πλέγμα της εικονικοτητας. Χόλυγουντ.
Αντιθέτως, η "πραγματικοτητα" μαλλον αποδεικνύεται πιο σύνθετη. Ανοίγοντας τις Μπαμπουσκες από έξω προς τα μέσα έχεις τον έλεγχο της διαδικασίας. Σε μια αντίστροφη όμως πορεία δεν μπορείς να ξέρεις πόσες "Μεγάλες Αδερφες" σε περιβάλλουν.
Αποτινασσοντας, τελευταία, μέρος των νοητικων και πνευματικων μας αλυσίδων, φαντάζομαι πως, σαν εγκιβωτισμενες Μπαμπουσκες, αναρωτιόμαστε πόσα ακόμα "στουντιο" μας περιβάλλουν πριν να εκτεθουμε στη γνήσια, ατόφια αληθεια;
Εχουμε φτάσει στο σημείο, επι δύο χρόνια να ασχολούμαστε με τα τσιράκια του διαβόλου και τα ασύλληπτα σατανικά σχέδια τους, αφήνοντας στην ακρη, Αυτόν <3 που τρέμουν και που θα τους εξαφανίσει με ενα φύσημα. Αν αυτα τα δυο χρόνια, ασχολούμασταν ολοι εμεις οι "ψεκασμένοι", με τις Αγίες Γραφές και Τον Λόγο Του Θεού, θα ειχαν γίνει σκόνη , αυτοί και τα αντίχριστα σχέδια τους. https://youtu.be/szwkcULwmx8
Ο Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας γράφει στο βιβλίο του “Ο Χλωμός Βασιλιάς” κάτι που θεωρώ μεγάλη αλήθεια: “Ίσως η πλήξη συσχετίζεται με το φυσικό πόνο γιατί κάτι που είναι βαρετό δεν καταφέρνει να διεγείρει αρκετά και να τραβήξει την προσοχή των ανθρώπων απο κάποιο άλλο, βαθύτερο είδος πόνου που είναι πάντα εκεί, με έναν πολύ διακριτικό τρόπο και οι περισσότεροι απο εμάς περνάμε σχεδόν όλο το χρόνο μας και καταναλώνουμε ενέργεια προσπαθώντας να αποσπάσουμε τον εαυτό μας απο το να νοιώθουμε ή τουλάχιστον απο το να το νιώθουμε άμεσα με όλη μας την προσοχή.”
Έτσι ο καθένας ανάλογα με την παιδεία του προσπαθεί να ξεχάσει αυτό τον εσωτερικό πόνο με την τέχνη ή με την υποκουλτούρα, με τον υγιή αθλητισμό ή με τον οπαδισμό και πάει λέγοντας. Εδώ έρχονται τα κανάλια σαν άλλες φαρμακευτικές να μας δώσουν το παυσίπονο που θα διαλύσει αυτό τον εσωτερικό πόνο, αλλά αντί για παυσίπονο τελικά δίνουν αποχαυνωτικό δηλητήριο.
Στην αρχαιότητα υπήρχαν και οι Φαρμακίδες της Υπάτης, οι οποίες είχαν άριστη γνώση των βοτάνων και μ'αυτά είτε έφτιαχναν θεραπευτικά φάρμακα είτε δηλητηριώδη φαρμάκια που προκαλούσαν τον θάνατο! Το θέμα με την Πισπιρίγκου πιστεύω πως συμφέρει τα ΜΜΕ να μένει στην επικαιρότητα ώστε η προσοχή και η αγανάκτηση της μάζας να κατευθύνεται εκεί που θέλουν. Αν όντως διέπραξε το έγκλημα και τους λόγους που είχε δεν τους γνωρίζουμε, μπορεί να είναι ψυχιατρικοί ή εκδικητικοί όπως στην περίπτωση της Μήδειας ή της Κριμχίλδ (απ'το γερμανικό έπος, Η κατάρα των Νιμπελούγκεν) που είπε τη φράση <<η αγάπη στο τέλος πληρώνεται με πόνο>> και έδωσε το έναυσμα της έναρξης των ατομικών και μαζικών ανθρωποκτονιών μέχρι τον ολοκληρωτικό αφανισμό! Πολλές φορές η αλήθεια θέλει τον χρόνο της για να λάμψει!
Η θέση του Πλεύρη σε αυτήν την υπόθεση δείχνει το δρόμο. Όποιος μπορεί ας παρακολουθήσει την εκπομπή της Λυπμερακη Μεγάλη Εικόνα στο Μεγκα. Όλα τα λεφτά είναι το άλμα του δημοσιογράφου Λαμπρόπουλου στο τέλος της εκπομπής. Στο 54' λεπτό έφτασε κ το πολυπόθητο σημείο αναφοράς στον κορονοιο. Λες και όσοι ζήσαμε πριν τον ιό δεν αντιμετωπίζαμε τους ίδιους κινδύνους κ χειρότερους.
