Η ανθελληνική προπαγάνδα μέσα από την οξυδερκή πένα του Γιώργη Τάκη Δόξα
Ρετό 63.0: Μάταιες αφυπνιστικές επισημάνσεις από το έτος 1984
Αντιγράφει και σχολιάζει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
Ι. ΨΑΡΕΥΟΝΤΑΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙ ΑΠΟ ΤΗΣ ΑΧΑΡΝΩΝ ΤΟ ΠΑΓΚΑΚΙ
Σε ένα παγκάκι της οδού Αχαρνών, στο πάρκο που βρίσκεται απέναντι από τον ιερό ναό του Αγίου Ελευθερίου, βρέθηκαν προ ολίγου καιρού πακεταρισμένα δεκάδες παλαιά βιβλία.
Φιλικό μου πρόσωπο που γνωρίζει την αγάπη μου για τα ρετρό κείμενα με ενημέρωσε τηλεφωνικώς, καλώντας με να μεταβώ άμεσα στο συγκεκριμένο σημείο, για να επιλέξω όσα βιβλία θα έκρινα σημαντικά.
Ένα από αυτά τα βιβλία (διαμάντι από το παγκάκι) ήταν εκείνο του Γιώργη Τ. Δόξα με τίτλο «Αστοί, μια Ελπινίκη θα μας σώσει απ’ το ΠΑΣΟΚ… Πολιτικά Κείμενα» (Αθήνα 1984).
Α. Η ΔΑΚΤΥΛΟΓΡΑΦΗΜΕΝΗ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Στο εσώφυλλο του βιβλίου υπήρχε δακτυλογραφημένη η ακόλουθη συγκινητική επιστολή, υπογεγραμμένη από τον ίδιο τον συγγραφέα:
«Ξέρω ότι ο τρόπος αυτός για τη διάδοση ενός βιβλίου είναι –σχεδόν– ακατάλληλος. Δυστυχώς δεν ανήκω σε οργανωμένα τραστ κομματικών συνασπισμών ούτε πατρονάρομαι από τις φατρίες του ελληνικού πνεύματος. Και το χειρότερο: Λυπάμαι που αυτή τη φορά –αντίθετα από τη δική μου παράδοση– ο ανένταχτος αγώνας που κάνω για τη Δημοκρατία και την Κοινωνική δικαιοσύνη συνοδεύεται από το αντίτιμο της εκδοτικής αξίας. Ειλικρινά δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Κάποια στιγμή καλούμεθα όλοι να διαχωρίσουμε τα χαρτιά της πολιτικής τράπουλας και να αποδείξουμε ότι συμμετέχουμε ενεργά στον αγώνα που γίνεται για την πατρίδα μας, μετατρέποντας τα λόγια σε καθημερινή πολιτική πράξη.
Αυτή, άλλωστε, είναι και η αξία του αντιτίμου της εκδοτικής δαπάνης που συνοδεύει το σημερινό βιβλίο που σας στέλνω και πέρα από οποιαδήποτε θέση είμαι έτοιμος να δεχθώ οποιαδήποτε αρνητική ή θετική αντίδραση στην ενέργειά μου αυτή.
Με εκτίμηση
Π. Ψυχικό, 28 Φεβρουαρίου 1984
ΓΙΩΡΓΗΣ Τ. ΔΟΞΑΣ».
Πίσω από την επιστολή αυτή υπήρχε μια Ταχυδρομική Επιταγή με συμπληρωμένα χειρογράφως τα εξής στοιχεία: το ποσό των 300 δραχμών, το όνομα του παραλήπτη και την διεύθυνσή του.
Ήδη από τον πρόλογο του βιβλίου (συνετάγη στις 23 Δεκεμβρίου 1983) καθίσταται φανερό ότι το βιβλίο είναι γραμμένο από πρόσωπο το οποίο όχι μόνο έκανε γνήσιο «αγώνα για την αλήθεια και την ελεύθερη βούληση», αλλά είχε κατανοήσει ήδη από την δεκαετία του 1980 ότι η προπαγάνδα είναι ένα από τα πιο ύπουλα και επικίνδυνα όπλα που χρησιμοποιεί η ελίτ για να μολύνει διανοητικά και ηθικά τους ευάλωτους στην χειραγώγηση πολίτες.
