Επιμελείται ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
Κι εκεί που με απογοήτευση σχολιάζαμε την εμπορευματοποίηση μίας ακόμη εορτής αγίου, η οποία αποτελεί ιδανική ευκαιρία για να βγάλει ο μικροπωλητής τον επιούσιο, μετατρέποντας τον περιβάλλοντα χώρο ενός ιερού ναού σε κόπια αντίστοιχου χώρου που τσικνίζεται από σουβλάκια και λουκάνικα έξω από «ποδοσφαιρικό ναό», ήρθε το λαμπρό κήρυγμα του βοηθού επισκόπου Νύφωνος της Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς να διαλύσει αιφνιδιαστικά και θεαματικά την προηγούμενη γκρίνια.
Διότι, στις ημέρες του 21ου (απατ)αιώνα, όπου η επίσημη εκκλησία τα έχει κάνει πλακάκια με την εξουσία, δεν είναι συχνό το φαινόμενο να ακούς ιερέα να τοποθετείται μεστά κι ευθύβολα στο ολιγόλεπτο κήρυγμά του για μετανθρωπισμό, γουκ κουλτούρα, επιστήμη και τεχνολογία, χρησιμοποιώντας αφυπνιστικούς κωδικούς που σκιαγραφούν το νεοταξίτικο σχέδιο κατά της ανθρωπότητας: Νέα Εποχή, ένωση ανθρώπου με μηχανή, μαζοποίηση!
To φλέγον ερώτημα, βεβαίως, είναι πόσοι από τους παρισταμένους πιστούς μπόρεσαν να συνειδητοποιήσουν την σημασία του πολλαπλού μηνύματος που περιείχε το λαμπρό αυτό κήρυγμα, το οποίο στέλνει μια ισχυρή νότα αισιοδοξίας ενάντια στον «έξυπνο» αλλά εν τέλει αποτυχημένο ολοκληρωτισμό, αφού, ευτυχώς, δεν κατάφερε να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο επί όλων των τέκνων του Κυρίου.
Για να πολλαπλασιασθούν οι αποδέκτες του, παρατίθεται ακολούθως το μεγαλύτερο μέρος του συγκεκριμένου αντιστασιακού και αντινεοταξίτικου κηρύγματος, το οποίο ο γράφων άρχισε να το ηχογραφεί μόλις αντελήφθη την βαρύτητά του.
Ο σύγχρονος άνθρωπος θα δει τα καινούργια ρεύματα, θα δει τον μεταμοντέρνο κόσμο, τον κόσμο που δεν αποδέχεται την αλήθεια. Έναν κόσμο, μια νέα εποχή, που αποδέχεται μόνο μικρές αλήθειες, όπως τις ονομάζει, μικρές αφηγήσεις. Αφήνει στην άκρη τις αφηγήσεις τις μεγάλες, του παρελθόντος, αφήνει στην άκρη τις μεγάλες αξίες και τα ιδανικά και αποδέχεται μικρές αλήθειες, τοπικού χαρακτήρος και ενδιαφέροντος, και αποδέχεται ότι η αλήθεια είναι ό,τι πιστεύει κανείς και ό,τι ο καθένας θέλει να υπηρετήσει.
Πολλά βέβαια είναι τα ψέματα και μία είναι μόνο η αλήθεια. Ο νέος μεταμοντέρνος κόσμος αντιστρατεύεται κάθε αυθεντία, αντιστρατεύεται την απόλυτη αλήθεια που δεν είναι άλλη παρά το πρόσωπο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Μία είναι η αλήθεια και είναι πρόσωπο. Είναι ο Κύριός μας. Μέσα σε αυτόν τον κόσμο, τον μεταμοντέρνο, υπάρχουν πολλά παρακλάδια για να διαλέξει ο καθένας ό,τι θέλει. Και δείτε τι απειλούν, τι ρεύματα υπάρχουν και απειλούν τους νέους μας. Είναι η λεγόμενη «θρησκεία της ανθρωπότητας». Σας λέγω μόνο την κεντρική ιδέα.
Είναι, λοιπόν, αυτή η θρησκεία της ανθρωπότητας, η οποία παρουσιάζει τον απόλυτο ορθολογισμό και μας καλεί να πιστεύουμε μόνο στα επιτεύγματα της επιστήμης. Είναι ο μετανθρωπισμός, η προσπάθεια του ανθρώπου να κερδίσει την αθανασία, να κερδίσει την θεότητα μέσα από την ένωση του ανθρώπου με την μηχανή. Άνθρωπος και μηχανή μαζί. Ένα ψεύτικο αφήγημα, το οποίο δέχτηκαν και οι πρωτόπλαστοι στον Παράδεισο. Ένα άλλο παραμύθι, που τους είπε να γίνουν θεοί χωρίς τον Θεό.
Και τέλος είναι η λεγόμενη, θα την έχετε ακούσει όλοι, γουόκ κουλτούρα, η οποία φανταστείτε την βλασφημία. Φανταστείτε το μέγεθος αυτό της επιρροής εναντίον της Εκκλησίας. Αυτή η γουόκ κουλτούρα έχει μία κεντρική ιδέα. Ένα σύνθημα. Ένα μότο. Να ξεφύγουμε, προσέξτε, να ξεφύγουμε από [το βιολογικό μας φύλο], ακόμη και να νομιμοποιήσουμε την διαστροφή. Βρίσκονται πολλοί να υπηρετήσουν αυτές τις νέες ιδέες.
