Στον διαξιφισμό που είχε για τον Προσωπικό Αριθμό στις 14 Μαΐου 2025, εντός του ελληνικού κοινοβουλίου (και πλέον: χαμαιτυπείου), ο υπουργός ψηφιακής διακυβέρνησης Δημήτρης Παπαστεργιόργουελ με τον ανεξάρτητο βουλευτή Νίκο Παπαδόπουλο, ο πρώτος προσποιήθηκε προς τον δεύτερο –αλλά, κατ’ επέκτασιν, και προς τον ελληνικό λαό– ότι δεν γνωρίζει όσα έλεγε (διά του διαβολικού καρμπόν) ο αριθμοποιητής πρόγονός του Μένιος Κουτσόγιωργας ή Κουτσογιόργουελ, όπως τον αποκαλούσε ο δημοσιογράφος της «Καθημερινής» Δημήτρης Παπαναγιώτου.
Επί λέξει, ο υπουργός της σατανικής διακυβέρνησης έδωσε την εξής απάντηση:
«δεν τα έχω παρακολουθήσει [ενν.: αυτά που έλεγε ο Κουτσόγιωργας], διότι ήμουν μαθητής του Δημοτικού» (για την ακρίβεια ήταν 13 ετών).
Από το βράδυ της 1ης Αυγούστου 2025, ο Δημήτρης Παπαστεργιόργουελ έχει στα χέρια του το βιβλίο που θα τον βοηθήσει να συμπληρώσει τα κενά του στο πεδίο της πολιτικής ιστορίας και, ταυτοχρόνως, της ηλεκτρονικής κτηνωδίας.
Ειδικότερα, θα μπορέσει να συγκρίνει την θλιβερή, βρεφοποιητική και φρενοβλαβοποιητική ρητορική που ακολούθησε αυτός και η κυβέρνηση της Νέας Δικτατορίας για την αριθμοποίηση των Νεοελλήνων με την αντίστοιχη ρητορική που είχε ακολουθήσει πριν από 39 χρόνια το πράσινο alter ego του και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Στον ανάποδο κόσμο του 21ου (απατ)αιώνα, η Νέα Δικτατορία του Κυριάκου Μητσοτάκη ήρθε να υλοποιήσει την ψηφιακή σκλαβιά, από την οποία προσπαθούσε να σώσει τους Νεοέλληνες του 20ού αιώνα ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και οι βουλευτές του.
Οι μπλε πρόγονοι του 1986 φώναζαν για Όργουελ και φακέλωμα, οι μπλε απόγονοι του 2025 είναι τίγκα στα πολιτικά όργια, πανάξιοι για φασκέλωμα.
Η αφιέρωση που έγραψα για τον ηλεκτρονικό τύραννο στην πρώτη σελίδα του βιβλίου «Από τον εμβολιασμό στην αριθμοποίηση των ζωανθρώπων – και στο βάθος τσιπάρισμα» ήταν η εξής:
«Στον Δημήτρη Παπαστεργιόργουελ για να μη νομίζει ότι όλοι οι Νεοέλληνες α) έχουν αμνησία και β) τρώνε κουτόχορτο».
Την δικτατορία, τόσο την γνήσια όσο και την υβριδική, οι πολίτες πρέπει να την πολεμούν με κάθε τρόπο, αλλά προπάντων δεν πρέπει ποτέ να σιωπούν.
Το γεγονός ότι υπουργός του Κοινοβουλίου είπε ότι δεν γνώριζε τι έγινε στην πολιτική ιστορία του τόπου πριν σαράντα χρόνια και μάλιστα σε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, γιατί ήταν μικρός σε ηλικία, αποτελεί παντελώς ανόητη δικαιολογία και φυσικά ένα χοντρό ψέμα...
Διότι αν είναι αλήθεια, δείχνει ότι πρόκειται για ένα άτομο εντελώς ακατάλληλο, για τη θέση όχι του υπουργού, αλλά για οποιαδήποτε άλλη θέση. Καθώς υπό αυτή την έννοια, δεν έπρεπε να γνωρίζει τιποτε από όσα έχουν συμβεί στην ιστορία πριν να αρχίσει ο ίδιος να αντιλαμβάνεται τον κόσμο..... Άρα ομολογεί εμμέσως πλην σαφώς ότι δεν γνωρίζει ιστορία πριν το 1984... δηλαδή είναι ανίδεος σε οποιοδήποτε πεδίο πριν το έτος αυτό...
Άρα και οι νόμοι τους μπαλώματα αφού που αγνοούν την ιστορική συνέχεια, άρα ακατάλληλοι προς εφαρμογή....
Να τους χαιρόμαστε..