Β. ΑΣΤΟΙ, ΔΩΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ
Επί παραδείγματι, ο συγγραφέας αναφέρει την προπαγάνδα στο δοκίμιο με τίτλο «Αστοί, δώστε βιβλία να διαβάσουν τα παιδιά σας»1. Εκεί ο συγγραφέας γράφει τα εξής επίκαιρα και συγκλονιστικά:
«Ρίξτε μια ματιά στις προθήκες των βιβλιοπωλείων. Ασχοληθείτε για λίγο με την ποιότητα και τις κατηγορίες των βιβλίων που διαβάζουν τα παιδιά σας και τότε, με σιγουριά, σας το λέω: ΑΣΤΟΙ, θα σταυροκοπιέστε για πολλές μέρες… Συνηθίσαμε στην προχειρολογία. Μας ικανοποιεί το ανούσιο περιοδικό ποικίλης ύλης. Μας ενθουσιάζουν τα πάμφθηνα βιβλία με τις αδικοχαμένες ερωτικές ιστορίες. Μας δελεάζει το κρυφό σεξ που φθηνοπουλιέται στα περίπτερα.
Τα πάντα πρόχειρα. Τα πάντα επιφανειακά. Πλασματικά χωρίς περιεχόμενο. Αλλά η ζημιά στην πνευματική θωράκιση των παιδιών έχει αρχίσει. Συστηματικά. Μεθοδευμένα. Μ’ έναν αλάνθαστο προγραμματισμό. Κι η προπαγάνδα που ξεχύνεται απ’ την σκόπιμη εκδοτική πληθώρα ξέρει να κάνει πολύ σωστά τη δουλειά της. Βιβλία που γράφτηκαν και κυκλοφορούν γιατί θέλουν να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένους πολιτικούς ή κομματικούς σκοπούς.
Κι ο στόχος είναι προκαθορισμένος: τα Παιδιά. Τα εγκαταλείψαμε τα παιδιά, Αστοί. Με τις παραφιλολογίες. Με τις πρόχειρες ιδεολογίες. Με τον επιφανειακό τρόπο ζωής διαμελίσαμε τους πνευματικούς κρίκους ανάμεσα στα παιδιά και τη μάθηση.
Αρνηθήκατε ΑΣΤΟΙ το διάβασμα. Γιατί η θεώρηση και η πρακτική εφαρμογή της καταναλωτικής ζωής σάς έδωσε περίσσεια ασφάλεια και κοινωνική πυγμή. Κουτά σκεπτόμενοι χωρίσατε τους διανοούμενους σε αριστερούς, κεντρώους, δεξιούς και αρνηθήκατε τους πάντες γιατί στη ζωή σας περνάτε με τηλεόραση και ντροπής περιοδικά. Και απαιτείται μ’ αυτή την λανθασμένη οικογενειακή τακτική τα παιδιά σας να σας δέχονται και να τιμούν κάθε κοινωνική σας θέση.
Απ’ ό,τι γνωρίζω πολύ λίγα σπίτια Αστών διαθέτουν βιβλιοθήκη. Απ’ ό,τι μαθαίνω πολύ λίγες οικογένειες Αστών δαπανούν κάποια –σχετικά– χρήματα για την αγορά βιβλίων. Απ’ ό,τι μαθαίνω πολύ λίγες οικογένειες Αστών συζητούν και παροτρύνουν τα παιδιά τους για να ασχοληθούν συστηματικά με το βιβλίο – κι όχι με το μονόπλευρο κομματικό βιβλίο.
ΑΣΤΟΙ, μιλήστε με τα παιδιά σας. Πέστε τους για το βιβλίο. Δώστε τους να καταλάβουν πόσο σημασία έχει στη ζωή το διάβασμα. Και πόσο μεγαλύτερη αξία κρύβει το αντικειμενικό διάβασμα. Το διάβασμα όλων των βιβλίων με απεριόριστη σε εύρος κριτική σκέψη. Έτσι θα φτιάξουμε τους νέους Πολίτες. Έτσι θα δημιουργήσουμε τα ζωντανά, ενθουσιώδη, πνευματικά, μάχιμα κοινωνικά κύτταρα που θα μεταλλάξουν την κοινωνία μας. Την πολιτική μας διάρθρωση. Και το μέλλον της Ελλάδος μας.