Εχω μια απορία. Ενω εχουμε καταλάβει -οσοι, με Τη Θεία Φώτιση Του Αγίου Πνεύματος, έχουμε καταλάβει - το βρώμικο και σατανικό παιχνίδι που παίζουν ολοι αυτοι οι δαιμονοκρατούμενοι,γιατί συνεχίζουμε να ασχολούμαστε μαζί τους; *** Άγιος Πορφύριος : Μωρέ, Πρέπει Νά Προσηλωθούμε Στόν Χριστό!
Άγιος Πορφύριος : Καί τί σημαίνει προσηλώνομαι;
Πρός+ήλος. Καρφώνομαι. Μωρέ, άμα καρφωθής στόν Χριστό, καρφώθηκες στήν Αλήθεια καί στήν Ζωή. Δέν υπάρχει γιά σένα θάνατος, δέν υπάρχει γιά σένα διάβολος, δέν υπάρχει κόλασις. Υπάρχουν, αλλά γιά σένα δέν υπάρχουν. Καρφωμένος στήν Ζωή πορεύεσαι. Έ, κάποια στιγμή αφήνεις αυτή τήν ζωή καί καρφωμένος στήν Ζωή πορεύεσαι αιώνια μαζί Της».
Στόν Γέροντα δέν τού άρεσε νά ασχολήται μέ τίς αρνητικές καταστάσεις. Έλεγε: «Μωρέ, μή μιλάτε γιά τό κακό Αντί νά πολεμάτε τίς αιρέσεις, μιλήστε γιά τόν Χριστό, μιλήστε γιά τήν Ορθοδοξία». Σέ κάποιον συγγραφέα πού ασχολείτο μέ τόν Αντίχριστο έλεγε: «Μωρέ, μή μιλάς γιά τόν Αντίχριστο. Ο λαός μας σήμερα έχει ανάγκη από επανευαγγελισμό. Μίλα γιά τόν Χριστό καί μίλα γιά τούς μικρούς αντιχρίστους, δηλ. τά πάθη μας, πού μάς χωρίζουν από τόν Χριστό καί θά μάς κάνουν νά πιστέψουμε στόν Αντίχριστο»
Ο Άγιος ετόνιζε πολύ τήν αξία τού «Πανεπιστημίου τής Εκκλησίας», μέσα στό οποίο ο άνθρωπος «αποκτάει καί αγάπη καί ταπείνωση καί όλα».
Τό Πανεπιστήμιο αυτό είναι η «αφοσίωση» καί η «απασχόληση μέ τούς ύμνους καί τ αναγνώσματα» τής Εκκλησίας, «ύμνους, κανόνες, μεσονυκτικά, μεσώρια, Ψαλτήρι, Παρακλητική, Μηναίο, Θεοτοκάριο, Τριώδιο, Πεντηκοστάριο», καί τά έργα τών «μεγάλων Πατέρων».
Έλεγε: «Μωρέ, μή διαβάζετε αυτά τά βιβλία πού κυκλοφορούν. Νά διαβάζετε τά βιβλία τών Αγίων, τήν Αγία Γραφή καί τά βιβλία τής Εκκλησίας.
Νά ξέρης ότι, όταν διαβάζης τό βιβλίο ενός Αγίου, τό πιό σημαντικό είναι, όχι ότι απλώς τό έχει γράψει μέ τήν Χάρι τού Θεού, αλλά ότι είναι παρών ο Άγιος καί σέ χαριτώνει.
Ενώ, άν διαβάσης τό βιβλίο ενός άλλου πού δέν είναι άγιος, σέ μπερδεύει.
Μπερδεμένος άνθρωπος, μπερδεύει καί σένα»
«Όσιος Γρηγόριος», Περίοδος Β Έτος 2016, αριθ. 41, Ετήσια έκδοση της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου, Αγίου Όρους
Αν παρομοιάσουμε το Truman Show με τις εγκιβωτισμενες Ματριοσκες, βλέπουμε κάτι ενδιαφέρον. Στην πρώτη περίπτωση, "γκρεμίζοντας" το "στουντιο" καταρρίπτεται πανηγυρικα το πλέγμα της εικονικοτητας. Χόλυγουντ.
Αντιθέτως, η "πραγματικοτητα" μαλλον αποδεικνύεται πιο σύνθετη. Ανοίγοντας τις Μπαμπουσκες από έξω προς τα μέσα έχεις τον έλεγχο της διαδικασίας. Σε μια αντίστροφη όμως πορεία δεν μπορείς να ξέρεις πόσες "Μεγάλες Αδερφες" σε περιβάλλουν.
