Αυταρχική κυβέρνηση σε πλαίσιο κοινοβουλευτικής δικτατορίας
Παρέμβαση σε συζήτηση για τις νέες μεταβολές στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας
Την 13η Δεκεμβρίου 2023 στην αίθουσα «Μιχάλης Ζαφειρόπουλος» του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών (ΔΣΑ, Ακαδημίας 60), η Ελληνική Εταιρεία Ποινικού Δικαίου και η Ένωση Ελλήνων Ποινικολόγων συνδιοργάνωσαν δημόσια συζήτηση, με θέμα:
«Το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης: Αναμόρφωση ή παραμόρφωση του ποινικού συστήματος;».
Η εκδήλωση μεταδόθηκε με live streaming μέσω του καναλιού YouTube του ΔΣΑ.
Εισηγητές ήσαν οι ακόλουθοι: Ιωάννης Γιαννίδης, Πρόεδρος ΕΕΠΔ, Ομ. Καθηγητής ΕΚΠΑ Ηλίας Αναγνωστόπουλος, Πρόεδρος ΕΕΠ, Ομ. Καθηγητής ΕΚΠΑ, Θεοχάρης Δαλακούρας, Αντιπρόεδρος ΕΕΠΔ, Καθηγητής ΔΠΘ, Αριστομένης Τζαννετής, ΓΓ ΕΕΠ, Αν. Καθηγητής ΕΚΠΑ, Αλέξανδρος Δημάκης, ΓΓ ΕΕΠΔ, Επ. Καθηγητής ΕΚΠΑ, Τόνια Τζαννετάκη, Επ. Καθηγήτρια ΕΚΠΑ. Την συζήτηση συντόνισε η Ομ. Καθηγήτρια ΑΠΘ, Μαρία Καϊάφα-Γκμπάντι.
Μετά το πέρας των εισηγήσεων ακολούθησαν παρεμβάσεις από το κοινό, μεταξύ των οποίων και η εδώ αναρτωμένη:
Σε αυτήν συνοψίσθηκαν οι κυριότερες διαπιστώσεις των εισηγητών, οι οποίες κατατείνουν στο συμπέρασμα ότι το υπό διαβούλευσιν νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης για τις «παρεμβάσεις» στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (σκοπός τους υποτίθεται ότι είναι η επιτάχυνση και η ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης) δεν είναι απλώς οπισθοδρομικό, αλλά προϊόν μιας α υ τ α ρ χ ι κ ή ς κυβέρνησης που λειτουργεί σε πλαίσιο «κοινοβουλευτικής δ ι κ τ α τ ο ρ ί α ς».
Η παρούσα κυβέρνηση επαληθεύει το φαινόμενο του «ράβε-ξήλωνε», αφού με τις προτεινόμενες διατάξεις έρχεται να ακυρώσει την φιλοσοφία του νέου Ποινικού Κώδικα του 2019 (με τον οποίο είχε γίνει προσπάθεια για μια φιλελευθεροποίηση του ποινικού μας συστήματος), ν ε κ ρ α ν α σ τ α ί ν ο ν τ α ς καταργημένες διατάξεις.
Το δόγμα «Νόμος και Τάξη» (Law & Order) σε συνδυασμό με την θεωρία της μ η δ ε ν ι κ ή ς ανοχής, η τιμωρητική κ α τ α ι γ ί δ α, η επαναφορά α ν τ ι σ υ ν τ α γ μ α τ ι κ ώ ν διατάξεων, η πρόβλεψη της γενικής δήμευσης περιουσίας, η οποία είναι παντελώς ά σ χ ε τ η προς το τελούμενο έγκλημα, δηλ. τον εξ αμελείας ή εκ προθέσεως εμπρησμό σε δάση, παραπέμπει δε σε εποχές πολιτειακής α ν ω μ α λ ί α ς, ο ποινικός λ α ϊ κ ι σ μ ό ς, αλλά και το τιμωρητικό μοντέλο α π ο κ λ ε ι σ μ ο ύ (exclusion) του δράστη από την κοινωνία (με βάση τις νέες ρυθμίσεις στην φυλακή θα καταλήγουν και οι δράστες πλημμελημάτων!) είναι οι χαρακτηριστικότεροι ενδείκτες α υ τ α ρ χ ι κ ό τ η τ α ς του καθεστώτος που μας κυβερνά.
