Η διπλοσκέψη της οργουελικής κυβέρνησης Βλαστάρη-Μητσοτάκη
Μαθήματα εφαρμοσμένης προπαγάνδας / Μάθημα 49ο
Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
Η βιωσιμότητα του ιστολογίου εξαρτάται από την ελάχιστη οικονομική στήριξη των αναγνωστών, η οποία ανέρχεται μόλις σε 5 € μηνιαίως ή 50 € ετησίως.
Ευχαριστώ θερμά για την αλληλεγγύη σας!
Λεπτομέρειες σχετικά με την συνδρομή υπάρχουν στον ακόλουθο σύνδεσμο:
kvathiotis.substack.com/subscribe
Η Ελλάδα επετράπη Άνωθεν να έχει στο πηδάλιό της τον κορυφαίο Ανθέλληνα πρωθυπουργό από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους, ο οποίος κυβερνά την χώρα μας κατά την κρισιμότερη εξαετία του 21ου (απατ)αιώνα.
Πρόκειται για έναν ορκισμένο πολέμιο του νατιβισμού, δηλ. των αυτόχθονων κατοίκων της Ελλάδος, σύμφωνα με την δήλωση που είχε κάνει ο ίδιος στις 11 Ιουνίου 2018 στην Αμερικανοεβραϊκή Επιτροπή (American Jewish Committee).
Δεν πρέπει, λοιπόν, να μας εκπλήσσει ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη ανέχεται ή, ακόμη χειρότερα, επιδιώκει τον ανεξέλεγκτο καθημερινό εποικισμό της Ελλάδος με αμέτρητους λαθρομετανάστες.
ΡΟΕΣ VS ΕΙΣΒΟΛΕΣ
Η λέξη «λαθρομετανάστης» χρησιμοποιείτο απροβλημάτιστα επί πολλά χρόνια από όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ορθότερα: Εξαπάτησης), τους πολιτικούς και κάθε επιδραστική προσωπικότητα, αλλά ξαφνικά, υπό την επίδραση της μοντέρνας λογοκρισίας, δηλ. της πολιτικής ορθότητας, αντικαταστάθηκε από τους όρους «πρόσφυγας» ή «παράτυπος μετανάστης».
Αντιστοίχως, τα κύματα εισβολής των λαθρομεταναστών άρχισαν να παρουσιάζονται εξωραϊσμένα ως «ροές μεταναστών» ή «παράνομες αφίξεις».
Το γλωσσικό-προπαγανδιστικό παιχνίδι με την αντικατάσταση των αρνητικά φορτισμένων λέξεων δεν είναι, βεβαίως, προνόμιο μόνο της παρούσας κυβέρνησης. Πρόκειται για ένα κλασικό τέχνασμα που εφαρμόζεται διαχρονικά από όλες τις κυβερνήσεις. Αρκεί να θυμηθούμε την μετονομασία της «Τρόικας» σε «Θεσμούς» επί ΣΥΡΙΖΑ.
Ανάλογα, όμως, με το τι συμφέρει την κυβέρνηση και τα σχέδια που υπηρετεί, άλλοτε έχουμε χρέος να γεμίσουμε την Ελλάδα με «παράτυπους μετανάστες», οι οποίοι, μάλιστα, σύμφωνα με τα λεγόμενα των προδοτικών μελών της κυβέρνησης, θα βοηθήσουν στην επίλυση του τεράστιου δημογραφικού προβλήματος της χώρας, κι άλλοτε έχουμε χρέος να αναχαιτίσουμε τους λαθροεισβολείς, προσφάτως της Βορείου Αφρικής, υπερασπιζόμενοι τα σύνορα της χώρας μας.
«1984»
Άρα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη εφαρμόζει την προπαγανδιστική συνταγή της διπλοσκέψης (Doublethink), για την οποία μας μιλά ο Τζωρτζ Όργουελ στο δυστοπικό του μυθιστόρημα «1984».
