Από τον Μάη του 1968 στον Φλεβάρη του 2025: Δακρυγόνος (αλ)χημεία και όχι μόνο;

Ρετρό 68.0: Όταν ο λαός (κατα)πνίγεται από ηγέτες γαντζωμένους στην κυβερνητική καρέκλα

Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης

---

ΠΡΟΪΔΕΑΣΜΟΣ

Η υπερχειλίζουσα αλαζονεία των μελών της παρούσας αυταρχικής κυβέρνησης και η απαξιωτική κατασπίλωση όσων τολμούν να ασπάζονται την υπόνοια περί ευρείας συγκαλύψεως των πρωταιτίων και συνεργών του φοβερού εγκλήματος των Τεμπών, στους οποίους ρίχνεται η ρετσινιά του «ψεκασμένου» και του «συνωμοσιολόγου», είναι δύο μέγιστα ατοπήματα, που καθιστούν ξεκάθαρο ποίου ακριβώς φυράματος πολιτικοί μάς κυβερνούν και με ποια όπλα:

Πολιτικοί αδίστακτοι, συμφεροντολόγοι, κυνικοί, ξεδιάντροποι. Μυδραλιοβόλα εναντίον των πολιτών όλες σχεδόν οι τεχνικές της προπαγάνδας.

Όταν, όμως, ο λαός βγαίνει μαζικά και ορμητικά στους δρόμους, αυτό σημαίνει ότι η κυβερνητική προπαγάνδα έχει αποτύχει, οπότε η απειλούμενη εξουσία χρειάζεται να επιστρατεύσει άλλα μέσα: από την ύπουλη χειραγώγηση περνά στην ωμή σωματική βία.

Έτσι, ο πολιτικός ποιμένας με το αγαθόβουλο προσωπείο μεταμορφώνεται σε βίαιο κυνηγό που για να ξαναμαντρώσει στην στάνη τα εκ του λαού «ατίθασα πρόβατα» σηκώνει την μεταλλική ράβδο του, με την οποία θα τα ξυλοφορτώσει, όπως θα έπραττε και ένας αυταρχικός γονιός απέναντι στα άτακτα παιδιά του που έχουν αρχίσει να ουρλιάζουν ακατάπαυστα.

Στο σημερινό ρετρό κείμενο αξιοποιείται ένα δημοσίευμα της 31ης Μαΐου 1968 από το περιοδικού «Εικόνες» για τον γαλλικό Μάη του ΄68.

Άραγε θα υπάρξει αναλογία μεταξύ του Μάη 1968 και του Φλεβάρη 2025;

Επειδή οι διαδηλώσεις για την κτηνωδία των Τεμπών έχουν συσχετισθεί από την ίδια την de facto απονομιμοποιημένη κυβέρνηση με προθέσεις αποσταθεροποίησης ή/και ανατροπής της εκ μέρους των (κατ’ αυτήν υποκινούμενων από τα κόμματα της αντιπολίτευσης) διαδηλωτών, είναι αναμενόμενο να καταφύγει κατά μείζονα λόγο αυτήν την φορά στην… δακρυγόνο (αλ)χημεία, και όχι μόνο!

Σημειωτέον ότι, εκ της απλής αναγνώσεως της εισαγωγικής τοποθέτησης του Κυρ. Μητσοτάκη στο χθεσινό Υπουργικό Συμβούλιο προκύπτει ότι μίλησε και πάλι σε ανάποδη γλώσσα.

Όπως προπαγάνδιζε την ενότητα του λαού επί εποχής υγειονομικής δικτατορίας, παρότι ο ίδιος και η κυβέρνησή του έκανε το παν για να διχοτομήσει τον λαό σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους, έτσι και τώρα υποκρίνεται ότι νοιάζεται για την ενότητα του λαού, ενώ στην πράξη εφαρμόζει την οργουελική μέθοδο της διπλής σκέψης:

Στα φανερά διατυμπανίζει ότι είναι υπέρμαχος και εγγυητής της ενότητας, ενώ στα μουλωχτά κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να ρίξει λάδι στην φωτιά, χωρίζοντας για μία ακόμη φορά τον λαό σε δύο στρατόπεδα: στους «συγκαλυπτικούς» και τους «αντισυγκαλυπτικούς».