ΑΣΤΟΙ, βοηθήστε τα παιδιά σας. Περνάνε δύσκολες και αμφίβολες στιγμές με τις προκλήσεις που δέχονται από τα στρατόπεδα της πνευματικής συμφοράς. Η προώθηση και η παρουσίαση βιβλίων στα σχολεία της Ελλάδος είναι μονόπλευρη και προπαγανδιστική.
ΑΣΤΟΙ, με το βιβλίο το παιδί θα αναπτυχθεί πνευματικά, θα δυναμώσει ψυχικά, θα αναπτύξει κριτική σκέψη, θα στερεώσει την κοινωνική του συνείδηση. Και είναι τεράστια η ευθύνη σας σ’ αυτόν τον κοινωνικό αγώνα. Οι ιδεολογικές μάχες δεν κερδίζονται με πολέμους και επαναστάσεις. Οι ιδεολογικές μάχες κερδίζονται μονάχα με συνεχείς πνευματικούς αγώνες. Και οι ΑΣΤΟΙ είναι μια ιδεολογία που πρέπει να επιβιώσει και να δημιουργήσει μέσα στις αντιξοότητες που συναντάμε καθημερινά με τα διάφορα ανήσυχα και ακατάληπτα πολιτικά μηνύματα».
Γ. ΑΣΤΟΙ, ΧΑΝΕΤΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΣΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ
Στην προπαγάνδα αναφέρεται ο συγγραφέας και στο δοκίμιό του με τίτλο «Αστοί, χάνεται η πολιτιστική σας ιδεολογία»2.
«Η φθορά που γίνεται είναι συστηματική και επικίνδυνη. Η φθορά είναι απόλυτα προγραμματισμένη και σα στόχο της έχει το ιδεολογικό μας βάθρο. Με μοναδική, για τα ελληνικά χρονικά μέθοδο, η ποικιλόμορφη προπαγάνδα χτυπάει και με το σαράκι της τρώσει –ακόμη και τα υγιή κομμάτια της Ελλάδος. Όταν πεθάνει –εξολοθρευμένη– η πολιτιστική ιδεολογία των λαών, τότε ο λαός αυτός γίνεται εύκολη λεία για κάθε μεθοδευμένη ιδεολογία και προπαγάνδα.
Για πρώτο βήμα χτύπησαν την οικογένεια. Το θεσμό. Την οικογενειακή σύνθεση. Την κοινωνική αρμονία που διαγράφεται ρυθμικά. Τη βιολογική εξέλιξη με βάση το θεσμό της οικογένειας.
Για δεύτερο βήμα χτύπησαν τη διεθνοποίηση της Ελλάδος. Ή πιο σωστά προτείνουν να πέσουν τα σύνορα και η Ελλάδα να ανήκει σ’ ένα σύνολο κρατών με τις αυτές ιδεολογικές και πολιτικές διαστάσεις. Άλλα Σήματα, Άλλη Γλώσσα. Άλλες Θεότητες. Το σύνθημα είναι γνωστό: να πέσουν τα σύνορα.
Για τρίτο βήμα χτύπησαν τη νεολαία. Δημιούργησαν διεθνή ανασφάλεια. Διόγκωσαν στο έπακρον την υποψήφια έκρηξη παγκόσμιου πολέμου, προπαγάνδισαν νέες υλιστικές θεωρίες, φανάτισαν τη νεανική αδιαλλαξία και σκλήρυναν με τα κηρύγματά τους τις ευαίσθητες παιδικές ψυχές, αυξάνοντας τις σύγχρονες υλιστικές τάσεις και τα ναρκωτικά. Το Σχολείο. Η θρησκεία. Η Ιδιωτική Πρωτοβουλία. Ο Κοινωνικός Προβληματισμός. Η πρόκληση ιστορικών γεγονότων σχετικά με την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδος. Η διοχέτευση μέσα από τον Τύπο σκόπιμων πληροφοριών και ειδήσεων για την διεθνή επικαιρότητα. Άρνηση για κάθε τι που έχει τα διακριτικά στοιχεία της Ελληνικής παραδόσεως.