Παρεμπιπτόντως: Όποιος κάνει μια βόλτα στα βιβλιοπωλεία όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού θα διαπιστώσει ότι στις προθήκες τους δεσπόζει, κάθε άλλο παρά τυχαία, το «1984» μαζί με την «Φάρμα των ζώων», ενώ συχνά δίπλα στα βιβλία αυτά βρίσκεται ο Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος του Άλντους Χάξλεϋ.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τον Όργουελ, η διπλοσκέψη είναι η ικανότητα να έχει κάποιος ταυτόχρονα δύο πεποιθήσεις αντιφατικές μεταξύ τους και να παραδέχεται και τις δύο.
Το σχετικό χωρίο από το οργουελικό «1984» είναι το εξής:1
«Ο Γουίνστον άφησε τα χέρια του να πέσουν στα πλευρά του και αργά αργά πήρε βαθιά αναπνοή. Το μυαλό του γλίστρησε στον λαβύρινθο της διπλοσκέψης. Να ξέρεις και να μην ξέρεις, να έχεις συνείδηση όλης της αλήθειας και παράλληλα να λες έντεχνα κατασκευασμένα ψέματα, να έχεις ταυτόχρονα δύο γνώμες που η μία αναιρεί την άλλη, πιστεύοντας και στις δύο, να χρησιμοποιείς τη λογική ενάντια στη λογική, να αρνείσαι την ηθική ενώ την αξιώνεις, να πιστεύεις ότι η δημοκρατία είναι αδύνατη και ταυτόχρονα ότι το κόμμα είναι ο φύλακας της δημοκρατίας, να ξεχνάς ό,τι είναι αναγκαίο να ξεχαστεί, και να το ξαναφέρνεις στη μνήμη σου τη στιγμή που χρειάζεται, και αμέσως μετά να το ξεχνάς και πάλι, και προπάντων να εφαρμόζεις την ίδια μέθοδο στη μέθοδο καθεαυτή. Αυτή ήταν η ύστατη πανουργία: ενσυνείδητα να πάψεις να έχεις συνείδηση, και μετά να επιβάλλεις στον εαυτό σου άγνοια της πράξης αυτοΰπνωσης που μόλις διέπραξες. Ακόμη και η κατανόηση του όρου “διπλοσκέψη” προϋπέθετε τη χρησιμοποίηση της διπλοσκέψης».
ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ
Φυσικά, το προπαγανδιστικό επιτελείο της κυβέρνησης δεν εφαρμόζει την διπλοσκέψη μόνο στην επικοινωνιακή διαχείριση της λαθρομεταναστευτικής κρίσης, αλλά και σε πολλές άλλες περιπτώσεις:
Πρόσφατο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα διπλοσκέψης είναι η εξής ασύλληπτα φαρισαϊκή δήλωση του Κυρ. Μητσοτάκη με αφορμή το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ:2
«Σε ένα περιβάλλον αστάθειας δεν χρειαζόμαστε πόλωση, λογικές εξολόθρευσης του αντιπάλου και ποινικοποίησης της πολιτικής ζωής».
Τολμά και τα λέει αυτά, όταν η Νέα Δικτατορία ήταν εκείνη που έβγαλε από την ναφθαλίνη την διάταξη του άρθρου 162 του Ποινικού Κώδικα για την εξαπάτηση των εκλογέων, υποτιμώντας την νοημοσύνη 250.000 ψηφοφόρων των «Σπαρτιατών». Πρόκειται για τον ορισμό της προπαγανδιστικής εργαλειοποίησης του Ποινικού Δικαίου με σκοπό την εξόντωση του πολιτικού αντιπάλου.
Κι ενώ το πρωτοβάθμιο δικαστήριο κήρυξε αθώους τους κυνηγημένους-κατηγορουμένους («Η δικογραφία είναι το κρίσιμο και τα στοιχεία της δικογραφίας, με αυτά κρίνουμε. Δεν μπορώ να πω ότι αποδείχθηκε η εξαπάτηση. Δεν είναι επαρκή τα αποδεικτικά στοιχεία. Ως εκ τούτου αθώοι», είχε πει ο πρόεδρος του δικαστηρίου ανακοινώνοντας την απόφαση), ήρθε ο εισαγγελέας Εφετών να ασκήσει έφεση κατά της απαλλακτικής αποφάσεως, συνεχίζοντας το «ανθρωποκυνηγητό», κατά τον όρο που χρησιμοποιεί στο ομότιτλο βιβλίο του ο Γάλλος φιλόσοφος Grégoire Chamayou.