Επίσης, παρότι στο κείμενο της ομιλίας του προαναγγέλλεται η μετωπική σύγκρουση με όσους έχουν σχέδια βίαιης ανατροπής, θεωρώ ότι στην πραγματικότητα υπονοείται ότι η σύγκρουση αυτή θα λάβει χώρα και με όποιους αρχίσουν απλώς να φωνάζουν συνθήματα εναντίον του ιδίου και άλλων μελών της κυβέρνησης, χωρίς να κάνουν καμία χρήση βίας. Πρόγευση-προειδοποίηση μιας τέτοιας πολύ κακής τροπής που ενδέχεται να πάρουν αύριο τα πράγματα αποτελεί η χθεσινή διακοπή του αγώνα μπάσκετ μεταξύ Ηρακλή και Ερμή Σχηματαρίου, επειδή υποστηρικτές του Ηρακλή φώναζαν το γνωστό αντικυβερνητικό σύνθημα περί κρατικής δολοφονίας.

Ο Θεός όλους να τους φωτίσει, ώστε η Ελλάδα αύριο να μην αιματοκυλήσει!

ΠΡΟΣΟΧΗ: Ας έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού το ενδεχόμενο, τυχόν επεισόδια ευρύτατης κλίμακας στις αυριανές διαδηλώσεις να εξυπηρετούν άριστα την δαιμονόπληκτη κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία ίσως επιθυμεί διακαώς να τα χρησιμοποιήσει ως αντιπερισπασμό για τον καλπάζοντα Προσωπικό Αριθμό.

---

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Ι. ΤΟ ΧΑΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ

ΙΙ. Η ΚΟΙΝΗ ΞΥΛΙΝΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΗΓΕΤΩΝ ΠΟΥ ΓΑΝΤΖΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΚΑΡΕΚΛΑ

ΙΙΙ. TO ΑΥΤΑΡΧΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ THΣ ΝΔ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΥΛΗ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΜΕΣΩ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ ΣΤΗΝ ΩΜΗ ΒΙΑ

IV. ΟΙ ΑΝΑΠΟΔΕΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΟΡΓΟΥΕΛΙΚΗ ΔΙΠΛΗ ΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

---

Ι. ΤΟ ΧΑΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ

Στο εξώφυλλο του περιοδικού «Εικόνες» της 31ης Μαΐου 1968 (αρ. 613, δραχμαί 8) υπήρχε ο τίτλος:

«Κάψτε το Παρίσι!».

Ο τίτλος αυτός είχε γραφτεί ανάμεσα σε μία φωτογραφία με πυρπολημένα αντικείμενα και σε δύο ακόμη φωτογραφίες, στην πρώτη εκ των οποίων απεικονίζονταν πολίτες που διαδήλωναν κρατώντας σημαίες, στην δε δεύτερη πολίτες βαριά τραυματισμένοι.

Στην σελίδα 27 του περιοδικού, το κείμενο που ήταν αφιερωμένο στον Μάη του ΄68 με τίτλο «Το χάος κυβερνά τη Γαλλία» ξεκινούσε με το εξής σχόλιο:

«Η “γαλλική επανάσταση” συνέχιζε την Τετάρτη την κατακλυσμιαία πορεία της προς τα εμπρός, αναζητώντας έναν “καινούργιο” –κι ακαθόριστο– κόσμο. Κράτος και Εκκλησία, πολιτικά κόμματα και συνδικάτα, κομμουνισταί και αντικομμουνισταί, φιλελεύθεροι και συντηρητικοί, διανοούμενοι και αναρχικοί. Δυτικοί και Ανατολικοί, σκοτεινές δυνάμεις και ξένοι πράκτορες – όλες οι ώς τώρα γνωστές δυνάμεις που στηρίζουν ή υπονομεύουν την “καθεστηκυία τάξιν πραγμάτων” μάταια προσπαθούσαν να τιθασεύσουν το ξέσπασμα της “επαναστατικής” οργής».

Ο συντάκτης του άρθρου, ο Ν. Ι. Κυριαζίδης, περιέγραφε την έκρυθμη κατάσταση στους δρόμους του Παρισιού με τα ακόλουθα λόγια: