Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
Η βιωσιμότητα του ιστολογίου εξαρτάται από την ελάχιστη οικονομική στήριξη των αναγνωστών, η οποία ανέρχεται σε 5 € μηνιαίως ή 50 € ετησίως.
Ευχαριστώ θερμά για την αλληλεγγύη σας!
Λεπτομέρειες σχετικά με την συνδρομή υπάρχουν στον ακόλουθο σύνδεσμο:
kvathiotis.substack.com/subscribe
Για να βγαίνει ανερυθρίαστα ο άνευ τσίπας Τσίπρας και να μας λέει κατάμουτρα ότι είναι οπαδός του νέου πατριωτισμού (δηλαδή του αφελληνισμού), του διεθνισμού και της παγκοσμιοποίησης (δηλαδή της παγκόσμιας δικτατορίας), παρουσιάζοντας τα ζοφερά οράματά του ως προοδευτικές λύσεις, ενώ πρόκειται για νεοταξίτικες πλύσεις εγκεφάλου, σημαίνει ότι υποτιμά την νοημοσύνη του ελληνικού λαού, θεωρώντας ότι ο τελευταιος δεν διαθέτει ούτε μνήμη ούτε κρίση.
Ο κ. Τσίπρας αποτελεί ένα ακόμη πολιτικό κατασκεύασμα τύπου Φρανκενστάιν, ο οποίος ασέλγησε κατ’ επανάληψιν επί του ελληνικού (εκλογικού) σώματος που τον εμπιστεύθηκε ως έναν διαφορετικό ούριο άνεμο.
Έναν άνεμο που υποτίθεται ότι θα έφερνε την πολυπόθητη αλλαγή στο διεφθαρμένο και προδοτικό πολιτικό σκηνικό της Ελλάδος, αναπτερώνοντας το καταρρακωμένο ηθικό των Νεοελλήνων από τους αλλεπάλληλους μνημονιακούς βιασμούς.
Η διάψευση υπήρξε εκκωφαντική, ενώ ως καραμπινάτο παράδειγμα ανάποδου κόσμου θα μείνει στην ιστορία το πραξικοπηματικό αναποδογύρισμα του ΟΧΙ σε ΝΑΙ.
Φυσικά, ήδη από την δεκαετία του 1990, οι αόρατοι μαριονετίστες που καθορίζουν την τύχη της Ελλάδος γνώριζαν άριστα ότι κάποια στιγμή το δήθεν ντροπαλό παιδαρέλι με την φράντζα (βλ. την εμφάνισή του στην εκπομπή «Τετ-α-τετ με την Άννα» το 1990), που αργότερα έγινε φοιτητοπατέρας με σοφιστικέ γενειάδα (βλ. την εμφάνισή του στην εκπομπή «Από Σπόντα» το 1995)1, θα κυβερνούσε την Ελλάδα.
Αλίμονο σε μας, που τώρα πρέπει να ξαναλουστούμε το σερβίρισμα του κ. Τσίπρα σαν να πρόκειται για καλοψημένη Τσιπούρα. Αφού έμαθε στου κασίδη το κεφάλι, τώρα θέλει να ξανακυβερνήσει!
Αλλά το πολιτικό ψάρι βρομάει από την προπαγανδιστική-αηδιαστική γλώσσα του. Ιδού γιατί:
ΕΥΗΧΑ, ΑΛΛΑ ΚΕΝΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΓΛΩΣΣΙΚΑ ΔΟΛΩΜΑΤΑ
Eπειδή οι περισσότεροι πολιτικοί, και ιδίως πρώην πρωθυπουργοί, νομίζουν ότι απευθύνονται σε χαυνοπολίτες, επείγει να θυμηθούμε τι οραματίσθηκε προ ολίγων μηνών ο Αλέξης Τσίπρας στην «2η Διεθνή Διάσκεψη για την Δημοκρατία και την Κοινωνική Δικαιοσύνη» (Μάιος 2025), ώστε να αντιληφθούμε το μέγεθος του εμπαιγμού μας σχετικά με την επιθυμία του να επανέλθει στα πολιτικά πράγματα της χώρας, δήθεν για να μας γλυτώσει από την ολιγαρχική λαίλαπα Μητσοτάκη.