Αλλά και στην περίπτωση του ανεξάρτητου βουλευτή Νίκου Παπαδόπουλου, αφού κουρελιάστηκε το άρ. 62 του Συντάγματος από την παράνομη κατακράτησή του επί σχεδόν 5 ώρες μέσα στην Αντεθνική Τερατοθήκη για την απολύτως δικαιολογημένη αποκαθήλωση των τεσσάρων βλάσφημων-αντιχριστιανικών δήθεν έργων Τέχνης, στις 15 Ιουλίου 2025 η Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής εισηγήθηκε κατά πλειοψηφία την άρση της ασυλίας του για την άσκηση ποινικής δίωξης αναφορικά με –άκουσον-άκουσον– την φθορά ξένης ιδιοκτησίας πραγμάτων που χρησιμεύουν για κοινό όφελος, είναι ανεκτίμητης καλλιτεχνικής αξίας και η αγοραστική αξία τους υπερβαίνει τα 70.000 ευρώ!
Τελικώς, η ασυλία του Ν. Παπαδόπουλου ήρθη κατά πλειοψηφία, χωρίς να ληφθεί υπ’ όψιν ούτε μία λέξη από τα αναλυτικά υπομνήματα που κατέθεσε. Αντιθέτως, κάποιοι «επαΐοντες» πιάστηκαν από κάποια σημεία των υπομνημάτων για να αναδείξουν τις δήθεν αντιφάσεις του βουλευτή.
Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε η θεατρική παράσταση που έδωσε ο κ. Κώστας Χήτας, βουλευτής της «Ελληνικής Λύσης» και κακέκτυπο του Κ. Βελόπουλου, ο οποίος, μεταξύ των άλλων, προέβαλε το ανάποδο επιχείρημα ότι η πράξη του Ν. Παπαδόπουλου ήταν αποδοκιμαστέα επειδή αποτελεί τάχα κακό παράδειγμα για τα μικρά παιδιά!
Ισχύει το ακριβώς αντίθετο:
Μια πράξη που κατατείνει στον τερματισμό της βλάσφημης επίθεσης κατά της Ορθόδοξης Πίστης με τόσο ήπια χρήση βίας κατά πραγμάτων (που βαπτίσθηκαν υποκριτικώς «εικονίσματα»), ώστε να σπάσουν απλώς τα προστατευτικά τζάμια και να αποκολληθεί μια φλούδα από την παρυφή κορνίζας (!), αλλά κατά τα λοιπά να μείνει άθικτη η υλική υπόσταση των ψευτο-καλλιτεχνημάτων, αποτελεί τρανό παράδειγμα προς μίμηση για κάθε Έλληνα που θέλει να αποκαλείται Ορθόδοξος Χριστιανός3.
Η απαράδεκτη, και ξεκάθαρα αντιχριστιανική, στάση της «Ελληνικής Λύσης», η οποία από την πρώτη στιγμή ετάχθη ενάντια στην ορθή και γενναία πράξη του Ν. Παπαδόπουλου, επιστρατεύοντας και τον γνωστό δημοσιογράφο Στέφανο Δαμιανίδη, ο οποίος χλεύαζε τον ανεξάρτητο βουλευτή από μικρο-φόνου του Focus Fm, μπορεί να κατανοηθεί μόνο υπό το πρίσμα μικροκομματικής στρατηγικής:
Αν η «Ελληνική Λύση» είχε επαινέσει τον Νίκο Παπαδόπουλο, τότε θα συνομολογούσε ότι εκείνη, ως δήθεν πατριωτικό κόμμα της πρώτης γραμμής, διέπραξε ένα τεράστιο ολίσθημα, αφού αδιαφόρησε για την αντιχριστιανική κτηνωδία εντός της Αντεθνικής Τερατοθήκης!