ΑΣΤΟΙ, πάρτε το είδηση. Σας χτυπάνε εκεί που είσαστε ανοχύρωτοι. Σας πολεμάνε στο πιο ευαίσθητο σημείο της ελληνικής συγκροτήσεως. Ο πόλεμος που γίνεται δεν είναι καθόλου τυχαίος. Τίποτα δεν γίνεται τυχαίο. Τα πάντα έχουν μελετηθεί, αναλυθεί, προγραμματισθεί σωστά και πολλά χρόνια πριν να αρχίσει η εφαρμογή τους.
ΑΣΤΟΙ, είσαστε στη μπούκα του κανονιού και οι βολές που σας ετοιμάζονται θα σας κτυπήσουν καίρια. Αποφασιστικά. Τελειωτικά. Και θέλουν να σας θανατώσουν για να κάνουν ό,τι θέλουν το νεκρωμένο σώμα σας.
ΑΣΤΟΙ, πέρα απ’ το καθημερινό φαγητό. Την εφημερίδα. Τη δουλειά σας. Τη φιλενάδα σας. Και το καινούργιο σας αυτοκίνητο, έχετε ένα μεγάλο χρέος να αυτοπροστατευθείτε και να προστατέψετε και την ιδεολογική υγεία της Ελλάδος. Αυτή η προστασία δεν γίνεται μόνο για σας. Πίσω από σας υπάρχουν ένα σωρό κοινωνικά κύτταρα. Κύτταρα που στην κοινωνική τους σύζευξη μας δίνουν απόλυτα ξεκαθαρισμένη την πολιτιστική ταυτότητα της πατρίδος μας.
Σε μια εποχή που ο τεχνολογικός πολιτισμός καταρρακώνει ακόμη και τους πιο ισχυρούς πολιτισμούς, για μας, ΑΣΤΟΙ, το χρέος είναι διπλό και τεράστιο. Από την μια είναι η γαλάζια Ελλάδα και από την άλλη είναι ο πολιτισμός. Έτσι όπως γεννήθηκε στην Ελλάδα, έτσι όπως διαμορφώθηκε στους Βυζαντινούς χρόνους και έτσι όπως υπάρχει και τον ζούμε μέχρι σήμερα.
ΑΣΤΟΙ, βάλτε το καλά στο μυαλό σας, η Ελλάδα δεν μπορεί να σταθεί σε διεθνές επίπεδο με τίποτα άλλο παρά με τον ιδεολογικό της πολιτισμό. Κι αν ΑΣΤΟΙ γίνει αυτό, στα σίγουρα μέσα στην παγκόσμια ιδεολογική αμηχανία η θέση μας σαν κράτος θα είναι μέσα στις πρώτες δέκα. Κι αυτό το γνωρίζουν καλά. Και γι’ αυτό θέλουν να θανατώσουν τον ιδεολογικό μας πολιτισμό και την εθνική μας ταυτότητα».
ΙΙ. 41 ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ
Δυστυχώς, πέρασαν 41 χρόνια από τότε που ο Γιώργης Δόξας (γιος του ποιητή, πεζογράφου και θεατρικού συγγραφέα Τάκη Δόξα3) σήμανε αφυπνιστικό συναγερμό προς τους αναγνώστες του, καλώντας τους να να αντικρίσουν κατάματα τους κινδύνους που διαγράφονται κατά της μελλοντικής γενιάς των Ελλήνων από τον ρηχό τρόπο ζωής τους, από την πρωτοκαθεδρία που έλαβε η τηλεόραση και τα ευτελή περιοδικά, από την προπαγάνδα που καλλιεργεί την άρνηση για οτιδήποτε έχει τα διακριτικά στοιχεία της Ελληνικής παραδόσεως, αλλά και από την τεχνολογία που μπορεί να καταρρακώσει ακόμη και τους πιο ισχυρούς πολιτισμούς.
Έχοντας αδιαφορήσει πλήρως για τέτοιους αφυπνιστικούς συναγερμούς, ο ελληνικός λαός διέγραψε μια πορεία που με μαθηματική ακρίβεια ήταν αναμενόμενο ότι θα τον έφερε στο χείλος του γκρεμού.
Επέτρεψε στους πολιτικούς του πάτρονες να τον βρεφοποιήσουν, να τον εγκλωβίσουν σε μια κακοποιητική-σαδομαζοχιστική σχέση και να τον έχουν μετατρέψει από την μια πλευρά σε άβουλο πλάσμα και από την άλλη σε κακομαθημένο παιδί που έχει μάθει να κυνηγά τον τζόγο και τα ρουσφέτια, ενώ έχει ξεμάθει να σκέπτεται κριτικά, μη μπορώντας να αντιληφθεί τις σατανικές παγίδες που του στήνει η αδηφάγος κυβερνητική εξουσία.
Ο Νεοέλληνας όχι μόνο δεν αγαπά το βιβλίο και το διάβασμα4, αλλά είναι πλέον απρόθυμος, αν όχι ανίκανος να αφιερώσει λίγο περισσότερο χρόνο στην ανάγνωση ενός κειμένου που δεν παρέχει σκέτη πληροφορία, αλλά επεξεργασμένες σκέψεις.
Με σκυμμένο το κεφάλι, συνεχώς σκρολάρει, χωρίς να μπορεί να σκοράρει, σε μια οθόνη απαραίτητη για κάθε κωθώνι, ομοιάζοντας έτσι με απόγονο των πιθήκων, όπως θέλει να εμφανίζει το ανθρώπινο είδος η δαρβινιστική προπαγάνδα.
Ευρισκόμενος σε τέτοιο διανοητικό κατάντημα, η παμπόνηρη εξουσία δεν ήταν καθόλου δύσκολο να προσηλυτίσει τον πνευματικά ανοχύρωτο πολίτη στην δήθεν παραδεισένια τεχνοφάκα της ευημερίας και της προόδου, η οποία υποτίθεται ότι θα του κάνει την ζωή ευκολότερη, ταχύτερη και ασφαλέστερη, ενώ στην πραγματικότητα, μέσω ακριβώς της τεχνολογίας, θα του την μετατρέψει σε επίγεια κόλαση.
Και, βέβαια, η παμπόνηρη (διάβαζε ακριβέστερα: σατανική) αυτή εξουσία δεν έχασε την ευκαιρία να μολύνει τις εύπλαστες ψυχές των παιδιών, εκπαιδεύοντάς τα να λατρεύουν την τεχνολογία και να απεχθάνονται την πνευματική ουσία. Σε αυτήν την περίσταση θα ταίριαζε να συνθέσουμε το ακόλουθο απόφθεγμα:
Όποιος ελέγχει τον βλαστό μιας κοινωνίας, προδιαγράφει το μέλλον της χώρας, ορίζοντας τις συντεταγμένες που θα ακολουθήσει το ύπουλα κουρσευμένο πλοίο.
Η απειλή είναι περισσότερο από ποτέ άλλοτε ορατή:
Το πολυδιαφημισμένο ψηφιακό κράτος με τον προσωπικό αριθμό, τις ηλεκτρονικές ταυτότητες και την βιομετρική παρακολούθηση θα σφραγίσει το αμετάκλητο τέλος της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας του πολίτη, οπότε το μόνο που θα απομένει θα είναι να υποχρεωθεί και στο κυριολεκτικό-εωσφορικό σφράγισμα, με πρόσχημα την επίτευξη της τέλειας-απόλυτης ασφάλειας, η οποία, βεβαίως, είναι νοητή μόνο σε ένα παγκόσμιο ολοκληρωτικό καθεστώς, με άλλα λόγια: σε μια παγκόσμια δικτατορία.
Σελ. 17 επ.
Σελ. 25 επ., 27/28.
Την λυρική παρουσία και την πνευματική ζωή του Τάκη Δόξα σχολιάζει ο Νίκος Α. Τσούρας στο βιβλίο του «Η δεσποτεία του λόγου. Δοκίμια» (εκδ. Τ. Πιτσιλού, Αθήνα 1984, σελ. 83 επ., 91 επ.).
Προσυπογράφω !!
Εγώ άργησα λίγο περισσότερο να το καταλάβω... το 1985 !!
Τα ΠΑΙΔΙΑ μας !! ... αυτά ήταν και είναι ο κύριος ΣΤΟΧΟΣ !!... πάρα-πίσω, από το 1974 !!
Μετράμε 2 γενιές ψυχικά, πνευματικά, σπανιότερα και σωματικά ΑμΕΑ !!
Συγγνώμην αν εκφράζομαι σκληρά... νομίζω οτι δεν απέχω πολύ από την Αλήθεια.
Παρακαλώ τον -όποιο- Θεό να έχω άδικο !!
Προφητικα εξαιρετικο !!!