Κατ’ αρχάς, ο κ. Τσίπρας αναμάσησε όλους εκείνους τους όρους που πληκτικά (και διαχρονικά) επαναλαμβάνονται από τους δημαγωγούς πολιτικούς μας, οι οποίοι είναι «εμβολιασμένοι» με τις τεχνικές της προπαγάνδας. Οι λέξεις αλληλεγγύη, ανάπτυξη, ανθεκτικότητα, ασφάλεια, δημιουργικότητα, εμπιστοσύνη, καινοτομία, πρόοδος, είναι τα κλασικά εύηχα, αλλά κενού περιεχομένου γωσσικά δολώματα, με τα οποία προσπαθεί και ο κ. Τσίπρας, μιμούμενος τις ομηρικές Σειρήνες, να υπνωτίσει τους Νεοέλληνες και να κερδίσει την εύνοιά τους.
Απαιτείται, είπε ο κ. Τσίπρας, «μια νέα προοδευτική [διάβαζε ορθώς: προδοτική] ατζέντα που μπορεί να δώσει έμπνευση, όραμα και αποτελεσματικότητα απέναντι στην επέλαση της ακροδεξιάς και της αντιπολιτικής». Επίσης, «χρειάζεται ένα νέο εθνικό σχέδιο ανάταξης και ανασυγκρότησης με ορίζοντα πενταετίας. Με στόχο την ανάπτυξη, την ανθεκτικότητα, την ασφάλεια αλλά και τη δικαιοσύνη, τους θεσμούς, τη δημοκρατία. Με στόχο την εμπιστοσύνη και την αλληλεγγύη. Αλλά πρωτίστως αυτό που χρειάζεται είναι ένα νέο όραμα που θα εμπνεύσει και θα κινητοποιήσει».
«ΝΕΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ», «ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ» ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Πέραν αυτών, όμως, των κοινότοπων λέξεων, ο κ. Τσίπρας μίλησε και για τον «νέο πατριωτισμό». Τον όρο αυτόν είχε χρησιμοποιήσει στις 25 Μαρτίου 2020 η πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, φανατική οπαδός της Νέας Τάξης Πραγμάτων, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, η οποία είχε διευκρινίσει τότε ότι:
στην καρδιά του «νέου πατριωτισμού» βρίσκονται «η ατομική ευθύνη, η συνεργασία και η αλληλεγγύη».
Σε αντίθεση, ωστόσο, με την κ. Σακελλαροπούλου, ο κ. Τσίπρας προσδιόρισε τον «νέο πατριωτισμό» ως έννοια που πρέπει να αντιταχθεί «στην ολιγαρχία και στην κλεπτοκρατία», υποκρινόμενος ότι εκείνος δεν ανήκει στο ίδιο κλαμπ.
Για να κατανοήσει ο Νεοέλληνας ότι ο εκάστοτε πρωθυπουργός αλλά και, αντιστοίχως, ο εκάστοτε Πρόεδρος της Δημοκρατίας επιλέγεται από τον ανθέλληνα αόρατο μαριονετίστα με βάση κάποιες κοινές ιδεολογικές γραμμές που πρέπει να ακολουθεί, ώστε η εκλογή του από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού να μη διαταράσσει την κεντρική φιλοσοφία και τα θεμελιώδη συμφέροντα του κυρίαρχου λόμπι, πρέπει να ακούσει ή να διαβάσει με προσοχή τι δήλωσε ο κ. Τσίπρας στην συνέχεια εκείνης της ομιλίας του σχετικά με αυτόν τον «νέο πατριωτισμό», τον οποίο τοποθέτησε δίπλα στον «νέο διεθνισμό»:
«Από την μια η πατρίδα μας, από την άλλη τα πλούτη τους. Αυτή είναι η σύγχρονη διαχωριστική γραμμή. Απέναντι σε πολιτικές και πρακτικές που οξύνουν τις ανισότητες και το άδικο. Ένας νέος πατριωτισμός σε κάθε χώρα ξεχωριστά και ένας νέος διεθνισμός για το συντονισμό της δράσης μας σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία και οικονομία».
Σήμερα, όμως, είναι πολλοί οι υποψιασμένοι πολίτες, που έχουν αντιληφθεί ότι η προπαγανδιζόμενη παγκοσμιοποίηση δεν είναι τίποτε άλλο από μία καμουφλαρισμένη αποδοχή της Παγκόσμιας Κυβέρνησης, μέσω της οποίας θα εδραιωθεί η ήδη εξελισσόμενη Παγκόσμια Δικτατορία2.
Η υλοποίηση αυτού του σατανικού σχεδίου υπό την παραπλανητική ετικέτα «παγκοσμιοποίηση» προϋποθέτει κατ’ ανάγκην την αποδόμηση όλων των εθνών-κρατών και την ομογενοποίησή τους σε έναν οικουμενικό χυλό με κοινό (ψηφιακό) νόμισμα και κοινή θρησκεία. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί να κτισθεί η σύγχρονη Βαβέλ!
«ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΙ» ΚΑΙ «ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ»
Έτσι εξηγείται γιατί (και) ο κ. Τσίπρας εμφανίζεται ως οπαδός του «διεθνισμού», πολεμώντας λυσσαλέα κάθε πολίτη που τολμά να υπερασπίζεται με όλη του την ψυχή την Ελλάδα και την Ορθοδοξία. Στην Νέα Εποχή του «νέου πατριωτισμού», όποιος μάχεται για να κρατήσει ζωντανές τις παραδοσιακές αξίες, τις οποίες μεταλαμπάδευσαν με περηφάνεια στους σημερινούς μεσήλικες οι γονείς τους, κηλιδώνονται ανερυθρίαστα ως «ακροδεξιοί» και «εθνικιστές».
Κατά τον κ. Τσίπρα και τους Νεοταξίτες ομοϊδεάτες του, «πρόοδος» στην τρίτη δεκαετία του 21ου (απατ)αιώνα θεωρείται οτιδήποτε συμβάλλει στην αποδόμηση της Πατρίδας και του Έθνους. Ως εκ τούτου, ο «παλιός πατριωτισμός» των προγόνων μας, που έχυσαν το αίμα τους για να αποτινάξουν, χάριν όλων ημών, τον τουρκικό ζυγό οδήγησε το 1821 σε μια… «εθνικιστική επανάσταση». Αυτό υποστηρίζει και ο Thomas W. Gallant στο βιβλίο «Νεότερη Ελλάδα. Από τον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας μέχρι τις μέρες μας» (εκδ. πεδίο, Αθήνα 2017, σελ. 63), το οποίο διανέμεται ως σύγγραμμα στο Α΄ έτος του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης!
Ο κ. Τσίπρας συνέχισε την ομιλία του με τα εξής λόγια, που πρέπει να σημάνουν συναγερμό νέας, επικείμενης προδοσίας:
«είναι λάθος να χαρίσουμε τον πατριωτισμό στα κόμματα της δεξιάς. Τα σοσιαλδημοκρατικά και προοδευτικά κόμματα πρέπει να ξεκαθαρίσουν τι σημαίνει για αυτά ο πατριωτισμός και το ανήκειν. Να ανοίξει ο δημόσιος διάλογος για τις προοδευτικές πολιτικές που χρειαζόμαστε για να αντιμετωπίσουμε τις σύγχρονες προκλήσεις και κρίσεις. Και, κυρίως, να σταθούμε απέναντι στις δυνάμεις της ακροδεξιάς και του εθνικισμού που βλέπαμε να θεριεύουν στην Ευρώπη».
Ακολούθως, ο κ. Τσίπρας που φαίνεται πως δεν έχει καθόλου τσίπα, εμπλούτισε την ομιλία του με ένα ακόμη όραμα: την διασφάλιση θέσεων εργασίας, που είναι, όμως, γνωστό ότι συγκινεί όποιον πολίτη ψάχνει ένα κομματικό αποκούμπι.
Μεταξύ άλλων επισήμανε ότι «πρέπει να μιλήσουμε για έναν νέο ηθικό, κοινωνικό και οικονομικό πατριωτισμό, για να προτάξουμε το όραμα του μέλλοντος. Για να εξηγήσουμε ότι εμείς θα παλέψουμε όντως για κάθε θέση εργασίας στη χώρα μας και για τις δυνάμεις της εργασίας, της καινοτομίας και της δημιουργικότητας. Σε αντίθεση με την ακροδεξιά και τους δεξιούς συμμάχους της. Ή την κεντροδεξιά με τους ακροδεξιούς συμμάχους της, που προσποιούνται ότι αγωνίζονται για τους εργαζόμενους αλλά κατά βάση είναι εκεί για να στηρίξουν τους δισεκατομμυριούχους».
Προσποιούμενος ότι έχουμε δημοκρατία, μίλησε και για την ανάγκη να υπάρξουν θεσμικά αντίβαρα, ώστε τα κράτη να μη γίνουν «Ανώνυμες Εταιρείες αυτών που κυβερνούν και των ολιγαρχών που τους στηρίζουν». Είναι εντυπωσιακό ότι, μέχρι πρότινος, όποιος τολμούσε να υιοθετεί την θεωρία της μετατροπής των κρατών σε Ανώνυμες Εταιρείες στιγματιζόταν ως συνωμοσιολόγος!
Ξεχνώντας πανεύκολα τον τρόπο με τον οποίο κυβέρνησε ο ίδιος ως πρωθυπουργός της «πρώτης φοράς Αριστερά», απεφάνθη ότι πρέπει «να αντικαταστήσουμε το πελατειακό κράτος με ένα κράτος αναπτυξιακό, με στρατηγικούς στόχους. Με ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο εργαζομένων, δημόσιας διοίκησης και οικονομικών φορέων που να βασίζεται στην προοδευτική και δίκαιη φορολόγηση».
Κάπου έλεος με αυτό το «κοινωνικό συμβόλαιο» που το επικαλούνται συνεχώς οι φωστήρες-ολετήρες πολιτικοί μας· τα κόκκαλα του Ζαν Ζακ Ρουσσώ θα τρίζουν!
AMETANOHTOΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΗΣ-ΔΗΜΑΓΩΓΟΣ
Συμπερασματικώς: Επιλέγοντας ο κ. Τσίπρας ως ρητορικό πυρήνα της ομιλίας του τον όρο «νέο πατριωτισμό» έδωσε το παγκοσμιοποιητικό-διεθνιστικό και, κατά τούτο, εθνομηδενιστικό-ανθελληνικό στίγμα του, που στην ουσία δεν διαφέρει σε τίποτε από εκείνο του υπερ-Νεοταξίτη συναδέλφου του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ταυτοχρόνως, συνοδεύοντας τον «νέο πατριωτισμό» με τις λοιπές ρητορικές γιρλάντες περί αλληλεγγύης, ανθεκτικότητας, ασφάλειας κ.λπ., δηλ. με τα τετριμμένα προπαγανδιστικά γλωσσοδόκανα που χαϊδεύουν τ’ αφτιά του ταλαιπωρημένου ακροατηρίου του, πιστοποίησε ότι παραμένει ένας αμετανόητος προπαγανδιστής-δημαγωγός, βγαλμένος από την κολυμβήθρα όσων έχουν την αποστολή να κατασκευάζουν πολιτικές περσόνες με μεγάλο ταλέντο στην εξαπάτηση του λαού.
O λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, μήτε τη γνώμη άλλαξε, μήτε την κεφαλή του.
Ελπίζουμε ο ελληνικός λαός να έχει πάρει το μάθημά του από το πάθημα Τσίπρα και να διατηρεί ακέραιη την μνήμη του, ώστε να μην έχει την τύχη της κοκκινοσκουφίτσας. Με την προσθήκη του Αλέξη Τσίπρα στην πολιτική σκηνή, η λίστα των ευάριθμων «πολιτικών ιδιοκτητών» της Ελλάδος απέκτησε μία ακόμη «νεοταξίτικη μαριονέτα», την οποία ο αόρατος μαριονετίστας έβαψε με χρώμα κόκκινο, ώστε να μην πλήττει ο εμπαιζόμενος ελληνικός λαός από την αέναη εναλλαγή του «μπλε» και του «πράσινου», που εν τέλει κατήντησε γαλαζοπράσινο.
Το μάπετ σόου πρέπει να λήξει εδώ. Δει δη γνήσιων πατριωτών και όχι πολύχρωμων προδοτών.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ 1: Το ανωτέρω κείμενο δημοσιεύθηκε στην στήλη ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ της εφημερίδας ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (5/9/2025) και στην ιστοδελίδα www.antinews.gr3.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ 2: Ο υποτιμητικός τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται ο δήθεν κυρίαρχος λαός από τους αλαζόνες εξουσιαστές του («μας θεωρούν κουτάβια και κορόιδα με πατέντα» / «κουτεντέδες, χάπατα και κουτορνίθια» / «μας περνάνε για λειψούς, χαζούς και μπουνταλάδες»), καθώς και η ανάποδη γλώσσα που χρησιμοποιούν οι πολιτικοί απατεώνες για να κρατούν ευνουχισμένους τους βρεφοποιημένους πολίτες, των οποίων ζητούν την ψήφο ταΐζοντάς τους άφθονο σανό («προσπαθούν να σε πείσουν με ύφος ζωηρό και λαύρο ότι είναι άσπρο αυτό που βλέπεις μαύρο»), αναδεικνύονται έξοχα σε ένα σατιρικό ποίημα που είχε δημοσιεύσει το 1984 ο δημοσιογράφος Παναγιώτης Παπαδούκας στο βιβλίο του «ΕΘΝΙΚΟΝ ΑΠΟΡΡΗΤΟΝ (ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΝ). Διατριβή σατιρική / Κοινωνικο-πολιτική» (εκδ. Φιλιππότη, Αθήνα 1984, σελ. 69-71). Βλ. εδώ:
Βλ. π.χ.:
«Προς μια παγκόσμια δικτατορία»: Το βιβλίο του Gary Kah για την νετοαξίτικη και νεοεποχίτικη προπαγάνδα
Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
Δυστυχώς, μακάρι να μην ήταν έτσι, ο πατριωτισμός είναι ακόμη ένας -ισμός όπως και υπόλοιποι. Πήγα 46 χρονών γιά να το καταλάβω αυτό.
Ότι μυαλά βλέπεις στην αριστερά και στο διεθνισμό, ακριβώς τα ίδια βλέπεις στον πατριωτισμό αλλά με άλλο χρώμα και άλλο πρόσημο.
Τους έχω ζήσει αρκετά καλά τους πατριώτες. Οι περισσότεροι κομπλεξικοί, αμόρφωτοι, με μεγάλες ιδέες περί της ελληνικής ιστορίας, ώντας οι ίδιοι ξύλα απελέκητα, τούβλα. Κρύβονται πίσω από την σκιά των προγόνων τους προσπαθώντας να κρύψουν την ανυπαρξία τους και την υποταγή τους στο σύστημα.
Πλέον είναι να ακούς "πατριώτης" και να τρέχεις μακριά.
Είναι εκπληκτικό το πόσο εύκολα χειραγωγήσημοι είναι. Ότι λέει ο όχλος, ότι λέει το πατριωτικό τρέντι, το λένε και αυτοί.
Από την άλλη πατριδοκάπηλοι. Έκαναν περιουσίες πουλώντας πατρίδα. Μένοντας στο απυρόβλητο φυσικά από το σύστημα για δεκαετίες.
Στο κάτω κάτω τί είναι ο πατριωτ -ισμός όπως τον γνωρίσαμε ;
Προπαγάνδα του τότε συστήματος είναι γιά να παράξει χρήσιμα γρανάζια. Τα οποία θα γίνουν δικηγόροι, γιατροί, στρατιωτικοί, καθηγητές, δικαστικοί γιά να υπηρετήσουν το σύστημα-μάτριξ, να κάνουν παιδιά τα οποία θα τα κάνουν κι αυτά χρήσιμα γρανάζια-σκλαβάκια και θα σκοτωθούν αν χρειαστεί γιά να υπερασπιστούν την ελίτ. Πιά πατρίδα, πιά οικογένεια και πιά θρησκεία ; Γιά τον εκάστοτε Κούλη δίνουν κάθε φορά οι πατριώτες την ζωή τους εδώ και εκατονταετίες.
Οι ρομαντικές εποχές του Λεωνίδα, του Αχιλλέα, του Ηρακλή και του Θησέα πέρασαν και δεν θα ξανά έρθουν πιά.
Γεννιούνται και πεθαίνουν υπερήφανα που είναι γραναζάκια του μάτριξ.
"Control the herds mind...", το υπόλοιπο δεν το θυμάμε.
Henry Kissinger.
Τα γράφω αυτά βλέποντας την αντίδραση των πατριωτών στο θέμα της Γάζας. Επειδή διαχρονικά εκμεταλλεύονται οι επαγγελματίες αριστεροί τέτοια θέματα, οι πατριώτες τάχθηκαν υπέρ του εχθρού. Υπέρ του εχθρού της ανθρωπότητας. Υπέρ των Εβραίων. Αν είναι δυνατόν. Τέτοια μυαλά έχουν. Πρόβατα, γρανάζια, οπαδοί, τυφλοί...
Ότι γραμμή πέσει αυτήν την γραμμή θα ακολουθήσουν.
Ας δούμε τι γράφει ο Άγιος Παΐσιος γιά τους Εβραίους ή ο Κοσμάς ο Αιτωλός.
Ή άλλοι λένε, "ναι αλλά γιά την Κύπρο δεν λέτε τίποτα".
Τί σχέση έχει ρε η Κύπρος ; Άλλο θέμα είναι η Κυπρός άλλο η Παλαιστίνη.
Δηλαδή δεν μπορεί να υπάρξει ποτέ κοινός τόπος με τους αριστερούς έτσι από παιδιαρίστικη αντίδραση και μόνο ;
Έχω μιλήσει με Κύπριο και τον είπα "Έλληνα". Με διόρθωσε αμέσως. "Κύπριος είμαι. Δεν είμαι Έλληνας".
Έτσι μου είπε.
Τους ΝεοΚύπριους τους ρωτήσατε αν θέλουν ένωση ;
Τί νομίζουν οι πατριώτες όταν μιλάνε γιά Κύπρο και γιά Κύπριους ; Ότι μιλάνε γιά τον Γρίβα ας πούμε ;
Γιά ΝεοΚύπριους κακομαθημένους Ευρωπαίους μιλάμε οι οποίοι στην πλειοψηφία τους είναι εμβολιασμένοι.
Όπως κι εμείς.
Δεν υπάρχει σωτηρία γιά την ανθρωπότητα. Ποτέ δεν υπήρχε. Μόνο ο Θεός ότι μπορέσει να κάνει. Να βάλει λίγο τους ανθρώπους στην θέση τους.
υ.γ. Ο Χριστός υπερασπιζόταν τους αδικημένους και εμείς υπερασπιζόμαστε τους δολοφόνους γιατί έχουμε "συμμαχία" λέει. Γιατί έχουμε και καλά συμφέροντα.
"Δεν με ενδιαφέρουν οι Παλαιστίνιοι που είναι και μουσουλμάνοι, εμένα μόνο η Ελλάδα με νοιάζει", λένε άλλοι.
Αυτοί είναι πατριώτες. Αποκαλύφθηκαν.
Κούλης μας αξίζει γιά εκατό χρόνια ακόμη.
Αυτό που χαρακτηρίζει έναν αληθινά χαρισματικό ηγέτη είναι το όραμα και η αυθεντικότητα και αυθεντικότητα στην πολιτική σημαίνει συνέπεια και ειλικρίνεια.
Για όποιον ενδιαφέρεται, ορίστε τα αποτελέσματα ερωτήματος στο ChatGPT για γλωσσική ανάλυση συγκεκριμένης παραγράφου της ομιλίας του κ. Τσίπρα (πρώτη που αναφέρεται στο κείμενο) για έλεγχο πιθανής χρήσης ΑΙ στη γραφή της.
"Το ChatGPT είπε:
Θες να τρέξουμε μια απλή γλωσσική ανάλυση σε κάποιο συγκεκριμένο λόγο που έχεις;
Είπες:
"Απαιτείται μια νέα προοδευτική ατζέντα που μπορεί να δώσει έμπνευση, όραμα και αποτελεσματικότητα απέναντι στην επέλαση της ακροδεξιάς και της αντιπολιτικής.... ...χρειάζεται ένα νέο εθνικό σχέδιο ανάταξης και ανασυγκρότησης με ορίζοντα πενταετίας. Με στόχο την ανάπτυξη, την ανθεκτικότητα, την ασφάλεια αλλά και τη δικαιοσύνη, τους θεσμούς, τη δημοκρατία. Με στόχο την εμπιστοσύνη και την αλληλεγγύη. Αλλά πρωτίστως αυτό που χρειάζεται είναι ένα νέο όραμα που θα εμπνεύσει και θα κινητοποιήσει"
Το ChatGPT είπε:
Πολύ ωραία επιλογή παραδείγματος — αυτό το απόσπασμα είναι ιδανικό για να δείξουμε πώς μπορεί κανείς να ανιχνεύσει “ύποπτα” γλωσσικά μοτίβα που ενδέχεται να προέρχονται ή να έχουν ενισχυθεί από AI.
Ας το αναλύσουμε βήμα–βήμα, γλωσσολογικά και υφολογικά:
🧩 1. Γλωσσική και υφολογική ανάλυση
✦ Δομή
Το κείμενο είναι συνθετικά άρτιο, με ρυθμικές επαναλήψεις («με στόχο… με στόχο…»), παράλληλη σύνταξη και σαφή ρητορική οργάνωση.
Αυτά είναι χαρακτηριστικά:
▪️προσεγμένου πολιτικού λόγου, αλλά και
▪️τυπικής παραγωγής AI που στοχεύει σε “εμπνευστικό” ύφος.
Η φράση «Απαιτείται μια νέα προοδευτική ατζέντα…» λειτουργεί ως θεματική πρόταση, ενώ οι επόμενες φράσεις λειτουργούν ως αναπτυκτικές με ομοιομορφία.
➡️ Αυτή η δομή είναι σχεδόν πρότυπη μορφή πολιτικού κειμένου παραγόμενου από μοντέλο τύπου GPT.
