Εξωγήινοι και παγκόσμια κυβέρνηση

Μαθήματα εφαρμοσμένης προπαγάνδας / Μάθημα 38ο

Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης

---

Πλήρη πρόσβαση στο κείμενο που ακολουθεί έχουν μόνο οι συνδρομητές του ιστολογίου. Αναδημοσίευση από άλλα ιστολόγια, εφημερίδες ή περιοδικά μόνο κατόπιν συνεννοήσεως.

Λεπτομέρειες σχετικά με την συνδρομή στον ακόλουθο σύνδεσμο:

kvathiotis.substack.com/subscribe

---

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Ι. «Το μέλλον του κόσμου» κατά τον Άλντους Χάξλεϋ

ΙΙ. Οι «αόρατοι εχθροί» της Νέας Τάξης Πραγμάτων

ΙΙΙ. Εξωγήινοι: Ένας ακόμη μπαμπουλοειδής «αόρατος εχθρός»

IV. Η ραδιοφωνική διασκευή του μυθιστορήματος «Ο Πόλεμος των Κόσμων»

V. Ουφολογία και νεοεποχίτικος αποκρυφισμός

VI. «Τα φώτα του Φοίνιξ» και το «Σχέδιο Μπλε Ακτίνα/Αστραπή»

VII. Συνδέοντας τους κρίκους της συνωμοτικής αλυσίδας

VIII. Επίμετρο: Ο «πόλεμος των δύο κόσμων» εκ του φυσικού

---

Ι. «Το μέλλον του κόσμου» κατά Άλντους Χάξλεϋ

Ο γνωστός και μη εξαιρετέος Άλντους Χάξλεϋ, ο οποίος, μαζί με τον Τζωρτζ Όργουελ, έχουν την τιμητική τους στις συζητήσεις που διεξάγονται για την ανάλυση της πολυμορφικής παγκόσμιας δικτατορίας των ετών 2020-2024 (τα δυστοπικά μυθιστορήματά τους «Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος» και «1984» δεν φιγουράρουν τυχαία στις προθήκες των βιβλιοπωλείων), σε μια διάλεξη που είχε δώσει στις 20 Απριλίου 1959 με τον τίτλο «Το μέλλον του κόσμου»¹ είχε θέσει τρία καίρια ερωτήματα:

Στην πρώτη και την δεύτερη σειρά τα βιβλία του Όργουελ «1984» και «Η φάρμα των ζώων», ενώ στην τρίτη σειρά, πάνω ακριβώς από την «φάρμα των ζώων», ο «Θαυμαστός καινούργιος κόσμος» του Άλντους Χάξλεϋ. Όπως μου αποκάλυψε η κάτοχος του πάγκου στην πανήγυρη έξω από την εκκλησία της Αγίας Σοφίας του Νέου Ψυχικού Αττικής, το 2019 ο εκδοτικός οίκος «Κάκτος» πρότεινε να εκτίθενται και τα τρία βιβλία προς πώλησιν. Σύμπτωση;

• Πρώτον, «μπορούμε να προσδοκούμε τον συνασπισμό όλων των εθνών σε μια μοναδική παγκόσμια διακυβέρνηση, η οποία προφανώς είναι απείρως πιο επιθυμητή;».

• Δεύτερον, «μπορούμε να προσδοκούμε ότι αυτό θα επιτευχθεί με δημοκρατικά μέσα;».

• Και τρίτον, «μπορούμε να αναμένουμε έναν τρόπο δράσης που, μακροπρόθεσμα, θα αποδειχθεί έκδηλα ωφέλιμος για όλες τις πλευρές, όμως μεσοπρόθεσμα θα προκαλέσει δυσαρέσκεια, ή, ακόμα, και δεινά σε πολλούς ανθρώπους, ώστε, σε ειρηνικούς καιρούς, να γίνει ανεκτός από μια δημοκρατική κοινωνία;».

Σύμφωνα με την απάντηση που έδωσε, ο Χάξλεϋ θεωρεί αμφίβολο ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν έτσι, καθότι εμπλέκονται τεράστια κατεστημένα συμφέροντα, όχι μόνο αυτά των ηγετών, αλλά και των εργοστασιαρχών, των εργαζομένων και των διανοουμένων. Διετύπωσε δε την εξής σημαντική πρόβλεψη:²

«Γενικά, μπορούμε να πούμε ότι τα ανθρώπινα όντα είναι έτοιμα να ενωθούν και να αποδεχθούν στερήσεις σε μακροπρόθεσμη βάση για χάρη του μακροπρόθεσμου oφέλους μόνον όταν απειλούνται από κάποιον· είναι έτοιμα να ενωθούν μόνον όταν τα απειλεί ένας πόλεμος ή μια καταστροφή. Αναμφίβολα, το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσε να συμβεί για να προκύψει μια παγκόσμια διακυβέρνηση θα ήταν μια εισβολή από τον Άρη. Δυστυχώς, οι πιθανότητες για κάτι τέτοιο είναι ελάχιστες».

Και συνεχίζει:

«Είναι όμως δυνατόν να πείσουμε τους εαυτούς μας ότι, στο κάτω-κάτω της γραφής, τα ίδια τα ανθρώπινα όντα συμπεριφέρονται ως Αρειανοί, ότι με τον υπερπληθυσμό, την υπερβολική οργάνωση και τον άκρατο εκτεχνολογισμό διαπράττουμε φοβερά εγκλήματα εναντίον των ίδιων μας των εαυτών; Μπορούμε να ενωθούμε εναντίον μας για το δικό μας υψηλότερο συμφέρον; Θα ήταν ίσως δυνατόν, με την κατάλληλη εκπαίδευση και προπαγάνδα, να διαδώσουμε την ακόλουθη άποψη, πως αυτό που θεωρούμε ως “απαλόλαλους ειρηνικούς καιρούς”³, στην πραγματικότητα δεν είναι “απαλόλαλοι ειρηνικοί καιροί”, αλλά […] πάνω από τα κεφάλια μας επικρέμαται διαρκώς μια σοβαρή απειλή, και έχει τεράστια σημασία για το δικό μας συμφέρον να ενωθούμε για να την εξουδετερώσουμε. Πρόκειται μάλλον για μια εικασία με αμυδρές ελπίδες πραγμάτωσής της. Ένα τέτοιο επιχείρημα, όμως, είναι δυνατόν τελικά να πείσει τους ανθρώπους να ενωθούν και να σχηματίσουν μια κοινή διακυβέρνηση υπό την αιγίδα του νόμου».

ΙΙ. Οι «αόρατοι εχθροί» της Νέας Τάξης Πραγμάτων

Αν συγκρίνουμε το ανωτέρω χωρίο με την ρητορική που χρησιμοποιούν, ιδίως από το 2020 και έπειτα, οι οπαδοί της Νέας Τάξης Πραγμάτων, θα διαπιστώσουμε ότι, κατά περίεργο τρόπο, συμπίπτουν πρωτίστως στην εξής θέση: