Προπαγανδιστικό μασάζ παγκόσμιας κυβέρνησης από το 1984

Ρετρό 54.0: Τι έγραφε η Τζούλη Πιτσούλη στον «Ταχυδρόμο» πριν από 40 χρόνια

Αντιγράφει, επιμελείται και σχολιάζει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης

---

Πλήρη πρόσβαση στο κείμενο που ακολουθεί έχουν μόνο οι συνδρομητές του ιστολογίου. Αναδημοσίευση από άλλα ιστολόγια, εφημερίδες ή περιοδικά μόνο κατόπιν συνεννοήσεως.

Λεπτομέρειες σχετικά με την συνδρομή στον ακόλουθο σύνδεσμο:

kvathiotis.substack.com/subscribe

---

Συγκλονίζει και ανατριχιάζει ένα οκτασέλιδο αφιέρωμα που είχε επιμεληθεί η Τζούλη Πιτσούλη στο περιοδικό «Ταχυδρόμος» της 20ής Σεπτεμβρίου 1984 (αριθμ. τεύχ. 38, 1584, σελ. 55-62) με τίτλο:

«ΑΘΗΝΑ, 21ος ΑΙΩΝΑΣ ΜΕΤΑ ΧΡΙΣΤΟΝ».

Στον μεν πρόλογό της μνημονεύει τα δύο «λογοτεχνικά ευαγγέλια» της Νέας Τάξης Πραγμάτων, δηλ. το «1984» του Τζωρτζ Όργουελ και τον «Θαυμαστό Καινούργιο Κόσμο» του Άλντους Χάξλεϋ, στον δε επίλογό της επικαλείται την ανάγκη δημιουργίας μιας παγκόσμιας κυβέρνησης, η οποία εκτιμά ότι θα είναι η μόνη κατάλληλη για την επίλυση όλων των ζωτικής σημασίας προβλημάτων του πλανήτη.

Η θέση αυτή, διατυπωμένη σε εκείνο το κείμενο ήδη πριν από 40 χρόνια, αφήνει τον αναγνώστη του 2024 με ανοιχτό το στόμα, προκαλώντας του αίσθημα χρονικού αποπροσανατολισμού, αφού, μόλις πριν από λίγο καιρό, μιλώντας ο πρωθυπουργός της Ελλάδος Κυρ. Μητστοτάκης από την Νέα Υόρκη, στο πλαίσιο των συζητήσεων που είχαν αντικείμενο την έγκριση του «Συμφώνου για το Μέλλον»¹ είχε χρησιμοποιήσει το γνωστό (εδώ και δεκαετίες²) προπαγανδιστικό σλόγκαν:

«οι παγκόσμιες απειλές απαιτούν παγκόσμιες λύσεις»³.

Το σλόγκαν αυτό, το οποίο επαναλαμβάνεται συχνά-πυκνά με την προπαγανδιστική μέθοδο του καρμπόν από διάφορες επιδραστικές προσωπικότητες⁴ (θα λέγαμε ότι πρόκειται πλέον για μια πολυκαιρινή νεοταξίτικη καραμέλα), καλλιεργεί το έδαφος για την αναγνώριση μιας παγκόσμιας κυβέρνησης ως μόνη λύση-αντίδοτο για την έξοδο από τον λεγόμενο «ευάλωτο κόσμο» (vulnerable world), σύμφωνα με την προπαγανδιστική ρητορική του Νικ Μπόστρομ, φανατικού υποστηρικτή όχι μόνο της παγκόσμιας κυβέρνησης αλλά και του υπερανθρωπισμού / μετανθρωπισμού⁵.

Κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι, λοιπόν, ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης έκανε λόγο για την αναγκαία «αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην παγκόσμια διακυβέρνηση»⁶.

Σημειωτεόν ότι το 2002 είχε κυκλοφορήσει στην Ελλάδα ένα δυστοπικό μυθιστόρημα που έγραψε ο μηχανολόγος μηχανικός, δημοσιογράφος και συγγραφέας Πάνος Φιλιππακόπουλος.

Πρόκειται για το βιβλίο «Αλυσίδες από πυρίτιο» (εκδ. Μεταίχμιο), το οποίο, λόγω των πρωθυπουργικών δηλώσεων, καθίσταται επίκαιρο όσο ποτέ άλλο. Σύμφωνα με την πλοκή του μυθιστορήματος, μετά από μια εισβολή εξωγήινων που κατέστη δυνατή χάρη στην παγκόσμια συνεργασία, αποφασίσθηκε η δημιουργία μιας παγκόσμιας κυβέρνησης. Έδρα της διοίκησης ήταν το Παρίσι, έδρα της αστυνομίας η Ουάσιγκτον και έδρα των ενόπλων δυνάμεων η Ρωσία⁷.

Απαρατήρητος δεν μπορεί να περάσει ούτε ο όρος «Νέα Εποχή», τον οποίο η αρθρογράφος του κυκλοφορήσαντος το 1984 «Ταχυδρόμου» συνδέει με τις «επιπτώσεις» που θα έχουν στην ζωή μας «η τεχνολογία και ο αυτοματισμός».

---

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Ι. ΠΡΟΟΙΜΙΟ

ΙΙ. ΠΡΟΛΟΓΟΣ

ΙΙΙ. Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΟΥΠΟΛΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙΚΟ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ

IV. ΠΛΑΝΗΤΙΚΗ ΜΟΔΑ

V. ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΙΓΝΙΤΗ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ, ΤΟΝ ΑΝΕΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΡΟ

VI. ΚΛΙΜΑ

VII. ΔΙΑΤΡΟΦΗ

VIII. ΑΝΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ

IX. Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

X. Η ΕΛΠΙΔΑ

---