Ο παρεμβαίνων υποστήριξε ότι επικρατεί «φ ρ ε ν ί τ ι δ α με την ασφάλεια», ένα φαινόμενο που στην αγγλοσαξονική επιστήμη περιγράφεται υπό τον καινοφανή όρο «α σ φ α λ ί τ ι δ α» (safetyism). Το φαινόμενο αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις προσπάθειες που κατεβλήθησαν μετά το 2001 για την εξεύρεση της χρυσής τομής ανάμεσα στην ελευθερία και την ασφάλεια.
Επιπλέον, αποτελεί τυπικό δείγμα οργουελιανής διπλής σκέψης (διγλωσσίας) η ρητορική περί «καλής νομοθέτησης», την οποία υποτίθεται ότι υπηρετεί το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για προσπάθεια της κυβέρνησης να χ α ϊ δ ε ύ ε ι τα αφτιά των πολιτών με βαρύγδουπες-φανταχτερές λέξεις που δεν αποτελούν παρά β ι τ ρ ί ν α πίσω από την οποία κρύβονται φ ί δ ι α και σ κ ο υ π ί δ ι α.
Η παρέμβαση έκλεισε με την αυθόρμητη φράση που ήρθε στο μυαλό του ομιλητή λίγο πριν κατεβεί από το βήμα:
Οδεύουμε προς την κ α τ α σ τ ρ ο φ ή!
Ώρα μηδέν για όλον τον Νομικό Κόσμο!! Αν όχι τώρα, τότε πότε;;; Για ό,τι δεν ειπώθηκε και κρύφτηκε όπως όπως κάτω απ' το σκωροφαγωμένο χαλί του... " Δημοσίου Συμφέροντος" τα μαύρα χρόνια τα τελευταία, για το ανάστημα που δεν ορθώθηκε, για τη συγκατάβαση με τη φράση: " Αφού το λέει ο νόμος;;;;", για την απάθεια, για την αγάπη στη θέση, για τη διαιώνιση της αργοπορίας στην απονομή δικαιοσύνης, χωρίς καμία αναφορά στην κοινωνικο - οικονομική πραγματικότητα. Για τις ευθύνες όλων μας, από τους Δικαστικούς Υπαλλήλους, μέχρι τους Ανώτατους Δικαστικούς Λειτουργούς... Για τα Δικαστικά Μέγαρα, σαν αυτό που εργάζομαι, απ' όπου δεν ξέρεις αν θα βγεις σώος, αρτιμελής, με το πορτοφόλι στην τσέπη σου και την τσάντα σου στον ώμο, υγιής από τη μούχλα και την υγρασία. Αυτή είναι η Ελλάδα. Ή μάλλον και αυτή! Αυτές είναι οι συνθήκες απονομής δικαιοσύνης στην Ελλάδα σήμερα!
Έναντι όλων αυτών, ο Νομικός κόσμος θα αλληθωρήσει ξανά;;;; Πόσο περιθώριο έχει;;;; Τα μάτια του θα βγουν από τις κόγχες τους!!!! Τι να σου κάνει και η υπόλοιπη κοινωνία;;;;
Συγχαρητήρια κ Καθηγητά!
Επαναλαμβάνω την άποψή μου την οποία έχω εκφράσει στο παρελθόν: το βασικό, το θεμελιώδες πρόβλημα της Κοινωνίας μας, είναι ότι ΔΕΝ έχουμε Δημοκρατία! Σε μια Δημοκρατία υπάρχει η Διάκριση των Εξουσιών! Στην παρούσα (επί δεκαετίες!) κατάσταση, κάποια από τα "εκλεγέντα" μέλη του Κοινοβουλίου (ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΉ ΕΞΟΥΣΊΑ) καταλαμβάνουν και την Εκτελεστική Εξουσία. (Εμείς, στο σχολείο και στο μάθημα της ΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΟΥ, μαθαίναμε ότι οι 3 ΕΞΟΥΣΙΕΣ πρέπει να είναι ΔΙΑΚΡΙΤΕΣ!!!) Ταυτόχρονα, τοποθετούν κάποιον κομματικό "γκαουλάϊτερ" στην θέση του Υπουργού Δικαιοσύνης, οπότε ελέγχουν και τις 3 ΕΞΟΥΣΙΕΣ!!!
Ο ΝΟΜΟΣ και η ΤΑΞΗ, πάνε μαζί με την ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ, η οποία διδάσκεται μέσω της ΠΑΙΔΕΙΑΣ! Εφόσον ΔΕΝ έχουμε ΠΑΙΔΕΙΑ, δεν μπορεί να χτισθεί ένα σωστό οικοδόμημα, όπως το ΚΡΑΤΟΣ (ΠΟΛΙΤΕΙΑ)!