🎭 2. Σημασιολογικά χαρακτηριστικά
Στοιχείο /Παρατήρηση
▪️Λεξιλόγιο: / Πολύ αφηρημένο: «έμπνευση», «όραμα», «αποτελεσματικότητα», «ανάταξη», «ανασυγκρότηση», «ανθεκτικότητα», «δικαιοσύνη», «εμπιστοσύνη». Όλα θετικά και αόριστα.
▪️Έλλειψη συγκεκριμένων δράσεων: /Δεν υπάρχουν μετρήσιμες ή υλικές προτάσεις. Το AI συχνά παράγει ιδεατά πλαίσια χωρίς πρακτική σύνδεση.
▪️Ρητορικά μοτίβα: /Επαναλήψεις: «με στόχο… με στόχο…» — pattern χαρακτηριστικό είτε προσεκτικής ανθρώπινης ρητορικής είτε AI auto-completion.
▪️Τόνος: /Ουδέτερος συναισθηματικά· “υψηλός”, αλλά χωρίς προσωπικό ή συναισθηματικό αποτύπωμα. Καμία προσωπική αναφορά, καμία επίκληση στο συναίσθημα.
▪️Λογική συνοχή: /Άψογη γραμματικά, αλλά οι ιδέες κυκλικές — “όραμα” ↔ “εμπιστοσύνη” ↔ “όραμα”. AI συχνά “κλείνει” έτσι κυκλικά.
⚙️ 3. Στατιστικά & μορφικά μοτίβα (ενδεικτικά)
Δείκτης / Ερμηνεία
▪️Μέση πρόταση: 20–25 λέξεις / Μακροπερίοδος, τυπικό σε “προκατασκευασμένα” πολιτικά drafts
▪️Type–Token Ratio: χαμηλό /Επαναλαμβάνονται ίδιες λέξεις/έννοιες (“στόχος”, “όραμα”, “νέο”, “ανάπτυξη”)
▪️Συνδετικές λέξεις /«με στόχο», «αλλά και», «πρωτίστως» — κοινές σε prompts που στοχεύουν σε “inspiriational speech tone”
🧠 4. Δείγματα “AI-likeness”
Είδος μοτίβου /Παράδειγμα /Γιατί δείχνει AI πιθανότητα
▪️Αφηρημένα τρίπτυχα /. «έμπνευση, όραμα και αποτελεσματικότητα» /Τα μοντέλα προτείνουν συνήθως τρίπτυχες δομές για ισορροπία και ρητορική ομοιομορφία
▪️Πολυσύνθετες φράσεις χωρίς συγκεκριμένα υποκείμενα /«χρειάζεται ένα νέο εθνικό σχέδιο ανάταξης και ανασυγκρότησης» /Καθόλου δράστες, καθόλου λεπτομέρειες
▪️Επαναλαμβανόμενες “λέξεις–άγκυρες” /«νέο», «όραμα», «στόχος», «ανάπτυξη» /Συχνά keywords στα prompts για “visionary political speech”
▪️Κυκλικό κλείσιμο «Αλλά πρωτίστως… όραμα που θα εμπνεύσει και θα κινητοποιήσει» /Τυπική “loop closure” που χρησιμοποιούν τα γλωσσικά μοντέλα
🧭 5. Πόσο πιθανό είναι να έχει περάσει από AI;
▪️Δεν υπάρχει κανένα άμεσο αποδεικτικό στοιχείο (ούτε μπορούμε να το πούμε με βεβαιότητα).
▪️Όμως το ύφος, η δομή και το λεξιλόγιο συνάδουν έντονα με πρόχειρο ή προσχέδιο που έχει περάσει από AI επεξεργασία — δηλαδή είτε:
◾έχει γραφτεί από AI και επιμεληθεί από άνθρωπο, είτε
◾έχει γραφτεί από άνθρωπο και “βελτιωθεί” ή “εξευγενιστεί” από AI εργαλείο."