Σήμερα έχουμε δύο "μεβάκ". Το πρώτο είναι αυτό που όλοι καταλαβαίνουμε διαβάζοντας το ομώνυμο διήγημα και έχει "φορεθεί" από το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, κοντά στο 80% νομίζω.
Το δεύτερο μεβάκ, όμως, ποτέ δε μας το επέβαλλαν - μέχρι σήμερα τουλάχιστον κι όμως το έχουμε σχεδόν όλοι. Και είναι το συγκεκριμένο μεβάκ για το οποίο ξεχάσαμε να ατενίζουμε τον ουρανό, να κοιτάμε τον ήλιο, τα αστέρια, τα πουλιά και να είμαστε διαρκώς με το κεφάλι σκυμμένο.
Αυτό το μεβάκ δεν είναι στον αυχένα μας, αλλά στην παλάμη μας και το λέμε "σμαρτ φόουν" θαρρώ..
Εξαιρετικό !!! Οι πρόγονοι μας εξεγέρθηκαν και επαναστάτησαν για την ελευθερία και την εθνική μας αξιοπρέπεια, άσχετα αν οι συγκυρίες δεν ήταν ευνοϊκές, αλλά παρ' όλα αυτά τόλμησαν και τα κατάφεραν γιατί είχαν όραμα και πίστη. Στην σημερινή εποχή και για όλα αυτά που ζήσαμε τα δύο τελευταία χρόνια, οι άνθρωποι προτίμησαν να στερηθούν την ελευθερία τους πιστεύοντας ότι θα ζήσουν. Να ζεις μονίμως με ένα φόβο, αυτό δεν είναι ζωή αλλά σκλαβιά. Άφησαν ερείπια όλοι οι κυβερνώντες και τώρα αλλά και στο παρελθόν σε συνεργασία με όλη αυτή την σαβούρα που μας σερβίρεται καθημερινά από τα ΜΜΕ και έχουν καταντήσει οι άνθρωποι να παραμένουν απαθείς, αποβλακωμένοι και ψυχικά ασθενείς, υπάκουοι σε ένα διεφθαρμένο με βρώμα και δυσωδία σύστημα που δεν έχει τέλος.
Ωραίο, συγκινητικό και μελαγχολικό διήγημα με φωτεινό και ελπιδοφόρο τέλος.
Θερμά συγχαρητήρια τόσο στον ΑΞΙΟ συνοδοιπόρο του κ.Βαθιωτη, τον κ.Δασκαλακη Δημήτριο όσο και στην αξιέπαινη μαθήτρια, Δασκαλάκη Ευαγγελία για το αξιολογοτατο διήγημα.
Ευχόμαστε ολόψυχα στη μαθήτρια καλή πρόοδο.
Και ας διαβάσουμε και ένα άλλο ωραίο, αισιόδοξο μήνυμα
Διαβάζουμε στο ""Το όνειρο ενός γελοίου ανθρώπου "" του Ντοστογιέφσκι:
""Το σημαντικότερο είναι να αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου,κι αυτό είναι όλο,τιποτ' άλλο δε χρειάζεται, απολύτως τίποτα: αμέσως θα βρεις τον τρόπο να φτιάξεις τα πράγματα.Κι όμως, αυτή η παλιά, χιλιοειπωμενη αλήθεια ποτέ δεν έγινε βίωμα!"Η συνείδηση της ζωής υπερβαίνει τη ζωή, η γνώση των νόμων που διέπουν την ευτυχία υπερβαίνει την ευτυχία""- να ενάντια σε τι θα πρέπει να αγωνιστούμε! Εγώ θα αγωνιστώ.Και μονάχα αν όλοι το θελήσουν, αμέσως θα φτιαχτουν τα πάντα.......
Θερμά συγχαρητήρια και για τα πολύ όμορφα σκίτσα του κειμένου στη ζωγράφο Svetlana Limnios.