Αποτινασσοντας, τελευταία, μέρος των νοητικων και πνευματικων μας αλυσίδων, φαντάζομαι πως, σαν εγκιβωτισμενες Μπαμπουσκες, αναρωτιόμαστε πόσα ακόμα "στουντιο" μας περιβάλλουν πριν να εκτεθουμε στη γνήσια, ατόφια αληθεια;
Εχουμε φτάσει στο σημείο, επι δύο χρόνια να ασχολούμαστε με τα τσιράκια του διαβόλου και τα ασύλληπτα σατανικά σχέδια τους, αφήνοντας στην ακρη, Αυτόν <3 που τρέμουν και που θα τους εξαφανίσει με ενα φύσημα. Αν αυτα τα δυο χρόνια, ασχολούμασταν ολοι εμεις οι "ψεκασμένοι", με τις Αγίες Γραφές και Τον Λόγο Του Θεού, θα ειχαν γίνει σκόνη , αυτοί και τα αντίχριστα σχέδια τους. https://youtu.be/szwkcULwmx8
Εξαιρετικό!!!!
Οι επόμενες πίστες του παιχνιδιού είναι ήδη έτοιμες...
Η μετάνοια θα αποτρέψει τα σχέδια και την καταδυνάστευση της ΝΤΠ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 10-4-2022 https://youtu.be/I6zJiPjkhck
Βρέθηκα πριν λίγες μέρες μποροστά σε τηλεόραση και είδα τα όρνεα να τρώνε σάρκες ανθρώπων. Ζωντανών και νεκρών.
Στη ντπ αρέσουν γενικώς τα σόου... πότε δραματικά και πότε κωμικά...
Ο Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας γράφει στο βιβλίο του “Ο Χλωμός Βασιλιάς” κάτι που θεωρώ μεγάλη αλήθεια: “Ίσως η πλήξη συσχετίζεται με το φυσικό πόνο γιατί κάτι που είναι βαρετό δεν καταφέρνει να διεγείρει αρκετά και να τραβήξει την προσοχή των ανθρώπων απο κάποιο άλλο, βαθύτερο είδος πόνου που είναι πάντα εκεί, με έναν πολύ διακριτικό τρόπο και οι περισσότεροι απο εμάς περνάμε σχεδόν όλο το χρόνο μας και καταναλώνουμε ενέργεια προσπαθώντας να αποσπάσουμε τον εαυτό μας απο το να νοιώθουμε ή τουλάχιστον απο το να το νιώθουμε άμεσα με όλη μας την προσοχή.”
Έτσι ο καθένας ανάλογα με την παιδεία του προσπαθεί να ξεχάσει αυτό τον εσωτερικό πόνο με την τέχνη ή με την υποκουλτούρα, με τον υγιή αθλητισμό ή με τον οπαδισμό και πάει λέγοντας. Εδώ έρχονται τα κανάλια σαν άλλες φαρμακευτικές να μας δώσουν το παυσίπονο που θα διαλύσει αυτό τον εσωτερικό πόνο, αλλά αντί για παυσίπονο τελικά δίνουν αποχαυνωτικό δηλητήριο.
Στην αρχαιότητα υπήρχαν και οι Φαρμακίδες της Υπάτης, οι οποίες είχαν άριστη γνώση των βοτάνων και μ'αυτά είτε έφτιαχναν θεραπευτικά φάρμακα είτε δηλητηριώδη φαρμάκια που προκαλούσαν τον θάνατο! Το θέμα με την Πισπιρίγκου πιστεύω πως συμφέρει τα ΜΜΕ να μένει στην επικαιρότητα ώστε η προσοχή και η αγανάκτηση της μάζας να κατευθύνεται εκεί που θέλουν. Αν όντως διέπραξε το έγκλημα και τους λόγους που είχε δεν τους γνωρίζουμε, μπορεί να είναι ψυχιατρικοί ή εκδικητικοί όπως στην περίπτωση της Μήδειας ή της Κριμχίλδ (απ'το γερμανικό έπος, Η κατάρα των Νιμπελούγκεν) που είπε τη φράση <<η αγάπη στο τέλος πληρώνεται με πόνο>> και έδωσε το έναυσμα της έναρξης των ατομικών και μαζικών ανθρωποκτονιών μέχρι τον ολοκληρωτικό αφανισμό! Πολλές φορές η αλήθεια θέλει τον χρόνο της για να λάμψει!
Η θέση του Πλεύρη σε αυτήν την υπόθεση δείχνει το δρόμο. Όποιος μπορεί ας παρακολουθήσει την εκπομπή της Λυπμερακη Μεγάλη Εικόνα στο Μεγκα. Όλα τα λεφτά είναι το άλμα του δημοσιογράφου Λαμπρόπουλου στο τέλος της εκπομπής. Στο 54' λεπτό έφτασε κ το πολυπόθητο σημείο αναφοράς στον κορονοιο. Λες και όσοι ζήσαμε πριν τον ιό δεν αντιμετωπίζαμε τους ίδιους κινδύνους κ χειρότερους.