Σημειωτέον ότι η φράση περί ανεκτίμητης καλλιτεχνικής αξίας και αγοραστικής αξίας που υπερβαίνει τα 70.000 €, η οποία υπάρχει στην υποβλητική αναφορά του Εισαγγελέως, αποτελεί αυτολεξεί αναπαραγωγή του αντίστοιχου ισχυρισμού της Διευθύντριας της Εθνικής Πινακοθήκης, Συραγώς Τσιάρα, όπως αυτός διατυπώθηκε στην από 10.3.2025 ένορκη μαρτυρική κατάθεσή της.
Είναι δε απίστευτο ότι για την διαχείριση του περιστατικού εντός της Τερατοθήκης εστάλη κλιμάκιο της Υποδιεύθυνσης Καταπολέμησης Διακίνησης και Εμπορίας Ανθρώπων και Αγαθών της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος, στην οποία εμπίπτει το Τμήμα Προστασίας Πολιτιστικής Κληρονομιάς και Αρχαιοτήτων.
Προκειμένου να υπερδιογκωθεί μια ήσσονος σημασίας φθορά, έφθασε το δαιμονικό καθεστώς στο προπαγανδιστικό-φρενοβλαβοποιητικό σημείο να εντάσσει την παραμορφωμένη-διαβολική απεικόνιση της Παναγίας, του Χριστού, του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, του Αγίου Γεωργίου και την χλευαστική απεικόνιση του Αγίου Χριστοφόρου στο πεδίο των έργων της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, ενώ ισχύει βεβαίως το ανάποδο:
Τα έργα αυτά προσέβαλαν βάναυσα τα θεμέλια της ορθοδόξου πίστεως, που αποτελούν συστατικά στοιχεία της ελληνορθόδοξης πολιτιστικής κληρονομιάς, η δε πίστη αυτή αποτυπώνεται στο Προοίμιο και στα άρ. 3 παρ. 1 και 59 παρ. 1 του Συντάγματος, όπου ορίζεται ως επικρατούσα η θρησκεία της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας και, αντιστοίχως, γίνεται επίκληση της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος (ήδη από το Σύταγμα της Επιδαύρου!)4.
Αυτή η ποινική υπερδιόγκωση έχει την ακόλουθη εξήγηση:
Tο πρότυπο ενός Ορθόδοξου Χριστιανού βουλευτή που προασπίζεται την κατοχυρωμένη στο ελληνικό Σύνταγμα Oρθόδοξη Πίστη, έπρεπε, μέσω της εργαλειοποίησης του Ποινικού Δικαίου, να αμαυρωθεί και, ειδικότερα, να παρουσιασθεί ως συμπεριφορά αξιόποινη, αναχρονιστική και σκοταδιστική, ούτως ώστε να μη διανοηθεί άλλος Ορθόδοξος Χριστιανός να εναντιωθεί στην αποδόμηση της χριστιανικής πίστης και, κατ’ επέκτασιν, στην κατάλυση του Συντάγματος, το οποίο έχει κατ’ επανάληψιν καταπατηθεί από την ψήφιση προδήλως αντισυνταγματικών και αντιχριστιανικών νομοθετημάτων, όπως είναι κατ’ εξοχήν εκείνο περί του ανορθόδοξου-παρά φύσιν γάμου των ομοφυλοφίλων.
Αλλά τώρα που, λόγω σκανδάλου ΟΠΕΚΕΠΕ, καίγεται η γούνα της ίδιας της κυβέρνησης, αίφνης ακούμε και διαβάζουμε ότι το Ποινικό Δίκαιο δεν πρέπει να εργαλειοποιείται για την εξολόθρευση του αντιπάλου!
Ο φαρισαϊσμός σε όλο του το μεγαλείο!
Επιπλέον, χωρίς καμία αναστολή, έφθασε προσφάτως ο κ. Μητσοτάκης στο σημείο να διαμαρτύρεται, επειδή τάχα η αντιπολίτευση τον αντιμετωπίζει ως τον «απόλυτο πολιτικό εχθρό», που πρέπει να εξολοθρευτεί: ένα ακόμη εμετικό ρεσιτάλ προπαγανδιστικής ρητορικής και διπλοσκέψης, αφού ο θύτης μετατρέπεται ξεδιάντροπα και απροκάλυπτα σε θύμα!5
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΛΑΣΤΑΡΗΣ
Δεν πρέπει, όμως, να εκπλησσόμαστε με όλα αυτά, αφού υποκρυπτόμενος πρωθυπουργός της κυβέρνησης είναι ένας μετρ της εφαρμοζόμενης προπαγάνδας, ο αριστεροπασοκικών καταβολών Γιάννης Βλαστάρης6, επί μία εικοσαετία διευθυντής της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας και του περιοδικού Έψιλον, επίσημος πλέον λογογράφος του Κυρ. Μητσοτάκη από το 2019.