Οι άνθρωποι απελευθερώθηκαν όχι γιατί θυσιάστηκαν κάποιοι για την ελευθερία τους, αλλά γιατί φοβήθηκαν και εξοργίστηκαν από τις συνέπειες του μεβάκ, έτσι οργισμένοι από την εξαπάτηση και συνέπειες του μεβάκ, εξεγέρθηκαν και τιμώρησαν τους υπαίτιους, βασανιστές και αποπλανητές τους.
Ο Πέτρος πήρε αγκαλιά τον γιο του και κοιτώντας τον τρυφερά, ενώ δάκρυα άρχισαν να κυλούν από τα μάτια του, είπε:
– Γιατί, παιδί μου, κάποιοι αποφάσισαν να θυσιάσουν την ζωή τους, όπως η Κυράννα και ο Στέφανος, ώστε να μπορείς εσύ σήμερα να είσαι πάλι ελεύθερος να αγαπάς, να ελπίζεις και να ονειρεύεσαι κοιτώντας ψηλά στον ουρανό.>>>!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Μου αρέσει. Μοιάζει με μια απλούστευση της δική μας τυραννίας, αλλά δεν είναι απλούστευση τελικά. Οι άνθρωποι του κόσμου μας είναι όντως τόσο πρόθυμοι να υποταχθούν όσο είναι και στο διήγημα. Και μεβάκ θα βάλουν, και εμβόλια θα κάνουν, και μαμούνια θα φάνε. Θα κάνουν τα πάντα αν τους τα υποδείξουν οι αφεντάδες τους.
Αν ένα παιδί Λυκείου σήμερα, γράφει έτσι τότε ναι υπάρχει ελπίδα, γιατί υπάρχει ακόμα Γένος....
Ο Θεός μεθ ημών!
Καταπληκτικό και πολύ ενθαρρυντικό.
Ο Χριστός μας έδειξε την Θυσία που είναι συνυφασμένη με την αγάπη.
Χωρίς θυσία δεν υπάρχει αγάπη σε οποιαδήποτε σχέση των ανθρώπων.
Σήμερα έχουμε δύο "μεβάκ". Το πρώτο είναι αυτό που όλοι καταλαβαίνουμε διαβάζοντας το ομώνυμο διήγημα και έχει "φορεθεί" από το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, κοντά στο 80% νομίζω.
Το δεύτερο μεβάκ, όμως, ποτέ δε μας το επέβαλλαν - μέχρι σήμερα τουλάχιστον κι όμως το έχουμε σχεδόν όλοι. Και είναι το συγκεκριμένο μεβάκ για το οποίο ξεχάσαμε να ατενίζουμε τον ουρανό, να κοιτάμε τον ήλιο, τα αστέρια, τα πουλιά και να είμαστε διαρκώς με το κεφάλι σκυμμένο.
Αυτό το μεβάκ δεν είναι στον αυχένα μας, αλλά στην παλάμη μας και το λέμε "σμαρτ φόουν" θαρρώ..
Εξαιρετικό !!! Οι πρόγονοι μας εξεγέρθηκαν και επαναστάτησαν για την ελευθερία και την εθνική μας αξιοπρέπεια, άσχετα αν οι συγκυρίες δεν ήταν ευνοϊκές, αλλά παρ' όλα αυτά τόλμησαν και τα κατάφεραν γιατί είχαν όραμα και πίστη. Στην σημερινή εποχή και για όλα αυτά που ζήσαμε τα δύο τελευταία χρόνια, οι άνθρωποι προτίμησαν να στερηθούν την ελευθερία τους πιστεύοντας ότι θα ζήσουν. Να ζεις μονίμως με ένα φόβο, αυτό δεν είναι ζωή αλλά σκλαβιά. Άφησαν ερείπια όλοι οι κυβερνώντες και τώρα αλλά και στο παρελθόν σε συνεργασία με όλη αυτή την σαβούρα που μας σερβίρεται καθημερινά από τα ΜΜΕ και έχουν καταντήσει οι άνθρωποι να παραμένουν απαθείς, αποβλακωμένοι και ψυχικά ασθενείς, υπάκουοι σε ένα διεφθαρμένο με βρώμα και δυσωδία σύστημα που δεν έχει τέλος.
Ο Θεός μαζί μας και να μας φυλάει. Αμήν!!!
Ωραίο, συγκινητικό και μελαγχολικό διήγημα με φωτεινό και ελπιδοφόρο τέλος.
Θερμά συγχαρητήρια τόσο στον ΑΞΙΟ συνοδοιπόρο του κ.Βαθιωτη, τον κ.Δασκαλακη Δημήτριο όσο και στην αξιέπαινη μαθήτρια, Δασκαλάκη Ευαγγελία για το αξιολογοτατο διήγημα.
Ευχόμαστε ολόψυχα στη μαθήτρια καλή πρόοδο.
Και ας διαβάσουμε και ένα άλλο ωραίο, αισιόδοξο μήνυμα
Διαβάζουμε στο ""Το όνειρο ενός γελοίου ανθρώπου "" του Ντοστογιέφσκι:
""Το σημαντικότερο είναι να αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου,κι αυτό είναι όλο,τιποτ' άλλο δε χρειάζεται, απολύτως τίποτα: αμέσως θα βρεις τον τρόπο να φτιάξεις τα πράγματα.Κι όμως, αυτή η παλιά, χιλιοειπωμενη αλήθεια ποτέ δεν έγινε βίωμα!"Η συνείδηση της ζωής υπερβαίνει τη ζωή, η γνώση των νόμων που διέπουν την ευτυχία υπερβαίνει την ευτυχία""- να ενάντια σε τι θα πρέπει να αγωνιστούμε! Εγώ θα αγωνιστώ.Και μονάχα αν όλοι το θελήσουν, αμέσως θα φτιαχτουν τα πάντα.......
Θερμά συγχαρητήρια και για τα πολύ όμορφα σκίτσα του κειμένου στη ζωγράφο Svetlana Limnios.
Θερμα συγχαρητηρια! Αψογη αναπαρασταη του σημερα! Ελπιζω μονο και ευχομαι, να μη μας παρει 20 χρονια να ξυπνησουμε!
Υπέροχο το διήγημα!!!
Οι άνθρωποι απελευθερώθηκαν όχι γιατί θυσιάστηκαν κάποιοι για την ελευθερία τους, αλλά γιατί φοβήθηκαν και εξοργίστηκαν από τις συνέπειες του μεβάκ, έτσι οργισμένοι από την εξαπάτηση και συνέπειες του μεβάκ, εξεγέρθηκαν και τιμώρησαν τους υπαίτιους, βασανιστές και αποπλανητές τους.
Και γιατί, μπαμπά, σήμερα το μεβάκ δεν υπάρχει;
Ο Πέτρος πήρε αγκαλιά τον γιο του και κοιτώντας τον τρυφερά, ενώ δάκρυα άρχισαν να κυλούν από τα μάτια του, είπε:
– Γιατί, παιδί μου, κάποιοι αποφάσισαν να θυσιάσουν την ζωή τους, όπως η Κυράννα και ο Στέφανος, ώστε να μπορείς εσύ σήμερα να είσαι πάλι ελεύθερος να αγαπάς, να ελπίζεις και να ονειρεύεσαι κοιτώντας ψηλά στον ουρανό.>>>!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Μου αρέσει. Μοιάζει με μια απλούστευση της δική μας τυραννίας, αλλά δεν είναι απλούστευση τελικά. Οι άνθρωποι του κόσμου μας είναι όντως τόσο πρόθυμοι να υποταχθούν όσο είναι και στο διήγημα. Και μεβάκ θα βάλουν, και εμβόλια θα κάνουν, και μαμούνια θα φάνε. Θα κάνουν τα πάντα αν τους τα υποδείξουν οι αφεντάδες τους.