Ένας ποιητής, ο Τάκης Σινόπουλος, έλεγε χαρακτηριστικά ότι οι βάρβαροι δεν θα διέλθουν ξανά από τα σύνορα της χώρας μας, αλλά θα διέλθουν μέσα από τα παιδικά δωμάτια1. Και σήμερα μέσα στα παιδικά δωμάτια, μέσα εκεί στην οθόνη του υπολογιστή, στην οθόνη του κινητού τηλεφώνου, περνούν όλες αυτές οι ιδέες στους νέους μας. Περνούν όλα αυτά τα μηνύματα.
Και από την άλλη, η Εκκλησία μας προβάλλει τα πρότυπα, τους Αγίους Μάρτυρες, τον Άγιο Φανούριο, ως επιλογή δική μας και ως επιλογή των νέων ανθρώπων. Δεν μπορούμε να μείνουμε παθητικοί θεατές. Δεν μπορούμε μόνο να βλέπουμε τα πράγματα να εξελίσσονται όλο προς το χειρότερο. Δεν μπορούμε να συσχηματιστούμε τω αιώνι τούτω και να ακολουθήσουμε το ρεύμα. Αλλά θα πρέπει να επιλέξουμε αυτό που μας προτείνει ο Απόστολος Παύλος. Αντιστήναι τη ημέρα τη πονηρά και μη συσχηματίζεστε τω αιώνι τούτω2. Να αντισταθούμε με όλες μας τις δυνάμεις. Να αντισταθούμε με τον προσωπικό μας αγιασμό. Αν εμείς αγιαζόμαστε, αν εμείς φροντίζουμε ο καθένας από εμάς να είναι ενωμένος με τον Χριστό, τότε ίσως μπορέσουμε να αλλάξουμε και τους άλλους. Τότε ίσως είμαστε και εμείς ζωντανά και φωτεινά παραδείγματα.
Οι Άγιοι, λοιπόν, μας καλούν στο να αντισταθούμε, και μία μορφή αντίστασης είναι να προσπαθήσουμε στους νέους μας, στα παιδιά μας, να μεταλαμπαδεύσουμε την ορθή πίστη, την ορθοδοξία, τα νάματα της πίστεώς μας, να τα γαλουχήσουμε εν Χριστώ Ιησού, σταυρωμένο και αναστημένο.
Αγαπητοί μου αδελφοί, δυστυχώς ο καθένας από εμάς πρέπει να πάρει την θέση που του αξίζει. Είτε θα γίνει το πετραδάκι το οποίο, αν βρεθεί μέσα στο ρεύμα, θα παρασυρθεί χιλιόμετρα μακριά ή θα γίνει ο γρανιτένιος βράχος, που, όταν βρεθεί μέσα στο ρεύμα, δεν θα παρασυρθεί, θα αντισταθεί και θα καταφέρει να αλλάξει και την πορεία του ρεύματος.
Δεν ξέρω αν είμαστε λίγοι ή πολλοί, αλλά ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός λέγει χαρακτηριστικά, μη φοβηθείς το μικρό ποίμνιο. Αυτό είναι που θα αποτελέσει και την ζύμη. Αυτό είναι που μπορεί να ζυμώσει ολόκληρο το φύραμα. Επαναλαμβάνω, λοιπόν, ας μας εμπνέουν οι Άγιοι, ας είναι παραδείγματα για τη ζωή μας και ας φροντίσουμε κι εμείς την προσωπική μας ένωση με τον Τριαδικό Θεό. Την ένωση αυτή που θα ξεκινήσει από αυτήν εδώ τη ζωή και θα συνεχιστεί στην αιώνια. Το εύχομαι για όλους. Αμήν γένοιτο.
To ανωτέρω κήρυγμα είχα την χαρά και την τιμή να το απολαύσω μαζί με τον ανεξάρτητο βουλευτή Νίκο Παπαδόπουλο την ημέρα δημιουργίας του νέου κόμματός του «Ελληνικός Παλμός». Είθε, με την ευλογία του Αγίου Φανουρίου, να φανερώθηκε στους Έλληνες η τιμιότερη και αξιολογότερη προσπάθεια για την λύτρωση των Ελλήνων από τον μακροχρόνιο εγκλωβισμό τους στα δίχτυα της εναλλασσόμενης νεοταξίτικης οικογενειοκρατίας Μητσοτάκηδων και ΣΙΑ3.
«Οι βάρβαροι, δεν θα ξανάρθουν απ’ τα σύνορα.
Τους εκπαιδεύουν οι σοφοί με τηλεόραση
και οι ορδές τους, από τα παιδικά δωμάτια θα ορμήσουν».
Προς Ρωμαίους 12, 2: «καὶ μὴ συσχηματίζεσθε τῷ αἰῶνι τούτῳ, ἀλλὰ μεταμορφοῦσθε τῇ ἀνακαινώσει τοῦ νοός, εἰς τὸ δοκιμάζειν ὑμᾶς τί τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ, τὸ ἀγαθὸν καὶ εὐάρεστον καὶ τέλειον».
Με τις ειλικρινείς ευχές μου προς τον κο Παπαδόπουλο για επιτυχία και καλή πορεία του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΑΛΜΟΥ στον ανηφορικό δρόμο προς την Ελευθερία.
Ευχόμαστε κάθε επιτυχία στο νέο κόμμα του κ.Παπαδοπουλου!