Άλλη μία έκφανση διπλοσκέψης: Να είσαι πρόεδρος δεξιού κόμματος και να έχεις λογογράφο έναν αριστεροπασόκο!
Σημειωτέον ότι, στην παρουσίαση του (ιδιαιτέρως φτωχού) «Λεξικού» του για την προπαγάνδα7, είχαν τιμήσει τον κ. Βλαστάρη, πολλά από τα βλαστάρια της Νέας Τάξης Πραγμάτων ανεξαρτήτως κομματικού χρώματος, όπως ο κάτωθι εικονιζόμενος, σημερινός υπουργός Δικαιοσύνης (διάβαζε ανάποδα: Αδικοσύνης) Γιώργος Φλωρίδης.
Τι δεν καταλαβαίνουμε;
Πράσινες και μπλε μαριονέτες επιδίδονται σε νεοταξίτικες πιρουέτες, κοροϊδεύοντας τον ελληνικό λαό.
Ζούμε στην εποχή του 21ου (απατ)αιώνα, όπου οι διακρίσεις εξαλείφονται και όλα γίνονται ένα!
Άρα θριαμβεύει ένας υβριδικός ολοκληρωτισμός!
Στον πρόλογο του «Λεξικού» του, ο Γ. Βλαστάρης σημειώνει:
«όταν δεν μιλάμε αληθινά, τότε δεν σκεφτόμαστε πραγματικά, αφού αυτό που ξεχωρίζει την αλήθεια από την προπαγάνδα ή το δόγμα είναι ακριβώς η δοκιμασία της ισχύος της στην πράξη. Και αν δεν σκεφτόμαστε πραγματικά, τότε κρίνουμε λανθασμένα. Με άλλα λόγια, αν τα “πλαστικά δεσμά” στα χέρια μεταναστών δεν είναι πλέον χειροπέδες, τότε και οι “κλειστές δομές” αποτελούν απλές κατασκηνώσεις».
Ας το συνειδητοποιήσουμε: Η προπαγάνδα είναι αυτή την στιγμή το απόλυτο όπλο της υπερ-διεφθαρμένης κυβέρνησης Βλαστάρη-Μητσοτάκη που καταφέρνει να την κρατά όρθια. Δυστυχώς, πατώντας πάνω στην απάθεια του ελληνικού λαού και την συμπαιγνία της προσχηματικής αντιπολίτευσης.
Έχουμε διανοητική δικτατορία! Στην θέση των τανκς βρίσκεται η προπαγάνδα!
ΣΗΜΕΙΩΣΗ 1: Όποιος επιθυμεί να εμβαθύνει στην προπαγανδιστική τεχνική της διπλοσκέψης, ας παρακολουθήσει το βίντεο που ακολουθεί.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ 2: Το εδώ δημοσιευόμενο κείμενο αποτελεί εμπλουτισμένη εκδοχή του ομότιτλου άρθρου που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 27/7/2025, σελ. 57.
Όργουελ, 1984, μτφ.: Μαρία Καρβέλα, εκδ. Ωκεανίδα, Αθήνα 2021, σελ. 42.
Eφημ. «Δημοκρατία», 17.07.2025, σελ. 04.
Βλ. και:
H άρση ασυλίας για την ψευτοβεβήλωση της Τέχνης ως τέχνη διύλισης του κώνωπος
Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
Γιαννοκυριάκος Βλασταρομητσοτάκης: Δύο σώματα σε μία προπαγανδιστική ψυχή
Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
«Λεξικό χωρίς γραβάτα. Πώς η προπαγάνδα αλλάζει λέξεις και νοήματα», εκδ. Αρμός, 2017.